ترجمه نهج‌البلاغه (احمدزاده): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام زدایی)' به 'ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR03421J1.jpg | | تصویر =NUR03421J1.jpg | ||
| عنوان =نهج‌البلاغه | | عنوان = ترجمه نهج‌البلاغه (احمدزاده) | ||
متن کامل ترجمه فارسی | | عنوان‌های دیگر = نهجالبلاغة سخنان امام علی(ع) (متن کامل ترجمه فارسی نهجالبلاغة، شامل: خطبه‌ها نامه‌ها و کلمات قصار) | ||
نهجالبلاغة. فارسی | |||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[احمدزاده، ناصر]] (مترجم) | [[احمدزاده، ناصر]] (مترجم) | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
| کد کنگره =BP 38 /041 1377ب* | | کد کنگره =BP 38 /041 1377ب* | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - | [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - | [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
| شابک =964-90025-3-7 | | شابک =964-90025-3-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =03421 | ||
| کتابخوان همراه نور =03421 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''ترجمه نهج‌البلاغه | '''ترجمه نهج‌البلاغه'''، تألیف [[احمدزاده، ناصر|ناصر احمدزاده]] به زبان فارسى و ترجمه كتاب شريف نهجالبلاغة است. اين كتاب، ترجمه نسخه [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغة]] [[صالح، صبحی|صبحى صالح]] است كه يكى از ترجمه‌هاى در دسترس نهجالبلاغة مى‌باشد كه حد وسط را در پيش و متن آن بسيار روان و ادبى مى‌باشد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
اولين مبحث، خطبه‌هاى [[امام على(ع)]] مى‌باشد كه با نثرى ادبى ترجمه هر خطبه بيان شده است. «ستايش خدا: | اولين مبحث، خطبه‌هاى [[امام على(ع)]] مى‌باشد كه با نثرى ادبى ترجمه هر خطبه بيان شده است. «ستايش خدا: | ||
سپاس ويژه خداييست كه گويندگان را ياراى ستايش او نيست. و آمارگران از برشمردن | سپاس ويژه خداييست كه گويندگان را ياراى ستايش او نيست. و آمارگران از برشمردن نعمت‌هایش ناتوانند و كوشندگان از عهده حق شناسى او برنمى‌آيند. آن كه بلند همّتان از درك او عاجزند. و ژرف انديشان او را در نمى‌يابند. آن كه صفاتش را نهایتى نيست...». | ||
بخش بعدى، نامه‌هاى حضرت است؛ همانند: «نامه به سهل بن حنيف: | بخش بعدى، نامه‌هاى حضرت است؛ همانند: «نامه به سهل بن حنيف: | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
در بخش راهنماى خطبه‌ها، بر اساس شماره خطب، آيات و اشخاص و... توضيح و شرح داده شده‌اند؛ همانند: «خطبه 6 | در بخش راهنماى خطبه‌ها، بر اساس شماره خطب، آيات و اشخاص و... توضيح و شرح داده شده‌اند؛ همانند: «خطبه 6 | ||
طلحه بن عبيدالله بن عثمان بن عمرو قرشى تيمى معروف به طلحه الخير، طلحه الجود يا طلحه الجواد، صحابى جليل و از عشره مبشرّه و همچنين از اصحاب شش‌گانه شورى مى‌باشد. | طلحه بن عبيدالله بن عثمان بن عمرو قرشى تيمى معروف به طلحه الخير، طلحه الجود يا طلحه الجواد، صحابى جليل و از عشره مبشرّه و همچنين از اصحاب شش‌گانه شورى مى‌باشد. ابن نديم او را يكى از خطباى عرب دانسته و صاحب «الاصابه» او را در زمره آن هشت نفر كه در اسلام پيشى گرفتند، ذكر نموده است....» يا «خطبه 128 | ||
صخره بن قيس احنف از بنى‌تيم، مردى بزرگوار و خردمند بود و چون اسلام آورد، همه قوم او مسلمان شدند. وى در جنگ صفين در ركاب [[امام على(ع)|مولا على(ع)]] شمشير زد و در سال 67 در كوفه درگذشت. منظور حضرت امام(ع)، پيامبر اكرم(ص) است. لقمان 34.» | صخره بن قيس احنف از بنى‌تيم، مردى بزرگوار و خردمند بود و چون اسلام آورد، همه قوم او مسلمان شدند. وى در جنگ صفين در ركاب [[امام على(ع)|مولا على(ع)]] شمشير زد و در سال 67 در كوفه درگذشت. منظور حضرت امام(ع)، پيامبر اكرم(ص) است. لقمان 34.» | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
[[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) او را بركنار كرد؛ ولى به درخواست و فشار مردم كوفه دوباره او را گمارد. تا آن كه مختار ثقفى او را خلع نمود و از كوفه بيرون كرد و به دهى كه همه يهودى بودند، تبعيد كرد؛ ولى باز در زمان حجاج بن يوسف ثقفى به مسند قضا نشست، پس از چندى خودش درخواست كناره‌گيرى كرد. او صد و بيست سال عمر كرد. غافر 78.» | [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) او را بركنار كرد؛ ولى به درخواست و فشار مردم كوفه دوباره او را گمارد. تا آن كه مختار ثقفى او را خلع نمود و از كوفه بيرون كرد و به دهى كه همه يهودى بودند، تبعيد كرد؛ ولى باز در زمان حجاج بن يوسف ثقفى به مسند قضا نشست، پس از چندى خودش درخواست كناره‌گيرى كرد. او صد و بيست سال عمر كرد. غافر 78.» | ||
در اين كتاب، متن دكتر صبحى صالح، اساس قرار گرفته است و به عنوان نسخه بدل نيز به ترجمه‌هاى دكتر شهيدى و [[فارسی، محسن|محسن فارسى]] رجوع شده است؛ همچنين در شرح و توضيح، به [[شرح نهجالبلاغة (ابن ابي‌الحديد)|شرح ابن ابى‌الحديد]] معتزلى، شرح [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]]، شرح محمّد عبده و محمّدعلى انصارى و [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فيض‌الاسلام]] نيز نظر شده است. | در اين كتاب، متن دكتر صبحى صالح، اساس قرار گرفته است و به عنوان نسخه بدل نيز به ترجمه‌هاى دكتر شهيدى و [[فارسی، محسن|محسن فارسى]] رجوع شده است؛ همچنين در شرح و توضيح، به [[شرح نهجالبلاغة (ابن ابي‌الحديد)|شرح ابن ابى‌الحديد]] معتزلى، شرح [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]]، شرح محمّد عبده و محمّدعلى انصارى و [[فیض‌الاسلام اصفهانی، سید علی‌نقی|فيض‌الاسلام]] نيز نظر شده است. | ||
ايشان، در ترجمه كوشيده‌اند، نه به افراط روند، نه دچار تفريط شوند. ميان نثر مسجّع برخى مترجمان و مترجمان ديگرى كه گاهى در ترجمه به كوره راه سهل‌انگارى و آسان شمارى در افتاده‌اند، حدّ وسط را اختيار كرده‌اند. | ايشان، در ترجمه كوشيده‌اند، نه به افراط روند، نه دچار تفريط شوند. ميان نثر مسجّع برخى مترجمان و مترجمان ديگرى كه گاهى در ترجمه به كوره راه سهل‌انگارى و آسان شمارى در افتاده‌اند، حدّ وسط را اختيار كرده‌اند. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
كتاب بدون پاورقى است و در پايان كتاب در | كتاب بدون پاورقى است و در پايان كتاب در بخش‌هایى، به توضيح عبارات و لغات متن اصلى اشاره شده است. | ||
همچنين كتاب داراى فهرست نيست. | همچنين كتاب داراى فهرست نيست. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
{{نهج‌البلاغه}} | {{نهج‌البلاغه}} | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۷: | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۱
| ترجمه نهج‌البلاغه (احمدزاده) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | احمدزاده، ناصر (مترجم)
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نویسنده) شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهجالبلاغة سخنان امام علی(ع) (متن کامل ترجمه فارسی نهجالبلاغة، شامل: خطبه‌ها نامه‌ها و کلمات قصار) نهجالبلاغة. فارسی |
| ناشر | اشرفی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1378 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-90025-3-7 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38 /041 1377ب* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه نهج‌البلاغه، تألیف ناصر احمدزاده به زبان فارسى و ترجمه كتاب شريف نهجالبلاغة است. اين كتاب، ترجمه نسخه نهجالبلاغة صبحى صالح است كه يكى از ترجمه‌هاى در دسترس نهجالبلاغة مى‌باشد كه حد وسط را در پيش و متن آن بسيار روان و ادبى مى‌باشد.
ساختار
كتاب، شامل مقدمه ناشر، مقدمه مترجم، خطبه‌ها، نامه‌ها، كلمات قصار، راهنماى كلمات و نامه‌ها مى‌باشد.
شيوه ترجمه در اين كتاب به اين صورت است كه ايشان به هيچ وجه از متن عربى استفاده نكرده و فقط ترجمه اين كتاب ارزشمند در اين جا بيان شده است كه با نثرى روان و ادبى نيز همراه مى‌باشد.
گزارش محتوا
مقدمه كوتاه ناشر، نيت چاپ اين اثر را كه استفاده آسان خوانندگان از محتواى اين كتاب ارزشمند مى‌باشد، بيان مى‌كند.
در مقدمه مترجم، ابتدا درباره شان حضرت على(ع) صحبت به ميان آمده و سپس درباره ترجمه و نيات ايشان از ترجمه اين كتاب سخن گفته شده است.
اولين مبحث، خطبه‌هاى امام على(ع) مى‌باشد كه با نثرى ادبى ترجمه هر خطبه بيان شده است. «ستايش خدا:
سپاس ويژه خداييست كه گويندگان را ياراى ستايش او نيست. و آمارگران از برشمردن نعمت‌هایش ناتوانند و كوشندگان از عهده حق شناسى او برنمى‌آيند. آن كه بلند همّتان از درك او عاجزند. و ژرف انديشان او را در نمى‌يابند. آن كه صفاتش را نهایتى نيست...».
بخش بعدى، نامه‌هاى حضرت است؛ همانند: «نامه به سهل بن حنيف:
به سهل بن حنيف انصارى، كه فرماندار مدينه بود، درباره كسانى كه از دور و بر او به معاويه پيوستند. امّا بعد، به من خبر رسيده است مردمى كه دور و بر تو هستند، برخى پنهانى به معاويه پيوستند. ولى تو از كاهش آنان، و يارى نكردنشان افسوس مخور. فرار آنان از حق و هدايت، در گمراهى و كورى و نادانى آن‌ها بس است...»
بخش بعدى، كلمات قصار و حكمت‌هاى ايشان مى‌باشد: «از حضرت پرسيده شد، منظور پيامبر(ص) كه فرمود: «پيرى را با خضاب بپوشانيد و خود را به يهود همانند نكنيد» چيست؟ فرمود: هنگامى پيامبر(ص) اين گونه فرمود كه دين اندك بود و محدود، و اكنون كه زمينه اسلام گسترش يافته، و جاى پاى خود محكم كرده، هر كس اختيار خودش را دارد.»
در بخش راهنماى خطبه‌ها، بر اساس شماره خطب، آيات و اشخاص و... توضيح و شرح داده شده‌اند؛ همانند: «خطبه 6
طلحه بن عبيدالله بن عثمان بن عمرو قرشى تيمى معروف به طلحه الخير، طلحه الجود يا طلحه الجواد، صحابى جليل و از عشره مبشرّه و همچنين از اصحاب شش‌گانه شورى مى‌باشد. ابن نديم او را يكى از خطباى عرب دانسته و صاحب «الاصابه» او را در زمره آن هشت نفر كه در اسلام پيشى گرفتند، ذكر نموده است....» يا «خطبه 128
صخره بن قيس احنف از بنى‌تيم، مردى بزرگوار و خردمند بود و چون اسلام آورد، همه قوم او مسلمان شدند. وى در جنگ صفين در ركاب مولا على(ع) شمشير زد و در سال 67 در كوفه درگذشت. منظور حضرت امام(ع)، پيامبر اكرم(ص) است. لقمان 34.»
در بخش‌هاى بعدى راهنماى نامه‌ها و كلمات قصار هم همين منوال در نظر گرفته شده است. «نامه 3:
شريح بن حارث كندى مردى كوسه بود و از دوران خلافت عمر قاضى كوفه شد.
حضرت امير(ع) او را بركنار كرد؛ ولى به درخواست و فشار مردم كوفه دوباره او را گمارد. تا آن كه مختار ثقفى او را خلع نمود و از كوفه بيرون كرد و به دهى كه همه يهودى بودند، تبعيد كرد؛ ولى باز در زمان حجاج بن يوسف ثقفى به مسند قضا نشست، پس از چندى خودش درخواست كناره‌گيرى كرد. او صد و بيست سال عمر كرد. غافر 78.»
در اين كتاب، متن دكتر صبحى صالح، اساس قرار گرفته است و به عنوان نسخه بدل نيز به ترجمه‌هاى دكتر شهيدى و محسن فارسى رجوع شده است؛ همچنين در شرح و توضيح، به شرح ابن ابى‌الحديد معتزلى، شرح ابن ميثم بحرانى، شرح محمّد عبده و محمّدعلى انصارى و فيض‌الاسلام نيز نظر شده است.
ايشان، در ترجمه كوشيده‌اند، نه به افراط روند، نه دچار تفريط شوند. ميان نثر مسجّع برخى مترجمان و مترجمان ديگرى كه گاهى در ترجمه به كوره راه سهل‌انگارى و آسان شمارى در افتاده‌اند، حدّ وسط را اختيار كرده‌اند.
وضعيت كتاب
كتاب بدون پاورقى است و در پايان كتاب در بخش‌هایى، به توضيح عبارات و لغات متن اصلى اشاره شده است.
همچنين كتاب داراى فهرست نيست.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب