ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام زدایی)' به 'ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03420J1.jpg | |||
| عنوان =نهج‌البلاغة | |||
| عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغة. فارسی - عربی | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده) | [[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده) | ||
[[آیتی، عبدالمحمد]] (مترجم) | [[آیتی، عبدالمحمد]] (مترجم) | ||
| | | زبان =عربی | ||
| | | کد کنگره = | ||
| | | موضوع = | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها | |||
[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها | |||
علی بن | [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | ||
| ناشر = | |||
دفتر نشر فرهنگ اسلامی | |||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1378 ش | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03420AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =3 | |||
| شابک =964-430-598-1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03420 | |||
| کتابخوان همراه نور = | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''ترجمه نهج‌البلاغه''' از آقاى [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد آیتی]] از دانشمندان شيعى قرن معاصر كه به زبان فارسى نوشته شده است. | |||
وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاک نشين سايه افكند. | |||
وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من | |||
هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى | هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى | ||
| خط ۵۹: | خط ۴۳: | ||
از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند. | از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند. | ||
و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با | و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج‌البلاغة» در ماهنامه آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد. مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد. هر بار كه حال دل مساعد مى‌افتاد، دستى مى‌گشودم و ورقى چند بر اوراق مى‌افزودم. تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج‌البلاغة» از من خواست كه كار را به پايان برم. پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم. | ||
اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم. | اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم. | ||
| خط ۷۱: | خط ۵۵: | ||
{{نهج‌البلاغه}} | |||
== | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (آقامیرزایی)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (احمد‌زاده)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (اردبیلی)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (انصاری)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان، ط. قدیم)]] | |||
[[ترجمه نهج‌البلاغه (انصاری)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۱
| نهج‌البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول (نویسنده)
شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) آیتی، عبدالمحمد (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغة. فارسی - عربی |
| ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1378 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-430-598-1 |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه نهج‌البلاغه از آقاى عبدالمحمد آیتی از دانشمندان شيعى قرن معاصر كه به زبان فارسى نوشته شده است.
وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاک نشين سايه افكند.
هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى
چون به دست آمدى اى لقمه از حوصله بيش
از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند.
و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج‌البلاغة» در ماهنامه آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد. مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد. هر بار كه حال دل مساعد مى‌افتاد، دستى مى‌گشودم و ورقى چند بر اوراق مى‌افزودم. تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج‌البلاغة» از من خواست كه كار را به پايان برم. پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم.
اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم.
مترجم اين ترجمه را در هفدهم اسفند سال هزار و سيصد و هفتاد و سه هجرى شمسى برابر با ششم شوّال سال هزار و چهار صد و پانزده هجرى قمرى به پايان رسانيده است.
منابع مقاله
- متن و مقدمه كتاب.
- آدرس مقاله در پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله كتاب ماه ادبيات و فلسفه، دى 1377 - شماره 15 با عنوان مقاله آيتى از زبان آيتى.