ترجمه نهج‌البلاغه (آیتی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام زدایی)' به 'ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR03420J1.jpg | | تصویر =NUR03420J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان =نهج‌البلاغة | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغة. فارسی - عربی | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول]] ( | [[علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول]] (نویسنده) | ||
[[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده) | [[شریف الرضی، محمد بن حسین]] (گردآورنده) | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - | [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - | [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها | ||
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1378 ش | | سال نشر = 1378 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03420AUTOMATIONCODE | |||
| کد اتوماسیون = | |||
| چاپ =3 | | چاپ =3 | ||
| شابک =964-430-598-1 | | شابک =964-430-598-1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03420 | |||
| کتابخوان همراه نور = | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ترجمه نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''ترجمه نهج‌البلاغه''' از آقاى [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد | '''ترجمه نهج‌البلاغه''' از آقاى [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد آیتی]] از دانشمندان شيعى قرن معاصر كه به زبان فارسى نوشته شده است. | ||
وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاک نشين سايه افكند. | وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاک نشين سايه افكند. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۳: | ||
از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند. | از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند. | ||
و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با | و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج‌البلاغة» در ماهنامه آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد. مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد. هر بار كه حال دل مساعد مى‌افتاد، دستى مى‌گشودم و ورقى چند بر اوراق مى‌افزودم. تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج‌البلاغة» از من خواست كه كار را به پايان برم. پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم. | ||
اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم. | اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۵: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۱
| نهج‌البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نویسنده)
شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) آیتی، عبدالمحمد (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغة. فارسی - عربی |
| ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1378 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-430-598-1 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه نهج‌البلاغه از آقاى عبدالمحمد آیتی از دانشمندان شيعى قرن معاصر كه به زبان فارسى نوشته شده است.
وى مى‌گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه‌اى برنگيرم و بهشت پرگلى است، حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم. درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاک نشين سايه افكند.
هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى
چون به دست آمدى اى لقمه از حوصله بيش
از سال‌هاى دور همواره در انديشه بوده‌ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه‌ام نزدند.
و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند. نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج‌البلاغة» در ماهنامه آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد. مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد. هر بار كه حال دل مساعد مى‌افتاد، دستى مى‌گشودم و ورقى چند بر اوراق مى‌افزودم. تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج‌البلاغة» از من خواست كه كار را به پايان برم. پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم.
اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند. خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى‌نصيب نماندم.
مترجم اين ترجمه را در هفدهم اسفند سال هزار و سيصد و هفتاد و سه هجرى شمسى برابر با ششم شوّال سال هزار و چهار صد و پانزده هجرى قمرى به پايان رسانيده است.
منابع مقاله
- متن و مقدمه كتاب.
- آدرس مقاله در پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله كتاب ماه ادبيات و فلسفه، دى 1377 - شماره 15 با عنوان مقاله آيتى از زبان آيتى.