شیروانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۴

شیروانی، علی

نام	علی شیروانی
نام‌های دیگر	علی شیروانی هرندی
نام پدر
متولد	1343ش
محل تولد	تهران
رحلت
اساتید	وحيد خراسانى حسن‌زاده آملی ميرزا جواد آقا تبريزى جوادى آملی
برخی آثار	ترجمه و شرح بداية الحكمة اخلاق اسلامی و مبانی نظری آن التمهید فی الحکمه الالهیه برنامه سلوک در نامه‏‌های سالکان المنطق تحریر اصول فقه ترجمه اصول استنباط و شارح
کد مؤلف	AUTHORCODE04450AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، شیروانی (ابهام زدایی) را ببینید.

على شيروانى (متولد 1343ش)، محقق، پژوهشگر و مترجم حوزه فلسفه، منطق، فقه و اصول و عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

ولادت

در سال 1343ش در تهران متولد شد.

تحصیلات

در سال 56 به فراگيرى علوم حوزوى علاقه‌مند گشته، فراگيرى علوم حوزوى را در مدرسه ملا محمد جعفر (معروف به مدرسه مجتهدى)، آغاز كرد و هم‌زمان با گذراندن دوره دبيرستان(در رشته رياضى - فیزیک)، صرف، نحو، معانى، بيان، منطق، اصول فقه و فقه را نزد اساتيد برجسته حوزه تهران(آیت‌الله ضياءآبادى، آیت‌الله رحمانى، آیت‌الله رئوفى و ديگران)، فراگرفت. در سال 61، پس از اخذ ديپلم، براى ادامه تحصيل به قم هجرت كرد. در سال تحصيلى 64 - 65، بنا بر تقاضاى امام جمعه وقت و مدير مدرسه، براى تدريس به حوزه علميه مسجد سليمان عزيمت نمود. وى، در آن‌جا دروس مختلف، از جمله منطق، معالم الاصول و شرح لمعه را تدريس كرد.

در سال 65، با كسب امتياز عالى و درجه ممتازى، دوره سطح حوزه را به پايان رساند و به‌طور فعال و جدى، دوره خارج فقه و اصول را آغاز كرد و از محضر آيات عظام وحيد خراسانى و ميرزا جواد آقا تبريزى بهره‌مند شد. به سبب علاقه فراوان به ديدگاه‌هاى اصولى شهيد صدر، به حوزه اصولى ايشان راه يافت و از محضر شاگردان برجسته آن شهيد سعيد، آیت‌الله حائرى و آیت‌الله شاهرودى، بهره برد.

هم‌زمان با تحصيل فقه، اصول، فلسفه، كلام و تفسير را از محضر اساتيد بزرگوار، آيات معظم، حسن‌زاده و جوادى آملی آموخت.

وى، از همان آغاز به تدريس علاقه داشت. در بدو ورود به قم(سال 61)، معالم الاصول را تدريس كرد و پيش از آن، در تهران، ادبيات و منطق مى‌گفت. از سال 61 تا كنون(سال 81)، علاوه بر كتاب‌هاى رسمى حوزه (مانند اصول فقه، معالم الاصول، شرح لمعه، حاشيه، رسائل و كفاية الاصول)، حلقات اصول شهيد صدر، بداية الحكمة، نهاية الحكمة، كشف المراد، اشارات و تنبيهات و بسيارى از كتاب‌هاى ديگر را در حوزه و يا دانشگاه تدريس كرد. در دوران تحصيل، به چيزى جز كسب دانش نمى‌انديشيد و براى تبليغ جز به جبهه نرفت.

وى، هم‌زمان با حضور فعال در حوزه علميه قم - كه تا كنون ادامه دارد - در دانشگاه نيز به تحصيل و تدريس اشتغال داشت. در سال 70، از ميان تقريبا 500 تن از فضلاى شركت كننده در آزمون ورودى كارشناسى ارشد الهيات و معارف، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 79 از رساله دكتراى خود در دانشگاه تربيت مدرس، دفاع كرد و در رشته فلسفه و كلام فارغ التحصيل شد.

ايشان، در عرصه تحقيق و نگارش حضورى فعال و جدى داشته و دارد. از ميان نوشته‌هايش برخى رسما و برخى عملا به‌عنوان متن درسى در حوزه و يا دانشگاه مورد استفاده قرار گرفته است،

آثار

«كليات فلسفه» و «تحرير منطق»(در حوزه‌هاى علميه خواهران در سراسر كشور)؛ «درس‌نامه عقايد»(در مركز جهانى علوم اسلامى براى عموم طلاب غير ايرانى)؛ «منطق» و «شرح بداية الحكمه»(از جمله كتب برگزيده سال 73 در رشته‌هاى الهيات و فلسفه)؛ «ترجمه اللمعة الدمشقية»(در رشته‌هاى حقوق و نيز در حوزه‌هاى علميه)؛ «معارف اسلامى در آثار شهيد مطهرى» و «اخلاق اسلامى و مبانى نظرى آن»(در دروس عمومى معارف و اخلاق).

كتاب‌های «سرشت انسان»، «منابع انديشه مذهبى شيعه»، «فرااخلاق»، «اخلاق هنجارى»، «ترجمه الروضة البهية»(تا كنون 7 جلد آن منتشر شده)،

«شرح نهاية الحكمة» و «شرح منازل السائرين» از ديگر آثار قلمى نامبرده است.

از ايشان چندين مقاله در مجله‌هاى علمى معتبر(مانند خردنامه صدرا، قبسات، نامه مفيد، ذهن و معرفت) منتشر شده است.

«تصحيح شرح حكمة الاشراق»(در دست انتشارات حكمت)، «ترجمه كشف المراد»(در دست انتشارات سروش) و «سيماى جهاد و مجاهدان در قرآن»

یکی دیگر از نوشته ايشان كه پژوهش برگزيده كنگره دين‌پژوهان بوده است، به نام «مبانى نظرى تجربه دينى»، توسط بوستان كتاب قم منتشر شده است.