نگرشی بر صوفیه و صوفی‌ها؛ ترجمه جلد سیزدهم «منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة»: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[موسسه‌ی الغدیر اصفهان]] (اهتمام) | [[موسسه‌ی الغدیر اصفهان]] (اهتمام) | ||
[[هاشمی خویی، حبیب‌الله]] ( | [[هاشمی خویی، حبیب‌الله]] (نویسنده) | ||
[[حسینی دولت آبادی، حسن]] (مترجم) | [[حسینی دولت آبادی، حسن]] (مترجم) | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۵۲
| نگرشی بر صوفیه و صوفی‌ها: ترجمهی جلد سیزدهم «منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة» | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موسسه‌ی الغدیر اصفهان (اهتمام)
هاشمی خویی، حبیب‌الله (نویسنده) حسینی دولت آبادی، حسن (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغه. شرح
ترجمه ی جلد سیزدهم «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاعة» ترجمهی جلد سیزدهم «منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه» منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه. فارسی. برگزیده |
| ناشر | سلسله |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8788-75-4 |
| موضوع | تصوف - دفاعیهها و ردیهها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نظریه درباره تصوف علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/02 /خ98042 |
نگرشی بر صوفیه و صوفی‌ها، اين اثر را مى‌توان ترجمه جلد سيزدهم «منهاج البراعه» ميرزا حبيب‌الله خويى برشمرد كه توسط جناب آقاى سيد حسن حسينى دولت‌آبادى به فارسى ترجمه شده است.
اين كتاب از متون كهن به شمار مى‌آيد و به همين دليل ترجمه آن دشوار و نيازمند فرصت زيادى بود. اصل مطلب و محتواى اين اثر در ترجمه حفظ شده است و هيچ يك از برگردان‌هاى فارسى اصطلاحات و عناوين با اصل آن مغايرتى ندارند.
اين كتاب را مى‌توان دربردارنده مقالات متعدد درباره صوفى‌گرى دانست و اين مقالات به موضوعات عرفانى و مناقشات و نظرات موافق و مخالف اختصاص دارند. ميرزا حبيب‌الله خويى در اثر خودش ابتدا به اعتقادات فلسفى صوفيه را از نظر گذرانده و با استدلال‌هاى فلسفى به آن‌ها پاسخ داده است و در نهايت به جعلى بودن و مسخ شدگى اين مكتب مى‌رسد.
مترجم كتاب «نگرشى بر صوفيه و صوفى‌ها» صوفى‌گرى را مكتبى وارداتى به اسلام برشمرده است و مى‌گويد: صوفى‌گرى زاييده مكتب اسلام نيست، بلكه داراى دامنه‌اى بسيار گسترده است كه سال‌ها پيش از اين در ديگر اديان و مذاهب ظهور يافت. صوفيان اعتقاداتشان را از اسلام نگرفته‌اند، بلكه آن را به اين دين وارد كرده‌اند.
سيد حسن حسينى دولت‌آبادى در مصحح اين كتاب مى‌گويد: رد پاى صوفى‌گرى در بسيارى از اديان، مذاهب و آيين‌ها نظير يهوديت، مسيحيت، زرتشتى، هندوييسم و بوديسم آشكار است و برخى از كتاب‌هاى پيش از اسلام نيز به موضوع صوفى‌گرى و تفكرات آن‌ها پرداخته‌اند. بخش قابل توجهى از آراى صوفيه توسط صوفيان يهودى وارد اسلام شده است كه به همين دليل از آن با عنوان «اسرائيليات» ياد مى‌شد. البته نقش مسيحيان را نيز نمى‌توان در نفوذ اعتقادات صوفيه به اسلام ناديده گرفت. اين افراد با وارد ساختن عقايدشان به اسلام، قصد بهره‌گيرى از اين دين آسمانى را به سود خودشان در سر مى‌پروراندند.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب