باقی‌زاده، عبدالله

    از ویکی‌نور
    عبدالله باقی‌زاده (صادقی)
    Abdullah sadeghi .jpg
    نام کاملعبدالله باقی‌زاده
    نام‌های دیگرعبدالله صادقی اشکوری
    تخلصمهجور
    نام پدرشیخ حسن باقی‌زاده
    ولادت14 جمادی‌الاولی سال 1360ق برابر با 23 خرداد 1320ش
    محل تولدروستای گورج ناحیه اشکور سفلی شهرستان رودسر
    پیشهواعظ، نویسنده، شاعر
    اطلاعات علمی
    علایق پژوهشیادبیات فارسی و عرفان اسلامی




    عبدالله باقی‌زاده (متولد 1320ش)، مشهور به عبدالله صادقی اشکوری، متخلص به مهجور، واعظ، نویسنده، شاعر، از مبارزین انقلابی علیه رژیم پهلوی، از شاگردان آیت‌الله شیخ عباس محفوظی، آیت‌الله شیخ یحیی انصاری شیرازی، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی 

    ولادت

    عبدالله بن حسن بن ملا عبدالباقی بن میرزا حسین بن آیت‌الله ملا ابراهیم بن ملامهدی بن ملا سلیم بن میرزا حسین اشکوری، در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. پدر و همه اجداد ایشان اهل علم و برخی از آنها به درجه اجتهاد رسیده بودند.

    تولد ایشان روز جمعه 14 جمادی‌الاولی سال 1360ق برابر با 23 خرداد 1320ش در روستای گورج ناحیه اشکور سفلی شهرستان رودسر استان گیلان بوده است.

    تحصیلات

    در سن شش سالگی برای تعلیم قرآن و زبان فارسی به مکتب فرستاده شد. روخوانی قرآن و خواندن و نوشتن و مقداری از ریاضی را در مکتب خانه‌های محلی فرا گرفت. در سال 1334ش در سن سیزده سالگی به همراه پدرشان مرحوم شیخ حسن باقی‌زاده برای تحصیل علوم حوزوی به شهر قم رفت.

    کتابهای نصاب الصبیان و جامع المقدمات از کتب مقدماتی حوزه را نزد سید جواد موسوی اشکوری و ممجد لنگرودی فرا گرفت.

    در سالهای بعد کتاب سیوطی و مغني اللبيب را نزد شیخ محمدعلی احمدی اشکوری و شیخ کاظم رودسری آموخت و کتاب حاشیه در منطق و معالم را نزد حجت‌الاسلام شیخ تقی نحوی رامسری و کتاب حادی عشر علامه حلی و شرح نافع فاضل مقداد را از محضر آیت‌الله شیخ یحیی انصاری شیرازی فرا گرفت.

    کتب مطول و قوانین را نزد آیت‌الله اعتمادی، شرح لمعه را از محضر آیت‌الله بنی‌فضل تبریزی و رسائل و مکاسب شیخ انصاری را نزد آیت‌الله شیخ عباس محفوظی و محسن مجتهد شبستری امام جمعه سابق تبریز فرا گرفت و منظومه حکیم متأله سبزواری را نزد آیت‌الله محمدی گیلانی و تفسیر قرآن مجید را از محضر آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی و مباحثی از علم اخلاق را نزد آیت‌الله میرزا علی مشکینی فرا گرفت.

    همزمان با تحصیلات حوزوی از دومین سال طلبگی شروع به سرودن اشعار کرد، ایشان در شرح زندگانی خود می‌نویسد: "به یاد دارم در همان سال دوم طلبگی اشعاری در مدح حضرت صاحب‌الامر(عج) سروده بودم، در روز تولد آن حضرت آن اشعار را در محضر حضرت آیت‌الله حاج سید حسین بروجردی که جلوس داشتند، قرائت کردم که مورد تحسین و تمجید آیت‌الله بروجری قرار گرفتم و مبلغی به عنوان صله به حقیر مرحمت کردند و فرمودند این اشعار را خودتان سروده‌اید؟ عرض کردم بله، فرمودند انشاءالله مؤید و صادق بمانید. تا کنون بیش از ده هزار بیت شعر در توحید و مناقب اهل بیت پیامبر(ص) و نیایش و موعظه در قالب قصیده، غزل، رباعی و مثنوی و غیره سروده‌ام و بعضی به چاپ رسیده و بعضی هنوز به چاپ نرسیده است."

    فعالیتها

    تبلیغ دین

    از سال دوم تحصیلی‌ لباس روحانیت بر تن کرد و در تعطیلات درسی حوزه بویژه در ماه رمضان و محرم و صفر به اطراف قزوین و مازندران شهر تنکابن و چالوس و در گیلان ناحیه املش و اشکورات و عمارلو و سمام به امر تبلیغ دین و امر به معروف و نهی از منکر می‌پرداخت.

    سابقه انقلابی و مبارزاتی

    پس از رحلت آیت‌الله بروجردی که مرجعیت عامه شیعیان را بر عهده داشت، شاه به زعم خود جای مرجعیت شیعه را خالی دید و به فکر اجرای دستورات اربابان استعمارگر خود افتاد و گمان کرد می‌تواند از خلع بوجود آمده در مرجعیت استفاده کند و اهداف بیگانگان را در این کشور پیاده کند، امام خمینی و مراجع بزرگ دیگر که نگهبان شریعت و امین ملک و ملت هستند سکوت را جائز ندانستند و نرمش با دولت وقت را خیانت به مملکت و ملت و اسلام دانستند، در ابتدا حضرت امام خمینی فریاد اعتراض بلند کردند و به دنبال ایشان اکثر علمای بزرگ مخالفت خود را به لوایح پیشنهادی شاه اعلام کردند و پس از آن اعلامیه‌ای در تحریم شرکت در رفراندم شاه نوشته و نه نفر از علماء و مراجع کشور و در رأس آنها امام خمینی این اعلامیه را امضاء فرمودند و قرار شد این اعلامیه به تمام شهرستان‌ها فرستاده شود. حجت‌الاسلام صادقی از افرادی بود که در انتقال بخش زیادی از این اعلامیه‌ها به مناطق شمالی کشور نقش داشت.

    همچنین نام ایشان در بسیاری از نامه‌ها و اعلامیه‌هایی که از سوی مراجع عظام و علما و طلاب علیه رژیم شاهنشاهی نوشته می‌شد، دیده می‌شود.[۱] ایشان در بسیاری از راهپیمائیها و مجالس گرامی‌داشت نهضت امام و نشست‌های اعتراضی مخالفت با رژیم پهلوی حضوری فعال داشت و از جمله آنها واقعه خونین مدرسه فیضیه در 25 شوال سال 1342 که روز شهادت امام صادق (علیه‌السلام) بود و از طرف آیت‌الله گلپایگانی بر گزار شده بود و مورد تهاجم ساواک و طرفداران شاه مخلوع قرار گرفت که با چوب و چماق به جان طلاب افتادند. همچنین ایشان در طول دوران طاغوت چندین بار توسط کماندوهای شاهنشاهی مضروب گردید.


    فعالیتهای بعد از انقلاب

    1. سرپرستی کمیته
    2. ریاست صندوق‌های آراء منطقه
    3. مسئول شورای چند روستا
    4. از سال 63 همکاری در عقیدتی سیاسی وزارت دفاع به عنوان رئیس عقیدتی سیاسی بیمارستان شهید چمران تهران
    5. چندین بار حضور در جبهه‌های دفاع مقدس هشت ساله
    6. عقیدتی سیاسی کارخانجات اتکا
    7. مدیر فرهنگی آموزش و تبلیغات سازمان اتکا
    8. امامت جماعت مسجد جامع امام سجاد علیه‌السلام در شهرک رضویه

    آثار

    1. حدیث عشق شرحی مبسوط در سیر و سلوک الی‌الله در 2 جلد
    2. در سایه سار عرفان اسلامی با مضامینی فلسفی و عرفانی و اخلاقی
    3. سی شاخه گل محمدی در گلزار ماه رمضان شرحی منظوم از دعاهای روزهای ماه رمضان
    4. مناجات اللیل شرح منظوم دعای شریف کمیل
    5. به یاد دیار من اشکور و مناطق همجوار
    6. نوای دل منتخبی از دیوان اشعار[۲]

    پانویس

    منابع مقاله

    1. پایگاه اندیشوران حوزه
    2. اطلاعیه‌ها و بیانیه‌ها، نامه‌ فضلاء و محصلان‌ حوزه‌ی‌ علميه‌ی‌ قم‌ به‌ مراجع‌ عظام‌ ايران‌ و عراق‌ درباره‌ بازداشت‌ جمعي‌ از فضلای حوزه‌ی‌ علميه‌ی‌ قم‌ در فروردين ماه 1345، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

    وابسته‌ها