دروس تربوية من السيرة العلوية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آثار آیت‌الله خامنه‌ای using HotCat) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
متن و مقدمه كتاب | متن و مقدمه كتاب | ||
{{آیت‌الله خامنه‌ای}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[دروس تربوية من السيرة النبوية]] | |||
[[تاريخ التربية عند الإمامية و أسلافهم من الشيعة بین عهدی الصادق و الطوسی]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۴۸
| دروس تربویة من السیرة العلویة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خامنه‌ای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران (نویسنده) عاشور، علی (گردآورنده) |
| ناشر | مؤسسة التاريخ العربي |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1429 ق یا 2008 م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دروس تربوية من السيرة العلوية اثر آیت‌الله سيد على خامنه‌اى است كه به زبان عربى پيرامون سيره اميرالمؤمنين در تربيت اسلامى نوشته شده است.
ساختار
كتاب حاضر شامل چند 13 فصل و يك مقدمه در مدح اميرالمؤمنين مى‌باشد كه به مطالب مختلف تربيتى سراسر زندگى امیرالمؤمنین(ع) پرداخته است.
گزارش محتوا
در بخش اول كتاب به ابعاد شخصيتى حضرت پرداخته و چهره وى را چهره‌اى محبوب در تاريخ ذكر كرده و وى را به عنوان اسوه‌اى كال و جامع معرفى مى‌نمايد[۱].
در فصل بعد به يك سرى صفات و خصوصيات ويژه حضرت پرداخته[۲] و شباهت حضرت را به انبياء بيان مى‌كند[۳]. همچنين اثر شناختن صفات حضرت على(ع) را ذكر نموده[۴] و شمه‌اى از صفات و خصوصيات وى را چون تقوى، صبر، شجاعت، سبقت در اسلام، زهد، تواضع، عدالت و غيره را خاطر نشان مى‌كند[۵].
در فصل بعدى، از عجائب شخصيتى حضرت امير(ع) گفته [۶]و از رأفت و صلابت[۷] و ورع و حكومت[۸]، استغفار و حاكميت حضرت[۹] سخن به ميان مى‌آورد.
فصل بعد، درباره غدير خم و نصب حضرت على(ع) و اهميت غدير مى‌باشد[۱۰] كه به تعريف ولايت[۱۱] و فرق آن با انقلاب[۱۲] مى‌پردازد.
در فصل بعد، ابعاد غدير را مورد بررسى قرار داده[۱۳] به مباحث ولايت الهى و جوهر ولايت و حكومت اشاره مى‌كند، و خاطر نشان مى‌نمايد كه اداره شئون مردم، امرى است الهى، و غدير امتداد خط رسالت الهى است[۱۴].
در فصل بعد، جنگهاى حضرت و دشمنان وى را مورد بررسى قرار داده است[۱۵].
در فصلى درباره حكومت در كلام علوى سخن مى‌گويد[۱۶] و از سيره علوى در بيت المال، دفاع حضرت از مظلوم، نهج‌البلاغه، اسلوب فنى در نهج‌البلاغه و تقوى در نهج‌البلاغه، مطالبى را ذكر مى‌نمايد.
در فصلى از عدالت حضرت على(ع) به طور مجزى سخن مى‌گويد[۱۷] و ابعاد فردى[۱۸] و اجتماعى عدالت امیرالمؤمنین[۱۹] را ذكر مى‌كند.
دو فصل آخر كتاب، مربوط به وصاياى حضرت مى‌باشد كه فصل آخر آن مربوط به وصيتهاى حضرت به حكام وحكومات است[۲۰].
در انتهاى فصل آخر نيز، نامه حضرت به مالك اشتر را شرح نموده است[۲۱].
وضعيت كتاب
فهرست مطالب كتاب در پايان آن ذكر شده است.
پاورقی‌های كتاب مربوط به منابع كتاب مى‌باشد.
پانويس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص15
- ↑ ر.ک: همان، ص19
- ↑ ر.ک: همان، ص21
- ↑ ر.ک: همان، ص22
- ↑ ر.ک: همان، ص28
- ↑ ر.ک: همان، ص87
- ↑ ر.ک: همان، ص88
- ↑ ر.ک: همان، ص91
- ↑ ر.ک: همان، ص97
- ↑ ر.ک: همان، ص99
- ↑ ر.ک: همان، ص114
- ↑ ر.ک: همان، ص119
- ↑ ر.ک: همان، ص121
- ↑ ر.ک: همان، ص126
- ↑ ر.ک: همان، ص143
- ↑ ر.ک: همان، ص173
- ↑ ر.ک: همان، ص239
- ↑ ر.ک: همان، ص243
- ↑ ر.ک: همان، ص244
- ↑ ر.ک: همان، ص285
- ↑ ر.ک: همان، ص290
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب