ترجمه جلد دوازدهم بحار الانوار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (+ رده و ناو) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
علی بن موسی(ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. - سرگذشت‌نامه | علی بن موسی(ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. - سرگذشت‌نامه | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
کتابفروشی | کتابفروشی اسلامىه | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1398 ق | | سال نشر = 1398 ق | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =02577 | ||
| کتابخوان همراه نور =02577 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''زندگانى حضرت امام على بن موسى الرضا(ع)'''، ترجمه جلد دوازدهم [[بحارالانوار| | '''زندگانى حضرت امام على بن موسى الرضا(ع)'''، ترجمه جلد دوازدهم [[بحارالانوار|بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]]، تألیف [[علامه مجلسى]] كه در بر دارنده روايات مختلف از شرح حال آن حضرت و مناظرات اعتقادى و كلامى كه با مخالفين داشته‌اند، مى‌باشد، كه توسط آقاى موسى خسروى به زبان فارسى ترجمه گشته است. | ||
== انگيزه تألیف == | == انگيزه تألیف == | ||
مؤلف انگيزه تألیف را چنين بيان مى‌كند: مجلدات بحار چنانچه از نام آن پيداست، واقعا در مورد عنوان‌هاى خود دريايى بيكران از مطالب ارزنده است كه جويندگان در كمتر مجموعه‌اى مى‌توانند، اين همه مطلب را تحت آن عنوان بيابند. در هنگام نگارش زندگى بعضى از ائمه طاهرين(ع) را تقديم نمودم، تصميم ادامه احوال چهارده معصوم را داشتم؛ اما اكنون كه مشغول ترجمه مجموعه [[بحارالانوار| | مؤلف انگيزه تألیف را چنين بيان مى‌كند: مجلدات بحار چنانچه از نام آن پيداست، واقعا در مورد عنوان‌هاى خود دريايى بيكران از مطالب ارزنده است كه جويندگان در كمتر مجموعه‌اى مى‌توانند، اين همه مطلب را تحت آن عنوان بيابند. در هنگام نگارش زندگى بعضى از ائمه طاهرين(ع) را تقديم نمودم، تصميم ادامه احوال چهارده معصوم را داشتم؛ اما اكنون كه مشغول ترجمه مجموعه [[بحارالانوار|بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]] قسمت احوال ائمه طاهرين(ع)هستم، جدا معتقدم مطالبى كه در شرح حال و زندگى ائمه و نكات آموزنده و اخلاقى و تاريخى كه در [[بحارالانوار|بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]] جمع شده، هيچ شرح حالى حاوى اين قدر مطلب نيست. به همين جهت از ادامه نگارش بقيه چهارده معصوم صرف نظر نموده، جويندگان را توصيه به مطالعه اين مجموعه‌ها مینمائيم. | ||
== ساختار و گزارش محتوا == | == ساختار و گزارش محتوا == | ||
| خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
#جريان‌هاى ديگرى كه بين مأمون و حضرت رضا(ع) اتفاق افتاد. | #جريان‌هاى ديگرى كه بين مأمون و حضرت رضا(ع) اتفاق افتاد. | ||
#كارهایى كه مأمون براى تقرب به حضرت رضا(ع)مى‌كرد، از قبيل مناظره با مخالفين؛ همچون آنچه در عيون ج 2 ص184 ذكر شده است كه اسحاق بن حماد گفت: مأمون مجالس مناظره تشكيل مى‌داد و مخالفين اهل‌بيت را جمع میكرد و با آنها درباره امامت علي ابن ابى‌طالب [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و برترى او از تمام صحابه بحث میكرد تا بدين وسيله خود را نزدیک به حضرت رضا(ع) نمايد. حضرت رضا(ع) به اصحاب و دوستانى كه به آنها اعتماد داشت، مى‌فرمود: گول كارهاى او را نخوريد، جز او ديگرى مرا نخواهد كشت، چاره‌اى ندارم بايد صبر كنم تا آن زمان فرا رسد. | #كارهایى كه مأمون براى تقرب به حضرت رضا(ع)مى‌كرد، از قبيل مناظره با مخالفين؛ همچون آنچه در عيون ج 2 ص184 ذكر شده است كه اسحاق بن حماد گفت: مأمون مجالس مناظره تشكيل مى‌داد و مخالفين اهل‌بيت را جمع میكرد و با آنها درباره امامت علي ابن ابى‌طالب [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و برترى او از تمام صحابه بحث میكرد تا بدين وسيله خود را نزدیک به حضرت رضا(ع) نمايد. حضرت رضا(ع) به اصحاب و دوستانى كه به آنها اعتماد داشت، مى‌فرمود: گول كارهاى او را نخوريد، جز او ديگرى مرا نخواهد كشت، چاره‌اى ندارم بايد صبر كنم تا آن زمان فرا رسد. | ||
#:در عيون آمده كه: اسحاق بن حماد بن زيد گفت: از يحيى بن اكثم قاضى شنيدم كه گفت: مأمون به من دستور داد، گروهى از اهل حديث و گروهى از دانشمندان علم كلام و استدلال را احضار نمايم. من از هر دو دسته در حدود چهل نفر جمع كردم، به آنها گفتم در تالار نگهبان و اطاق انتظار باشند تا من به مأمون اطلاع بدهم، به مأمون اطلاع دادم، دستور داد آنها را وارد كنم. وارد شدند ساعتى با آنها صحبت كرد و ملاطفت نمود، سپس گفت: من میخواهم امروز بين خود و شما خدا را حجت قرار دهم، هر كس احتياج به قضاى حاجت دارد، برود حاجت خود را انجام دهد، آزاد باشيد و كفش‌هاى خود را | #:در عيون آمده كه: اسحاق بن حماد بن زيد گفت: از يحيى بن اكثم قاضى شنيدم كه گفت: مأمون به من دستور داد، گروهى از اهل حديث و گروهى از دانشمندان علم كلام و استدلال را احضار نمايم. من از هر دو دسته در حدود چهل نفر جمع كردم، به آنها گفتم در تالار نگهبان و اطاق انتظار باشند تا من به مأمون اطلاع بدهم، به مأمون اطلاع دادم، دستور داد آنها را وارد كنم. وارد شدند ساعتى با آنها صحبت كرد و ملاطفت نمود، سپس گفت: من میخواهم امروز بين خود و شما خدا را حجت قرار دهم، هر كس احتياج به قضاى حاجت دارد، برود حاجت خود را انجام دهد، آزاد باشيد و كفش‌هاى خود را درآورید و رداى خويش را كنار بگذارید. آنگاه گفت: من شما را آورده‌ام تا با شما مناظره كنم و حجت را بر شما تمام نمايم، از خدا بپرهيزيد، مواظب خود و اعتقاد خويش باشيد، مبادا مقام و موقعيت من، شما را مانع از حقيقت‌گويى شود و با رد كردن يك باطل هر كس كه ادعا كرد، از آتش جهنم بترسيد و خود را به خدا نزدیک كنيد، در فرمانبردارى او كه هر كس خود را به مخلوقى نزدیک كرد، به وسيله معصيت و نافرمانى خدا همان شخص را بر او مسلط مى‌گرداند با تمام نيرو و هوش و عقل خود با من مناظره كنيد. من معتقدم كه علي(ع) بهترين انسان است، پس از پيامبر اكرم(ص) اگر صحيح است تصديق كنيد و گر نه با دليل رد نمائيد، مايل هستيد من از شما در اين مورد سؤال كنم، مى‌خواهيد شما از من بپرسيد. | ||
#:علماء حديث گفتند ما سؤال مى‌كنيم. گفت: سؤال كنيد؛ ولى يك نفر را انتخاب نمائيد، چنانچه شخص ديگرى دليل اضافى داشت، دليل خود را مى‌آورد و اگر اشتباهى براى شخص رخ داد شما اصلاح نمائيد. | #:علماء حديث گفتند ما سؤال مى‌كنيم. گفت: سؤال كنيد؛ ولى يك نفر را انتخاب نمائيد، چنانچه شخص ديگرى دليل اضافى داشت، دليل خود را مى‌آورد و اگر اشتباهى براى شخص رخ داد شما اصلاح نمائيد. | ||
#:يكى از آنها گفت: ما میگوئيم بهترين مردم بعد از پيغمبر ابوبكر است، زيرا روايتى كه تمام بر آن اعتراف دارند، از پيغمبر نقل شده كه فرمود: | #:يكى از آنها گفت: ما میگوئيم بهترين مردم بعد از پيغمبر ابوبكر است، زيرا روايتى كه تمام بر آن اعتراف دارند، از پيغمبر نقل شده كه فرمود: | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۶: | ||
ترجمه جلد دوازدهم [[بحارالانوار| | ترجمه جلد دوازدهم [[بحارالانوار|بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]]، [[علامه مجلسى]] توسط موسى خسروى و انتشارات اسلامىه در سال 1398ق در يك جلد به انجام رسيده است. | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
متن و مقدمه كتاب. | متن و مقدمه كتاب. | ||
{{امام رضا علیه‌السلام}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
[[رده: متون احادیث]] | [[رده: متون احادیث]] | ||
[[رده:احادیث شیعه]] | [[رده:احادیث شیعه]] | ||
[[رده:امام رضا(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۵
| ترجمه جلد دوازدهم بحار الانوار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نویسنده) خسروی، موسی (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | در زندگانی حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام بحار الانوار. فارسی. برگزیده |
| ناشر | کتابفروشی اسلامىه |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1398 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 12ق. علی بن موسی(ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. - سرگذشت‌نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 136 /م3 ب30423 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زندگانى حضرت امام على بن موسى الرضا(ع)، ترجمه جلد دوازدهم بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام، تألیف علامه مجلسى كه در بر دارنده روايات مختلف از شرح حال آن حضرت و مناظرات اعتقادى و كلامى كه با مخالفين داشته‌اند، مى‌باشد، كه توسط آقاى موسى خسروى به زبان فارسى ترجمه گشته است.
انگيزه تألیف
مؤلف انگيزه تألیف را چنين بيان مى‌كند: مجلدات بحار چنانچه از نام آن پيداست، واقعا در مورد عنوان‌هاى خود دريايى بيكران از مطالب ارزنده است كه جويندگان در كمتر مجموعه‌اى مى‌توانند، اين همه مطلب را تحت آن عنوان بيابند. در هنگام نگارش زندگى بعضى از ائمه طاهرين(ع) را تقديم نمودم، تصميم ادامه احوال چهارده معصوم را داشتم؛ اما اكنون كه مشغول ترجمه مجموعه بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام قسمت احوال ائمه طاهرين(ع)هستم، جدا معتقدم مطالبى كه در شرح حال و زندگى ائمه و نكات آموزنده و اخلاقى و تاريخى كه در بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام جمع شده، هيچ شرح حالى حاوى اين قدر مطلب نيست. به همين جهت از ادامه نگارش بقيه چهارده معصوم صرف نظر نموده، جويندگان را توصيه به مطالعه اين مجموعه‌ها مینمائيم.
ساختار و گزارش محتوا
مؤلف سعى كرده تا شرح حال اين امام بزرگوار را كه برگرفته از متن بحار الانوار مى‌باشد تا حد امكان، ساده و روان بيان كند، و اگر جمله‌اى نيز ابهام داشت و قابل تعمق و شور بود، از همفكرى و روشن‌بينى جمعى از فضلا و دانشمندان در تفسير و ترجمه آن استفاده كرده است و از تكرار بعضى روايات كه فقط جنبه اثبات مطلب داشته و اضافه قابل توجهى نداشت، خودارى شده و در پاورقى وجه اختلاف دو روايت در مواردى كه لازم بوده ذكر شده است تا خوانندگان از تكرار ملول نگردند. بالاخره در اين ترجمه اختصارى كه به اصل كتاب زيان وارد نشود، رعايت شده است و در سه بخش ارائه شده است:
كتاب زندگانى حضرت امام رضا(ع) با مقدمه‌اى از مترجم وسپس مقدمه‌اى از مؤلف شروع مى‌شود و آنگاه به ذكر بخش‌هاى مختلف كتاب كه شامل بيست و سه بخش مى‌باشد، مى‌پردازد:
- ولادت و لقب‌ها و كنيه و نقش انگشترى آن جناب مورد اشاره واقع گشته است.
- تصريح به امامت على بن موسى الرضا(ع) شده است.
- معجزات و كردار شگفت انگيز امام(ع) مطرح گرديده است.
- وارد شدن امام(ع) به بصره و كوفه و معجزه‌هایى كه در آن دو ناحيه از ايشان ظاهر شد.
- استجابت دعاى امام(ع).
- اطلاع امام از تمام زبان‌ها و زبان پرندگان و چارپايان.
- عبادت و اخلاق پسنديده و مقام آن جناب و اقرار مردم به شخصيت ايشان.
- اشعارى كه حضرت رضا(ع) به عنوان پند و اندرز خوانده است.
- آنچه بين حضرت رضا(ع) و هارون الرشيد و فرمانروايان او انجام شد؛ مانند آنچه در [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی)
|عيون اخبار الرضا]](ع) نقل شده كه: موسى بن مهران گفت از جعفر بن يحيى شنيدم مى‌گفت: وقتى هارون الرشيد از رقه متوجه مكه بود، عيسى بن جعفر به او گفت يادت مى‌آيد، از قسمى كه خوردى درباره اولاد ابى‌طالب كه اگر كسى بعد از موسى ابن جعفر ادعاى امامت كند، گردن او را بزنى اكنون پسرش علي بن موسى(ع) مدعى مقام امامت است و مردم آنچه درباره پدرش معتقد بودند، درباره او نيز اعتقاد دارند. هارون با قيافه‌اى پر از خشم به او نگاه كرده، گفت منظورت چيست؟ میخواهى همه آنها را بكشم، موسى گفت همين كه اين سخن را از او شنيدم خدمت حضرت رضا(ع) رسيده، جريان را عرض كردم، فرمود: مرا چه با او به خدا نسبت به من هيچ كارى نمیتواند انجام دهد.
- دعوت كردن مأمون حضرت رضا(ع) را به مرو، وقايعى كه از مدينه تا نيشابور اتفاق افتاد.
- ورود به نيشابور و معجزاتى كه در آنجا از امام(ع) صادر شد.
- حركت به جانب طوس و از آنجا به طرف مرو.
- ولايت عهد و علت قبول كردن آن جناب با اين كه راضى نبود مى‌باشد.
- جريان‌هاى ديگرى كه بين مأمون و حضرت رضا(ع) اتفاق افتاد.
- كارهایى كه مأمون براى تقرب به حضرت رضا(ع)مى‌كرد، از قبيل مناظره با مخالفين؛ همچون آنچه در عيون ج 2 ص184 ذكر شده است كه اسحاق بن حماد گفت: مأمون مجالس مناظره تشكيل مى‌داد و مخالفين اهل‌بيت را جمع میكرد و با آنها درباره امامت علي ابن ابى‌طالب اميرالمؤمنين(ع) و برترى او از تمام صحابه بحث میكرد تا بدين وسيله خود را نزدیک به حضرت رضا(ع) نمايد. حضرت رضا(ع) به اصحاب و دوستانى كه به آنها اعتماد داشت، مى‌فرمود: گول كارهاى او را نخوريد، جز او ديگرى مرا نخواهد كشت، چاره‌اى ندارم بايد صبر كنم تا آن زمان فرا رسد.
- در عيون آمده كه: اسحاق بن حماد بن زيد گفت: از يحيى بن اكثم قاضى شنيدم كه گفت: مأمون به من دستور داد، گروهى از اهل حديث و گروهى از دانشمندان علم كلام و استدلال را احضار نمايم. من از هر دو دسته در حدود چهل نفر جمع كردم، به آنها گفتم در تالار نگهبان و اطاق انتظار باشند تا من به مأمون اطلاع بدهم، به مأمون اطلاع دادم، دستور داد آنها را وارد كنم. وارد شدند ساعتى با آنها صحبت كرد و ملاطفت نمود، سپس گفت: من میخواهم امروز بين خود و شما خدا را حجت قرار دهم، هر كس احتياج به قضاى حاجت دارد، برود حاجت خود را انجام دهد، آزاد باشيد و كفش‌هاى خود را درآورید و رداى خويش را كنار بگذارید. آنگاه گفت: من شما را آورده‌ام تا با شما مناظره كنم و حجت را بر شما تمام نمايم، از خدا بپرهيزيد، مواظب خود و اعتقاد خويش باشيد، مبادا مقام و موقعيت من، شما را مانع از حقيقت‌گويى شود و با رد كردن يك باطل هر كس كه ادعا كرد، از آتش جهنم بترسيد و خود را به خدا نزدیک كنيد، در فرمانبردارى او كه هر كس خود را به مخلوقى نزدیک كرد، به وسيله معصيت و نافرمانى خدا همان شخص را بر او مسلط مى‌گرداند با تمام نيرو و هوش و عقل خود با من مناظره كنيد. من معتقدم كه علي(ع) بهترين انسان است، پس از پيامبر اكرم(ص) اگر صحيح است تصديق كنيد و گر نه با دليل رد نمائيد، مايل هستيد من از شما در اين مورد سؤال كنم، مى‌خواهيد شما از من بپرسيد.
- علماء حديث گفتند ما سؤال مى‌كنيم. گفت: سؤال كنيد؛ ولى يك نفر را انتخاب نمائيد، چنانچه شخص ديگرى دليل اضافى داشت، دليل خود را مى‌آورد و اگر اشتباهى براى شخص رخ داد شما اصلاح نمائيد.
- يكى از آنها گفت: ما میگوئيم بهترين مردم بعد از پيغمبر ابوبكر است، زيرا روايتى كه تمام بر آن اعتراف دارند، از پيغمبر نقل شده كه فرمود:
- اقتدوا بالذين من بعدى ابى‌بكر و عمر" پيرو دو نفر بعد از من ابابكر و عمر باشيد. مأمون گفت: روايت‌ها زياد است يا همه آنها صحيح است يا همه باطل و يا بعضى صحيح و برخى باطل. چنانچه همه درست باشد، لازم است همه باطل باشد، زيرا برخى از روايات نقيض بعض ديگر است، اگر همه باطل باشد، دين از بين مى‌رود. چون ممكن نيست، همه صحيح يا همه باطل باشد، پس بعضى صحيح و بعضى باطل است در اين صورت هر روايتى بايد به وسيله دليلى اثبات شود تا بتوان در آن اعتقاد نمود، چنانچه مضمون روايت دليل در صحت آن باشد چه بهتر.
- شرح زندگى زنان و فرزندان و برادران و خويشاوندان امام(ع).
- اشعار مدح و ستايش‌هاى حضرت رضا(ع).
- شرح حال اصحاب و معاصرين آن جناب و مناظرات آنها.
- خبر دادن امام و آباء گرامش به شهادت آن جناب.
- اسباب و عللى كه موجب شهادت آن جناب شد.
- شهادت و غسل و دفن امام(ع.)
- شعرهائى مرثيه كه درباره حضرت رضا(ع)سروده‌اند.
- بركات و معجزاتى كه از روضه منوره حضرت رضا(ع)مشاهده شده است.
نسخه شناسى
ترجمه جلد دوازدهم بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام، علامه مجلسى توسط موسى خسروى و انتشارات اسلامىه در سال 1398ق در يك جلد به انجام رسيده است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب.