طائی، احمد بن عامر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ احمد بن عامر طائی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به طائی، احمد بن عامر منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[كتاب أبی الجعد أحمد بن عامر الطائي من أصحاب الرضا علیه‌السلام و كتاب نثر اللئالي و كتاب الطب]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[http://wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AC%D8%B9%D8%AF_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A7%D9%85%D8%B1_%D8%B7%D8%A7%D8%A6%DB%8C بی‌نام، برگرفته از دانشنامه حوزوی «ویکی‌فقه»] | |||
http://wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AC%D8%B9%D8%AF_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A7%D9%85%D8%B1_%D8%B7%D8%A7%D8%A6%DB%8C | |||
{{امام رضا علیه‌السلام}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۰
| نام | احمد بن عامر طائی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عامر |
| متولد | ۱۵۷ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 260ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | كتاب أبی الجعد أحمد بن عامر الطائي من أصحاب الرضا علیه‌السلام و كتاب نثر اللئالي و كتاب الطب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10265AUTHORCODE |
احمد بن عامر طائی (157-260ق)، از اصحاب امام رضا(ع)، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) و از راویان حدیث بوده است.
ولادت
ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی، در سال ۱۵۷ق، به دنیا آمد[۱].
نسب
وی از نسل عامر بن حسان بن شریح است که حسان در صفین و عامر در کربلا به شهادت رسیدند[۲].
مصاحبت با امامان(ع)
وی از اصحاب امام رضا(ع) بود که در سال ۱۹۴ق، آن حضرت را ملاقات کرده و از ایشان روایت کرده است[۳].
فرزندش عبدالله گفته است که پدرم مؤذن امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بود[۴].
از گفتار صدوق برداشت می‌شود که وی از اصحاب امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بوده و تا آن زمان، بیش از صد سال عمر داشته است[۵].
راویان از وی
از وی، پسرش عبدالله (متوفی ۳۲۴ق) و ابراهیم بن هاشم روایت کرده‌اند[۶].
شیوخ
مامقانی به نقل از شیخ صدوق می‌نویسد که عبدالله بن احمد طائی در سال ۲۶۰ق، از پدرش ابوجعد حدیث شنیده است[۷].
وفات
وی در سال 260ق، به رحمت ایزدی پیوسته است[۸].
آثار
اثر احمد طائی نوشته‌ای است که از امام رضا(ع) روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا(ع)»، «صحيفة الرضا(ع)»، «مسند الرضا(ع)» و «الرضويات» شهرت دارد[۹].
پانویس
منابع مقاله
بی‌نام، برگرفته از دانشنامه حوزوی «ویکی‌فقه»