دیوان اشعار ابن یمین فریومدی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR104879J1.jpg | | تصویر =NUR104879J1.jpg | ||
| عنوان = دیوان اشعار ابن یمین فریومدی | | عنوان = دیوان اشعار ابن یمین فریومدی | ||
| عنوان‌های دیگر = دیوان ** شامل - دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد. .. | | عنوان‌های دیگر = دیوان ** شامل - دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد... | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین]] (نويسنده) | ||
[[باستانی راد، حسينعلی]] (مصحح) | [[باستانی راد، حسينعلی]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان اشعار ابن یمین فریومدی'''، شامل قصاید، غزلیات، مثنویات، رباعیات و دیگر آثار منظوم [[ | '''دیوان اشعار ابن یمین فریومدی'''، شامل قصاید، غزلیات، مثنویات، رباعیات و دیگر آثار منظوم [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین|محمود بن یمین‌الدین طغرایی فریومدی]] یا فرومدی (685-769ق) شاعر قرن هشتم هجری است. این اثر به اهتمام و تصحیح [[باستانی راد، حسينعلی|حسینعلی باستانی راد]] منتشر شده است. | ||
این کتاب، مشتمل بر دیباچه مصحح، دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد، ماده تاریخ وفیات و وقایع، قطعات عربی با ترجمه آنها، مثنویات و رباعیات اوست. همچنین کمتر از ده صفحه پایانی کتاب به مکاتیب و منشآت منثور او اختصاص یافته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص720-712</ref>. | این کتاب، مشتمل بر دیباچه مصحح، دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد، ماده تاریخ وفیات و وقایع، قطعات عربی با ترجمه آنها، مثنویات و رباعیات اوست. همچنین کمتر از ده صفحه پایانی کتاب به مکاتیب و منشآت منثور او اختصاص یافته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص720-712</ref>. | ||
مصحح کتاب، [[حسینعلی باستانی راد]] مقدمه ارزشمندی را در بیش از پنجاه صفحه بر کتاب نوشته است. وی در ابتدا اشاره می‌کند که دیوان حاضر از شاعری است بنام و معروف و خوش‌نام به نام [[ | مصحح کتاب، [[حسینعلی باستانی راد]] مقدمه ارزشمندی را در بیش از پنجاه صفحه بر کتاب نوشته است. وی در ابتدا اشاره می‌کند که دیوان حاضر از شاعری است بنام و معروف و خوش‌نام به نام [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین|امیر فخرالدین محمود بن امیر یمین‌الدین طغرایی مستوفی فریومدی]]، که نسخه نخستین دیوانش همان طور که خود در دیباچه اشاره نموده، در جنگی که بین امیر وجیه‌الدین مسعود سربداری و سلطان معزالدین حسین کرت به سال 743 در خواف روی داده و ابن یمین هم که هنگام آن هنگامه در اردو بوده و جنگ به شکست سربداران منجر می‌گردد، به دست غارتگران افتاده و از بین می‌رود که ازآن‌پس به تدوین دیوان حاضر پرداخته و هرچه بعداً گفته و آنچه از اشعار سابق به دست آورده، بدان افزوده و این نسخه را به وجود می‌آورد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه الف</ref>. | ||
محقق کتاب، معتقد است که ابن یمین از میان شعرا به خصوصیتی ممتاز است که نه‌تنها در قصاید مدایح، عذرخواه اوست، بلکه مدایح او را موجه و جایز می‌سازد؛ زیرا سلاطین و امرای سربداری علاوه بر آنکه قشون شکست‌ناخوردنی مغول را شکسته و ریشه آنان را پس از تسلط چند صدساله از ایران کندند، به ترویج تشیع که خود یکی از رموز و اسرار بقا و دوام اساس استقلال و قومیت ایران و مایه فخر و مباهات ما ایرانیان است، کوشش داشتند<ref>ر.ک: همان، صفحه ه</ref>. | محقق کتاب، معتقد است که ابن یمین از میان شعرا به خصوصیتی ممتاز است که نه‌تنها در قصاید مدایح، عذرخواه اوست، بلکه مدایح او را موجه و جایز می‌سازد؛ زیرا سلاطین و امرای سربداری علاوه بر آنکه قشون شکست‌ناخوردنی مغول را شکسته و ریشه آنان را پس از تسلط چند صدساله از ایران کندند، به ترویج تشیع که خود یکی از رموز و اسرار بقا و دوام اساس استقلال و قومیت ایران و مایه فخر و مباهات ما ایرانیان است، کوشش داشتند<ref>ر.ک: همان، صفحه ه</ref>. | ||
مثنوی «مجلس‌افروز»، از جمله سروده‌های زیبای [[ | مثنوی «مجلس‌افروز»، از جمله سروده‌های زیبای [[ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین|فریومدی]] است که با این ابیات آغاز شده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''یا الهی مرا ز من بستان''|2=''تا نباشم حجاب چهره جان''}} | {{ب|''یا الهی مرا ز من بستان''|2=''تا نباشم حجاب چهره جان''}} | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه مصحح و متن کتاب. | مقدمه مصحح و متن کتاب. | ||
{{شعر و شاعری}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۴
| دیوان اشعار ابن یمین فریومدی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن یمین، محمود بن یمین‌الدین (نويسنده) باستانی راد، حسينعلی (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | دیوان ** شامل - دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد... |
| ناشر | کتابخانه سنايی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 8ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR5334/د9الف2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان اشعار ابن یمین فریومدی، شامل قصاید، غزلیات، مثنویات، رباعیات و دیگر آثار منظوم محمود بن یمین‌الدین طغرایی فریومدی یا فرومدی (685-769ق) شاعر قرن هشتم هجری است. این اثر به اهتمام و تصحیح حسینعلی باستانی راد منتشر شده است.
این کتاب، مشتمل بر دیباچه مصحح، دیباچه خود شاعر، قصاید، غزلیات، ترکیب و ترجیع و مستزاد، ماده تاریخ وفیات و وقایع، قطعات عربی با ترجمه آنها، مثنویات و رباعیات اوست. همچنین کمتر از ده صفحه پایانی کتاب به مکاتیب و منشآت منثور او اختصاص یافته است[۱].
مصحح کتاب، حسینعلی باستانی راد مقدمه ارزشمندی را در بیش از پنجاه صفحه بر کتاب نوشته است. وی در ابتدا اشاره می‌کند که دیوان حاضر از شاعری است بنام و معروف و خوش‌نام به نام امیر فخرالدین محمود بن امیر یمین‌الدین طغرایی مستوفی فریومدی، که نسخه نخستین دیوانش همان طور که خود در دیباچه اشاره نموده، در جنگی که بین امیر وجیه‌الدین مسعود سربداری و سلطان معزالدین حسین کرت به سال 743 در خواف روی داده و ابن یمین هم که هنگام آن هنگامه در اردو بوده و جنگ به شکست سربداران منجر می‌گردد، به دست غارتگران افتاده و از بین می‌رود که ازآن‌پس به تدوین دیوان حاضر پرداخته و هرچه بعداً گفته و آنچه از اشعار سابق به دست آورده، بدان افزوده و این نسخه را به وجود می‌آورد[۲].
محقق کتاب، معتقد است که ابن یمین از میان شعرا به خصوصیتی ممتاز است که نه‌تنها در قصاید مدایح، عذرخواه اوست، بلکه مدایح او را موجه و جایز می‌سازد؛ زیرا سلاطین و امرای سربداری علاوه بر آنکه قشون شکست‌ناخوردنی مغول را شکسته و ریشه آنان را پس از تسلط چند صدساله از ایران کندند، به ترویج تشیع که خود یکی از رموز و اسرار بقا و دوام اساس استقلال و قومیت ایران و مایه فخر و مباهات ما ایرانیان است، کوشش داشتند[۳].
مثنوی «مجلس‌افروز»، از جمله سروده‌های زیبای فریومدی است که با این ابیات آغاز شده است:
| یا الهی مرا ز من بستان | تا نباشم حجاب چهره جان | |
| هستی‌ام را به خود حجاب مکن | پرتو خود به خود نقاب مکن | |
| منما نیست را به صورت هست | مبر از یاد ما عهود الست[۴] |
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح و متن کتاب.