تفسیر نوین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان= | | پدیدآورندگان= | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[شریعتی مزینانی، محمدتقی|محمدتقی شریعتی]] | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع =تفسیر عصری(به‌روز) | | موضوع =تفسیر عصری(به‌روز) | ||
|ناشر = | |ناشر = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''تفسير نوين''' نوشته [[ | '''تفسير نوين''' نوشته [[شریعتی مزینانی، محمدتقی|محمدتقی شریعتی]]؛ از پيشگامان تفسير نگاری به شيوه عصری در ايران به شمار میرود. | ||
==انگیزه نگارش== | ==انگیزه نگارش== | ||
وی با انگيزه اصلاحطلبی فكری و اجتماعی و دينی، به نوشتن اين تفسير پرداخت. او در اين تفسير، با زبان و بيانی رسا و شيوا سورههای كوتاه غالباً مكی آخرين جزء قرآن را شرح و تفسير كرده است. | وی با انگيزه اصلاحطلبی فكری و اجتماعی و دينی، به نوشتن اين تفسير پرداخت. او در اين تفسير، با زبان و بيانی رسا و شيوا سورههای كوتاه غالباً مكی آخرين جزء قرآن را شرح و تفسير كرده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴
| تفسیر نوین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدتقی شریعتی |
| مکان نشر | ایران - |
| موضوع | تفسیر عصری(به‌روز) |
| زبان | فارسی |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسير نوين نوشته محمدتقی شریعتی؛ از پيشگامان تفسير نگاری به شيوه عصری در ايران به شمار میرود.
انگیزه نگارش
وی با انگيزه اصلاحطلبی فكری و اجتماعی و دينی، به نوشتن اين تفسير پرداخت. او در اين تفسير، با زبان و بيانی رسا و شيوا سورههای كوتاه غالباً مكی آخرين جزء قرآن را شرح و تفسير كرده است.
خود در مقدمه تفسير میگويد: «در اين تفسير منتهای كوشش به عمل آمده است كه برای عموم قابل استفاده باشد تا مردم مسلمان با مأنوس شدن به قرآن، به صلاح و تقوی نزديك و از فساد و جنايت دور شوند. اين است كه حتی‌‌الامكان از طرح مطالب و مباحث مشكل و به كار بردن اصطلاحات علمی و فلسفی خودداری شده و اگر ناگزير از بحثی ادبی يا علمی بودهايم با حروفی غير از حروف معمولی تفسير، آنها را آوردهايم تا افراد ناوارد معطل و ناراحت نشوند».
شیوه تفسیری
وی در تفسير خود به مسائل اجتماعی و علمی هم توجه دارد و در عين حال از تفاسير قديم غافل نيست و به امّهات تفاسير شيعه از جمله «مجمع‌البيان» و «تبيان» نظر دارد و آرای آنها و نيز- از تفاسير عامه، بيشتر- آرای فخر رازی را هر جا كه لازم ديده نقل و گاه نقد میكند. از تفاسير جديد نيز بيشتر به «تفسير طنطاوی»، «الميزان» و نظريات عبده در «تفسير جزو عم» نظر دارد[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج2، ص507
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.