تفسیر نوین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان=
    | پدیدآورندگان=
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[شریعتی، محمدتقی]]  
    [[شریعتی مزینانی، محمدتقی|محمدتقی شریعتی]]  
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}


    '''تفسير نوين'''‏ نوشته [[شریعتی، محمدتقی|محمدتقی‌ شريعتی‌]]؛ از پيشگامان تفسير نگاری‌ به شيوه عصری‌ در ايران به شمار می‌‏رود.  
    '''تفسير نوين'''‏ نوشته [[شریعتی مزینانی، محمدتقی|محمدتقی شریعتی]]؛ از پيشگامان تفسير نگاری‌ به شيوه عصری‌ در ايران به شمار می‌‏رود.  
    ==انگیزه نگارش==
    ==انگیزه نگارش==
    وی‌ با انگيزه اصلاح‏‌طلبی‌ فكری‌ و اجتماعی‌ و دينی‌، به نوشتن اين تفسير پرداخت. او در اين تفسير، با زبان و بيانی‌ رسا و شيوا سوره‌‏های‌ كوتاه غالباً مكی‌ آخرين جزء قرآن را شرح و تفسير كرده است.
    وی‌ با انگيزه اصلاح‏‌طلبی‌ فكری‌ و اجتماعی‌ و دينی‌، به نوشتن اين تفسير پرداخت. او در اين تفسير، با زبان و بيانی‌ رسا و شيوا سوره‌‏های‌ كوتاه غالباً مكی‌ آخرين جزء قرآن را شرح و تفسير كرده است.

    نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۰

    تفسیر نوین
    تفسیر نوین
    پدیدآورانمحمدتقی شریعتی
    مکان نشرایران -
    موضوعتفسیر عصری(به‌روز)
    زبانفارسی
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفسير نوين‏ نوشته محمدتقی شریعتی؛ از پيشگامان تفسير نگاری‌ به شيوه عصری‌ در ايران به شمار می‌‏رود.

    انگیزه نگارش

    وی‌ با انگيزه اصلاح‏‌طلبی‌ فكری‌ و اجتماعی‌ و دينی‌، به نوشتن اين تفسير پرداخت. او در اين تفسير، با زبان و بيانی‌ رسا و شيوا سوره‌‏های‌ كوتاه غالباً مكی‌ آخرين جزء قرآن را شرح و تفسير كرده است.

    خود در مقدمه تفسير می‌‏گويد: «در اين تفسير منتهای‌ كوشش به عمل آمده است كه برای‌ عموم قابل استفاده باشد تا مردم مسلمان با مأنوس شدن به قرآن، به صلاح و تقوی‌ نزديك و از فساد و جنايت دور شوند. اين است كه حتی‌‌الامكان از طرح مطالب و مباحث مشكل و به كار بردن اصطلاحات علمی‌ و فلسفی‌ خودداری‌ شده و اگر ناگزير از بحثی‌ ادبی‌ يا علمی‌ بوده‏ايم با حروفی‌ غير از حروف معمولی‌ تفسير، آنها را آورده‌‏ايم تا افراد ناوارد معطل و ناراحت نشوند».

    شیوه تفسیری

    وی‌ در تفسير خود به مسائل اجتماعی‌ و علمی‌ هم توجه دارد و در عين حال از تفاسير قديم غافل نيست و به امّهات تفاسير شيعه از جمله «مجمع‌البيان» و «تبيان» نظر دارد و آرای‌ آنها و نيز- از تفاسير عامه، بيشتر- آرای‌ فخر رازی‌ را هر جا كه لازم ديده نقل و گاه نقد می‌‏كند. از تفاسير جديد نيز بيشتر به «تفسير طنطاوی‌»، «الميزان» و نظريات عبده در «تفسير جزو عم» نظر دارد[۱].

    پانویس

    1. معرفت، محمدهادی، ج2، ص507

    منابع مقاله

    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.

    وابسته‌ها