نتایج جستجو

قرن با مشكلات و سختى‌هاى اين عصر دست و پنجه نرم كرده و با ارتباط نزديك با آن سرچشمه آب حيات، شیعیان و پيروانش را نجات داده و به سوى نور و صراط مستقيم رهنمون

حيث مذهب و اعتبار و وثاقت بررسى شده و علاوه بر آن نام تأليفات و کتاب‌هاى او نيز ذكر شده است. اين كتاب مهمترين منبع براى بررسى اسناد و وثاقت و اعتبار روات

نجاشى و طوسى و کشی را تكرار كرده‌اند، تعدد منابع در اين مورد چندان مطلبى را نمى افزايد بخصوص كه مؤلف اين اثر هم هيچگونه تحقيق و تحليلى ارائه نداده و تنها

كتاب حاضر ابتدا نام و كنيه و لقب و نسبت افراد آمده و در بعضى موارد رابطه او با معصوم نيز ذكر شده است. طبقۀ روات و برخى تاريخها و توثيقات و تصنيفات نيز بالمناسبة

گماشته و مجموعه‌هايى با اين موضوع ارائه داده‌اند. عمر رضا كحاله در كتاب پنج جلدى «أعلام النساء» مجموعه جالب توجهى تهيه كرده و زنان طبقات مختلف مسلمان و غير

به اعتبار راویان آنها است و تنها راه فهمیدن وثاقت و عدم وثاقت راویان حديث استفاده از علم رجال است.به همین جهت هر عالم و مجتهد و مفسرى در اولین گام بايد اطلاع

شهرهایشان و زمان وفات و طبقات و درجاتشان را بشناسد و... با توكل بر خداى تعالى شروع به جمع‌آورى كتاب حاضر كردم و آن را «الجامع لرواة و أصحاب الإمام الرضا(ع)»

مى‌باشد كه به زبان عربى و در قرن سوم نگارش و در اين نسخه با تحقيق جواد قيومى اصفهانى منتشر شده است. اين كتاب «الطبقات» و «طبقات الرجال» نيز ناميده شده است

خود، تفسیر کردند و بدعت‌ها ایجاد نمودند و در هر فتنه و فسادی، وارد شده و موجب آزار و اذیت امامان(ع) شدند و اخبار و احادیث را طبق میل و عقیده خود، شرح کردند

اسم همراه با نسب و پس از آن، كنيه، لقب و ديگر مشخصات مربوط به تمايز وى، مانند محل سكونت؛ بحث‌هاى رجالى، مانند جرح و تعديل و...؛ مشاغل و تخصص علمى؛ معرفى

ابى جيد و ابن صلت اهوازى و از غير اينها در موارد كمى نقل كرده است و با تتبع در كتاب بدست مى‌آيد كه «عده» و «جماعت» معمولا شامل شيخ مفيد است و ديگران.بنا

(متوفى 600ق) تأليف كرده و يوسف بن زكى مزى (متوفى 942ق) آن را تهذيب كرده است، از مهم‌ترين منابع و تأليفات در شناخت نويسندگان و متفكرين است؛ به‌ويژه كتاب

نبوى(ص) و سخنان معصومين(ع) نقش کليدى دارد علم رجال است.فقيه و محدث و هر عالم دينى با تمسک به اطلاعات موجود در کتب رجال و نقد و تحليل آنها، پيرامون صحت و اعتبار

الذين خانوا الله و رسوله و خانوا أماناتهم انهم اؤتمنوا على کتاب الله جل و علا فحرفوه و بدلوه فعليهم لعنةالله و لعنة رسوله و لعنة ملائكته و لعنة آبائى الكرام

وى هم شاگردى و هم‌درس شیخ طوسی و نجاشى بوده و در اساتید و شاگردان اشتراکات فراوانى با آن‌ها دارد. مؤلف در این کتاب به ذکر رجال مذموم و جمع‌آورى تضعیف‌هایی

نجاشى، رجال و فهرست و اختيار معرفة الرجال، رجال ابن داود، رجال علامه حلى، ربيع الشيعة طبرسى، الرعاية في علم الدراية شهيد ثانى، الإرشاد شيخ مفيد و الضعفاء ابن

تلخیص کرد و رجال مسند احمد و صحیح ابن خزیمه و صحیح ابن حبان و المستدرک حاکم و السنن دارقطنی و السنن بیهقی را به آن افزود. دو کتاب «تهذيب التهذيب» و «تقريب

مصادر رجالى را برمى‌شمرد و توضيحاتى درباره آنها مى‌دهد، سپس به زندگى‌نامه مؤلف کتاب و ساختار كتاب مى‌پردازد و برخى از شروح و تعليقاتى را كه بر اين كتاب

كرده و جان و تن در این راه فرسوده است. مؤلف، این اثر را برای تحقيق و نشر در اختيار مركز قرار داد و حجج اسلام آقايان مدرسی، عرفان و محمودی زحمت بسط و تفصيل

از حمد و سپاس الهی و شهادت به یگانگی پروردگار و رسالت محمد مصطفی(ص) و صلوات و سلام بر آن حضرت و عترت طاهرینش، بهترین اعمال را اشتغال به علم دینی و افضل و

بيان حوادث و تواريخ است و امثال اين كتب، مانند مروج الذهب و تاريخ ابن واضح اخبارى و كامل مبرد و كامل ابن اثير و غيره. مراجعه به اين كتاب‌ها و امثال آن است

نبوی باشد، کتابی در شرح‌حال صحابه و برخی دیگر از بزرگان اسلام است و ازاین‌جهت شباهت فراوان با کتاب‌های طبقات ابن سعد و تاریخ طبری پیدا می‌کند. در معجم کبیر

پرداخته و از پرداختن به تعداد زیادى از راویان و همچنین از طول و تفصیل دادن به مشاهیر و اعلام و جزئیات زندگانى آنها اجتناب کرده است. با توجه به رفاقت و ارتباط

أميرالمؤمنين(ع) بالبصرة و قتلاه و اعترضا على أميرالمؤمنين(ع) بقولهما: استبددت برأيك عنا و رفضتنا رفض التريكة و ملكت أمرك الأشتر و حكيم بن جبلة و غيرهما من الأعراب

عالم در روایت همه مرویات سماعی و قرائت و اجازه از کتب حدیث و تفسیر و تجوید و فقه و دیگر نوشته‌های اصحاب سلف شیعه داده است و ازآنجاکه ذکر همه این آثار به

كتاب و مؤلف آن» دارد. در پايان نيز فهارس گوناگون شامل اسامى، كنيه‌ها، القاب و انساب، موالى، اصطلاحات و الفاظى كه دال بر جرح و تعديلند، نام شهرها و نام كتب

نخست به چیستی اجتهاد و پایه‌های اجتهاد آیت‌الله خویی پرداخته شده، سپس روش و مبانی رجالی، شیوه سند‌شناسی و توثیق راوی توسط ایشان ذکر شده و در آخر آرای وی در

تصحيح و تبيين و حل اين مشكلات با راه‌هاى مختلف كه از ابتكارات خود اوست برآيد و از راه جمع نمودن سند و قرينه نمودن آنها به يكديگر و نشان دادن استادها و شاگردان

داشته و با او در بصره و صفین و نهروان جنگیده‌اند را آورده است. علاوه بر آن کتاب تاریخ و ذکر وقایع نیز هست. در ادامه این مقدمه، رجال کشی، رجال و فهرست شیخ

اطلاع‌رسانی درباره راوی: تراجم و شرح‌حال‌های موجود در کتاب چندان گسترده نیست. عجلی از نام و نسب، نسبت، شهر و محل سکونت فرد یاد می‌کند و سپس طبقه او را مشخص

سنة ست و خمسمائة و صلى عليه الشيخ الامام ابوسعد البغدادى و قبر فى المدينة بباب تيره بقرب تربة حممة الاسود رضى‌الله‌عنه». كتاب، فهرست موضوعات و مطالب ندارد

از این اسامی عبارت‌اند از: التعلیقة، حاشیة علی منهج المقال، تعلیقة الوحید و تعلیقة منهج المقال ایشان در الذریعة (ج66، ص39) متذکر شده است که بر این تعلیقه،

رجالى، حدیثى و تاریخى (اعم از کتاب‌هاى شیعه و اهل سنّت)، شرح مبسوطى بر این کتاب نوشته است. همچنین عناوینى را که مناسب با کتاب است، اضافه کرده و در موارد وجود

محمدرضا مامقانى، تحقيق و استدراك و در محرم 1423ق، منتشر شده است.. متن و محتواى كتاب «تنقيح المقال» از جلد اول تا جلد بيست و نهم، با تحقيق و استدراك آقاى محيى‌الدين

بياع اللؤلؤ و آدم بن محمد قلانسى. در فصل دوم و سوم به ترتيب، 6 و 38 راوى كه با «ابان» و «ابراهیم» شروع شده را ذكر كرده است. در فصل چهارم و پنجم براى «اجلح»

غضائرى، كه اين دو شخصيت، پدر و پسر و هر دو معروف و مشهور هستند. حسين بن عبيدالله غضايرى، استاد شيخ طوسى و نجاشى بوده و در راوى‌شناسى و علم رجال تخصص ويژه داشته

أحدهما أبورهم الغفاري و هو أنصاري و يحدث الزهري عن ابن أخيه عنه و الآخر أبورهم السمعي و هو بصري و ليست له صحبة، و ليس بينهما قرابة و لا نسب». «كما سئل عن

دربردارنده نزدیک به دویست کتاب از علمای معروف و مشهور اندلس و مغرب بوده و نزدیک به شصت ترجمه و شرح حال از محدثین اندلس و مغرب را می‌توان در آن یافت. از جمله ویژگی‌های

الأشعریین من المحدثین و أصحاب الأئمة علیهم‌السلام اثر جعفر مهاجر(ولادت 1940م) روحانی و محقق شیعی لبنانی است که به رجال، تراجم و شخصیت‌شناسی(محدثان شیعه)

احکام فقهی با ادله و ذکر نصوص و بیان آنهاست، از بدو تألیف تاکنون، همواره مورد توجه‌ و اعتماد‌ و استناد عموم دانشمندان و فقها بوده و فتاوای خود را بر آن

شیعه(ع) و جایگاه آنان نزد ایشان و نوع نگرش و تلقی دیگر محدثان و شخصیت‌های برجسته شیعی نسبت به حوزه حدیثی قم و محدثان آن و بررسی اجمالی نسبت به تلاش‌ها و حساسیت‌های

طلائیان، رسول، مأخذشناسی رجال شیعه، سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، قم، چاپ اول، 1381ش-1423ق معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة

مشتمل بر اسانید و طُرُق هر یک از راویان موجود در صدر سندهاى الاختصاص شیخ مفید است که در یک جا و بر اساس ترتیب الفبایى مروى عنه‌ها تنظیم شده و به همراه نشانى

بر اسناد و طُرُق راویان موجود در سندهاى بصائر الدرجات محمّد بن حسن بن فروخ (صفّار) است که بر اساس ترتیب الفبایى اسامى مروى عنه‌ها تنظیم شده و به همراه

اوّلیه شیعه و اهل سنّت، شرح حال مؤلّفان ذکر شده در کتاب و شرح حال مؤلّفانى را که شیخ طوسى در کتاب خود متذکّر آنها نشده است، ارائه نموده و در موارد وجود

علیه‌السلام؛ بخش دوم، آبا و اجداد آن حضرت؛ بخش سوم، اخبار و روایات ایشان؛ بخش چهارم، مشایخ و اساتید ایشان؛ بخش پنجم، راویان و شاگردان ایشان؛ بخش ششم، مقبره

بررسى احوال راويان و مباحث مهم درايه و فهم حديث و آراء رجالى نویسنده مى‌باشد. نكته قابل ذكر در مورد اين كتاب، آن است كه اسامى روات و ارباب رجال، بر اساس

از دروغ‌ها و تحريفات مبتلا شده و تا به امروز نيز استمرار يافته است. در ادامه، تعريف علم حديث و معناى لغوى و اصطلاحى و مصطلحات جرح و تعديل و سپس شرح حال

مطهر حلى، به زبان عربى، پيرامون معرفت اسماء محدثين و رجال اسانيد و ضبط آنها و اسماء آباء و انساب و القاب آنهاست و توسط شيخ محمد الحسّون مورد تحقيق قرار گرفته

فهرست آیات و سور؛ اطراف احادیث و اخبار؛ روایان احادیث و اخبار؛ اعلام اشخاص و اقوام مذکور در متن؛ امکنه؛ ایام و وقایع؛ شعر؛ تجزئه، مقابلات و سماعات؛ اسامی،

اقوال و جملات علماى علم رجال متقدّم و متأخّر را ذكر می‌نماید و در مورد بعضی از اقوال، توضیحاتی را بيان كرده‌است. در اکثر شرح حال‌ها، ضبط اسامی و تمییز

پيامبر(ص) و ائمه(ع) و بيان برخى از فوايد رجالى پرداخته شده است. نگارش كتاب در سال 1212ق به پايان رسيده و با تحقيق و تعليق سيد محمدصادق بحرالعلوم و سيد حسين

آیت‌الله بروجردی و آثارش و مکتب وی. جلد اول تا دهم: حاوی مقدمه محمدجواد علوی بروجردی، مقدمه محقق (در معرفی کتاب، سبب و شیوه تألیف و...) و متن کتاب در هشت

به صحابه اختصاص داده و پس از آن مجموعه‌ای از صحابه و غیر آنها را باهم ذکر کرده است.‏ اسامی و کنیه‌ها جدای از هم ذکر نشده، بلکه درهم و به‌ترتیب حروف الفبا

خطّ نسخ و درشت تر آورده شده و قبل از این نام راوى وى و پس از آن مروى عنه وى مشخّص شده است. سپس اسناد روایات این راوى بر اساس حروف الفباى نام راوى و مروى عنه،

امیرالمؤمنين(ع) الجمل و الصفين و النهروان من الصحابة(رض)» دانسته ولى نویسنده معتقد است علامه تهرانى و برخى ديگر از عالمان کتاب‌شناس، دانش رجال و تراجم را در هم آمیخته‌اند

الأربعه» و «مستقیم» و «فاضل» و ذم‌هایی چون «خارجی ملعون»، «لحق بمعاویه»، «مجهول»، «کان مع معاویه یوم صفین» استفاده شده است و استفاده از الفاظ متداول و صریح

كه با نگرشى انتقادى، اقوال و آراء مختلف را در ترتيبى نيكو و عباراتى جامع و كوتاه گرد آورد. شيخ حر عاملى و به‌تبع او افندى و استرآبادى گويند كه تفرشى در

مؤلّف‌هاى آنها مشخّص نموده و در ذیل نام هر مصدر، اسناد و طُرُق هر یک از آنها را از کتاب الإیضاح، به همراه شماره صفحه آن، جمع آورى و ارائه نموده است. ایشان

بر اساس ترتیب الفبایى نام مشایخ صاحب کتاب و راویان مذکور پس از آن تا آخر سند، تنظیم شده‌اند. نسخه دستنویس و عکس‌هاى آن، موجود است. طلائیان، رسول، ص266

أصحاب الإجماع و مشايخهم تألیف سید محمدعلی موحد ابطحی (۱۳۰۹ش -‌۱۳۸۱ش)، در مورد اصحاب اجماع، مباحث گوناگون و دیدگاه‌هاى مختلفى وجود دارد که به دلیل اهمیّت

عصر سرعت و دستیابی به اطلاعات در سریع‌ترین زمان و آسان‌ترین راه است و کتاب حاضر به این مزیت مزین است و خواننده، گمشده مطلوب خود درباره روات و رجال حدیث

واقع شده و سپس نُه نفر از رجال موجود در «باب المیاہ»، مورد بحث واقع شده‌اند و به همین ترتیب، رجال موجود در ابواب مختلف کتاب، بە ترتیب باب، مورد بحث و شرح واقع

کتاب‌هاى حدیثى، رجالى و تاریخى از شیعه و اهل سنّت، دیدگاه علما را در هر مورد، بیان نموده است و در موارد لزوم، مطالبى را اضافه کرده و در مواردى با ادلّه‌اى

ترتیب اسناد و طرق الفهرست شیخ طوسى و بخش دوم، شامل فهرست اسامى رجال موجود در این کتاب اوست. در بخش اوّل، اسناد و طُرُق هر یک از راویان در یک جا و بر اساس ترتیب

است، امّا مؤلّف تنها اسناد روایات مربوط به ابن ماهیار را فهرست و ارائه نموده است؛ چون اسناد و روایات دیگر راویان در کتاب‌هاى دیگر، ارائه شده‌اند. دسته بندى

سقیم و معیوب، راهی جز تحقیق از حال راویان و رجال اسناد ندارد؛ لذا برای آن علمی مستقل و کامل و ابواب و ضوابط کامل و وسیعی تدوین شد و چه‌بسیار کتب و مقالاتی

با خطّ نسخ و درشت تر آورده و قبل از آن، نام راوى وى و پس از آن، مروى عنه مشخّص شده است. سپس اسناد روایات راوى بر اساس حروف الفبا، نام راوى و مروى عنه، با

آنها استناد كرده‌اند و در حقيقت اساس كتاب‌هاى نجاشى و طوسى بر آنها بنا شده است. اين كتاب‌هاى فهرست مشهور بوده و در دسترس طالبان علم و دانش قرار داشتند، اما

الفبا تنظیم شده و در مقابل نام هر راوى، نشانى‌هاى موجود در بخش ترتیب اسناد در مورد آن راوى بر اساس صفحه و سطر، مشخّص شده است و سپس راوى و مروى عنه آن راوى

ناحیه است و بعد از بغداد بزرگ‌ترین شهر مشرق است؛ اگرچه نیشابور از نظر وسعت و مساحت از ری بزرگ‌تر است؛ اما از نظر عمران و آبادی و اتصال منازل و مساکن به

می‌باشد که محدثین بسیاری، در نگارش آثار و تصنیفات خود، از مطالب و احادیث این کتاب، بهره برده‌اند که از جمله آنها، می‌توان به سه فرزند او و محمد بن خالق و عبدالله

حسین‌پوری (متولد 1361ش)، بررسی مکتب حدیثی حله و جریان‌های حدیثی این خطه و پاسخ به برخی شبهات پیرامون آرا و تفکرات برخی چهره‌های برجسته این مکتب است. نویسنده،

عصمت(ع)، به جهت تشیع و پیروی از ائمه(ع)، مورد ایذا و تهمت جرح قرار گرفته و در اثر ذم و طعن و تهدید، نام آنها در صفحات علم رجال و درایه و شرح حال روات، یا اصلا

در هر عصر و زمان، اين دو روش كم و بيش مورد توجه محدثان بوده است. البته در كتب مصنفات، سنن و صحاح، تدوين حديث بيشتر بر مبناى ابواب و موضوعات و در كتب مسانيد

رجالی به صیغه‌های مختلف ذکر شده و در بعضی کتب تنها نام شخص و در کتب دیگر نام و نام پدرش آمده و در برخی کنیه، القاب و نسب طولانی او هم ذکر شده است، این سبب

شاگردانش معارفی را که از او شنیده‌اند، تدوین و تألیف کرده‌اند. بیشتر این مباحث در موضوع «جرح و تعدیل» و «علل احادیث» و مباحث مرتبط با آنهاست. کتاب التاريخ نوشته

شیعه است و بزرگان مشایخ مانند: برقی و صفار و کلینی و صدوق و نعمانی به آن اعتماد داشتند. علامه مامقانی بعد از نقل گفته‌های ابن غضائری و شیخ طوسی(ره) و دیگران

اسناد و ترتیب اساس راوى و مروى عنه هر یک از اصحاب اجماع به طور مستقل است. در مرحله اوّل، مؤلّف اسناد اصحاب اجماع را در 21 نفر و در سه طبقه فهرست و دسته

تاریخی، تراجمی و طبقاتی و انسابی توجه داشته و از آن‌ها بهره برده است‏. سیوطی در ترجمه‌ای که از هرکس ارائه می‌دهد، نام او، نام پدر و جدش را می‌آورد و گاهی نیز

بهترین کارها و فعالیت‎ها، فعالیت در علم دین است و افضل و اعظم این دانش از جهت برکت، تشخیص احادیث صحیح رسول خدا، از مدخول آن و منقطع آن از موصولش و سالم آن از

تاریخ درگذشت و جای خاک‌سپاری او را ذکر می‌کند. البته تراجم ابن جوزی به‌تناسب شهرت راوی، کوتاه و دراز است و نسبت به شیوخ گمنام و کم‌دانش موجزتر است‏. ابن

مسلمانان و آثار آن مطرح نموده است و سپس به همین منظور، بعضی از راویان مشترک را که در کتاب‌های شیعه و اهل سنّت، ثقه شمرده شده‌اند، مشخّص کرده و فهرست نموده

- 460ق)، یکى از چهار کتاب اصلى رجال شیعه و مشتمل بر فهرست اسامى اصحاب و راویان معصومان علیهم‌السلام از امامى و غیر امامى است. مؤلّف در شرح خود بر این کتاب،

درباره ابن ابى‌عمیر، از جهات مختلف، مباحث گوناگونى مطرح شده است و مؤلّف به دلیل اهمّیت و جایگاه ویژه وى، این مباحث را مطرح نموده است که عبارت اند از: بیان

سده‌های 1 و 2ق. ابورزعه در این کتاب از سیره پیامبر(ص) آغاز کرده و از تاریخ زندگی ابوبکر، عمر و عثمان و شرح وقایع زمان آنان به‌تفصیل سخن گفته و از دوره خلافت

مؤلف شرح حال، نظر علمای علم رجال، روایات و دیگر مطالبی که در شناخت عنوان ذکر شده مؤثر است، مطرح کرده و مورد بحث و بررسی قرار داده است. عناوین ذکر شده در

صفوان بن يحيى و احمد بن محمد بن ابى‌نصر بزنطى كه به زبان عربى و در دوران معاصر نوشته شده است. مقدمه مفصلى از نویسنده، آغازگر كتاب بوده و مطالب در دو بخش،

مؤلف به‌تفصيل راجع به قواعد و ضوابطى كه بزرگان نقل و طرح كرده‌اند، بحث كرده است تحقيق و تعليقات اين كتاب را سيد مهدى رجايى و عبدالزهرا عونيانى بر عهده داشته‌اند

علم رجال و طبقات نیست و این، همان است! من ناراحت شدم و «إنا لله و إنا إليه راجعون» گفتم و افزودم: علم طبقات: ارتباط بین راویان را از نظر زمانی و مکانی تبیین

مطالب به بخش و فصل و مانند آن، بعد از توضیحی درباره معنای طبقه و موضوع و فایده آن در علم رجال و روش‌های تقسیم‌بندی طبقات رجالی و نقد آن، طبقات راویان احادیث

اسماء علماء و كتب آنان نگاشته بود و پس از او كسى این كار را دنبال نكرده بود، من اسامى معاصرین شیخ طوسى و متأخرین از او تا زمان خودم را جمع نمودم و در كتابى

دانسته‌اند و يا اينكه برخى آنها را موثق دانسته و ديگر رجاليون نيز خلاف آن را متعرض نشده‌اند. شخصيت‌هاى رجالى در اين شعبه در سه باب به اسم، كنيه و يا نسب و لقب

نویسنده‏ از كوفى‏ و فطحى‏ بودن‏ او و برادرش‏ به‏ نقل‏ از شيخ‏ صدوق ‏ خبر داده‏ است. همچنين‏ چنين‏ نوشته‏ كه‏ شيخ‏ طوسى‏ در چند اثرش‏ وى‏ را ثقه‏ و عادل‏ دانسته‏

دیگر قرار داده شده است و نصف هر یک از این دایره‌ها در یک صفحه قرار دارند. در دایره کوچک تر و مرکزى، نام مرحوم شیخ صدوق آورده شده است و در دایره محیط بر این

در جلد اول و باقى حروف در جلد دوم ذكر شده است. نویسنده از اصول رجالى چهارگانه (رجال نجاشى، رجال و فهرست شيخ طوسى و اختيار معرفة الرجال كشى) و نيز كتاب «خلاصة

شناخت احوال روات و بيان وثاقت و ضعف آنها بوده است. وى ادامه مى‌دهد: لكن از آنجا كه تأليف آن بر طبق طبقات انجام گرفته و از اصحاب رسول و اميرالمؤمنين(ع) آغاز

بر ترتیب و تنظیم اسناد موجود در پنج کتاب حدیثی شیخ صدوق است و با توجه به اینکه راویانی که در صدر اسناد این کتاب‌ها واقع شده‌اند، صاحب «کتاب» و یا «اصلی»

تاریخ، سیره و شمایل پیامبر(ص)، بخشی از تاریخ خلفای راشدین و مناقب آنان، از تواریخ حاکمان بعدی تا مأمون عباسی، موالید و وفیات، اسامی و کنیه‌ها و وفیات فقیهان

آیت‌الله بروجردی به بررسی رجال اسانید و طبقات رجال کتاب کافی مرحوم کلینی، پرداخته‌اند. اثر به خط و تحریر شیخ حسن نوری همدانی و با مقدمه شیخ محمد واعظ‌زاده خراسانی،