تفسیر القاشي المسمی المعتمد من المنقول فيما أوحی إلی الرسول صلی‌الله‌عليه‌وسلم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11157J1.jpg | |||
| عنوان =تفسیر القاشي المسمی المعتمد من المنقول فيما أوحی إلی الرسول صلی‌الله‌عليه‌وسلم | |||
| عنوان‌های دیگر =المعتمد من المنقول فیما اوحی الی الرسول صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم | |||
| پدیدآوران = | |||
[[قاشی، حیدر بن علی]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[مزیدی، احمد فرید]] (محقق) | [[مزیدی، احمد فرید]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 95/5 /آ8م6 | ||
| موضوع = | |||
تفاسیر اهل سنت - قرن 8ق. | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
تفاسیر ماثوره - اهل سنت | تفاسیر ماثوره - اهل سنت | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
| سال نشر = 1428 ق یا 2007 م | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11157AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11157 | |||
| کتابخوان همراه نور =11157 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''تفسير القاشي المسمى المعتمد من المنقول في ما أوحي إلى الرسول(ص)'''، منسوب به [[قاشی، حیدر بن علی|حيدر بن على قاشى]]، با تحقيق [[مزیدی، احمد فرید|احمد فريد مزيدى]]، تفسيرى روايى است كه به زبان عربى و در قرن هشتم هجرى، نوشته شده است. | |||
انگيزه نویسنده از نگارش اين كتاب، جمع‌آورى روايات مختلفى بوده كه پيرامون فضائل قرآن و قرائت، آداب و سنن آن وارد شده است..<ref>مقدمه نویسنده، ص10</ref> | |||
انگيزه | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با دو مقدمه از محقق و مصنف آغاز و مطالب در سه قسم و خاتمه تنظيم شده و مطالب، به ترتيب سور قرآن كريم و متناسب با آن، سامان يافته است. | كتاب با دو مقدمه از محقق و مصنف آغاز و مطالب در سه قسم و خاتمه تنظيم شده و مطالب، به ترتيب سور قرآن كريم و متناسب با آن، سامان يافته است. | ||
اين اثر، تفسيرى است روايى بر مذاق اهل سنّت كه با بهره‌گيرى از آثارى همچون: [[صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]]، [[سنن ترمذى]]، [[سنن ابن ماجه]]، سنن | اين اثر، تفسيرى است روايى بر مذاق اهل سنّت كه با بهره‌گيرى از آثارى همچون: [[صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]]، [[سنن ترمذى]]، [[سنن ابن ماجه]]، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|سنن نسائى]]، [[سنن ابى‌داود]]، سنن دارمى و نيز شرح السنة تأليف حسین بن مسعود بغوى (درگذشته سال 516ق) نوشته شده است..<ref>متقى، حسین، ص103-104</ref> | ||
«موطأ» مالك، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] و «التجريد» رزين عبدرى، منابع ديگرى است كه | «موطأ» مالك، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] و «التجريد» رزين عبدرى، منابع ديگرى است كه نویسنده از آنها نيز استفاده نموده است..<ref>مقدمه محقق، ص4</ref> | ||
اين كتاب را مرحوم آغابزرگ تهرانى در «[[طبقات أعلام الشيعة]]» و اسماعيل پاشا بغدادى در «هدية العارفين» و نيز [[عمر رضا كحاله]] در «معجم المؤلفين» و [[کربن، هانری|هانرى كربن]] هم در مقدمه «جامع الأسرار»، ضمن تأليفات بهاءالدين سيد حيدر بن على بن حيدر آملى، صاحب تفسير «المحيط الأعظم» برشمرده‌اند؛ درحالى‌كه برخى با آن مخالف بوده و اين انتساب را صحيح نمى‌دانند | اين كتاب را مرحوم آغابزرگ تهرانى در «[[طبقات أعلام الشيعة]]» و اسماعيل پاشا بغدادى در «هدية العارفين» و نيز [[عمر رضا كحاله]] در «معجم المؤلفين» و [[کربن، هانری|هانرى كربن]] هم در مقدمه «جامع الأسرار»، ضمن تأليفات بهاءالدين سيد حيدر بن على بن حيدر آملى، صاحب تفسير «المحيط الأعظم» برشمرده‌اند؛ درحالى‌كه برخى با آن مخالف بوده و اين انتساب را صحيح نمى‌دانند..<ref>ر.ک: متقى، حسین، ص102</ref> | ||
كاتب نسخه‌اى كه كتاب بر اساس آن تصحيح شده، شرف‌الدين | كاتب نسخه‌اى كه كتاب بر اساس آن تصحيح شده، شرف‌الدين حسین بن عبدالله بن محمّد الطيبى (درگذشته سال 743ق) بوده كه در پايان نسخه كتاب، اجازه از سوى مؤلّف به وى صادر شده است كه نشان مى‌دهد استنساخ اين اثر، در مرآى و منظر مؤلّف بوده و طيبى اين اثر را نزد كاشى خوانده است..<ref>ر.ک: همان، ص104</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه محقق، ضمن اشاره به برخى ويژگى‌هاى كتاب و اقدامات تحقيقى صورت‌گرفته در آن، زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده، ارائه گرديده است..<ref>همان، ص3-4</ref> | |||
در مقدمه نویسنده، به موضوع كتاب و انگيزه نگارش آن، اشاره گرديده است..<ref>مقدمه نویسنده، ص9-10</ref> | |||
در | قسم اول در بيان سوابق و مقدمات بوده و داراى 28 باب است كه از جمله موضوعات و عناوين مطرح‌شده در آن، عبارتند از: کیفیت نزول وحى و احوالات پيامبر(ص) در هنگام نزول؛ فضايل قرآن و قارى آن؛ گريه و خشوع هنگام قرائت قرآن و.....<ref>متن كتاب، ص10-53</ref> | ||
در | در قسم دوم، ابتدا مطالبى پيرامون كراهت تفسير ابتداعى (تفسير به رأى) و وجوب اتباع بيان گرديده و سپس، تفسير سوره‌هاى قرآن، از سوره حمد تا پايان قرآن، آمده است..<ref>همان، ص54-728</ref> | ||
قسم | قسم سوم داراى شش باب بوده و در آن، به لواحق و متممات بحث، پرداخته شده است. وجوب ايمان به قرآن و وجوب تبعيت از پيامبر(ص)؛ ميراث پيامبر(ص) بودن قرآن؛ نسخ و تحريف در قرآن؛ ثواب قرائت قرآن؛ ختم قرآن و ادعيه متعلق به قرآن، موضوعى است كه در اين ابواب، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است..<ref>همان، ص728-737</ref> | ||
در | در خاتمه، به روايتى از پيامبر(ص) اشاره گرديده كه در آن، سوره‌هاى قرآن به چند قسم تقسيم و به قرائت آنها، سفارش شده است..<ref>همان، ص738-742</ref> | ||
برخى از ويژگى‌هاى كتاب آن است كه هر سوره با عناوين «القول في تراجمها»، «القول في الأخبار و الآثار» نوشته شده است و مؤلّف از [[اميرالمؤمنين على(ع)]] با عنوان «على كرّم الله وجهه» ياد كرده و از خلفاى ديگر با دعاى «رضى‌الله‌عنه» ياد نموده است..<ref>متقى، حسین، ص104</ref> | |||
ذكر احاديث واردشده در صحاح پيرامون سوره‌ها و اسباب نزول آنها و اشاره به ناسخ و منسوخ، تقييد و اطلاق و مجمل و مبين نيز از ويژگى‌هاى ديگر كتاب مى‌باشد..<ref>مقدمه محقق، ص4</ref> | |||
ذكر احاديث واردشده در صحاح پيرامون سوره‌ها و اسباب نزول آنها و اشاره به ناسخ و منسوخ، تقييد و اطلاق و مجمل و مبين نيز از ويژگى‌هاى ديگر كتاب مى‌باشد | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۶۹: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
#مقدمه و متن كتاب. | |||
#متقى، حسین، «[[قاشی، حیدر بن علی|سيد حيدر آملى]] و تشكيك در انتصاب يك اثر به نام او»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: پيام بهارستان، دوره دوم، شماره 3، بهار 1388. | |||
{{تفاسیر}} | {{تفاسیر}} | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: تفسیر]] | [[رده: تفسیر]] | ||
[[رده:متون تفاسیر]] | [[رده: متون تفاسیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۳
| تفسیر القاشي المسمی المعتمد من المنقول فيما أوحی إلی الرسول صلی‌الله‌عليه‌وسلم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قاشی، حیدر بن علی (نویسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | المعتمد من المنقول فیما اوحی الی الرسول صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1428 ق یا 2007 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | تفاسیر اهل سنت - قرن 8ق. تفاسیر ماثوره - اهل سنت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 95/5 /آ8م6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسير القاشي المسمى المعتمد من المنقول في ما أوحي إلى الرسول(ص)، منسوب به حيدر بن على قاشى، با تحقيق احمد فريد مزيدى، تفسيرى روايى است كه به زبان عربى و در قرن هشتم هجرى، نوشته شده است.
انگيزه نویسنده از نگارش اين كتاب، جمع‌آورى روايات مختلفى بوده كه پيرامون فضائل قرآن و قرائت، آداب و سنن آن وارد شده است..[۱]
ساختار
كتاب با دو مقدمه از محقق و مصنف آغاز و مطالب در سه قسم و خاتمه تنظيم شده و مطالب، به ترتيب سور قرآن كريم و متناسب با آن، سامان يافته است.
اين اثر، تفسيرى است روايى بر مذاق اهل سنّت كه با بهره‌گيرى از آثارى همچون: صحيح بخارى، صحيح مسلم، سنن ترمذى، سنن ابن ماجه، سنن نسائى، سنن ابى‌داود، سنن دارمى و نيز شرح السنة تأليف حسین بن مسعود بغوى (درگذشته سال 516ق) نوشته شده است..[۲]
«موطأ» مالك، مسند احمد و «التجريد» رزين عبدرى، منابع ديگرى است كه نویسنده از آنها نيز استفاده نموده است..[۳]
اين كتاب را مرحوم آغابزرگ تهرانى در «طبقات أعلام الشيعة» و اسماعيل پاشا بغدادى در «هدية العارفين» و نيز عمر رضا كحاله در «معجم المؤلفين» و هانرى كربن هم در مقدمه «جامع الأسرار»، ضمن تأليفات بهاءالدين سيد حيدر بن على بن حيدر آملى، صاحب تفسير «المحيط الأعظم» برشمرده‌اند؛ درحالى‌كه برخى با آن مخالف بوده و اين انتساب را صحيح نمى‌دانند..[۴]
كاتب نسخه‌اى كه كتاب بر اساس آن تصحيح شده، شرف‌الدين حسین بن عبدالله بن محمّد الطيبى (درگذشته سال 743ق) بوده كه در پايان نسخه كتاب، اجازه از سوى مؤلّف به وى صادر شده است كه نشان مى‌دهد استنساخ اين اثر، در مرآى و منظر مؤلّف بوده و طيبى اين اثر را نزد كاشى خوانده است..[۵]
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ضمن اشاره به برخى ويژگى‌هاى كتاب و اقدامات تحقيقى صورت‌گرفته در آن، زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده، ارائه گرديده است..[۶]
در مقدمه نویسنده، به موضوع كتاب و انگيزه نگارش آن، اشاره گرديده است..[۷]
قسم اول در بيان سوابق و مقدمات بوده و داراى 28 باب است كه از جمله موضوعات و عناوين مطرح‌شده در آن، عبارتند از: کیفیت نزول وحى و احوالات پيامبر(ص) در هنگام نزول؛ فضايل قرآن و قارى آن؛ گريه و خشوع هنگام قرائت قرآن و.....[۸]
در قسم دوم، ابتدا مطالبى پيرامون كراهت تفسير ابتداعى (تفسير به رأى) و وجوب اتباع بيان گرديده و سپس، تفسير سوره‌هاى قرآن، از سوره حمد تا پايان قرآن، آمده است..[۹]
قسم سوم داراى شش باب بوده و در آن، به لواحق و متممات بحث، پرداخته شده است. وجوب ايمان به قرآن و وجوب تبعيت از پيامبر(ص)؛ ميراث پيامبر(ص) بودن قرآن؛ نسخ و تحريف در قرآن؛ ثواب قرائت قرآن؛ ختم قرآن و ادعيه متعلق به قرآن، موضوعى است كه در اين ابواب، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است..[۱۰]
در خاتمه، به روايتى از پيامبر(ص) اشاره گرديده كه در آن، سوره‌هاى قرآن به چند قسم تقسيم و به قرائت آنها، سفارش شده است..[۱۱]
برخى از ويژگى‌هاى كتاب آن است كه هر سوره با عناوين «القول في تراجمها»، «القول في الأخبار و الآثار» نوشته شده است و مؤلّف از اميرالمؤمنين على(ع) با عنوان «على كرّم الله وجهه» ياد كرده و از خلفاى ديگر با دعاى «رضى‌الله‌عنه» ياد نموده است..[۱۲]
ذكر احاديث واردشده در صحاح پيرامون سوره‌ها و اسباب نزول آنها و اشاره به ناسخ و منسوخ، تقييد و اطلاق و مجمل و مبين نيز از ويژگى‌هاى ديگر كتاب مى‌باشد..[۱۳]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- متقى، حسین، «سيد حيدر آملى و تشكيك در انتصاب يك اثر به نام او»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: پيام بهارستان، دوره دوم، شماره 3، بهار 1388.