العروة الوثقى في تفسير القرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
- تفسير ال[[التبيان في تفسير القرآن|تبيان شيخ طوسى]] (م 460 ق) | - تفسير ال[[التبيان في تفسير القرآن|تبيان شيخ طوسى]] (م 460 ق) | ||
- [[مجمع البيان في تفسير القرآن|تفسير مجمع البيان]] ثقة الاسلام | - [[مجمع البيان في تفسير القرآن|تفسير مجمع البيان]] ثقة الاسلام ابوعلى طبرسى (م 548 ق) | ||
- تفسير الكشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] (م 528 ق) | - تفسير الكشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] (م 528 ق) | ||
- تفسير البيضاوي قاضى | - تفسير البيضاوي قاضى ابوسعيد عبدالله بن عمر (زنده در 682 ق) استناد نموده است. | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== |
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۲۸
نام کتاب | العروة الوثقی |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | شیخ بهایی، محمد بن حسین (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | |
موضوع | |
ناشر | بصيرتی |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1398 هـ.ق |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3686AUTOMATIONCODE |
مؤلف
بهاء الدين محمد بن حسين حارثى عاملى، شيخ بهايى (م 1030 ق).
درباره كتاب
در اين نوشته تفسير سورۀ حمد و چند مبحث فقهى همچون اينكه سورۀ ضحى و ألم نشرح و همينطور سورۀ فيل و ايلاف يك سوره هستند و نظر فقها مبنى بر تواتر در قرائت نماز بيان شده است.
ارزش و اعتبار
اين كتاب بيش از آنكه فقهى باشد رنگ و بوى تفسيرى دارد و به همين نام نيز ملا صدراى شيرازى و ميرزا ابراهيم بن صدر داراى تفاسيرى مىباشند. (ذ282/4/).
علاوه بر اين كتاب، در تفسير، «عين الحياة» و «حاشية البيضاوي» از شيخ بهايى در دسترس هست. (ذ365/4/).
صاحب أعيان الشيعة در مورد آن مىنويسد: العروة الوثقى في تفسير القرآن خرج منه تفسير الفاتحة لا غير.
مؤلف در كتاب، به تفاسير متعددى همچون:
- تفسير التبيان شيخ طوسى (م 460 ق)
- تفسير مجمع البيان ثقة الاسلام ابوعلى طبرسى (م 548 ق)
- تفسير الكشاف زمخشرى (م 528 ق)
- تفسير البيضاوي قاضى ابوسعيد عبدالله بن عمر (زنده در 682 ق) استناد نموده است.
تاريخ تأليف
از تاريخ تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست ولى بنا به آنچه در الذريعة252/15 آمده است با توجه به اينكه در آن به حاشيهاش بر تفسير البيضاوي اشاره كرده است اين كتاب پس از آن حاشيه نوشته شده است.
انتشار و نسخهها
در الذريعة252/15 به چاپ آن در سال 1321 ق در ضمن «الحبل المتين» اشاره شده است.