محلاتی، ذبیح‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR05041.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
     
    جز (جایگزینی متن - 'المومنین' به 'المؤمنین')
     
    (۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR05041.jpg|بندانگشتی|محلاتی، ذبیح الله]]
    [[پرونده:NUR05041.jpg|بندانگشتی|محلاتی، ذبیح‌الله]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|محلاتی، ذبیح الله
    ! نام!! data-type="authorName" |محلاتی، ذبیح‌الله
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| محلاتی عسکری، ذبیح الله
    | data-type="authorOtherNames" | محلاتی عسکری، ذبیح‌الله
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |محمدعلی
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1271 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |1271ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |محلات
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1364 هـ.ش یا 1406 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1364ش یا 1406ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[میرزا ابراهیم اصطهباناتى]]
    |-
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    |-class='articleCode'
    |کد مولف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE5041AUTHORCODE
    |}
    </div>


    [[نایینی، محمدحسین|میرزا حسین نایینى]]


    «شيخ ذبيح‌الله محلاتى»، در سال 1310ق، در خانواده‌اى مذهبى در شهر محلات ديده به جهان گشود.
    [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]


    ايشان دروس مقدماتى را در شهر خود، محلات آموخت. وى كه مشتاق بود تا مراحل بالاتر علمى را بپيمايد، در ماه محرم‌الحرام سال 1330ق، به نجف اشرف مهاجرت نمود و دروس عاليه حوزوى را در محضر آيات عظام آقا ميرزا ابراهيم اصطهباناتى، فيروزآبادى، عبدالحسين رشتى، حسين رشتى و... فراگرفت.
    [[عراقی، ضیاء‎الدین|ضیاءالدین عراقى]]


    وى از عالمانى چون ميرزا حسين نايينى، سيد ابوالحسن اصفهانى، آقا ضياءالدين عراقى و حاج شيخ محمدجواد بلاغى (متوفاى 1313ش) بهره‌هاى فراوان برد.
    [[بلاغی، محمدجواد|محمدجواد بلاغى]]
     
    |-
    او دوازده سال در نجف اشرف مشغول تحصيل بود و توانست به پيشرفت‌هاى قابل ملاحظه‌اى در علوم حوزوى و مطالعه احاديث و تفاسير قرآن برسد.
    |برخی آثار
     
    | data-type="authorWritings" |[[ریاحین الشریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه]]
    پس از آنكه ميرزاى بزرگ، سيد محمدحسن شيرازى در سال 1291ق، به سامرا مهاجرت نمود و در آنجا، حوزه بزرگى تأسيس كرد، جمعى از طلاب و عالمان دينى كه در نجف اشرف بودند به آنجا مهاجرت كردند و بر آبادانى آنجا افزودند.
     
    شيخ ذبيح‌الله پس از 12 سال تحصيل در نجف اشرف در ماه شعبان سال 1341ق، به سامرا مهاجرت نمود و به تحصيل در سطوح عالى و خارج فقه و تدريس در مراحل مقدماتى پرداخت.
     
    او دروس رجالى، حديث و درايه را از محضر آيت‌الله ميرزا محمد عسكرى تهرانى فراگرفت و افتخار دامادى ايشان را نيز يافت.
     
    مدتى نيز در كاظمين از محضر علامه سيد حسن صدر كاظمينى استفاده كرد.
     
    شيخ ذبيح‌الله محلاتى تا سال 1376ق، حدود 35 سال در سامرا زندگى كرد. او كه محبت زيادى نسبت به اهل بيت عصمت و طهارت(ع) داشت، سال‌ها در كنار حرم شريف عسكريين(ع) زيست و تحصيل و تحقيق كرد.
     
    محقق محلاتى پس از پايان تحصيلات در سال 1376ق، به تهران مراجعت كرد و در مسجد مشيرالدوله واقع در خيابان خاوران اقامه نماز جماعت نمود و به ترويج دين و تبليغ احكام و نشر معارف و آثار اهل بيت(ع) كه از وظايف اصلى روحانيون است مشغول شد.
     
    == استادان:==


    [[مآثر الكبراء في تاريخ سامراء|مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء]]
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05041AUTHORCODE
    |}
    </div>


    1. ميرزا ابراهيم اصطهباناتى؛
    '''ذبیح‌الله محلاتی مشتاق عسکری''' (۱۲۷۱-۱۳۶۴ش)، معروف به ذبیح‌الله محلاتی، نویسنده، پژوهشگر، مورخ، از آثار ایشان [[ریاحین الشریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه]]، [[مآثر الكبراء في تاريخ سامراء|مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء]]


    2. شيخ حسين رشتى؛
    == ولادت ==
    ذبیح‌الله بن محمّدعلى بن على‌اکبر بن اسماعیل بن اتابک عسکرى محلاّتى، در سال 1310ق، در خانواده‌اى مذهبى در شهر محلات دیده به جهان گشود.


    3. شيخ عبدالحسين رشتى؛
    == تحصیلات ==
    ایشان دروس مقدماتى را در شهر خود، محلات آموخت. وى که مشتاق بود تا مراحل بالاتر علمى را بپیماید، در ماه محرم‌الحرام سال 1330ق، به نجف اشرف مهاجرت نمود و دروس عالیه حوزوى را در محضر آیات عظام آقا [[میرزا ابراهیم اصطهباناتى]]، فیروزآبادى، [[عبدالحسین رشتى]]، [[حسین رشتى]] و... فراگرفت.


    4. ميرزا محمد عسكرى تهرانى؛
    وى از عالمانى چون [[نایینی، محمدحسین|میرزا حسین نایینى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]، آقا [[عراقی، ضیاء‎الدین|ضیاءالدین عراقى]] و حاج شیخ [[بلاغی، محمدجواد|محمدجواد بلاغى]] (متوفاى 1313ش) بهره‌هاى فراوان برد.


    5. سيد ابوتراب خوانسارى.
    او دوازده سال در نجف اشرف مشغول تحصیل بود و توانست به پیشرفت‌هاى قابل ملاحظه‌اى در علوم حوزوى و مطالعه احادیث و تفاسیر قرآن برسد.


    شيخ ذبيح‌الله محلاتى هنگامى كه در نجف اشرف بسرمى‌برد، توانست از آيات عظام:
    پس از آنکه [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى بزرگ، سید محمدحسن شیرازى]] در سال 1291ق، به سامرا مهاجرت نمود و در آنجا، حوزه بزرگى تأسیس کرد، جمعى از طلاب و عالمان دینى که در نجف اشرف بودند به آنجا مهاجرت کردند و بر آبادانى آنجا افزودند.


    ميرزا حسين نايينى، سيد ابوالحسن اصفهانى، سيد حسن صدر كاظمى و آقا بزرگ تهرانى اجازه روايى دريافت كند.
    شیخ ذبیح‌الله پس از 12 سال تحصیل در نجف اشرف در ماه شعبان سال 1341ق، به سامرا مهاجرت نمود و به تحصیل در سطوح عالى و خارج فقه و تدریس در مراحل مقدماتى پرداخت.


    == آثار:==
    او دروس رجالى، حدیث و درایه را از محضر [[آیت‌الله میرزا محمد عسکرى تهرانى]] فراگرفت و افتخار دامادى ایشان را نیز یافت.


    مدتى نیز در کاظمین از محضر علامه [[صدر، سید حسن|سید حسن صدر <nowiki/>کاظمینى]] استفاده کرد.


    شيخ ذبيح‌الله محلاتى داراى آثار و تأليفات بسيارى است؛ چنان‌كه تأليفات وى را بيش از 60 عنوان ذكر كرده‌اند.
    شیخ ذبیح‌الله محلاتى تا سال 1376ق، حدود 35 سال در سامرا زندگى کرد. او که محبت زیادى نسبت به اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) داشت، سال‌ها در کنار حرم شریف عسکریین(ع) زیست و تحصیل و تحقیق کرد.


    برخى از آثارش كه تاكنون به چاپ رسيده بدين شرح است:
    محقق محلاتى پس از پایان تحصیلات در سال 1376ق، به تهران مراجعت کرد و در مسجد مشیرالدوله واقع در خیابان خاوران اقامه نماز جماعت نمود و به ترویج دین و تبلیغ احکام و نشر معارف و آثار اهل‌بیت(ع) که از وظایف اصلى روحانیون است مشغول شد.


    1. كشف الغرور أو مفساد السفور يا وظيفه زنان؛
    == استادان==
    # [[میرزا ابراهیم اصطهباناتى]]؛
    # شیخ [[حسین رشتى]]؛
    # شیخ [[عبدالحسین رشتى]]؛
    # [[میرزا محمد عسکرى تهرانى]]؛
    # [[سید ابوتراب خوانسارى]].


    2. رياحين الشريعة، در ترجمه بانوان دانشمند شيعه؛
    شیخ ذبیح‌الله محلاتى هنگامى که در نجف اشرف بسر مى‌برد، توانست از آیات عظام:


    3. مآثر الكبراء في تاريخ سامراء؛
    [[نایینی، محمدحسین|میرزا حسین نایینى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]، [[صدر، سید حسن|سید حسن صدر کاظمینى]] و [[آقا بزرگ تهرانى]] اجازه روایى دریافت کند.


    4. اختران تابناك يا كشف الكواكب؛
    == وفات ==
    آیت‌الله شیخ ذبیح‌الله محلاتى پس از عمرى تألیف، تحقیق، تدریس و تلاش، در 96 سالگى در 19 ربیع‌الاول  سال 1406ق، مطابق با  ۱۵ اسفند 1364ش، دنیا را وداع گفت و به جوار رحمت حق پیوست.


    5. كشف الغاشية، در زندگانى ام‌المؤمنين عايشه؛
    پیکر او پس از تشییع، در جوار امامزادگان عزیز شهر رى نزدیک مقبره [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح]] در صحن امامزاده حمزه بن موسی در حرم عبدالعظیم حسنی و کنار دوست و همکارش، مرحوم حاج شیخ [[جعفر خندق‌آبادى]] به خاک سپرده شد.


    6. قضاوت‌هاى حضرت اميرالمؤمنين؛
    == آثار==


    7. قلائد النحور في وقايع الأيام و الشهور؛
    شیخ ذبیح‌الله محلاتى داراى آثار و تألیفات بسیارى است؛ چنان‌که تألیفات وى را بیش از 60 عنوان ذکر کرده‌اند.


    8. فرسان الهيجا؛
    برخى از آثارش که تاکنون به چاپ رسیده بدین شرح است:
    {{ستون-شروع|2}}


    9. كشف الاشتباه؛
    # کشف الغرور أو مفساد السفور یا وظیفه زنان؛
    # [[رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه|ریاحین الشریعة]]، در ترجمه بانوان دانشمند شیعه؛
    # مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء؛
    # اختران تابناک یا کشف الکواکب؛
    # کشف الغاشیة، در زندگانى ام‌المؤمنین عایشه؛
    # قضاوت‌هاى حضرت امیرالمؤمنین؛
    # قلائد النحور فی وقایع الأیام و الشهور؛
    # فرسان الهیجا؛
    # کشف الاشتباه؛
    # السیوف البارقة أو تنبیه أصحاب الخرقة؛
    # کشف حقیقت؛
    # کشف المغیبات؛
    # کشف البنیان؛
    # کشف العثار؛
    # کشف التهمة؛
    # لطایف الحکایات؛
    # قرة العین؛
    # مطلوب الرغائب؛
    # نار الله الموقدة.
    {{پایان}}


    10. السيوف البارقة أو تنبيه أصحاب الخرقة؛
    === آثار مخطوط ===


    11. كشف حقيقت؛
    آثار شیخ ذبیح‌الله محلاتى که هنوز به چاپ نرسیده نیز بسیار است که برخى از آنها به شرح ذیل است:
     
    12. كشف المغيبات؛
     
    13. كشف البنيان؛
     
    14. كشف العثار؛
     
    15. كشف التهمة؛
     
    16. لطايف الحكايات؛
     
    17. قرة العين؛
     
    18. مطلوب الرغائب؛
     
    19. نار الله الموقدة.
     
    آثار مخطوط:
     
    آثار شيخ ذبيح‌الله محلاتى كه هنوز به چاپ نرسيده نيز بسيار است كه برخى از آنها به شرح ذيل است:
     
    1. كلمه تامه، در 5 جلد؛
     
    2. خير الكلام، در رد كسروى، در 2 جلد؛
     
    3. كشف الأمثال؛
     
    4. صندوق النفايس؛
     
    5. كشف الخفاء عن تذكرة الأولياء؛
     
    6. كشف أكاذيب العامة؛
     
    7. شرافة الأسخياء؛
     
    8. كشف المنافع؛
     
    9. دوازده ماه؛


    # کلمه تامه، در 5 جلد؛
    # خیر الکلام، در رد کسروى، در 2 جلد؛
    # کشف الأمثال؛
    # صندوق النفایس؛
    # کشف الخفاء عن تذکرة الأولیاء؛
    # کشف أکاذیب العامة؛
    # شرافة الأسخیاء؛
    # کشف المنافع؛
    # دوازده ماه؛
    و...
    و...
    آيت‌الله شيخ ذبيح‌الله محلاتى پس از عمرى تأليف، تحقيق، تدريس و تلاش، در 96 سالگى در سال 1406ق، مطابق با 1364ش، دنيا را وداع گفت و به جوار رحمت حق پيوست.
    پيكر پاك او پس از تشييع، در جوار امامزادگان عزيز شهر رى نزديك مقبره ابوالفتوح در صحن امامزاده حمزه و كنار دوست و همكارش، مرحوم حاج شيخ جعفر خندق‌آبادى به خاك سپرده شد.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج 5، ص 471 الى 482، به قلم مهدى احمدى.


    جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج 5، ص 471 الى 482، به قلم مهدى احمدى.
    {{مطالعات زن و خانواده}}


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    [[ریاحین الشریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه]]  
    [[ریاحین الشریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[مآثر الکبراء في تاریخ سامراء]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[مآثر الكبراء في تاريخ سامراء|مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء]]  


    [[فرسان الهيجاء في تراجم اصحاب سيد الشهداء عليه السلام (تعریب)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[فرسان الهیجاء در شرح حالات اصحاب حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام]]  


    [[فرسان الهيجاء در احوالات اصحاب حضرت سيد الشهداء عليه السلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[فرسان الهيجاء في تراجم اصحاب سيدالشهداء عليه‌السلام (تعریب)|فرسان الهیجاء فی تراجم اصحاب سیدالشهداء علیه‌السلام (تعریب)]]  


    [[زندگانی عایشه (ام المومنین)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[زندگانی عایشه (ام المؤمنین)]]  


    [[کشف التهمه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[کشف التهمه]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مرداد(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۴

    محلاتی، ذبیح‌الله
    نام محلاتی، ذبیح‌الله
    نام‌های دیگر محلاتی عسکری، ذبیح‌الله
    نام پدر محمدعلی
    متولد 1271ش
    محل تولد محلات
    رحلت 1364ش یا 1406ق
    اساتید میرزا ابراهیم اصطهباناتى

    میرزا حسین نایینى

    سید ابوالحسن اصفهانى

    ضیاءالدین عراقى

    محمدجواد بلاغى

    برخی آثار ریاحین الشریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه

    مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء

    کد مؤلف AUTHORCODE05041AUTHORCODE

    ذبیح‌الله محلاتی مشتاق عسکری (۱۲۷۱-۱۳۶۴ش)، معروف به ذبیح‌الله محلاتی، نویسنده، پژوهشگر، مورخ، از آثار ایشان ریاحین الشریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه، مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء

    ولادت

    ذبیح‌الله بن محمّدعلى بن على‌اکبر بن اسماعیل بن اتابک عسکرى محلاّتى، در سال 1310ق، در خانواده‌اى مذهبى در شهر محلات دیده به جهان گشود.

    تحصیلات

    ایشان دروس مقدماتى را در شهر خود، محلات آموخت. وى که مشتاق بود تا مراحل بالاتر علمى را بپیماید، در ماه محرم‌الحرام سال 1330ق، به نجف اشرف مهاجرت نمود و دروس عالیه حوزوى را در محضر آیات عظام آقا میرزا ابراهیم اصطهباناتى، فیروزآبادى، عبدالحسین رشتى، حسین رشتى و... فراگرفت.

    وى از عالمانى چون میرزا حسین نایینى، سید ابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاءالدین عراقى و حاج شیخ محمدجواد بلاغى (متوفاى 1313ش) بهره‌هاى فراوان برد.

    او دوازده سال در نجف اشرف مشغول تحصیل بود و توانست به پیشرفت‌هاى قابل ملاحظه‌اى در علوم حوزوى و مطالعه احادیث و تفاسیر قرآن برسد.

    پس از آنکه میرزاى بزرگ، سید محمدحسن شیرازى در سال 1291ق، به سامرا مهاجرت نمود و در آنجا، حوزه بزرگى تأسیس کرد، جمعى از طلاب و عالمان دینى که در نجف اشرف بودند به آنجا مهاجرت کردند و بر آبادانى آنجا افزودند.

    شیخ ذبیح‌الله پس از 12 سال تحصیل در نجف اشرف در ماه شعبان سال 1341ق، به سامرا مهاجرت نمود و به تحصیل در سطوح عالى و خارج فقه و تدریس در مراحل مقدماتى پرداخت.

    او دروس رجالى، حدیث و درایه را از محضر آیت‌الله میرزا محمد عسکرى تهرانى فراگرفت و افتخار دامادى ایشان را نیز یافت.

    مدتى نیز در کاظمین از محضر علامه سید حسن صدر کاظمینى استفاده کرد.

    شیخ ذبیح‌الله محلاتى تا سال 1376ق، حدود 35 سال در سامرا زندگى کرد. او که محبت زیادى نسبت به اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) داشت، سال‌ها در کنار حرم شریف عسکریین(ع) زیست و تحصیل و تحقیق کرد.

    محقق محلاتى پس از پایان تحصیلات در سال 1376ق، به تهران مراجعت کرد و در مسجد مشیرالدوله واقع در خیابان خاوران اقامه نماز جماعت نمود و به ترویج دین و تبلیغ احکام و نشر معارف و آثار اهل‌بیت(ع) که از وظایف اصلى روحانیون است مشغول شد.

    استادان

    1. میرزا ابراهیم اصطهباناتى؛
    2. شیخ حسین رشتى؛
    3. شیخ عبدالحسین رشتى؛
    4. میرزا محمد عسکرى تهرانى؛
    5. سید ابوتراب خوانسارى.

    شیخ ذبیح‌الله محلاتى هنگامى که در نجف اشرف بسر مى‌برد، توانست از آیات عظام:

    میرزا حسین نایینى، سید ابوالحسن اصفهانى، سید حسن صدر کاظمینى و آقا بزرگ تهرانى اجازه روایى دریافت کند.

    وفات

    آیت‌الله شیخ ذبیح‌الله محلاتى پس از عمرى تألیف، تحقیق، تدریس و تلاش، در 96 سالگى در 19 ربیع‌الاول سال 1406ق، مطابق با  ۱۵ اسفند 1364ش، دنیا را وداع گفت و به جوار رحمت حق پیوست.

    پیکر او پس از تشییع، در جوار امامزادگان عزیز شهر رى نزدیک مقبره ابوالفتوح در صحن امامزاده حمزه بن موسی در حرم عبدالعظیم حسنی و کنار دوست و همکارش، مرحوم حاج شیخ جعفر خندق‌آبادى به خاک سپرده شد.

    آثار

    شیخ ذبیح‌الله محلاتى داراى آثار و تألیفات بسیارى است؛ چنان‌که تألیفات وى را بیش از 60 عنوان ذکر کرده‌اند.

    برخى از آثارش که تاکنون به چاپ رسیده بدین شرح است:

    1. کشف الغرور أو مفساد السفور یا وظیفه زنان؛
    2. ریاحین الشریعة، در ترجمه بانوان دانشمند شیعه؛
    3. مآثر الکبراء فی تاریخ سامراء؛
    4. اختران تابناک یا کشف الکواکب؛
    5. کشف الغاشیة، در زندگانى ام‌المؤمنین عایشه؛
    6. قضاوت‌هاى حضرت امیرالمؤمنین؛
    7. قلائد النحور فی وقایع الأیام و الشهور؛
    8. فرسان الهیجا؛
    9. کشف الاشتباه؛
    10. السیوف البارقة أو تنبیه أصحاب الخرقة؛
    11. کشف حقیقت؛
    12. کشف المغیبات؛
    13. کشف البنیان؛
    14. کشف العثار؛
    15. کشف التهمة؛
    16. لطایف الحکایات؛
    17. قرة العین؛
    18. مطلوب الرغائب؛
    19. نار الله الموقدة.

    آثار مخطوط

    آثار شیخ ذبیح‌الله محلاتى که هنوز به چاپ نرسیده نیز بسیار است که برخى از آنها به شرح ذیل است:

    1. کلمه تامه، در 5 جلد؛
    2. خیر الکلام، در رد کسروى، در 2 جلد؛
    3. کشف الأمثال؛
    4. صندوق النفایس؛
    5. کشف الخفاء عن تذکرة الأولیاء؛
    6. کشف أکاذیب العامة؛
    7. شرافة الأسخیاء؛
    8. کشف المنافع؛
    9. دوازده ماه؛

    و...

    منابع مقاله

    جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج 5، ص 471 الى 482، به قلم مهدى احمدى.


    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=محلاتی،_ذبیح‌الله&oldid=726839»