اللوامع النورانية في أسماء علي و أهل‌بيته القرآنية

اللوامع النورانیة في اسماء علي و اهل بیته القرآنیة
پدیدآوران	فدوی اردستانی، حامد (محقق و مصحح) بحرانی، هاشم بن سلیمان (نویسنده)
ناشر	مکتبة المرتضوية
مکان نشر	قم - ایران
سال نشر	1429 ق
چاپ	1
شابک	‎978-964-96904-4-1
موضوع	خاندان نبوت - احادیث خاندان نبوت در قرآن علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - جنبه‎های قرآنی علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل - احادیث
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏104‎‏ ‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ب‎‏3
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

اللوامع النورانية في أسماء علي و أهل بيته القرآنية، اثر سيد‌‎هاشم حسینى بحرانى (متوفاى 1107ق) است كه به زبان عربى نوشته و در آن آياتى كه در شأن و فضايل اهل‌بيت(ع) نازل شده، همراه با رواياتى كه اين نكات را بيان كرده، آورده است.

اين اثر را شيخ حامد فدوى اردستانى تصحيح كرده و بر آن تعليقاتى نوشته و با افزودن مقدمه‌اى عالمانه درباره شرح حال و منزلت علمى نویسنده و آثار ايشان، منتشر ساخته است.

نویسنده، نگارش كتاب حاضر را در تاريخ 1096ق، به پایان برده است.

ساختار

كتاب حاضر، از مقدمه مصحح و مقدمه نویسنده و بعد متن اصلى كتاب تشكيل شده است.

نویسنده در متن مباحثش نخست مقدمه‌اى علمی‌آورده كه داراى چهار فايده است و بعد وارد بحث اصلى شده و به ترتيب آيات قرآن از سوره فاتحه شروع كرده و تا سوره تكاثر ادامه داده و روايات تفسيرى و تأويلى را ذكر كرده است.

روش نویسنده، نقلى است و بر گردآورى هرچه بيشتر روايات تأكيد فراوان كرده و در اين راه موفق شده و كتابى پربرگ و بار فراهم آورده است، ولى از نظر اجتهاد و تحليل و تبيين پيام‌هاى آيات و روايات و نظريه‌پردازى و نوآورى متأسفانه چندان كوششى در آن مشاهده نمى‌شود.

زبان و ادبيات اين اثر، عربى قديمى است.

نویسنده، در مجموع اين كتاب، بنا به تعبير خودش تعداد 1154 اسم (فضيلت) براى اميرالمؤمنين على(ع) و ساير امامان معصوم(ع) آورده است.

گزارش محتوا

درباره محتوا و ويژگى‌هاى اين اثر چند نكته گفتنى است:

1. مصحح در مقدمه‌اش كه آن را در تاريخ 17 ذى‌الحجه 1428ق در قم نوشته، با بيان اينكه فضايل اهل‌بيت(ع) آن‌قدر فراوان است كه قابل شمارش نيست، توضيحاتى در مورد شرح حال و منزلت علمى نویسنده و فهرست آثار علمى او داده و همچنين ستايش‌هاى دانشمندان در مورد نویسنده كتاب را آورده است.
2. نویسنده در مقدمه‌اش كه تاريخ و ساير مشخصات نگارش آن معلوم نيست، تأكيد كرده است كه بعد از آنكه خداى متعال به من توفيق داد و از نگارش كتاب «البرهان في تفسير القرآن» فراغت يافتم، شروع به نگارش اين كتاب كردم كه بسيارى از روايات در مورد فضايل اهل‌بيت(ع) در آن گرد آمده است.
3. نویسنده، قبل از ورود در اصل بحث، مقدمه‌اى علمی‌آورده كه داراى چهار فايده است: معناى آل محمد(ص)؛ رواياتى كه از اميرالمؤمنين على(ع) نقل شده درباره اسمائى كه در قرآن مخصوص ايشان است؛ در مورد اينكه قرآن، ظاهرى دارد و باطنى و در مورد تقسيم‌بندى قرآن و بيان قسمت‌هايى كه درباره اميرالمؤمنين على(ع) نازل شده است.
4. نویسنده، در مورد آيه مبارکه «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيم» .، رواياتى آورده و حضرت اميرالمؤمنين على(ع) و راه اهل‌بيت(ع) را همان راه مستقيم دانسته است.
5. نویسنده به نقل از ابن عباس روايتى نقل كرده است كه چون آيه «... قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّة فِي الْقُرْبى...» .نازل شد، مردم گفتند اى رسول خدا نزدیک ان شما كيستند كه بر ما محبت آنان واجب شده است؟ پيامبر(ص) فرمود: على و فاطمه و دو پسر آن دو(ع). نویسنده افزوده است: روايات در اين زمينه از طرف شيعه و سنى فراوان است و بسيارى از آن‌ها را در كتاب «البرهان» از طريق فريقين نقل كرده‌ام.
6. نویسنده، يادآور شده است: عمار بن ياسر نقل كرده است كه روزى به ديدار مولايم على(ع) رفتم و او در چهره من ناراحتى‌اى ديد؛ پس پرسيد: تو را چه شده است؟ گفتم: بدهى‌اى دارم كه طلبكارم آمده و طلبش را مى‌خواهد؛ پس او به سنگى كه در آنجا افتاده بود، اشاره كرد و فرمود: اين را بردار و قرضت را ادا كن! گفتم: اين كه سنگ است! فرمود: خدا را به حقّ من قسم بده تا آن را براى تو تبديل به طلا كند. عمار گفت: پس دعا كردم و خدا را به اسم على(ع) قسم دادم، پس آن سنگ تبديل به طلا شد. پس اميرالمؤمنين(ع) فرمود: هر مقدارى كه مى‌خواهى بردار! گفتم: چطورى جدا كنم؟! چگونه نرم مى‌شود؟! فرمود: اى ضعيف اليقين! خدا را به نام من بخوان تا نرم شود؛ زيرا خدا با نام من آهن را براى داوود نرم كرد. عمار گفت پس من خدا را به نام او خواندم، پس نرم شد و من آن مقدارى كه نياز داشتم، برداشتم و بعد مولا فرمود: پس خدا را به نام من بخوان تا باقى‌مانده‌اش سنگ شود؛ پس من چنان دعا كردم و همان شد كه او گفت.

وضعيت كتاب

براى كتاب حاضر، فقط فهرست منابع.و فهرست مطالب.تنظيم شده، ولى متأسفانه فهرست‌هاى فنى (آيات، روايات، معصومان، اشعار، اعلام، امكنه و اصطلاحات و...) فراهم نيامده است.

مصحح، تصويرى از نسخه خطى كتاب حاضر را آورده است.

گفتنى است كه اين اثر را مصحح به‌صورت مستند منتشر كرده (براى مستندسازى آن، از 202 منبع مهم عربى بهره برده است) و ارجاعاتش را در قالب پاورقى در پایان هر صفحه آورده است. مصحح در اين پاورقى‌ها، گاه نام و نشان و شماره آيات و سوره‌هاى مورد نظر را آورده.و گاه به منابع تفسيرى و... استناد و نام كتاب و جلد و صفحه را مشخص كرده.و گاه عبارت صحيح را در متن كتاب آورده و عبارت موجود در نسخه خطى را در پاورقى ذكر كرده و كم و زياد عبارات را توضيح داده است.و گاه توضيحاتى درباره برخى از شخصيت‌هاى تاريخى و روايى و... بيان كرده است.و گاه معناى لغات را با استفاده از منابع لغوى توضيح داده است.

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب.