نتایج جستجو

آنان نقل كرد و با كمال اشتياق، تعليم و تربيت آن دو برادر را به عهده گرفت و در پيشبرد آنان به درجات علمى و عملى، همت گماشت و آنچنان درهاى علوم و معارف اسلامى

در تحلیل و تبیین و تفصیل مشکلات و مبهمات و مجملات متون یادشده، اساتید را یار و طلاب را مددکار باشند و افق گسترده‌تری را در پیش روی آنان بگشایند و نگاه ایشان

گمراهى‌ها نكند و حق زبان، گوش، چشم و دست و... را ادا كند و آن‌ها را در مسير باطل و پوچ به كار نيندازند و در راستاى استفاده صحيح از اين امكانات خداوند يارى

در این زمینه می‌بینیم که نبی(ص) و علی و ائمه(ع) بر ضرورت دریافت علم کتاب و ضرورت شناخت محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ و مکی و مدنی، از اهل‌بیت(ع)، نه دیگران

مال و جاه و قدرت و زبان و غيره. امور اجتماعى: سزاوار است عاقل از مستى ثروت و مال و مستى قدرت و جاه و مستى علم و دانش و مستى مدح و ثناى مردم و مستى و غرور

آلوسی بغدادی و ابراهیم بن عبدالقادر ریاحی تونسی مالکی (1266ق) اشاره گردیده و سپس، ضمن شرح حال مختصر مؤلف و شارح، به بیان برخی از خصوصیات و ویژگی‌های شرح

کتاب الكتب، القرآن و الفرقان و اصناف الكتب كالمسطور و المرقوم و الحكيم و المبين و المحصى و المتشابه و غير ذلك. تفسير كشف الاسرار و هتك الاستار. سلوك القلب

داده است و بر مجموع آن پيش‌درآمدى مفصل در هفت بخش نگاشته است كه ضمن آن از تفسير و تأويل و وجوب نقلى و عقلى آن و فرق آن دو با هم، آيات آفاقى و تطبيق آن

درباره محبت و انس و الفت گرفتن مؤمنين و حب و بغض در راه خدا ذكر شده است. در تفاسير و روايات شيعه خلافى نيست كه مقصود از «مودت في القربى» مودت اقرباء و نزدیک

صلاح و تقوی‌ نزديك و از فساد و جنايت دور شوند. اين است كه حتی‌‌الامكان از طرح مطالب و مباحث مشكل و به كار بردن اصطلاحات علمی‌ و فلسفی‌ خودداری‌ شده و اگر

قرآن، پرسيده و ابن عباس براى توضيح و روشن شدن آنها به اشعار عرب استشهاد نموده و معناى آنها را بيان كرده است. كتاب با تحقيق محمد عبدالرحيم و احمد نصرالله

موضوعى و ترتيبى، سنت‌هاى الهى و عناصر اجتماعى از نظر قرآن تقسيم بندى نمود.كه در قسمت اول به بيان جايگاه تفسير موضوعى و ترتيبى و تفاوت آن دو پرداخته و براى

تفسیر و شرح آیاتی که مربوط به بخش احکام می‌شوند. این کتاب از حیث جمع اقوال فقهاء و مفسرین آیات الاحکام و ادباء و قراء و بیان استدلالها و شواهد و شیوایى

«مواقع النجوم و مطالع أهلة الأسرار و العلوم» و «مجموعة ساعة الخبر» دو مقاله پایانی کتاب است که در آنها به مباحث عرفانی و اخلاقی و ایام سعد و نحس و... پرداخته

حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنى ادا کند. این تفسیر دارای دو جزء است. جزء اول، دارای یک مقدمه و تفسیر سوره‌های بقره و آل عمران است. مقدمه

مفسر، شيوا و بدون تعقيد است و اين، فهم آن را برای مخاطب سهل و آسان نموده است. مفسر سعى نموده مباحث خود را در محدوده ظاهر الفاظ و معانى حقيقى و مجازى آن مطرح

نظر مى‌باشند) همچون محى‌الدين ابن عربى و ديگران.و نيز برخى از روايات ائمۀ معصومین عليهم‌السلام بررسى نموده و ارزش و جايگاه حروف را در نظام آفرينش توضيح مى‌دهد

نيست و عربى قديمى و سرشار از اصطلاحات فلسفى و عرفانى است و البته تعليقات مصحح كه به‌صورت دو زبانه (عربى - فارسی) نوشته شده، چنين مشكلى ندارد و روشن و رسا

نظر جزئى و تكميل مسانيد و ارجاعات آن، به شيوه نوين ارائه شده است و تفسيرى كامل و شامل تمام قرآن است كه با ويژگى عصرى و اجتماعى و متناسب با نيازها و پرسش‌هاى

این انطباق، تعارض و تضادّی‌ میان عقل و وحی‌ یا علم و دین نمی‌‌دید. در واقع همه تعارضها را به نفع علم و عقل و به زیان دین و وحی‌، حلّ کرد و همان روشی‌ را دنبال

احاديث و بيانات خاندان نبوت و معادن علم و حكمت حضرت احديت استفاده نمودم و حقا كه بيانات ايشان بهترين و پاکيزه‌ترين بيانات در تفسير قرآن بوده و این جامه

خاطرنشان مى‌سازد و در اين قسمت به شرح و توضيح لغات مشكل و بيان اعراب بعضى از لغات و جملات پرداخته پس از آن وارد تفسير و توضيح آيات شده و مطالبى را كه براى

سر شكر و امتنان و... و اگر گفته مى‌شد «اعبد»، جهت اين عبادت مشخص و معلوم نمى‌گرديد... ولى چون «صلاة» هم عبادت را در نهان خود دارد و هم شكر با قلب و لسان

تفسير از نقل آراء فاسده مردمان و بيانات فلاسفه و عرفاء و از سخنان ابوحنيفه و قتاده و عضدى مسلكان دورى جسته و صرف نظر نموديم و هرگز بيان نخواهيم كرد، چه اين

از منابع و آثار فراوانی بهره برده است. این آثار بسیار متنوع و گوناگون است و آثار کهن گذشتگان و معاصران، کتاب‌ها و مجلات از فرقه‌های گوناگون و در دانش‌های

به‌تناسب وارد بحث شده است. روش تفسير، اجتهادى و درعين‌حال جمع بين معقول و منقول است و با نثرى روان و بدون پيچيدگى و تفنن در عبارات مطالب را ارائه كرده است. این

صرفى و نحوى داشته باشد، به آن مى‌‏پردازد و سپس به تفسير مفردات و جملات آيه پرداخته و در پايان تفسير فقهى و استنباط احكام فرعى از آيه را مورد بحث و بررسى

براى آهنگ و الفاظ قرآن هم توجهى خاص داشتند و معتقد بودند اگر حركت و تشديد و آهنگ يك كلمه جابه‌جا شود، مفهوم را نمى‌رساند. خود قرآن و ساختار و جمله‌بندى

قرآنى و هنر یک ادیب است و مفسر آن کارى بس دشوار را انجام داده، ولى در علم تفسیر، با توجه به اینکه تفسیر، کشف و پرده‌بردارى از کلام الهى و فهم و مراد از

گفته‌ها و آرای پیشینیان را در این اثر گردآورده و کژی‌های دیگران را تصحیح کرده است. او بر این باور است که برخی از مفسران امر و نهی و یا اباحه و حظر الهی

تفسیر و نیز تاریخ، از همان دوران، در هنگام نقل حدیث از وى، با کنیه یا لقب از او یاد مى‌کردند و در حالى که او را یکى از سرشارترین منبع تفسیر و حدیث و تاریخ

برغانی به طبع رسیده و نشانگر روش مفسر در بقیه مجلدات است، عمدتا بر مبنای روایات و احادیث ائمه هدی تفسیر و تأویل تنظیم و بیان شده و از این جهت می‌توان گفت،

شناخت خداوند و اقرار به عبوديت او و مرز معرفت اين است كه بشناسد كه خدايى جز او نيست و هيچ شبيه و نظيرى ندارد و بداند كه او قديم و ثابت است و موجودى است كه

بيانات قرآنى از حكم و پند و حكمت بدان تكيه دارند و اين حقيقت در تمام آيات قرآنى - چه محكم و چه متشابه - موجود است و از قبيل مفاهيم و مدلول‌هاى الفاظ نيست؛

أنفسى و آفاقى، بيان محكمات و متشابهات در قرآن، کیفیت قرائت قرآن در نماز و غير آن، دعوت آيات آفاقيه به توحيد و مكارم اخلاق، عربیت و اعجاز قرآن، عظمت و اصالت

اشياء باستانى و نيز نقشه‌ها و تصاوير رنگى اماكن مختلف جغرافيايى و...از ديگر ويژگى‌هاى اين اثر به شمار مى‌رود. كتاب مشتمل بر يك مقدمه و ده فصل و فهرست منابع

تاريخ و مبانى علمى ترجمۀ قرآن به بحث و بررسى مى‌پردازد. در اين بخش ابتدا دربارۀ تعريف و جايگاه ترجمه مطالبى بيان شده و سپس به بررسى اقوال موافقان و مخالفان

در اين نوشته تفسير سورۀ حمد و چند مبحث فقهى همچون اينكه سورۀ ضحى و ألم نشرح و همين‌طور سورۀ فيل و ايلاف يك سوره هستند و نظر فقها مبنى بر تواتر در قرائت

مورد، اقوال و آراى مفسران و نحويان و لغويان و فقها و متكلمان را با استفاده از منابع متقدم ذكر كرده است. اشاره‌هاى تاريخى و قصص و حكايات و تمثيلات و مباحث فقهى

امام مهدى(عج) را بيان مى‌كند و سپس پيرامون اثبات غيبت و حكمت آن و وجوب اطاعت از خليفه و همچنين انحصار تبعيت از خلافت الهى و لزوم وجود آن، بحث مى‌كند. سپس

بحث‌هاى لغوى و ادبى و قرائت و نقلِ روايت مى‌دانند، انتقاد كرده و آنان را «أهل القول و العبارة» يا پرستندگان و بندگان مذاهب و آرا و خواهندگان نفس و هوا خوانده

كه ستم كردند و همسرانشان را. متن ترجمه نسبت به زمان تألیف خود، داراى سلاست و روانى و دقت بسيار بالايى مى‌باشد. ادات تاكيد مانند انّ و انّما و...در ترجمه،

«صراط مستقيم». و در نهایت با تعبير «و بالجمله»، تبيين و تفسير كلى فراز و جمع‌بندى آن را بيان مى‌دارد. در آخر هر سوره نيز به فضل سوره و ارزش آن به نقل از

خود را به بحث از اسانيد روايات و احوال رجال آنها و بيان قوت و ضعف آنان مشغول نداشته؛ چنان‌كه غرق در مباحث فلسفى و تاريخى و اخلاقى نشده، حتى به تفسير تك‌تك

تاريخ و فلسفه تاريخ، كه 17 سوره و اخلاق و سلوك 4 سوره و مسائل مادى و اقتصادى 4 سوره و عبادات و شعائر دينى مانند حج، سجده است كه 2 سوره مى‌باشد.. نویسنده

توضيح و تشريح نوزده واژه پرداخته شده است كه عبارتند از: حقيقت و مجاز، مجمل و مبين، ظاهر و مؤول، نص، عام و خاص، مطلق و مقيد، مفرد و مشترك، محكم و متشابه،

مى‌توان گفت: قاموس قرآن در تبيين و تفسير واژگانى قرآن كريم به لحاظ گزيده‌گويى و بيان روان و استوار، اكنون از مراجع و منابع قرآن‌پژوهى تلقى شده است. مؤلف،

خراسانى، به قلم شيوا و تواناى آقاى احمد اميرى شادمهرى، به فارسى صحيح، روان و سليس، ترجمه شده و حواشى مفيدى با استفاده از «مجمع البيان» طبرسى و جز آن، بر اصل ترجمه

چرا كه بزرگانى همچون شهيد اول و شهيد ثانى و محدث نورى عليهم الرحمة در حاشيۀ نسخه‌هاى كتاب صحت انتساب را تأييد نموده‌اند و در توجيه اين نوع نام بردنِ مؤلف

تأويل و پيشينۀ تأليف در آن آمده است. در پاورقى كتاب نيز تحقيقى شامل نسخه بدل‌ها و استخراج آيات و روايات از منابع همراه با آدرس آنها وجود دارد و بعضى روايات

مطالبى نيز توضيح و تشريح نموده است كه عبارتند از: 1- تأويل 2- مجمل و متشابه 3- محكم و مبين 4- نص و مجمل 5- ناسخ و منسوخ 6- فرق بين سوره‌هاى مكى و مدنى. روش مفسر

جامعيت: نگرش اين اثر بر پايه رنگ و حال و هواى خاصى همچون ادب، عرفان، كلام، تربيت و علوم عقلى و نقلى نبوده، بلكه از همه سو و هر زاويه، به مفاهيم قرآنى نگريسته

روايى و كتبى كه آيات اهل‌بيت(ع) را تفسير كرده و ارائه كتاب‌شناسى آنها و ارائه سه جدول شامل جدول طرق و روات از حبرى، جدول تفسير حبرى و مصادر آن و جدول روايات

اجتهاد و استنباط بى‌بهره بوده، زيرا در بسيارى جاها مى‌بينيم كه وى همانند فقيهى قدرتمند، به بررسى و تحليل مباحث فقهى و تفسيرى مى‌پردازد و نظريات جديد و استوارى

اول اين كتاب شامل: بحث‌هاى توحيد و اصول دين و صفات الهى خلقت آسمان و زمين و ديگر موجودات سعادت و شقاوت و قضا و قدر نبوت و قصص أنبياء عليهم‌السلام بحث‌هاى

شيعى و ديگر فرق، از جمله واقفيه و خوارج و عجليه و قَدَريه، آورده است متن موجود تفسير عياشى، نوشته‌اى مرسل است كه در آن، اسناد احاديث ذكر نشده است و تدوين

برب الناس»؛ أى خالقهم و مدبرهم و منشئهم. «ملك الناس»؛ أى سيدهم و القادر عليهم و لم يجز هنا إلا ملك و جاز فى فاتحة الكتاب، ملك و مالك و ذلك لأن صفة ملك تدل

ص149 ج 1، ص8، 118 و ج 2، ص315 ج 1، ص10 و 11 ج 1، ص13، 14، 96، 142 و ج 2، ص68 ج 1، ص205، 236 و ج 2، ص68 ج 1، ص17 - 25، 212 و ج 2، ص60، 89 و 398 ج 1، ص35، 157،

گيرد و لذا در اين ترجمه، سعى كرده كه از عبارات و كلمات غير مستعمل، پرهيز شود، به‌ويژه اصطلاحات نامأنوس و لغات بيگانه. در خلال اين تفسير، مطالب و نكات قابل

تعبير به انّما، معناى عبوس و قمطرير و نسبت آن به يوم را بررسى مى‌نمايد. و در صفحه 185 به قرائت مشهور در «و دانية عليهم» اشاره دارد و برخى وجوه ذكر شده در كتب

ميان روشها و گرايشهاى تفسيرى، بيشتر اهتمام خود را بر روش تفسير قرآن به قرآن متمركز نموده و در اين زمينه به تفسيرپژوهى و قرآن‌پژوهى پرداخته است و حاصل اين

تاریخ، اطلاع اندکى از سرگذشت مؤلف و دیدگاه فکرى و اعتقادى وى در اختیار دارد و براى تحقیق بیشتر مى‌بایست به آثار وى و مهمتر از همه به کتاب تفسیرش، پناه

شده، صحيح و سقيم در آن‌ها جمع شده است، با مدد الهى مطالب صافى و پسنديده را جمع كردم و مطالب كدر و اشتباه را دور انداختم و... و همچنين از اوضاع و احوال اصفيا

از قبيل «علمى و تحقيقى بودن»، «بيان مشكلات و گرفتارى‌هاى اجتماعى و سياسى مسلمانان»، «پيراسته بودن از اسرائيليات و مطالب خرافى و افسانه‌اى» و... او همچنين

مترقى به ساير ملت‌ها و اقليم‌ها، مصلح از ديدگاه انبياء(ع) و اسلام و همچنين وظيفه مسلمانان در غيبت آن حضرت را مورد بررسى قرار داده و در ادامه، زندگى‌نامه

شدم و بعد برای ملاقات با نزدیک ان و دوستان، به امارات رفتم و در آنجا در گفتگويى كه در مورد وحدت اسلامى بين شيعه و سنى مطرح شده بود شركت كردم... و بعد از

كتابى است كه به نقد و بررسى شبهه تحريف قرآن كريم در منابع روايى و علمى اهل سنت و شيعه پرداخته و تحريف ناپذيرى قرآن را براساس آيات قرآنى و روايات وارده از معصومين

1390) و غير آنها به نقد و بررسى و استدلال به مطالب آن پرداخته‌اند. در كتاب موجود نامى به عنوان «زبدة البيان» براى نام‌گذارى كتاب ذكر نشده است و تا قبل

معلومات و علم به تفسير، اسباب نزول، معانى و تأويل آن، اشرف علوم مى‌باشد و لذا به دليل شرف و عزت في نفسه اين علم، تفسير و تأويل آن بر اساس عقل و تدبر و نيز

اطمينان و آرامش درونى و شرايط دعا پرداخته است و پاره‌اى از روايات وارده درباره خواص تلاوت سور قرآن را ذكر نموده و بر اين نكته پاى فشرده است كه دعا و يا قرائت

ستارگان، قصرهاى آسمانى شهابها و سنگ‌هاى آسمانى و تفاوت ميان شهاب و سنگ آسمانى، خورشيد يا چراغ آسمانى، رستاخيز جهان و آيات و اخبار گرچه عنوان كتاب مربوط به

حقيقت علم و علائم آن و جهل مركب و ملازمت علم و عمل آغاز گرديده، سپس مؤلف، مطالب جامعى را درباره قرآن و فضيلت آن، تفسير، تنزيل و تأويل قرآن و ديگر مقدمات

حمد و ثنا و شكر و صفات خداوند در اول سوره حمد مى‌گويد: «اول سوره، بيان حال عارف است از ذكر و فكر و تأمل در اسما و اوصاف جلال و جمال آن فرد بى‌همتا و تفكر

معرفت و شناخت در قرآن و خداجويى و خداشناسى پرداخته و در ادامه، مباحثى همچون اسماء و صفات الهى، عدل، معاد، برزخ و منازل آخرت، نبوت، امامت، ولايت و حكومت

از بيانات و لطايف عرفانى است كه به ارزش و اهميّت آن مى‌افزايد. مؤلّف، با استفاده از مراجع و مآخذ مختلف ادبى و عرفانى فارسى و مطالعه‌ى يوسف و زليخاهاى منثور

برگزيده پيامبر اسلام و بزرگان تابعان و امامان معصوم(ع) در فهم كلام خدا بوده تا كليد فهم و استنباط معانى و مفاهيم قرآن را، برمبناى اصول و قواعد ترسيم شده توسط

حسین، «الهيئة و الإسلام» شهرستانى و... درباره ويژگى‌ها و محتواى اين تفسير، توجه به نكات زير حائز اهميت است: اختصار و حذف زوايد تفسيرى و مطالب غير ضرورى:

پنج جلد و در حدود سه هزار صفحه و طى سه سال كار فراهم آمده است. حجم «برگزيده تفسير نمونه»، در حدود يك پنجم اصل آن است و مشتمل بر متن و ترجمه آيات و تفسير

از چنين روش تفسيرى‌اى به كشف نقاط قوت و ضعف فريقين در مبانى تفسير و ديدگاه‌هاى تفسيرى و نيز شناخت نقاط اشتراك و افتراق ايشان در اين زمينه، همچنين مرزبندى

شده است. شرح و بيان كلمات پيچيده و غريب و بررسى لغوى و معنايى و توضيح مفردات آنها. بررسى لغاتى كه غير لغت قريش در قرآن آمده است. شرح جملات و عبارات قرآنى

زنده و سازنده؛ معجزه‌اى است جاودانى و هميشگى كه افراد بشر را تا ابد به راه راست‌تر و استوارترى هدايت و رهبرى مى‌نمايد و در اين رهبرى نيز بر اساس و پايه

شروع شده و يا لفظ «قل» در آن به كار رفته است. نویسنده در كنار نقل روايات، از صحابه و تابعين نيز نقل قول كرده و مطالب، مشتمل بر رد و ايرادهايى است و آنجا كه

پرسش و استفهام از قرآن كريم تبيين و تفسير مى‌شود. در اين روش، با بهره‌گيرى از دقت‌هاى لغوى و ادبى در يكايك كلمات و بررسى سياق هر آيه، استنباطات و برداشت‌هايى

تعالى و تسليم در مقابل اوامر و نواهى اوست، افزوده است كه تديّن نيازمند آمادگى روحى است و تسليم ظاهرى و بدنى كافى نيست. دين‌دار كسى است كه با اراده و اختيار

نكات كلى و عام در هر سوره، به فضاى حاكم بر سوره، سبک و سياق و موضوعات مهم مطرح‌شده در سوره اشاره مى‌شود، آنگاه به مضمون آيه پرداخته و با روش بيانى و تحليلى

در آيه «و لا تكونوا كالذين قالوا سمعنا و هم لا يسمعون» و آيه «و تراهم ينظرون إليك و هم لا يبصرون»، ديدن و شنيدن عادى براى كفار، اثبات و ديدن و شنيدن حقيقى

آیت‌الله‌ گلپايگانى و غير آنان به آن استناد شده و نظريات و اقوال آن مورد نقد و بررسى واقع شده است. اين كتاب پر از تحقيقات فقهى و دقيق و نكات ادبى است كه بر

گذشتگان و معاصران خود پرداخته است؛ ازينرو اين تفسير جامع انواع علوم و فنون متعلق به تفسير قرآن، همچون صرف و نحو و اشتقاق و معانى و بيان و حديث و فقه و كلام

ثابت و استوار بوده است، مانند روزى، گاه جان سپردن، خوشبختى و بدبختى را مى‌زدايد و آنچه از اين امور را كه قرار نبوده ثابت و پابرجا باشد، استوار و پابرجا

ذكر احاديث واردشده در صحاح پيرامون سوره‌ها و اسباب نزول آنها و اشاره به ناسخ و منسوخ، تقييد و اطلاق و مجمل و مبين نيز از ويژگى‌هاى ديگر كتاب مى‌باشد.. فهرست

شده است متن كتاب، ص63، 64، 67، 73، 87 و... مقدمه و متن كتاب. تنزيه الأنبياء و الائمة عليهم‌السلام تنزیه الأنبیاء و الأئمة علیهم‌السلام تنزيه الأنبياء

1-دفاع حاسم ترجمه عنوان دارد متن عربى ندارد.مانند: ص21 و 23 و 72 و 83 و 97 و 98 از جلد اول و ص15 و 117 از جلد دوم در متن عربى مطلب وجود دارد ولى در ترجمه

قرآن و تزكيه و تعليم، قرآن و ظاهر و باطن، قرآن و محكم و متشابه، معناى حروف هفت‌گانه در قرآن و چگونگى اثبات معانى قرآن. فصل سوم: بحث‌هايى شامل تدبر و صفات

تفسير با بيان رواياتى راجع به فضائل قرآن و تأويل و آداب قرائت قرآن آغاز شده و با ذكر احاديثى مشتمل بر فضائل اهل‌بيت. و مثالب دشمنان اهل‌بيت. ادامه يافته است

فراوان كرده و در اين راه موفق شده و كتابى پربرگ و بار فراهم آورده است، ولى از نظر اجتهاد و تحليل و تبيين پيام‌هاى آيات و روايات و نظريه‌پردازى و نوآورى متأسفانه

نكرده‌اند و تأويل آن نيز از آنهاست؛ بابى در نهى از تفسير به رأى و جدال؛ بابى در اينكه قرآن، ظاهر و باطن، عام و خاص، محكم و متشابه و ناسخ و منسوخ دارد و پيامبر(ص)

مأثورات از صحابه و تابعين و اقوال مفسرين پيشين و معاصر نيز بهره فراوان برده است. مفسر سعى دارد تفسيرى علمى، تحقيقى و پيراسته از اقوال و قصص ضعيف و باطل ارائه

اسباب نزول و ناسخ و منسوخ، بر اساس روايات و احاديث أئمه معصوم(ع) در كتاب «نهج البيان عن كشف معاني القرآن» نویسنده، ابتداى هر سوره را با ذكر نام و مكى، مدنى

ظاهر و باطن، فهم قرآن و اسلوب لغوى و ادبى آن مطرح مى‌كند و در خاتمه مى‌نويسد: «در اين تفسير تلاش كردم كه با عقل، قلب و حياتم با قرآن زندگى كنم و در فهم

كلام، سيره، تاريخ و تفسير برخوردار و بهره‌مند بوده است. او در ادب و لغت‌شناسى، استاد و صاحب‌نظر بود و عبارت عربى را در نهایت فصاحت و در عين اختصار مى‌نوشته

است بين نقل و عقل و... از منظرى ديگر، اين تفسير، از تفاسير بلاغى و ادبى و شرح و حاشيه‌اى بر تفسير بيضاوى نيز محسوب مى‌گردد.»(المفسرون حياتهم و منهجهم، ص595)

سياحت در مفاهيم و تركيبات و خصوصيات كلام بسنده كنند و تشويق و ترغيب، نسبت به سفرى سالكانه و خالصانه در حقيقت و روح كتاب خدا و دقايق و شئون كلام الهى. تنها

حسين نورى همدانى و آیت‌الله شهيد مفتح و جمعى از مترجمين انجام پذيرفته است. جلد اوّل و دوم توسط آيت‌اللّه نورى همدانى و آيت‌اللّه شهيد مفتح و جلد سوّم توسط

لعلها تقبل ببركتها و تجاب إليها و لهذا شرعت الجماعة و قدّم إياك للتعظيم له و الاهتمام به و للدلالة على الحصر»؛ جزء 1، بیضاوى، ص۲۹: «و الضمير المستكن في

مخالفان و موافقان را در جواب سؤال ذكر مى‌كند و گاه عقايدى را تأييد نموده و گاه درصدد ردّ اقوال، با استدلال به آيات، اشعار و نكات نحوى و لغوى برمى‌آيد و در پايان،

كعطاء و ابن الكوّاء لبداهة عدم كونهما من أهل السر و الفهم. و الحاصل أنّ الروايات الدالة على عصيان الملكين بالشرك و الزنا و شرب الخمر و قتل النفس و مسخ الزهرة

يافتم، همان‌گونه كه موسى و يوشع خضر را يافتند. راه‌هاى ظاهرى و باطن، مدارج تضاد و ترتيب وجه عموم و خصوص و حكم ملك و ملكوت را آموختم و سيراب شدم.معارفى را كه

بخش مورد بحث واقع شده و در پایان اين جلد به توضيح اصطلاحات اسلامى و قرآنى نظير:وحى، قرآن و كتاب و مصحف، سورة و آيه، جزء و حزب و غيره پرداخته شده است. در

كلمات و تأويل آيات و آثار عمل و جاودانگى آن و سرايت بركت و شومى از برخى كارها بر زمان و مكان و عصمت جانشينان خدا از گناه بدان خاطر كه آن را مى‌بينند و همچنين

كى مشتمل است بر ذكر حاسد و محسود و مالك و مملوك و عاشق و معشوق و شاهد و مشهود و حبس و اطلاق و سجن و خلاص و فراخى نعمت و قحط و جز آن يعجز عن بيانها طوق

كند و به سؤالات و شبهات مطرح پاسخ دهد. زبان و ادبيات اين اثر، فارسى - عربى و متناسب با فرهنگ و اصطلاحات و سطح عالى علمى پژوهشگران و استادان تفسير و علوم

مطالب اعتقادى و اخلاقى و حتى فقهى. بى‌گمان كسى كه اجتهاد مى‌كند و به ظاهر الفاظ بسنده نمى‌كند و از چند و چون مطالب سؤال مى‌كند و كاوشى در مضمون و دلالت آيات

روايات، وجوه و احتمالات تفسيرى و شرح و توضيح جملات گفته شده، بخش نقليات تفسير را تشكيل مى‌دهد؛و آنچه كه به تحليل و توصيف و نتيجه‌گيرى و برداشت هدايتى و اخلاقى

اطلاق و تقييد و دلالت امر و نهى و نيز دانايى نسبت به عقايد و الهيات و نبوات و احكام آنها و اشراف نسبت به قرائات و تجويد و نحو و شعر قديم داشته است و اين

زندگانى قاريان و تأمل در طرق نقل قرائتها و چگونگى اسناد قرائتها، نحوه استدلال قاريان و پيروان آنها به قرائتهاى خود و نقد ديگر قرائتها، و انكار بسيارى از

المتّبع، و المتشابه خلافه. و من ثمّ تناول بيان حكم الآيات المحكمات و المتشابهات و أثبت كون أنّ المحكم من الآيات و الروايات هو المستحكم بموافقة العقل و النقل

الأسئلة و الأجوبة؛ رساله في جریان قاعدة التجاوز في الوضوء؛ رسالة مفردة في العمرة المفردة؛ رسالة في ذکر نصوص اهل السنّه بولادة المهدی(عج)؛ رسالة في البحث و الفحص

كتاب در فضاى زنده و حقيقى مكه و مدينه عصر پيغمبر(ص) قرار مى‌گیريم و شرايط عينى نزول آيات را درمى‌يابيم. در موارد معدودى كه میان شيعه و سنى در شأن نزول آيات

ترتيب و نظم مصحف شريف مطرح مى‌كند و در پيرامون آنها ابتدا بحث لغوى و زبانى مى‌كند و سپس به تأويل و تحليل عقلى آن و بيان معناى مراد مى‌پردازد. سه رساله فلسفی:

در اتحاد دولت و ملت بيانيه دفاعيه احكام قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني

الزواج و الطلاق»، «بين التوراة و القرآن خلاف» و «ساعة قضيتها مع الأرواح» اشاره نموده و سپس به‌منظور آشنایی با محکم و متشابه در قرآن، به تعریف مشتبه و متشابه

خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني بحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا) تشريع الخيرة و التكلان رسالة تقدير الصاع

خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلمانیبحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا) تشريع الخيرة و التكلان رسالة تقدير الصاع و المد

قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلمانیبحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا) تشريع

اتحاد دولت و ملت بيانيه دفاعيه احكام قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني بحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا)

سؤال و جواب جنس خارجى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني بحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا) تشريع الخيرة و التكلان رسالة تقدير الصاع و المد التعليقة

در اتحاد دولت و ملت بيانيه دفاعيه احكام قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني

قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني بحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا) تشريع

در اتحاد دولت و ملت بيانيه دفاعيه احكام قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلمانیبحقائق

قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني بحقائق الإيمان (رسالة في حب‌ الدنيا) تشريع

در اتحاد دولت و ملت بيانيه دفاعيه احكام قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلمانیبحقائق

قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه تشريع الخيرة و التكلان رسالة تقدير الصاع و المد التعليقة

در اتحاد دولت و ملت بيانيه دفاعيه احكام قانون اداره بلديه رساله سؤال و جواب جنس خارجى رساله سؤال و جواب فقهى رسالة في حکم المحکم و المتشابه عرفان السلماني

در ضوابط و مطالب مهم مربوط به تفسير آورده است كه اهميت تمسك به قرآن، تلاوت، تدبر و تفسير آن، با ذكر آيات و احاديثى از پيامبر(ص) و ائمه(ع)، و احاديثى در

فضيلت قرآن به‌خصوص سوره حمد و هشت فصل است. و هر كدام از فصول نيز داراى زير مجموعه‌هايى به‌نام‌هاى «جنه»، «مقام»، «مقاله» و... مى‌باشد. مؤلف ذيل هر بخش

انديشۀ اعتزالى و فصول سه‌گانه ذيل و يك خاتمه مى‌باشد: الفصل الاول: «المعرفة و الدلالة اللغوية» عناوين:المعرفة و الايمان و القدرة، مفهوم العقل و مراحل المعرفة

بدين جهت اغلب از تعابير، جملات و كلمات آن استفاده كردم. قصص، احكام و آراء مختصر و كوتاه برگزيدم و بخش‌هاى بيان آيات، احكام و اسباب نزول را بيشتر مورد توجه

بازسازى و چاپ آثار علمى اين‌چنين، سخن مى‌گويد و در ادامه، مقاله‌اى در باب نام سور، مكى و مدنى بودن آنها و شناخت هر گروه، نقطه‌گذارى و اعراب قرآن و قراء سبعه،

در تفسير و تلاش براى دست يافتن به روشى سهل و آسان در تعبير و عرضه مطالب، همت ورزيده است. در نگارش و تبيين مطالب، توضيح روشن و رسا، نثر روان و استوار محدود

دو عنصر دركِ ضعف و آگاهى به قدرت) و رابطه‌ها (با جهان و انسان‌ها و خويشتن) و پناهگاه‌ها (تاريخى و فردى) و پناه خدا (پس از بن‌بست‌ها) و نمودار پناهندگى (از

من يادآورى بوده و با تركش فراموشى دامنگيرش نشده و سعى من هدر نرود، من در توضيح و تجزيه و تحليل اين آيات تمام تلاش و دقت لازم را نمودم و روايات وارده از

با احاديث و اسناد و مدارك، مستند و مبرهن سازد؛ به‌عنوان نمونه، در تأويل عرفانى آيه شريفه«الله نور السماوات و الارض... في بيوت اذن الله ان ترفع و يذكر فيها

منظر الفاظ غريب و ناسخ و منسوخ تفسير كرده است. روش نویسنده در اثر حاضر، لغوى و روايى - تفسيرى است. كتاب حاضر از مقدمه تحقيق و مقدمه نویسنده و متن اصلى (شامل:

كه آراء و نظريات مفسران را در ذيل آيات آورده و سپس نتيجه‌گيرى تربيتى و اخلاقى مى‌كند. اين تفسير جزء تفاسير مختصر و ساده محسوب مى‌شود. مباحث ادبى و نكته‌هاى

داده و با استدلال، نظريه خود را اثبات مى‌كند. باب اول اين باب اختصاص دارد به انبياء عظام و اخبار آنها و كتب آسمانى كه از حضرت آدم و حواء شروع نموده و به

(به جز سوره «حمد» و «العصر») امّا همۀ آيات را در بر ندارد. سعى شده است كه گره‌هاى صرفى، نحوى، لغوى بيانى و...گشوده گردد. در تبيين و شرح مقاطع آيات، از

اوّل و بلند شدن و نشستن بعد از سجده و سجده دوم و نشستن بعد از سجده دوم، پس اين اعمال هفت‌گانه مانند شخص است و قرائت حمد و سوره و ذكرها مانند روح است و كمال

است: «خطاب و اقسام و احكام آن»؛ «عموم و خصوص و الفاظ آنها»؛ «مجمل و بيان»؛ «نسخ و آنچه متعلق به آن است»؛ «اخبار»؛ «اجماع» و «منزه بودن انبيا و ائمه از تمام

دارد و گاه با زبان علمى و فلسفى بيان مى‌شود. در فهم آيات از اخبار و احاديث خصوصاً اخبار اهل‌البيت(ع) بدون ذكر سند و راوى حديث استفاده شده است. نقد و ارزيابى

شده است».و در جاى ديگر مى‌فرمايند: «هر چيزى بايد به كتاب و سنت برگردد و هر حديثى كه با قرآن و كتاب خدا موافقت نداشته باشد، مزخرف و باطل است» و... فهرست

گرفته و منتشر شده است. كتاب «تدوين القرآن» در يازده فصل منتشر شده است، ولى كتاب حاضر فقط شامل شش فصل مى‌باشد و لذا برخى از فصول در هم ادغام شده و تحت عنوان

تمام موجودات ظاهر و باطن و همه عوالِم غيب و شهادت، در تحت تربيت أسماء الله هستند، بلكه به ظهور أسماء الله ظاهرند و جميع حركات و سكنات او و تمام عالَم، به

اوصاف پروردگار و رسولش، اسلام و ايمان (تفاوت معناى آن با معناى اسلام)، قوانين زندگى اجتماعى، معرفى خوبان و ظالمان، و نيز مباحث حقوقى، فلسفى و طبيعى است. كه

اجتناب كرده‌اند و عده‌اى نيز فقط بحث‌هاى آلى مانند لغت، معانى، بيان و... را مطرح نموده، روايات تفسيرى پيامبر(ص) و صحابه و تابعين را مدنظر نداشته‌اند، هر كدام

شده است؛ فوائدى همچون: «معنى نص و ظاهر و مجمل»، «عام و خاص و مطلق و مقيد»، «تعداد آيات احكام و نسبت آنها با كل آيات قرآن» و.. اين اثر علاوه بر آنكه تفسير

از آيات و سور قرآن مانند سوره حمد و اخلاص و به‌صورتى جديد و جالب و با بيانى شيوا و اديبانه و به‌دور از اصطلاحات و كليشه‌هاى مرسوم در رشته تفسير و علوم قرآن

پرانتز و بعد از آن، با يكديگر همخوان و سازگار باشد و چنان‌كه مطالب داخل پرانتز خوانده نشود، ماقبل و مابعد پرانتز، ترجمه روان و كوتاه آيه بوده و اگر خوانده

مناسب‌ترين لغات و عبارات، تنها در قرآن است و بس، و حتى نه در ديگر وحى‌هاى ربانى. اين جريان همگانى وحيانى درجه اول قرآن، به مناسبت خلود و ابديت آن است براى

اين اثر و نویسنده‌اش بى‌نياز از تعريف است و همواره در بين اهل فقه و انديشوران، مرجع اجتهاد و استنباط و فقه قرآن كريم بوده است، ولى چاپ‌هاى متعدد و فراوان

است كه ثابت و راسخ است و هيچ ضعفى به آن نمى‌رسد و ازبين‌رفتنى نيست و هيچ محدوديت و قيدى ندارد و آن، همان مالكيتى است كه از الوهيت و ربوبيت و خالقيت او سرچشمه

على نجاشى و...)، اسناد خود را به تفسير ابوحمزه، ذكر كرده‌اند و برخى از مفسرين (همچون ثعلبى، طبرسى و...)، مطالبى را از تفسير مزبور نقل نموده‌اند و برخى از

پيام قرآن با كمك قرآن و روايات اهل‌بيت(ع) و پرهيز از بحث‌هاى فنى و استدلال و ذكر وجوه و احتمالات است. روش مفسر، توضيح جمله‌ها، كل كلام و تبيين پيام آيه است،

شهيد صدر، شيخ طوسى و.... تفاوت تفسير و تأويل، بيان روشهاى تفسيرى، شرايط مفسر و ديدگاه شيعه در تفسيرپذيرى قرآن، زندگی‌نامه و تأليفات مفسر و روش تحقيق مى‌باشد

انسان سرّ خلقت و آفرينش است، امتيازات و مشخصات انسان، قصۀ طوفان در تورات و قرآن، قصۀ گوساله و سامرى و قرآن و انجيل‌ها. باب دوم: قرآن و فرهنگ‌هاى زمان او؛

نگارش آن گزيدويى را پيشه ساخته و به بسيارى از وجوه تفسير و نكات بلاغى و ادبى اشاره نموده است؛ درعين‌حال از وجوه اعراب و قرائات صرف نظر نكرده است. مفسر

انصارى و... و در تاريخ از مروج الذهب و محمد رسول‌الله و الأخبار المصرية و... و در بخش روايات از سنن ترمذى، وسائل الشيعة، كافى و... سود مى‌برد و در كنار

آن‌ها نقل كرده، كاملاً مشخص و تصحيفات و دگرگونى‌ها و افتادگى‌ها را تصحيح و موارد ناخوانا در نسخه را با «...» معلوم كرده و عباراتى كه افزودن آن‌ها را لازم

كرده است قسمت اول مربوط است به معناى واژه تفسير و تاويل و تفاوت آن دو با يكديگر، كه پس از بيان معناى لغوى و اصطلاحى اين دو، تفاوت آنها را بيان كرده است.آنگاه

تناقض در روابط انسه‌گانها و راه‌حل آن، بررسى تضاد طبقاتى ماركس و انعكاس رابطۀ انسان و طبيعت در رابطۀ انسان با انسان و قانون‌هاى ثابت و متغير در اسلام محتواى

صدقه و هبه، نذر، عهد، يمين و عتق در جلد هشتم، نكاح، طلاق و احكام مربوط به آن‌ها در جلد نهم و دهم و اطعمه و اشربه، البسه، ميراث، قضا، شهادات، حدود و ديات

بيانى و تحليلى با رويكرد تربيتى پيش گرفته و به بيان عقايد ملل و نحل و فرق و مذاهب پرداخته است. از روايات كمتر استفاده مى‌كند و بحث‌هاى تاريخى و اعتقادى

دلالت مطابقى و مستقيما ضد قرآن كريم مى‌نمايد از اين رو به بيانى روشن و ذهنى صاف در پاسخ بدانها نياز است.وى در پاسخ به سؤالات مطرح شده وجوه و فرضيه‌هاى متعددى

قرن 20 از نظر فساد و فحشاء، قتل و جنگ، تمدن غربى، وظيفۀ فرد مسلمان، علما و فقه اسلامى، جنگ ایران و عراق و دشمنى امريكا، مى‌پردازد. و در نهایت خلاصه‌اى از

سوره‌ها و آيات و كلمات و حروف قرآن، تأويل و تفسير، برخى اصطلاحات مربوط به تفسير (مانند: مجمل و متشابه، محكم و مبيّن، ناسخ و منسوخ، مطلق و مقيد، خاص و عام،

است، نه تقلید و بازنویسى مطالب «کشاف»؛ چه، جناب طبرسى علاوه بر پالایش «کشّاف» و حذف مباحث و مطالب غیر ضرورى، مطالبى ارزشمند بر آن افزوده و آرا و نظریات خود

كه پدر و مادر و بلكه آباء و اجداد رسول خدا(ص) بر دين حق زمان خود بوده و از عقايد شرك و پليدى آن مبرّا و دور بوده‌اند و آنان يا بر دين مسيح بودند و يا بر

ابوالفتوح و گازر مراجعه كرده است، و گاه سخنان عرفانى از بزرگان و مشاهير متصوفه نقل نموده است. مانند: شرح التعرف و قشيرى و ابوعبدالرحمن سلمى و امثال ايشان،

شكل حروف و كلمات و قرآن ناطق. د)- اسما و القاب قرآن، معناى كلام نفسى، کیفیت وحى و الهام و تحدّث و حظ ائمه(ع) از وحى و الهام و معناى تلقى و انواع مكاشفات.

ارائه شده را توضيح مى‌دهد و به همين مناسبت شرائط و منابع و آداب تفسير قرآن را ذكر نموده است در فصل چهارم تفسير نقلى را بررسى مى‌كند و به همين مناسبت رواياتى

فصيح و مبتنى بر اخبار و احاديث ائمه اطهار(ع) و علاوه بر اين، حاوى رموز و اشارات و لطايف عارفانه و بحث‌هاى دقيق فلسفى و نكات كلامى و احكام فقهى است و از حيث

القرآن و ناسخه و منسوخه، اثر ابوجعفر حمد بن عبدالصمد بن عبدالحق خزرجی (519-582ق)، کتابی است در تبیین و اشاره به واژه‌های غریب قرآن و بررسی مسئله ناسخ و منسوخ

کتاب‌های آسمانی و وحیانی دانسته که هم از حیث لفظ و هم از حیث معنا تحریف نشده است. نزول تدریجی قرآن، حفظ و تدوین آن را می‌طلبد. در مقدمه اثر گردآوری و نگارش قرآن

مردم عرب به فصاحت و بلاغت فصحا و بلغاى خود مى‌باليدند و غير خودشان را اعجمى يعنى گنگ مى‌پنداشتند و شعرا و خطبايشان به انشاى اشعار و ايراد خطابه‌هاى غراء

دوره كهن و نوين و برشمردن ثقةالاسلام كلينى (م 329) و شيخ صدوق (م 380) به‌عنوان پرچمداران دوره كهن، تفاوت اين دو مرحله را، تثبت و دقت در نقل روايات و تأكيد

آيه پنجاه و چهارم سوره مائده؛ از آيه پنجاه و پنجم مائده تا شصت و هشتم سوره يوسف؛ از آيه شصت و نهم سوره يوسف تا سى و پنجم سوره نور؛ از آيه سى و ششم سوره

مغاير با اطلاق بر غير اوست و در مورد او، مجاز و در مورد ديگران، حقيقت است و همچنين احتياط و ترساندن و ابهام و ايهامى كه اشاعره و معتزله در اين مورد به ميان

دوم است و توسعه و تعميق و توضيح آن با آيه‌هاى همانند، بطن سوم مى‌باشد. برهنه‌سازى آن از قبل و بعد و آويزه‌هاى غير اصلى، بطن چهارم بشمار مى‌آيد و همين گونه

پله‌اى و متسلسل و تفريع مطالبى است كه در متن با كلماتى؛ مانند «ثمّ»، «ف»، «و» و نظائر آن، انجام گرفته است، در تفسير الميزان به دليل برهان‌هاى صريح و پنهانى

مطالعه كردم و مشاهده نمودم كه اختلاف فراوانى در آنها وجود دارد كه سبب تحير افراد و تباين اقوال مى‌گردد و نيز منشأ اختلاف، تفسير به رأى و نظر و مذهب خود بود؛

قبل از هجرت و بعد از آن، اولين و آخرين سوره، تركيب و ترتيب سوره‌هاى قرآن، نزول دفعى و تدريجى قرآن، عاصم و قرائت او، اهتمام پيامبر(ص) به خواندن و آموختن قرآن،

استعاره‌ها و كنايه‌هاى قرآن كريم را، به ترتيب سوره‌ها و آيات و با استشهاد فراوان از اشعار عربى، با عنوان كلى مجاز آورده است و مى‌توان آن را تفسير بيانى قرآن

با نقل اقوال صحابه و تابعين (از قبيل، ابن عباس، ابن زيد، حسن بصرى، قتاده، جبائى، ربيع بن انس و ابراهیم) و تجزيه و تحليل و نقد آنها و بيان نظر خود دنبال

اصول دين و اصول فقه و نحو و صرف و لغت و موضوعات مستنبطۀ عرفى يا لغوى و موضوعات صرفه تقليد راه ندارد». آنگاه نتيجه مى‌گيرد كه پرداختن به مسائل عقلى و پاسخ‌گويى

بهره‌اى نيست، و آنچه به زبان فارسى است بعضى كه اختصارى دارد از فائده عارى است، و آنچه مطوّل است در او اعراب و لغت و اشتقاق و قرائت قرّاء و اختلاف مفسران

فرقانا؟قال، لانه متفرق‌الآيات و السور انزلت في غير الالواح و غير المصحف و التوراة و الانجيل و الزبورانزلت كلها جملة في الالواح و الورق و الحديث طويل اخذنا منه

زندگى مى‌كنند و دين و آيين و وظايفى براى آنها معين شده است بدانند كه نتيجه و سزاى خودسرى و تخلف از وظايف، محروميت است و بوزينه صفت شدن و راندۀ درگاه خالق