محفوظی، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[اخلاق اسلامی]] | {{جعبه اطلاعات زندگینامه | ||
| | | عنوان = عباس محفوظى | ||
| | | تصویر = NUR08203.jpg | ||
| | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | |||
| نام کامل = آیتالله عباس محفوظی | |||
| نامهای دیگر = | |||
| لقب = | |||
| تخلص = | |||
| نسب = | |||
| نام پدر = عیسی | |||
| ولادت =1307ش | |||
| محل تولد =قريه سالو محله از توابع رودسر | |||
| کشور تولد = | |||
| محل زندگی =قم | |||
| رحلت =چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیع‌الاول 1446ق | |||
| شهادت = | |||
| مدفن = | |||
| طول عمر =97سال | |||
| نام همسر = | |||
| فرزندان = | |||
| خویشاوندان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| پیشه = | |||
| درجه علمی = | |||
| دانشگاه = | |||
| علایق پژوهشی = | |||
| منصب = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[بروجردی، سید حسین|آیتالله بروجردى]] | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى(ره)]] | [[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله مشكينى]]}} | |||
| مشایخ = | |||
| معاصرین = | |||
| شاگردان = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[اخلاق اسلامی (محفوظی)]] | [[امام حسين عليه‌السلام و عاشورا]] | [[سلوک کعبه]]}} | |||
| سبک نوشتاری = | |||
| وبگاه = {{نشانی وب|mahfoozi.ir}} | |||
| امضا = | |||
| کد مؤلف = AUTHORCODE08203AUTHORCODE | |||
}} | |||
'''عباس محفوظى''' (1307-1403ش)، از اساتید حوزه علميه قم، عضو جامعه مدرسين؛ نماينده رهبرى در دانشگاه تهران؛ عضو شوراى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها؛ نماينده سه دوره مجلس خبرگان رهبرى، از مراجع تقلید شیعه | |||
== ولادت == | |||
در سال 1307ش در روستاى سالومحله شهرستان رودسر، در ميان خانواده‌اى مذهبى و دوستدار اهل‌بيت(ع) به دنيا آمد. تولد او با شب ولادت حضرت ابوالفضل العباس(ع) مصادف شده بود. پدرش پيشه كشاورزى داشت و گاه نيز به تجارت مى‌پرداخت. | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وى دروس دوره ابتدايى را در رودسر به پايان برد و سپس به دبيرستان رفت. امّا حدود يك سال بعد به سبب اشتياق فراوان به تحصيل دروس دينى، به حوزه علميه رودسر وارد شد. حوزه علميه رودسر در آن روزگار رونق چندانى نداشت و استبداد رضا خانى باعث شده بود كه مردم كمتر به تحصيل علوم دينى روى آورند. | وى دروس دوره ابتدايى را در رودسر به پايان برد و سپس به دبيرستان رفت. امّا حدود يك سال بعد به سبب اشتياق فراوان به تحصيل دروس دينى، به حوزه علميه رودسر وارد شد. حوزه علميه رودسر در آن روزگار رونق چندانى نداشت و استبداد رضا خانى باعث شده بود كه مردم كمتر به تحصيل علوم دينى روى آورند. آیتالله محفوظى پس از حدود 2 سال اقامت در حوزه علميه رودسر، به اين نتيجه رسيد كه براى يافتن استادانى بهتر و شرايط تحصيلى مناسب‌تر به قم آيد. اين در حالى بود كه دروس دوره مقدمات تا [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سيوطى]] را در حوزه رودسر به پايان رسانيده بود. | ||
با ورود به حوزه علميه قم، به محضر استادان مبرّز و صاحب نام آن ديار مشرف شد و در زمانى كوتاه دروس مقدمات و سطح را به پايان برد و به درس خارج علماى بنام آن روزگار همچون [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى | با ورود به حوزه علميه قم، به محضر استادان مبرّز و صاحب نام آن ديار مشرف شد و در زمانى كوتاه دروس مقدمات و سطح را به پايان برد و به درس خارج علماى بنام آن روزگار همچون [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى(ره)]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى(ره)]] راه يافت. او مدتى نيز براى تحصيل به نجف اشرف رفت. قصد او براى اين سفر، آشنايى با سبک تدريس علماى آن ديار و سنجش شرايط تحصيل بود؛ امّا پس از بازگشت، با مخالفت خانواده رو به رو شد و از سفر به نجف منصرف گرديد. | ||
==اساتید== | ===اساتید=== | ||
وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا [[سيوطى]] را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و آقا شيخ نعمت‌الله صالحى رفت و [[المطول|مطول]] | وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سيوطى]] را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و [[صالحی نجف‌آبادی، نعمت‌الله|آقا شيخ نعمت‌الله صالحى]] رفت و [[المطول|مطول]] را نزد [[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله مشكينى]] و شرح لمعه را نزد آيت‌الله صدوقى، آقا سيد محمدحسين درچه‌اى و [[بهشتی، سید محمد|شهيد آيت‌الله بهشتى]] و [[منتظری، حسینعلی|آيت‌الله منتظرى]] آموخت. براى فراگيرى رسائل، به نزد آقا شيخ عبدالجواد اصفهانى رفت و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد مرحوم [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و مرحوم مجاهدى تبريزى فراگرفت. استاد او در [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]، مرحوم سلطانى طباطبايى بود. | ||
او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات | او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، محقق داماد، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]]، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌هاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره‌مند شد و [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه]] حكمت را نيز از [[منتظری، حسینعلی|آيت‌الله منتظرى]] آموخت. او در درس‌هاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مى‌شد. | ||
وى در سال‌هاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درس‌هاى آموخته را مباحثه مى‌كرد كه از آن ميان مى‌توان | وى در سال‌هاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درس‌هاى آموخته را مباحثه مى‌كرد كه از آن ميان مى‌توان [[محمدی گیلانی، محمد|آيت‌الله محمدى گيلانى]]، شهيد هاشمى نژاد و شهيد شيخ عبدالحسين رضايى و شيخ محمدباقرى طاهرى شاهرودى را نام برد. | ||
ايشان تلاش‌هاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سال‌هاى تحصيل، به تدريس مى‌پرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس | ايشان تلاش‌هاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سال‌هاى تحصيل، به تدريس مى‌پرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس داد؛ و سال‌ها به تدريس خارج فقه پرداخت و طلاب بسيارى را از درس و اخلاق خود بهره‌مند ساخت. | ||
او در زمينه علوم عقلى نيز به تدريس كتب فلسفى، از جمله شرح منظومه سبزوارى پرداخته است | او در زمينه علوم عقلى نيز به تدريس كتب فلسفى، از جمله [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه سبزوارى]] پرداخته است. همچنين وى كتابى در زمينه ولايت فقيه نگاشته است و كتاب‌هاى بسيارى نيز در دست چاپ دارد. | ||
ایشان از قبل از پيروزى انقلاب، عضو جامعه محترم مدرسين بوده؛ پس از پیروزی انقلاب، مدت هشت سال نماينده آيات و رهبرى در دانشگاه تهران و عضو شوراى مركزى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها بود؛ بيش از هشت سال در گزينش اساتيد دانشگاه‌هاى سراسر كشور فعاليت داشته‌اند. او در زمان حیات [[بهجت، محمدتقی|آیتالله بهجت]]، رئیس دفتر او بود، کمتر از یک سال پس از رحلت ایشان و پس از وفات [[صافی گلپایگانی، علی|علی صافی گلپایگانی]] در اردیبهشت ۱۳۸۹ش قبول مرجعیت نمودند.<ref> [https://www.khabaronline.ir/news/58705 ر.ک: آیتالله محفوظی، رئیس دفتر آیتالله بهجت، اعلام مرجعیت کرد، خبرآنلاین، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹] </ref> | |||
==مبارزات== | ==مبارزات== | ||
او هم‌زمان با آغاز مبارزات سیاسی امام، مبارزات خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد و در قضیه‌ی مطرح شدن مرجعیت حضرت امام، بسیار کوشید. پس از انتشار اعلامیه‌ی حضرت امام علیه لایحه‌ی انجمن‌های ایالتی و ولایتی، همراه [[محمدی گیلانی، محمد|آیتالله محمدی گیلانی]] اعلامیه‌ها را در استان‌های گیلان و مازندران، به‌ویژه شهرهای چالوس، تنکابن، بندر انزلی و... پخش کرد. وی از جمله طلاب و روحانیونی بود که در حادثه‌ی مدرسه‌ی فیضیه در فروردین سال ۱۳۴۲ حضور داشت. بعد از تبعید [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]]، ایشان همچنان به مبارزات خود علیه رژیم پهلوی ادامه داد؛ به‌طوری که همواره تحت نظر ساواک قم بود و اقدامات وی مرتب به ساواک مرکز گزارش می‌شد. | |||
وی پس از تبعید آیتالله شهاب‌الدین اشراقی، داماد امام، به همدان در ۱۳۴۴، اعلامیه‌ای انتشار داد. تداوم این گونه اقدامات باعث شد تا ساواک قم وی را همراه با جمعی دیگر از روحانیون، عناصر ناراحت و محرک مردم قلمداد کند؛ لذا کمیسیون امنیت اجتماعی شهر قم در جلسه‌ای به تاریخ ۱۳۵۲٫۵٫۲۲، رأی به تبعید وی از قم و اقامت اجباری به مدت سه سال در شهرستان گلپایگان داد. سپس محل تبعید وی تغییر یافت و به شهر رفسنجان تبعید شد. وی پس از سه سال تبعید، بارها از طرف ساواک مورد تعقیب قضایی قرار گرفت. در آبان ۱۳۵۶ و پس از شهادت [[خمینی، سید مصطفی|آیتالله مصطفی خمینی]]، با ارسال نامهای به [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام (ره)]]، ضایعه‌ی فوق را تسلیت گفت. محکومیت حمله‌ی رژیم به مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶ و نیز محکومیت اهانت روزنامه‌ی اطلاعات به [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، محکومیت حمله‌ی رژیم به قیام مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ همراه مدرسین حوزه‌ی علمیه‌ی قم، امضای وی ذیل اکثر اعلامیه‌های جامعه‌ی مدرسین حوزه‌ی علمیه‌ی قم به چشم می‌خورد.<ref> [https://irdc.ir/fa/news/9323 ر.ک: نگاهی به زندگی و مبارزات آیتالله شیخ عباس محفوظی + اسناد، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی،چهارشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۳]</ref> با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى نيز همواره مدافع و يار [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام(ره)]] و [[خامنه‌ای، سید علی|رهبر معظم انقلاب]] بوده است. | |||
==وفات== | |||
آیتالله محفوظی در روز چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیع‌الاول 1446ق درگذشت.<ref> [https://www.isna.ir/news/1403062112940 ر.ک: زندگینامه آیتالله «عباس محفوظی»، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۱ شهریور ۱۴۰۳] </ref> صبح روز پنج شنبه پیکر آن عالم فقید از مسجد امام حسن عسکری(ع) واقع در چهارراه بازار تا حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) تشییع و پس از اقامه نماز توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]]، از مراجع عظام تقلید و طواف گرد مضجع شریف بانوی کرامت در بارگاه ملکوتی کریمه اهل‌بیت حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref> [https://www.isna.ir/photo/1403062213876 ر.ک: تشییع پیکر آیتالله شیخ عباس محفوظی در قم، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۲ شهریور ۱۴۰۳] </ref> | |||
==آثار== | |||
#عرفان و عبادت | |||
#اندیشه‌های بنیادین در علم اخلاق | |||
#اخلاق اسلامی | |||
#ولایت فقیه | |||
#رساله توضیح المسائل | |||
#امام حسین(ع) و عاشورا | |||
#جوان و اصول عقاید | |||
#سلوک کعبه | |||
#احکام دختران و بانوان: مطابق با فتاوای حضرت آیتالله محفوظی | |||
#رسالة فی نجاسه الکافر و طهارته | |||
#کتاب الحج | |||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== وابسته‌ها == | ==منابع مقاله== | ||
#[https://mahfoozi.ir/fa-articles-view-1/ پایگاه اطلاع رسانی آیتالله محفوظی] | |||
#[http://www.jameehmodarresin.org/azae-jameeh/azae-kononi/109-mahfozi-abbas/55-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%85%D8%AD%D9%81%D9%88%D8%B8%DB%8C.html پایگاه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم] | |||
#[http://mahfozi.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html پایگاه اندیشوران حوزه] | |||
#[https://www.gisoom.com/search/book/author-347045/%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A2%D9%88%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%85%D8%AD%D9%81%D9%88%D8%B8%DB%8C/ شبکه جامع کتاب گیسوم] | |||
#[https://www.khabaronline.ir/news/58705 آیتالله محفوظی، رئیس دفتر آیتالله بهجت، اعلام مرجعیت کرد، خبرآنلاین، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹] | |||
#[https://www.isna.ir/news/1403062112940 زندگینامه آیتالله «عباس محفوظی»، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۱ شهریور ۱۴۰۳] | |||
#[https://irdc.ir/fa/news/9323 نگاهی به زندگی و مبارزات آیتالله شیخ عباس محفوظی + اسناد، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی،چهارشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۳] | |||
{{جامعه مدرسین}} | |||
{{مراجع تقلید}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[اخلاق | |||
[[اخلاق اسلامی (محفوظی)]] | |||
[[رساله توضیح المسایل]] | [[رساله توضیح المسایل]] | ||
[[امام | [[امام حسين عليه‌السلام و عاشورا]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | |||
[[رده:اعضای مجلس خبرگان رهبری]] | |||
[[رده:اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] | |||
[[رده:شاگردان امام خمینی]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله مشکینى]] | |||
[[رده:درگذشتگان 1403]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۲
| عباس محفوظى | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | آیتالله عباس محفوظی |
| نام پدر | عیسی |
| ولادت | 1307ش |
| محل تولد | قريه سالو محله از توابع رودسر |
| محل زندگی | قم |
| رحلت | چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیع‌الاول 1446ق |
| طول عمر | 97سال |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| وبگاه رسمی | |
| mahfoozi | |
عباس محفوظى (1307-1403ش)، از اساتید حوزه علميه قم، عضو جامعه مدرسين؛ نماينده رهبرى در دانشگاه تهران؛ عضو شوراى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها؛ نماينده سه دوره مجلس خبرگان رهبرى، از مراجع تقلید شیعه
ولادت
در سال 1307ش در روستاى سالومحله شهرستان رودسر، در ميان خانواده‌اى مذهبى و دوستدار اهل‌بيت(ع) به دنيا آمد. تولد او با شب ولادت حضرت ابوالفضل العباس(ع) مصادف شده بود. پدرش پيشه كشاورزى داشت و گاه نيز به تجارت مى‌پرداخت.
تحصیلات
وى دروس دوره ابتدايى را در رودسر به پايان برد و سپس به دبيرستان رفت. امّا حدود يك سال بعد به سبب اشتياق فراوان به تحصيل دروس دينى، به حوزه علميه رودسر وارد شد. حوزه علميه رودسر در آن روزگار رونق چندانى نداشت و استبداد رضا خانى باعث شده بود كه مردم كمتر به تحصيل علوم دينى روى آورند. آیتالله محفوظى پس از حدود 2 سال اقامت در حوزه علميه رودسر، به اين نتيجه رسيد كه براى يافتن استادانى بهتر و شرايط تحصيلى مناسب‌تر به قم آيد. اين در حالى بود كه دروس دوره مقدمات تا سيوطى را در حوزه رودسر به پايان رسانيده بود.
با ورود به حوزه علميه قم، به محضر استادان مبرّز و صاحب نام آن ديار مشرف شد و در زمانى كوتاه دروس مقدمات و سطح را به پايان برد و به درس خارج علماى بنام آن روزگار همچون آيت‌الله بروجردى(ره) و امام خمينى(ره) راه يافت. او مدتى نيز براى تحصيل به نجف اشرف رفت. قصد او براى اين سفر، آشنايى با سبک تدريس علماى آن ديار و سنجش شرايط تحصيل بود؛ امّا پس از بازگشت، با مخالفت خانواده رو به رو شد و از سفر به نجف منصرف گرديد.
اساتید
وى در ساليان تحصيل خود، محضر استادان بسيار را درك كرد. تنها استاد او در حوزه علميه رودسر، آقاسيد هادى روحانى بود كه دروس مقدمات تا سيوطى را نزد او به پايان برد. با ورود به قم در سال 1324 به درس استادانى همچون آقاميرزا على راسخى، آقا شيخ حسين زرندى و آقا شيخ نعمت‌الله صالحى رفت و مطول را نزد آيت‌الله مشكينى و شرح لمعه را نزد آيت‌الله صدوقى، آقا سيد محمدحسين درچه‌اى و شهيد آيت‌الله بهشتى و آيت‌الله منتظرى آموخت. براى فراگيرى رسائل، به نزد آقا شيخ عبدالجواد اصفهانى رفت و مكاسب را نزد مرحوم شيخ مرتضى حائرى و مرحوم مجاهدى تبريزى فراگرفت. استاد او در كفايه، مرحوم سلطانى طباطبايى بود.
او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات بروجردى، امام خمينى(ره)، ميرزا هاشم آملى، محقق داماد، گلپايگانى، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌هاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، امام خمينى(ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر علامه طباطبايى بهره‌مند شد و شرح منظومه حكمت را نيز از آيت‌الله منتظرى آموخت. او در درس‌هاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مى‌شد.
وى در سال‌هاى تحصيل خود با فضلاى بسيارى رابطه دوستى داشت و درس‌هاى آموخته را مباحثه مى‌كرد كه از آن ميان مى‌توان آيت‌الله محمدى گيلانى، شهيد هاشمى نژاد و شهيد شيخ عبدالحسين رضايى و شيخ محمدباقرى طاهرى شاهرودى را نام برد.
ايشان تلاش‌هاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سال‌هاى تحصيل، به تدريس مى‌پرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس داد؛ و سال‌ها به تدريس خارج فقه پرداخت و طلاب بسيارى را از درس و اخلاق خود بهره‌مند ساخت.
او در زمينه علوم عقلى نيز به تدريس كتب فلسفى، از جمله شرح منظومه سبزوارى پرداخته است. همچنين وى كتابى در زمينه ولايت فقيه نگاشته است و كتاب‌هاى بسيارى نيز در دست چاپ دارد.
ایشان از قبل از پيروزى انقلاب، عضو جامعه محترم مدرسين بوده؛ پس از پیروزی انقلاب، مدت هشت سال نماينده آيات و رهبرى در دانشگاه تهران و عضو شوراى مركزى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها بود؛ بيش از هشت سال در گزينش اساتيد دانشگاه‌هاى سراسر كشور فعاليت داشته‌اند. او در زمان حیات آیتالله بهجت، رئیس دفتر او بود، کمتر از یک سال پس از رحلت ایشان و پس از وفات علی صافی گلپایگانی در اردیبهشت ۱۳۸۹ش قبول مرجعیت نمودند.[۱]
مبارزات
او هم‌زمان با آغاز مبارزات سیاسی امام، مبارزات خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد و در قضیه‌ی مطرح شدن مرجعیت حضرت امام، بسیار کوشید. پس از انتشار اعلامیه‌ی حضرت امام علیه لایحه‌ی انجمن‌های ایالتی و ولایتی، همراه آیتالله محمدی گیلانی اعلامیه‌ها را در استان‌های گیلان و مازندران، به‌ویژه شهرهای چالوس، تنکابن، بندر انزلی و... پخش کرد. وی از جمله طلاب و روحانیونی بود که در حادثه‌ی مدرسه‌ی فیضیه در فروردین سال ۱۳۴۲ حضور داشت. بعد از تبعید حضرت امام، ایشان همچنان به مبارزات خود علیه رژیم پهلوی ادامه داد؛ به‌طوری که همواره تحت نظر ساواک قم بود و اقدامات وی مرتب به ساواک مرکز گزارش می‌شد.
وی پس از تبعید آیتالله شهاب‌الدین اشراقی، داماد امام، به همدان در ۱۳۴۴، اعلامیه‌ای انتشار داد. تداوم این گونه اقدامات باعث شد تا ساواک قم وی را همراه با جمعی دیگر از روحانیون، عناصر ناراحت و محرک مردم قلمداد کند؛ لذا کمیسیون امنیت اجتماعی شهر قم در جلسه‌ای به تاریخ ۱۳۵۲٫۵٫۲۲، رأی به تبعید وی از قم و اقامت اجباری به مدت سه سال در شهرستان گلپایگان داد. سپس محل تبعید وی تغییر یافت و به شهر رفسنجان تبعید شد. وی پس از سه سال تبعید، بارها از طرف ساواک مورد تعقیب قضایی قرار گرفت. در آبان ۱۳۵۶ و پس از شهادت آیتالله مصطفی خمینی، با ارسال نامهای به امام (ره)، ضایعه‌ی فوق را تسلیت گفت. محکومیت حمله‌ی رژیم به مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶ و نیز محکومیت اهانت روزنامه‌ی اطلاعات به امام خمینی، محکومیت حمله‌ی رژیم به قیام مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ همراه مدرسین حوزه‌ی علمیه‌ی قم، امضای وی ذیل اکثر اعلامیه‌های جامعه‌ی مدرسین حوزه‌ی علمیه‌ی قم به چشم می‌خورد.[۲] با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى نيز همواره مدافع و يار امام(ره) و رهبر معظم انقلاب بوده است.
وفات
آیتالله محفوظی در روز چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیع‌الاول 1446ق درگذشت.[۳] صبح روز پنج شنبه پیکر آن عالم فقید از مسجد امام حسن عسکری(ع) واقع در چهارراه بازار تا حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) تشییع و پس از اقامه نماز توسط آیتالله سبحانی، از مراجع عظام تقلید و طواف گرد مضجع شریف بانوی کرامت در بارگاه ملکوتی کریمه اهل‌بیت حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
- عرفان و عبادت
- اندیشه‌های بنیادین در علم اخلاق
- اخلاق اسلامی
- ولایت فقیه
- رساله توضیح المسائل
- امام حسین(ع) و عاشورا
- جوان و اصول عقاید
- سلوک کعبه
- احکام دختران و بانوان: مطابق با فتاوای حضرت آیتالله محفوظی
- رسالة فی نجاسه الکافر و طهارته
- کتاب الحج
پانويس
- ↑ ر.ک: آیتالله محفوظی، رئیس دفتر آیتالله بهجت، اعلام مرجعیت کرد، خبرآنلاین، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹
- ↑ ر.ک: نگاهی به زندگی و مبارزات آیتالله شیخ عباس محفوظی + اسناد، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی،چهارشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۳
- ↑ ر.ک: زندگینامه آیتالله «عباس محفوظی»، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۱ شهریور ۱۴۰۳
- ↑ ر.ک: تشییع پیکر آیتالله شیخ عباس محفوظی در قم، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۲ شهریور ۱۴۰۳
منابع مقاله
- پایگاه اطلاع رسانی آیتالله محفوظی
- پایگاه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
- پایگاه اندیشوران حوزه
- شبکه جامع کتاب گیسوم
- آیتالله محفوظی، رئیس دفتر آیتالله بهجت، اعلام مرجعیت کرد، خبرآنلاین، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹
- زندگینامه آیتالله «عباس محفوظی»، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۲۱ شهریور ۱۴۰۳
- نگاهی به زندگی و مبارزات آیتالله شیخ عباس محفوظی + اسناد، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی،چهارشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۳