ذكر النسوة المتعبدات الصوفيات (نسخه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←وابسته‌ها: +) |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[نخستین زنان صوفی]] | [[نخستین زنان صوفی]] | ||
[[أعلام النساء المؤمنات]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۵
| ذكر النسوة المتعبدات الصوفيات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابوعبدالرحمن محمد بن حسين سلمى (نویسنده) محمود محمد طناحی (محقق) |
| ناشر | مکتبة الخانجي |
| مکان نشر | قاهره - مصر |
| سال نشر | ۱۴۱۳ق. ۱۹۹۳م |
| موضوع | تصوف - کلمات قصار - متون قدیمی تا قرن 14
زنان عارف - سرگذشت‌نامه عارفان - سرگذشت‌نامه عرفان - کلمات قصار - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، ذكر النسوة المتعبدات الصوفيات (ابهام زدایی) را ببینید.
ذكر النسوة المتعبدات الصوفيات، یادمان زنان عبادت‌پیشه صوفی نوشته مورّخ و صوفی مشهور ايرانى در قرن چهارم و پنجم هجرى؛ ابوعبدالرحمن محمد بن حسين سلمى (325- 412ق.)، شامل شرح حال 84 نفر از بانوانی است که ره عبادت و عرفان گزیدند.
- این اثر به زبان عربى و تحقیق محمود محمد طناحی است و ازآنجاکه قبلا ذكر النسوة المتعبدات الصوفيات و ترجمه فارسی آن نخستین زنان صوفی معرفی شده؛ در اینجا فقط مشخصات نسخه حاضر شناسانده می‌شود.
- محمود محمد طناحی می‌گوید: این کتاب حاوی 84 شرح‌حال است ولی 3 مورد از آن تکراری است شماره‌های 2 (لبابه متعبده)[۱] و 12 (انیسة بنت عمرو عدویة) [۲] و 13 (امّ الاسود بنت زید عدویه بصریه) [۳] که بار دیگر با شماره‌های 22، 39 و 40 تکرار شده است به جهت اختلاف منبعی که نویسنده از آن نقل قول کرده و در شرح زندگی این 3 نفر سخنان دیگری آورده است.[۴]
- محقق کتاب می‌گوید: در نیمه سال 1411ق. برابر با اول سال 1991م. دعوت مدیر دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود در ریاض را پذیرفتم و به کاری که خیلی دوستش دارم یعنی بررسی و بازشناسی نسخه‌های نادر و نفیس خطی پرداختم تا برای عرضه به دانشمندان گزینش و آماده شود. ...از جمله نفائسی که در کتابخانه این دانشگاه دیدم مجموعه‌ای به نام "سُلَمیات" شامل 26 رساله بود. کتاب ذكر النسوة المتعبدات الصوفيات دومین رساله این مجموعه و شامل 12 ورقه دورو و هر صفحه‌اش دارای 24 سطر است و من نسخه دیگری برای آن نمی‌شناسم.[۵]
- طناحی تصاویری از صفحه اول و آخر نسخه خطی کتاب حاضر نیز درج کرده است.[۶]
- محقق، چند مورد از اشتباهات ادبی نویسنده؛ ابوعبدالرحمن محمد بن حسين سلمى را ذکر کرده است، مانند استفاده از واژه "استاذ" برای زنان در صورتی که باید لغت "استاذة" آورده شود: "حکیمة الدمشقیة من سادات نساء الشام و کانت استاذَ رابعةَ و صاحبتَها.[۷] طناحی این اشتباه را طُرفه لغوی (شگفتانه واژه‌شناختی) نامیده است.[۸] و [۹] او افزوده است: برخی از خطاهای ادبی این کتاب را شناساندم ولی از برخی اشتباهات نحوی نیز چشم‌پوشی کردم.[۱۰]
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.