نتایج جستجو

قرآن و حديث، مانند: كتاب قاسم بن سلام هروى و مختصر غريب القرآن حافظ زين‌الدين عراقى. مصادر اهل سنت، مانند: صحيح بخارى و مسلم و سنن ترمذى. كتب احكام فقهى

ابن عراقى، ابوزرعه ولى‌الدين احمد بن عبدالرحيم (3 ذى‌حجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زين‌الدين عراقى است

«إحياء علوم الدين» چندين بار تلخيص و به بعضى زبان‌ها، از جمله فارسی ترجمه و بارها به چاپ رسيده است. بهترين چاپ آن، تصحيح زين‌الدين عراقى است، همراه با

فرا گرفت. بزرگ‌ترین شیخ او در حدیث شیخ زین‌الدین کرد عراقى، عبدالرحیم بن حسین بن عبدالرحمن الکردى، معروف به زین عراقى (متوفای 806 ق) بود. ابن حجر مى‌گوید

كسانى چون جمال‌الدين اسنوى، سراج‌الدين بلقينى، زين‌الدين عراقى، ابن صائغ و جمال‌الدين باجى علم آموخت. ابن حجر عسقلانى، رشيدى و برهان‌الدين محدث حلب از شاگردان

موجود است. شرح جامع الترمذى، اثرى ناتمام كه گویا بعدها به وسيلۀ زين‌الدين ابوالفضل عراقى تكمیل شده است. نسخه‌اى از ديباچۀ آن در کتابخانۀ گوتا موجود است

بهره‌ برد،‌ اما از این‌ میان‌، استاد برجسته و شاخص وی‌، زین‌الدین عراقی بوده؛ چنان‌که ملازمت او با عراقی و دامادی وی و استفاده علمی‌اش از‌ او‌ مشهور است. هیثمی‌

پرورش خود را در همان ديار گذراند. از كسانى چون تقى‌الدين ابن حاتم، جمال‌الدين اسيوطى، زين‌الدين عراقى و على بن عبدالصمد جلايرى مالكى، علم آموخت.در فراگیرى

اثر ابوعبدالله غسانی جزایری متوفی 628 هجری. رجال الدار قطني، اثر حافظ زین‌الدین عراقی متوفی 806 هجری. من تکلم فيه الدار قطني في كتاب السنن من الضعفاء و المتروكين

سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که حافظ زین‌الدین عراقی معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است،

نياى او شيخ زين‌الدين ثانى از علماى بزرگ بحرين و نخستين كسى بود كه از خانواده او، از بحرين به بصره مهاجرت كرد. نيز جدّ اعلايش شيخ زين‌الدين اول از علماى

بن سلیمان هیثمی (متوفی ۸۰۷ق) است. هیثمی می‌گوید که به‌تصریح استادش، زین‌الدین عراقی، این کتاب را نوشته است. مطلبی که در ادامه خواهد آمد، در واقع گزارشی

اسکندريه‌، قاهره‌، مدينه‌ و مکه‌ نزد مشايخى‌ چون‌ سراج‌الدين‌ ابن‌ ملقن‌، سراج‌الدين‌ بلقينى‌، زين‌الدين‌ عراقى‌، ابن‌ خلدون‌، بهاءالدين‌ دمامينى‌، ابوحيّان‌ نحوی،

قائل آن، اضافه كنند. در فصل هفتم، حكم شرعى ادراج، بيان شده است. الحافظ زين‌الدين عراقى، ادراج عمدى را مطلقا جايز ندانسته، ولى ابن حجر عسقلانى در «النكت» قائل

اساتید ایشان برادرش محمدحسن مظفر، همچنین میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاء عراقى را می‌توان نام برد. محمدحسین بن شیخ محمد بن عبدالله ابن محمد بن أحمد بن مظفر

برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی (725-802ق)، از فقهای شافعی است. کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب حافظ زین‌الدین عراقی («التقييد

اشعارى در اين باره سروده‌اند. مانند: فيض كاشانى، ملاهادى سبزوارى، فخرالدين عراقى، حافظ شيرازى، الهى قمشه‌اى، موسوى گرمارودى، امام خمينى، مكارم شيرازى. مؤلف،

نوشته قاضی زین‌الدین ابویحیی زکریا محمد بن زکریا انصاری سُنیکی (متوفای 926ق) شافعی‌مذهب است. او کتاب «التبصرة و التذكرة» نوشته زین‌الدین عراقی را که خود،

الشيعة الإثني‌عشرية در اصل رساله دكترى جواد على يكى از محققان و مورخان معاصر عراقى بوده كه در سال 1938 به زبان آلمانى آن را تدوين كرده و در سالهاى اخير به عربى

رفيعاى نايينى، زركوب تبريزى، زين‌الدين خوافى، زرگر اصفهانى، زين‌الدين تايبادى، سعد‌الدين حموى، سلطان‌ولد رومى، سيف‌الدين باخزرى، سحابى استرآبادى، سرمد

به مقام شامخ اجتهاد نایل آمد. آیات عظام: سید ابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاء عراقى، آقا سید باقر اصطهباناتى، شیخ محمدکاظم شیرازى از معماران علمى او در حوزه

كتاب با مناجات‌هايى از سنايى غزنوى، نظامى گنجوى، عطار نيشابورى، فخرالدين عراقى، سعدى شيرازى، عبيد زاكانى، عبدالرحمن جامى، فيض كاشانى، جواد محدثى، ژوليده

پايانى، به ذكر پاره‌اى از آثار منظوم بزرگانى همچون شيخ بهايى، فيض كاشانى، عراقى، الهى قمشه‌اى و امام خمينى(ره) كه در وصف آن محبوب دور از نظر سروده شده، اختصاص

جمله غيبت نعمانى، كمال‌الدين و تمام النعمه شيخ صدوق، مكيال المكارم علامه سيد محمدتقى اصفهانى، دارالسلام علامه محمود ميثمى عراقى و نجم الثاقب محدث نورى،

بن عصام‌الدين اتكانى؛ شيخ نجيب‌الدين على بن محمد بن مكّى عاملى جيبلى جبعى؛ محمدصالح بن احمد مازندرانى؛ حسنعلى بن عبداللّه شوشترى؛ شيخ زين‌الدين على بن سليمان

مى‌گوید: «این، گفتارى منصفانه است. ابن عجلان مى‌گوید: ابان بن تغلب که مردى عراقى و اهل عبادت بسیار و ثقه است، کسى است که براى ما روایت کرده است. و ابن عیینه

آمده. مؤسسه خيريه امام باقر(ع) را تأسيس كرد كه تقريباً 6700 خانواده پناهنده عراقى و افغانى را در بيش از 33 نقطه از جمهورى اسلامى ایران، سرویس دهى مى‌كند. ايجاد

محمود بن جعفر عراقی میثمی (1240-1308ق)، معروف به صاحب قوامع، از علمای بزرگ شیعه در قرن سیزده و چهارده قمری و از شاگردان شیخ انصاری. این‌که ایشان به شیخ

عسقلانی از «نخبة الفكر في مصطلح ا‌لحديث»، ابن صلاح در «مقدمة ابن صلاح» و زین‌الدین عراقی در «شرح الألفية»، به تعریف حدیث صحیح پرداخته و سپس، شروط صحیح بودن روایت

سید حسن قبانچی (1328-1411ق)، خطیب و مجاهد عراقی و از شاگردان سید محسن حکیم. سید ابوعلاء حسن بن سید علی بن سید حسن حسینی قبانچی به سال 1328ق در نجف اشرف

باقر شريف قَرَشی (۱۳۴۴–۱۴۳۳ق)، نویسنده، پژوهشگر عراقی، مورخ شیعی، مؤسس کتابخانه عمومی امام حسن(ع)، قرشی بارها به ایران سفر کرد و جایزه پنجمین سال کتاب

علی (1324-1408ق)، كه از او با عنوان علامه ياد می‌شود، متفکر، نویسنده، مورخ عراقی، استاد دانشگاه جواد علی بن محمدعلی بن محمدحسين بن قاسم عقیلی در سال 1324ق

علوم جدید را در نجف اشرف گذراند. از اساتید ایشان آیت‌الله علامه محمدامین زین‌الدین از دیگر اساتید فقه و اصول ایشان شیخ جعفر سبحانی، سید محمدحسین جلالی، سید

فقیه، مفسر، محدث، متکلم عراقی در سال 1188 هجرى قمرى در نجف اشرف دیده به جهان گشود. دانشوران نسبت ایشان را از طریق حسن أفطس، به امام زین‌العابدین‌ علیه‌السلام

درگذشت. شمس‌الدين محمد فَنارى (متوفى 834) و اهل مدينه بر وى نماز گزاردند و او را در جوار قبر عباس، عموى پيامبر(ص)، در بقيع دفن كردند. زين‌الدين خوافى (متوفى

غت، سراج الدین بلقینی در فقه شافعی، ابو عبدالله بن عرفه در فقه مالکی، سراج الدین ابن الملقن در کثرت مصنفات فقهی و حدیثی و شیخ زین‌الدین عراقی در حدیث.»

سید محمد علی حلو (1376-1440ق)، روحانی عراقی، استاد حوزه عملیه نجف اشرف، نویسنده آثار فراوانی در موضوعات اسلامی، از جمله اهل‌بیت(ع). ایشان سید محمد علی

سعید ابومعاش (1937-2010م)، نویسنده معاصر عراقی، صاحب آثار و تألیفات متعدد پیرامون ولایت حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌االسلام سعید ابومعاش در سال 1937م، در

-بغداد) فقیه، اصولی، استاد فلسفه، سیاست‌مدار، امام جمعه شهر بغداد، شیعه عراقی او در 15 شعبان سال 1371 ق. در شهر بغداد، درخانواده‌ای مذهبی ودینی متولّد

عبدالامیر اعسم (1940-2019م)، متفکر و پژوهشگر، مورخ، فیلسوف برجسته عراقی، دکترای فلسفه را از دانشگاه کمبریج بریتانیا گرفت. «المصطلح الفلسفي عند العرب»،

برخى مطالب راجع به شرح‌حال حافظ عراقى را به نقل از ولی‌الدین آورده و در یک مورد به در اختیار داشتن شرح‌حال حافظ عراقى نوشته فرزندش تصریح کرده است. مطالب

برجسته حوزه علميه نجف فراگرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آيت‌الله آقا ضياء عراقى (متوفاى 1373ق)، آيت‌الله شيخ احمد كاشف‌الغطاء (متوفاى 1373ق) و شمارى از مراجع

عيسى بن محمد علی آل حیدر نجفی (1327-1405ق)، دانشمند، مورخ، ادیب، پژوهشگر عراقی از خاندانى مشهور در عراق كه به سال 1327 قمرى در نجف اشرف ديده به جهان گشود

لمذهب أهل‌البيت عليهم‌السلام بحوث في شرح العروة الوثقی (بيروت) موجز في أصول‌الدين همراه با تحول اجتهاد لمحة فقهیة تمهیدیة عن مشروع دستور الجمهوریة الإسلامیة

(متوفاى 1339ق)؛ آیت‌الله میرزاى نائینى (متوفاى 1355ق)؛ آیت‌الله آقا ضیاء عراقى (متوفاى 1361ق)؛ آیت‌الله شیخ محمدحسین غروى اصفهانى (متوفاى 1361ق)؛ آیت‌الله

داماد ایشان است. محمدتقی جعفری در مرداد ۱۳۰۴ش/۱۳۴۳ق در محله جمشید آباد/عمو زین‌الدین تبریز به‌ دنیا آمد. پدرش کریم نام داشت. قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او

نجف توانست از محفل درس آیات عظام حاج میرزا حسین نائینى، حاج شیخ ضیاءالدین عراقى و حاج سید ابوالحسن اصفهانى استفاده برده و به مراتب عالى‌ترى از تقوا و دانش

به خون 72 شهید همیشه سرافراز در بیابان تف‌آلود کربلا، به قافله‌سالاری امام زین‌العابدین(ع) و حضرت زینب(س) به حرکت سرنوشت‌ساز خود ادامه می‌دهد تا به رسالت

تأثیرپذیری علمی خودش را در این مسئله از مرجع دینی، آیت‌الله شیخ محمدامین زین‌الدین، به‌روشنی ابراز و از او تقدیر کرده است. هرچند نویسنده مطالبش را در قالب

ملیت خدا در زندگی انسان الاجتهاد فی الاسلام و المشکله الاساس فی جماعه علماء الدین گریز از ایمان و گریز از عمل نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر پیرامون انقلاب