تربیت در سیره و سخن امام حسن مجتبی علیه‌السلام
| تربیت در سیره و سخن امام حسن مجتبی علیه السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پاک‌نیا، عبدالکریم (نويسنده) |
| ناشر | هجرت |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1382ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-5875-81-1 |
| موضوع | احادیث اخلاقی - قرن 14 - تربیت خانوادگی (اسلام) - حسن بن علی (ع)، امام دوم، 3 - 50ق. - نظریه درباره تربیت خانوادگی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /پ2ت4 40/65 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تربیت در سیره و سخن امام حسن مجتبی(ع)، اثر عبدالکریم پاک‌نیا، نگاهی است تحقیقاتی به آموزه‌های تربیتی در سیره و سخنان امام حسن(ع).
در سیره تربیتى امام مجتبى(ع)، مسائل تربیتى و نکات باریک روان‌شناختى قابل توجهى دیده مى‌شود، که مى‌تواند به‌عنوان الگو و روش صحیح تعلیم و تربیت کودکان مطرح شود و بهترین فنون پرورش کودکان براى والدین و مربیان است. اگر از نظر تربیتى به سیره و سخن آن امام معصوم نظرى بیفکنیم و از این زاویه گفتار و رفتار آن حضرت را مورد بررسى و ارزیابى قرار دهیم، در سراسر زندگى آن بزرگوار شیوه‌هاى کارآمد تربیتى خواهیم یافت و راههاى تغییر از وضعیت موجود به یک وضعیت ایدئال و مطلوب را براى فرزندان و نسل جدید در پیش رو خواهیم داشت[۱].
بر اساس روش تربیتى آن حضرت، بعد از اینکه به زمینه‌ها و بسترهاى مناسب در تعلیم و تربیت پرداخته شد، با ایجاد ارتباط عاطفى و برقرارى محبت و صمیمیت بین مربى و متربى، به کاهش تنش و فشارهاى روانى فرزندان کمک شایان مى‌شود. در این شیوه، مسائل اساسى و ریشه‌دار تربیت، عوامل و نقش‌آفرینان در این صحنه، شیوه‌هاى اصلاح رفتار و جلوگیرى از لغزش‌ها، صفات و شرایط مربیان، راههاى مقابله با مشکلات و حل آنها و بالاخره تربیت دینى و جهان‌بینى الهى در کودکان و نوجوانان، اهمیت ملجأ و پناهگاه در تربیت، نقش الگو و سرمشق در این زمینه، فرهنگ دعا و رابطه آن با تربیت فرزند، موانع و آفات تربیت، اهمیت خانواده و نقش بنیادى پدر و مادر و مربیان، از جمله مواردى است که در این کتاب بر اساس رهنمودها و نکات مهم در زندگى امام مجتبى(ع) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است[۲].
مطالب کتاب، در هفت گفتار ارائه گردیده است. در گفتار نخست، به ذکر عوامل تربیت پرداخته شده[۳] و در گفتار دوم، زمینه‌های تربیت، بیان گردیده است[۴].
در گفتار سوم، شرایط و صفات مربی، بررسیده شده[۵] و در گفتار چهارم، شیوه‌های تربیت، به‌صورت دقیق و منظم، تبیین گردیده است[۶].
گفتار پنجم، نگاهی است به شیوه‌های اصلاح تربیت[۷] و گفتار ششم، بیان داستان‌هایی است تربیتی از سیره پیامبر(ص) و معصومین(ع)[۸]. در آخرین گفتار نیز به معرفی فرزندان امام مجتبی(ع) پرداخته شده است[۹].
پانویس
منابع مقاله
طلیعه و متن کتاب.