رسالة في السجود على التربة المشويّة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن ادریس، محمد بن احمد' به 'ابن ادریس، محمد بن احمد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
این رساله یکی از بیست و هشت رساله‌ای است که در مجموعه‌ای سه جلدی به نام [[رسائل المحقق الكركي]] با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است. | این رساله یکی از بیست و هشت رساله‌ای است که در مجموعه‌ای سه جلدی به نام [[رسائل المحقق الكركي]] با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است. | ||
اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية، [[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية | اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية، [[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الأحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] استناد شده است. | ||
پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 | پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 صفحه 406 به آن استناد نموده است. | ||
در ميان فقها، فقط سلاّر (م 448 ه ق) در [[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]] فتواى به كراهت سجده بر تربت پخته‌شده داده است كه مؤلف به علّت نادر بودن اين فتوا و نداشتن دليل فقهى آن را رد نموده است. | |||
در ميان فقها، فقط سلاّر (م 448 ه ق) در [[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]] فتواى به كراهت سجده بر تربت | |||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== | ||
اين كتاب در 11 ربيع الاوّل سال 933 ق در نجف اشرف پايان يافته است و در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]148/12 به نسخه‌اى از آن مربوط به سال 935 به نقل از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] اشاره نموده | اين كتاب در 11 ربيع الاوّل سال 933 ق در نجف اشرف پايان يافته است و در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]148/12 به نسخه‌اى از آن مربوط به سال 935 به نقل از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] اشاره نموده است؛ در مقدمه كتاب نيز به دو نسخه خطى مربوط به سالهاى 964 و 1280 متعلّق به كتابخانه آیت‌الله مرعشى اشاره شده است. | ||
در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 175 و 176 به نسخه‌هائى از كتابخانه آیت‌الله مرعشى، دانشگاه تهران ملك در تهران، دار الكتب و غير آن اشاره نموده است. | در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 175 و 176 به نسخه‌هائى از كتابخانه آیت‌الله مرعشى، دانشگاه تهران ملك در تهران، دار الكتب و غير آن اشاره نموده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۳
| رسائل المحقق الکرکي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسون، محمد (محقق)
مرعشی، محمود (اشراف) محقق کرکی، علی بن حسین (نویسنده) |
| ناشر | کتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره) ج: 1, 2 |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1368 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 10ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | BP 182/6 /م3ر5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة في السجود على التربة المشويّة تألیف شيخ على بن حسين كركى، معروف به محقق كركى، محقق ثانى (م 940 ه ق)
در اين نوشته جواز سجده بر تربت امام حسين(ع) پس از پخته شدن آن بررسى شده است و مؤلف پس از رد نظريات شيخ ابراهيم قطيفى در حرمت سجده بر آن، نظر مشهور علماء بر جواز سجده را پذيرفته است.
وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است.
این رساله یکی از بیست و هشت رساله‌ای است که در مجموعه‌ای سه جلدی به نام رسائل المحقق الكركي با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است.
اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون شيخ مفيد (م 413 ه ق) در المقنعه، شيخ طوسى (م 460 ه ق) در النهاية، ابن ادريس (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، علامه حلّى (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الأحكام، و شهيد اوّل (م 786 ه ق) در الذكرى استناد شده است.
پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال صاحب جواهر در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 صفحه 406 به آن استناد نموده است.
در ميان فقها، فقط سلاّر (م 448 ه ق) در المراسم فتواى به كراهت سجده بر تربت پخته‌شده داده است كه مؤلف به علّت نادر بودن اين فتوا و نداشتن دليل فقهى آن را رد نموده است.
تاريخ تأليف
اين كتاب در 11 ربيع الاوّل سال 933 ق در نجف اشرف پايان يافته است و در الذريعة148/12 به نسخه‌اى از آن مربوط به سال 935 به نقل از رياض العلماء اشاره نموده است؛ در مقدمه كتاب نيز به دو نسخه خطى مربوط به سالهاى 964 و 1280 متعلّق به كتابخانه آیت‌الله مرعشى اشاره شده است.
در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 175 و 176 به نسخه‌هائى از كتابخانه آیت‌الله مرعشى، دانشگاه تهران ملك در تهران، دار الكتب و غير آن اشاره نموده است.
منابع مقاله
الذريعة148/12
اعيان الشيعة 210/8
امل الآمل 121/1