رسالة الأرض المندرسة

    از ویکی‌نور
    رسائل المحقق الکرکي
    رسالة الأرض المندرسة
    پدیدآورانحسون، محمد (محقق)

    مرعشی، محمود (اشراف)

    محقق کرکی، علی بن حسین (نویسنده)
    ناشرکتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره) ج: 1, 2
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1368 ش
    چاپ1
    موضوعفقه جعفری - قرن 10ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏3‎‏ر‎‏5
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رسالة الأرض المندرسة تألیف شيخ على بن حسين كركى، معروف به محقق كركى، محقق ثانى (م 940 ه‍ ق) است.

    نامهای دیگر کتاب أقسام الأرضين، أحكام الأرضين است.

    در اين كتاب مالكيت زمينهائى كه آباد بوده است و سپس خراب شده‌اند مورد بررسى واقع شده به اينكه آيا فرد ديگرى مى‌تواند آن را احياء كند يا غير از مالك اوّل كسى حق احياء آن را ندارد مؤلف سه نظريه را در مورد زمينى كه به سبب احياء مالك شده باشند مطرح نموده است كه عبارتند از:

    1. كسى نمی‌تواند مالك آن باشد مگر مالك اوّلى يا ورثه او،
    2. در زمان غيبت افراد ديگر مى‌توانند آن را احياء كنند و مالك شوند، 3-مالك اوّل مالك است امّا فرد دوم به سبب احياء اولويت در تصرف دارد و بايد خراج مقرر بر زمين را به مالك اوّل بدهد.

    وى نظريه اوّل را اختيار نموده است و دو نظريه ديگر را رد نموده است.

    اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف با بررسى آيات و روايات متعدد و استناد به اقوال بزرگانى همچون علامة در تذكرة، ابن ادريس در السرائر، محقق حلّى در الشرايع، شيخ طوسى در النهاية، و شهيد در الدروس با دقتى زياد اين كتاب را تأليف نموده است.

    در الذريعة در دو جا (ج 293/1، ج 271/2) به اين كتاب با نامهاى احكام الارضين) و (اقسام الارضين) اشاره شده است كه آغاز خطبه آنها نيز با الحمد للّه حمدا كثيرا كما هو اهله هذا تحقيق لمسألة مهمّة صورتها: اذا اخربت الارض... مى‌باشد.

    در اين دو جا به نسخه‌هاى كتابخانه شيخ عبدالحسين تهرانى، و نسخه مربوط به سال 944 ق اشاره شده است. در مقدمه ناشر نسخه‌هاى متعددى از كتابخانه‌هاى آیت‌الله مرعشى در سال 1128 ق، مسجد گوهرشاد در سال 1109 ق و آستان قدس رضوى ذكر شده‌اند.

    در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه صفحه 180 نيز نسخه‌هاى متعددى از آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، مجلس شوراى اسلامى، آیت‌الله مرعشى، آیت‌الله گلپايگانى، و فيضيه بيان شده‌اند.

    این رساله یکی از بیست و هشت رساله‌ای است که در مجموعه‌ای سه جلدی به نام رسائل المحقق الكركي با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است.

    وابسته‌ها