قرآن کریم (ترجمه شیروانی): تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR116440J1.jpg | عنوان = قرآن کریم | عنوانهای دیگر = قرآن کریم همراه با ترجمه تحت اللفظی ** قرآن. فارسی - عربی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شیروانی، علی (نويسنده) طه، عثمان (خطاط) |زبان | زبان = عربی - فارسی | کد کن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ترجمه قرآن (ابهام زدایی)' به 'ترجمه قرآن (ابهامزدایی)') |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قرآن کریم''' ترجمهای است از قرآن کریم توسط علی شیروانی | {{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن (ابهامزدایی)}} | ||
'''قرآن کریم''' ترجمهای است از قرآن کریم توسط [[شیروانی، علی|علی شیروانی]] از نوع ترجمه لفظ به لفظ که البته از دیگر ترجمههای لفظ به لفظ به ترجمه معنایی و مفهومی نزدیکتر است تا آنجا که شاید گمان شود ترجمهای معنایی نزدیک به ترجمه لفظ به لفظ است. | |||
در ترجمه لفظ به لفظ، مجال برای مترجم بسیار تنگ است و حتی ترتیب کلمات در اختیار او نیست. درعینحال مترجم تلاش کرده ترجمه تاحدامکان رسا، و برای فارسیزبانان روشن باشد. هرچند اختلاف فراوان ساختار زبان عربی با ساختار زبان فارسی این کار را بسی دشوار میسازد. وی همچنین کوشیده این ترجمه، ساده، زودیاب و خوشخوان باشد؛ و اگرچه اهتمام داشته از برابرنهادههای فارسی واژهها استفاده کند، درعینحال کوشیده در پاسداشت زبان فارسی، راه افراط را نپیماید و واژههای غریب و ناآشنا به بهانه فارسی بودن، جایگزین معادل عربی معمول و جاافتاده آن نکند. هدف اصلی مترجم در این ترجمه از قرآن کریم، روشنتر کردن معنای واژه برای خواننده بوده است که برای نمونه «حکیم» به سنجیدهکار و «معروف» به پسندیده یا نیکو و «صالح» به شایسته ترجمه شده است. | در ترجمه لفظ به لفظ، مجال برای مترجم بسیار تنگ است و حتی ترتیب کلمات در اختیار او نیست. درعینحال مترجم تلاش کرده ترجمه تاحدامکان رسا، و برای فارسیزبانان روشن باشد. هرچند اختلاف فراوان ساختار زبان عربی با ساختار زبان فارسی این کار را بسی دشوار میسازد. وی همچنین کوشیده این ترجمه، ساده، زودیاب و خوشخوان باشد؛ و اگرچه اهتمام داشته از برابرنهادههای فارسی واژهها استفاده کند، درعینحال کوشیده در پاسداشت زبان فارسی، راه افراط را نپیماید و واژههای غریب و ناآشنا به بهانه فارسی بودن، جایگزین معادل عربی معمول و جاافتاده آن نکند. هدف اصلی مترجم در این ترجمه از قرآن کریم، روشنتر کردن معنای واژه برای خواننده بوده است که برای نمونه «حکیم» به سنجیدهکار و «معروف» به پسندیده یا نیکو و «صالح» به شایسته ترجمه شده است. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۴: | ||
آشنایان با زبان عربی و سبک بیان قرآن میدانند که در بسیاری از موارد، فعل ماضی باید (بهتر است) مضارع ترجمه شود یا بهعکس. سبب برخی ناهماهنگیهای میان متن و ترجمه در این موارد و مواردی از این قبیل در یک کلمه، اختلاف ساختار زبان عربی با زبان فارسی است. این امر در بسیاری از ترجمههای لفظ به لفظ کمتر رعایت شده و همین نکته سبب نامفهوم شدن آنها گشته است. در این ترجمه سعی نگارنده بر آن بوده است که در عین برخورداری از مزایای ترجمه لفظ به لفظ تا آنجا که ممکن است از معایب آن پرهیز شود. | آشنایان با زبان عربی و سبک بیان قرآن میدانند که در بسیاری از موارد، فعل ماضی باید (بهتر است) مضارع ترجمه شود یا بهعکس. سبب برخی ناهماهنگیهای میان متن و ترجمه در این موارد و مواردی از این قبیل در یک کلمه، اختلاف ساختار زبان عربی با زبان فارسی است. این امر در بسیاری از ترجمههای لفظ به لفظ کمتر رعایت شده و همین نکته سبب نامفهوم شدن آنها گشته است. در این ترجمه سعی نگارنده بر آن بوده است که در عین برخورداری از مزایای ترجمه لفظ به لفظ تا آنجا که ممکن است از معایب آن پرهیز شود. | ||
مترجم، در پدیدآوردن این ترجمه، وامدار ترجمههای سید جلالالدین | مترجم، در پدیدآوردن این ترجمه، وامدار ترجمههای [[مجتبوی، سید جلالالدین|سید جلالالدین مجتبوی]]، [[استادولی، حسین|حسین استاد ولی]]، [[صفوی، سید محمدرضا|سید محمدرضا صفوی]] و [[کوشا، محمدعلی|محمدعلی کوشا]] است.<ref>ر.ک: خاتمه مترجم، ص1609-610</ref> | ||
در این چاپ ترجمه ریزتر از خط آیات و ذیل سطر آنها قرار دارد. | در این چاپ ترجمه ریزتر از خط آیات و ذیل سطر آنها قرار دارد. | ||
خط ۴۳: | خط ۴۲: | ||
==منبع مقاله== | ==منبع مقاله== | ||
خاتمه مترجم. | خاتمه مترجم. | ||
{{ترجمه قرآن}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
[[رده:فارسی]] | [[رده:فارسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط جلال یقموری]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط جلال یقموری]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۹
قرآن کریم | |
---|---|
پدیدآوران | شیروانی، علی (نويسنده) طه، عثمان (خطاط) |
عنوانهای دیگر | قرآن کریم همراه با ترجمه تحت اللفظی ** قرآن. فارسی - عربی |
ناشر | دار العلم |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1398ش |
چاپ | 2 |
شابک | 978-964-204-406-1 |
موضوع | قرآن -- ترجمهها |
زبان | عربی - فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 87ش 59/66 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن کریم ترجمهای است از قرآن کریم توسط علی شیروانی از نوع ترجمه لفظ به لفظ که البته از دیگر ترجمههای لفظ به لفظ به ترجمه معنایی و مفهومی نزدیکتر است تا آنجا که شاید گمان شود ترجمهای معنایی نزدیک به ترجمه لفظ به لفظ است.
در ترجمه لفظ به لفظ، مجال برای مترجم بسیار تنگ است و حتی ترتیب کلمات در اختیار او نیست. درعینحال مترجم تلاش کرده ترجمه تاحدامکان رسا، و برای فارسیزبانان روشن باشد. هرچند اختلاف فراوان ساختار زبان عربی با ساختار زبان فارسی این کار را بسی دشوار میسازد. وی همچنین کوشیده این ترجمه، ساده، زودیاب و خوشخوان باشد؛ و اگرچه اهتمام داشته از برابرنهادههای فارسی واژهها استفاده کند، درعینحال کوشیده در پاسداشت زبان فارسی، راه افراط را نپیماید و واژههای غریب و ناآشنا به بهانه فارسی بودن، جایگزین معادل عربی معمول و جاافتاده آن نکند. هدف اصلی مترجم در این ترجمه از قرآن کریم، روشنتر کردن معنای واژه برای خواننده بوده است که برای نمونه «حکیم» به سنجیدهکار و «معروف» به پسندیده یا نیکو و «صالح» به شایسته ترجمه شده است.
اهتمام به روانی و خوشخوانی ترجمه موجب شده مترجم در برخی موارد بهجای مترادف دقیق واژه، معنایی نزدیک به آن را که در بیان مقصود رساتر است به کاربرد و نیز از پارهای تأکیدها و ظرافتها چشمپوشی کند.
آشنایان با زبان عربی و سبک بیان قرآن میدانند که در بسیاری از موارد، فعل ماضی باید (بهتر است) مضارع ترجمه شود یا بهعکس. سبب برخی ناهماهنگیهای میان متن و ترجمه در این موارد و مواردی از این قبیل در یک کلمه، اختلاف ساختار زبان عربی با زبان فارسی است. این امر در بسیاری از ترجمههای لفظ به لفظ کمتر رعایت شده و همین نکته سبب نامفهوم شدن آنها گشته است. در این ترجمه سعی نگارنده بر آن بوده است که در عین برخورداری از مزایای ترجمه لفظ به لفظ تا آنجا که ممکن است از معایب آن پرهیز شود.
مترجم، در پدیدآوردن این ترجمه، وامدار ترجمههای سید جلالالدین مجتبوی، حسین استاد ولی، سید محمدرضا صفوی و محمدعلی کوشا است.[۱]
در این چاپ ترجمه ریزتر از خط آیات و ذیل سطر آنها قرار دارد.
پانویس
- ↑ ر.ک: خاتمه مترجم، ص1609-610
منبع مقاله
خاتمه مترجم.