غزالی، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حجت‌الاسلام (ابهام زدایی)' به 'حجت‌الاسلام (ابهام‌زدایی)') |
|||
| (۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |450ق، 1058م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب]] | ||
[[أصناف المغرورين]] | |||
[[الأربعين في أصول‌الدين]] | |||
[[ | [[مکاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب]] | ||
[[ | [[پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک]] | ||
[[ | [[مقالات فلسفية لمشاهير المسلمين و النصاری]] | ||
[[ | [[مجموعة رسائل الإمام الغزالي]] | ||
[[ | [[محك النظر]] | ||
[[ | [[مقدمة تهافت الفلاسفة المسماة مقاصد الفلاسفة]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{اشتباه نشود| غزالی، محمد}} | {{اشتباه نشود| غزالی، محمد}} | ||
{{اشتباه نشود| غزالی، احمد بن محمد}} | {{اشتباه نشود| غزالی، احمد بن محمد}} | ||
{{کاربردهای دیگر|طوسی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|طوسی (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|غزالی (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|حجت‌الاسلام (ابهام‌زدایی)}} | |||
== | '''محمد بن محمد غزالی''' (450-505ق)، معروف به زين‌الدين و ملقب به حجت‌الاسلام، فقیه، متکلم، فیلسوف بزرگ ایرانی | ||
== ولادت == | |||
وى در سال 450ق در طوس متولّد شد. | |||
==تحصیلات== | |||
وی در آغاز زندگى در همان شهر نزد احمد رادكانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و بعد به نيشابور رفت. در مجلس امام الحرمين ابى‌المعالى جوينى حاضر گرديد و در مدّت كمى مراتب استعداد خود را در فراگرفتن مسائل علمى ظاهر ساخت. غزالى پس از احاطه به علوم مختلف به خدمت خواجه نظام‌الملك وارد شد و خواجه مقدم وى را گرامى داشت و محض امتحان و اختيار مراتب فضل او مجالس مباحثه‌اى از ائمه فضلا تشكيل داد و آن را به مناظره‌ها واداشت، غزالى در اين مباحثات، مايه‌ى سرشار، و پايه‌ى بلند دانش خود را بنمود تا اينكه وزير مزبور وى را در سال 484ق به تدريس علوم دينى در مدرسه نظاميه‌ى بغداد بگماشت. غزالى در بغداد مدّت چهار سال با جدّ تمام به كار تدريس مشغول بود و تا سال 488ق كه شهرت خود را به درجه‌ى اعلى رسانيد؛ به طورى‌كه حدود سيصد نفر از اعيان علماء در مجلس درس وى حضور داشته و استفاده می‌كردند. | وی در آغاز زندگى در همان شهر نزد احمد رادكانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و بعد به نيشابور رفت. در مجلس امام الحرمين ابى‌المعالى جوينى حاضر گرديد و در مدّت كمى مراتب استعداد خود را در فراگرفتن مسائل علمى ظاهر ساخت. غزالى پس از احاطه به علوم مختلف به خدمت خواجه نظام‌الملك وارد شد و خواجه مقدم وى را گرامى داشت و محض امتحان و اختيار مراتب فضل او مجالس مباحثه‌اى از ائمه فضلا تشكيل داد و آن را به مناظره‌ها واداشت، غزالى در اين مباحثات، مايه‌ى سرشار، و پايه‌ى بلند دانش خود را بنمود تا اينكه وزير مزبور وى را در سال 484ق به تدريس علوم دينى در مدرسه نظاميه‌ى بغداد بگماشت. غزالى در بغداد مدّت چهار سال با جدّ تمام به كار تدريس مشغول بود و تا سال 488ق كه شهرت خود را به درجه‌ى اعلى رسانيد؛ به طورى‌كه حدود سيصد نفر از اعيان علماء در مجلس درس وى حضور داشته و استفاده می‌كردند. | ||
وى پس از رسيدن به اوج شوكت و شهرت دريافت كه از اين راه نمى‌توان به آسايش و آرامش روحى رسيد. پس از ترديد بسيار سرانجام دنباله روى صوفيان وارسته‌ى بى نام و نشان شد و در سال 488ق از بغداد حركت نمود؛ در حالى كه از جميع علائق دنيوى صرفنظر كرد و از مال دنيا به آن قدر كه معيشت عائله او را كفايت كند، اكتفا نمود و به بهانه‌ى زيارت بيت‌الله از بغداد بيرون رفت و با گمنامى به جهانگردى پرداخت. اين مسافرت غزالى دو سال؛ يعنى از 488 تا 490ق به طول انجاميد و پس از مراجعت به طوس مدّت نه سال در انزوا و عزلت بسر برد و در خانه خود كه خانقاهى براى صوفيان و مدرسه‌اى براى طلاب بود، گوشه گرفت و به تأليف قسمت عمده كتب خود پرداخت. غزّالى چو ديد كه مرض جهل عمومى شده و اطباء نيز مريضند، به خود گفت كه خلوت و عزلت به چه كار آيد. هنگام آن است كه داروى هدايت بكار دارى تا اين كه در سال 499ق آهنگ نيشابور كرد و در آن جا به تدريس و وعظ و ارشاد مردم پرداخت و در سال 503ق دوباره به طوس بازگشت و اين بار به كلى منزوى بود تا | وى پس از رسيدن به اوج شوكت و شهرت دريافت كه از اين راه نمى‌توان به آسايش و آرامش روحى رسيد. پس از ترديد بسيار سرانجام دنباله روى صوفيان وارسته‌ى بى نام و نشان شد و در سال 488ق از بغداد حركت نمود؛ در حالى كه از جميع علائق دنيوى صرفنظر كرد و از مال دنيا به آن قدر كه معيشت عائله او را كفايت كند، اكتفا نمود و به بهانه‌ى زيارت بيت‌الله از بغداد بيرون رفت و با گمنامى به جهانگردى پرداخت. اين مسافرت غزالى دو سال؛ يعنى از 488 تا 490ق به طول انجاميد و پس از مراجعت به طوس مدّت نه سال در انزوا و عزلت بسر برد و در خانه خود كه خانقاهى براى صوفيان و مدرسه‌اى براى طلاب بود، گوشه گرفت و به تأليف قسمت عمده كتب خود پرداخت. غزّالى چو ديد كه مرض جهل عمومى شده و اطباء نيز مريضند، به خود گفت كه خلوت و عزلت به چه كار آيد. هنگام آن است كه داروى هدايت بكار دارى تا اين كه در سال 499ق آهنگ نيشابور كرد و در آن جا به تدريس و وعظ و ارشاد مردم پرداخت و در سال 503ق دوباره به طوس بازگشت و اين بار به كلى منزوى بود تا این که درگذشت. | ||
==وفات== | |||
وی در سال 505ق در طوس رحلت نمود و در طابران طوس مدفون گرديد. | |||
==آثار غزّالى== | ==آثار غزّالى== | ||
دانشمند مصرى دكتر عبدالرحمن بدوى از مجموع پژوهش‌هاى خاورشناسان يارى مى‌گيرد و به نگارش كتاب نفيس «مولّفات الغزالى» مى‌پردازد. اين كتاب به مناسبت جشنواره‌ى هزارمين سال ميلاد ابوحامد غزّالى در تابستان 1960م منتشر شده است. در اين كتاب از 457 كتاب اصل و منسوب و مشکوک ياد شده كه مولّف، هفتاد و دو تاى آن‌ها را بى‌ترديد از آن غزالى دانسته و در صحّت بقيّه ترديد نموده است. | دانشمند مصرى دكتر عبدالرحمن بدوى از مجموع پژوهش‌هاى خاورشناسان يارى مى‌گيرد و به نگارش كتاب نفيس «مولّفات الغزالى» مى‌پردازد. اين كتاب به مناسبت جشنواره‌ى هزارمين سال ميلاد ابوحامد غزّالى در تابستان 1960م منتشر شده است. در اين كتاب از 457 كتاب اصل و منسوب و مشکوک ياد شده كه مولّف، هفتاد و دو تاى آن‌ها را بى‌ترديد از آن غزالى دانسته و در صحّت بقيّه ترديد نموده است. | ||
| خط ۸۱: | خط ۹۲: | ||
# نصيحة الملوك، | # نصيحة الملوك، | ||
# رسالة الاقطاب، | # رسالة الاقطاب، | ||
# منهاج | # منهاج العابدين، | ||
# [[مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب]] | |||
و سايركتب وى. | و سايركتب وى. | ||
== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[مشكلة الصراع بين الفلسفة والدين من الغزالي وابن رشد إلى الطوسي والخواجه‌زاده]] | |||
[[مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب]] | |||
[[أصناف المغرورين]] | [[أصناف المغرورين]] | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۱۲: | ||
[[مقالات فلسفية لمشاهير المسلمين و النصاری]] | [[مقالات فلسفية لمشاهير المسلمين و النصاری]] | ||
[[المحبة و الشوق و الأنس و الرضا]] | |||
[[مجموعة رسائل الإمام الغزالي]] | [[مجموعة رسائل الإمام الغزالي]] | ||
[[محك النظر]] | [[محك النظر]] | ||
[[میزان العقاید]] | |||
[[المقصد الأسنی: شرح اسماء الله الحسنی]] | |||
[[مقدمة تهافت الفلاسفة المسماة مقاصد الفلاسفة]] | [[مقدمة تهافت الفلاسفة المسماة مقاصد الفلاسفة]] | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۳۱: | ||
[[تهافت التهافت]] | [[تهافت التهافت]] | ||
[[ترجمه فارسی إحياء علوم الدين]] | [[مجربات الغزالي في الطب الروحاني]] | ||
[[ایها الولد]] | |||
[[ترجمه فارسی إحياء علوم الدين]] | |||
[[جواهر القرآن و درره]] | [[تفسير سورة يوسف (غزالی)]] | ||
[[الوجيز في فقه الإمام الشافعي]] | |||
[[جواهر القرآن و درره]] | |||
[[سلوة العارفین]] | |||
[[منهاج العابدين الی جنة رب العالمین]] | |||
[[دو رساله عرفانی: الرسالة اللدنیة، منهاج العارفین]] | |||
[[المصباح المنیر في غریب الشرح الکبیر للرافعي]] | [[المصباح المنیر في غریب الشرح الکبیر للرافعي]] | ||
[[ | [[معارج القدس فی مدارج معرفة النفس]] | ||
[[ | [[المستصفی من علم الأصول]] | ||
[[أساس القیاس]] | |||
[[الاقتصاد فی الاعتقاد]] | [[الاقتصاد فی الاعتقاد]] | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۶۶: | ||
[[التبر المسبوک في نصيحة الملوک]] | [[التبر المسبوک في نصيحة الملوک]] | ||
[[المنقذ من الضلال]] | |||
[[المنقذ من الضلال و الموصل الی ذی العزة و الجلال]] | |||
[[إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين]] | [[إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين]] | ||
[[اعترافات غزالی ترجمه کتاب المنقذ من الضلال]] | |||
[[کیمیای سعادت]] | [[کیمیای سعادت]] | ||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۸۲: | ||
[[میزان العمل]] | [[میزان العمل]] | ||
[[الوسيط في المذهب]] | |||
[[برگزیده کیمیای سعادت]] | [[برگزیده کیمیای سعادت]] | ||
[[ | [[سراج الطالبين]] | ||
[[ | [[فتاوی الإمام الغزالي]] | ||
[[المنخول من تعليقات الأصول]] | [[المنخول من تعليقات الأصول]] | ||
| خط ۱۵۴: | خط ۱۹۶: | ||
[[تهافت الفلاسفة(چاپ بيروت)]] | [[تهافت الفلاسفة(چاپ بيروت)]] | ||
[[منهاج العابدين]] | [[منهاج العابدين]] | ||
| خط ۱۷۱: | خط ۲۱۱: | ||
[[مشکاة الأنوار و مصباح الأسرار]] | [[مشکاة الأنوار و مصباح الأسرار]] | ||
[[ | [[المضنون به علي غير أهله]] | ||
[[الدرة الفاخرة في کشف علوم الآخرة]] | [[الدرة الفاخرة في کشف علوم الآخرة]] | ||
[[جنة الأسماء الممتازة في الأرض والسماء]] | |||
[[کتاب التوحيد و التوکل]] | [[کتاب التوحيد و التوکل]] | ||
| خط ۱۸۱: | خط ۲۲۳: | ||
[[مکاشفة القلوب المقرب إلي حضرة علام الغيوب(في علم التصوف). تلخيص]] | [[مکاشفة القلوب المقرب إلي حضرة علام الغيوب(في علم التصوف). تلخيص]] | ||
[[شفاء | [[شفاء الغليل في بيان الشبه والمخيل ومسالك التعليل]] | ||
[[ | [[غزالی در جست و جوی حقیقت]] | ||
[[موسوعة مصطلحات الإمام الغزالي]] | [[موسوعة مصطلحات الإمام الغزالي]] | ||
[[مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:متکلمان]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۱۵
| نام | غزالی، محمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابوحامد غزالی
امام غزالی حجت الاسلام غزالی غزالی، ابوحامد |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 450ق، 1058م |
| محل تولد | توس |
| رحلت | 505 ق- طابران طوس |
| اساتید | احمد رادكانى، ابى‌المعالى جوينى، |
| برخی آثار | مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب
مکاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00736AUTHORCODE |
محمد بن محمد غزالی (450-505ق)، معروف به زين‌الدين و ملقب به حجت‌الاسلام، فقیه، متکلم، فیلسوف بزرگ ایرانی
ولادت
وى در سال 450ق در طوس متولّد شد.
تحصیلات
وی در آغاز زندگى در همان شهر نزد احمد رادكانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و بعد به نيشابور رفت. در مجلس امام الحرمين ابى‌المعالى جوينى حاضر گرديد و در مدّت كمى مراتب استعداد خود را در فراگرفتن مسائل علمى ظاهر ساخت. غزالى پس از احاطه به علوم مختلف به خدمت خواجه نظام‌الملك وارد شد و خواجه مقدم وى را گرامى داشت و محض امتحان و اختيار مراتب فضل او مجالس مباحثه‌اى از ائمه فضلا تشكيل داد و آن را به مناظره‌ها واداشت، غزالى در اين مباحثات، مايه‌ى سرشار، و پايه‌ى بلند دانش خود را بنمود تا اينكه وزير مزبور وى را در سال 484ق به تدريس علوم دينى در مدرسه نظاميه‌ى بغداد بگماشت. غزالى در بغداد مدّت چهار سال با جدّ تمام به كار تدريس مشغول بود و تا سال 488ق كه شهرت خود را به درجه‌ى اعلى رسانيد؛ به طورى‌كه حدود سيصد نفر از اعيان علماء در مجلس درس وى حضور داشته و استفاده می‌كردند.
وى پس از رسيدن به اوج شوكت و شهرت دريافت كه از اين راه نمى‌توان به آسايش و آرامش روحى رسيد. پس از ترديد بسيار سرانجام دنباله روى صوفيان وارسته‌ى بى نام و نشان شد و در سال 488ق از بغداد حركت نمود؛ در حالى كه از جميع علائق دنيوى صرفنظر كرد و از مال دنيا به آن قدر كه معيشت عائله او را كفايت كند، اكتفا نمود و به بهانه‌ى زيارت بيت‌الله از بغداد بيرون رفت و با گمنامى به جهانگردى پرداخت. اين مسافرت غزالى دو سال؛ يعنى از 488 تا 490ق به طول انجاميد و پس از مراجعت به طوس مدّت نه سال در انزوا و عزلت بسر برد و در خانه خود كه خانقاهى براى صوفيان و مدرسه‌اى براى طلاب بود، گوشه گرفت و به تأليف قسمت عمده كتب خود پرداخت. غزّالى چو ديد كه مرض جهل عمومى شده و اطباء نيز مريضند، به خود گفت كه خلوت و عزلت به چه كار آيد. هنگام آن است كه داروى هدايت بكار دارى تا اين كه در سال 499ق آهنگ نيشابور كرد و در آن جا به تدريس و وعظ و ارشاد مردم پرداخت و در سال 503ق دوباره به طوس بازگشت و اين بار به كلى منزوى بود تا این که درگذشت.
وفات
وی در سال 505ق در طوس رحلت نمود و در طابران طوس مدفون گرديد.
آثار غزّالى
دانشمند مصرى دكتر عبدالرحمن بدوى از مجموع پژوهش‌هاى خاورشناسان يارى مى‌گيرد و به نگارش كتاب نفيس «مولّفات الغزالى» مى‌پردازد. اين كتاب به مناسبت جشنواره‌ى هزارمين سال ميلاد ابوحامد غزّالى در تابستان 1960م منتشر شده است. در اين كتاب از 457 كتاب اصل و منسوب و مشکوک ياد شده كه مولّف، هفتاد و دو تاى آن‌ها را بى‌ترديد از آن غزالى دانسته و در صحّت بقيّه ترديد نموده است.
تعدادى از اين آثار عبارت است از:
- مقاصد الفلاسفه،
- تهافت الفلاسفة،
- معيارالعقول،
- إحياء علوم الدين،
- بداية الهداية،
- جواهرالقرآن،
- كتاب الاربعين فى اصول‌الدين،
- كيمياى سعادت،
- زاد آخرت،
- مشكات الانوار،
- تلبيس ابليس،
- حقيقة القرآن،
- نصيحة الملوك،
- رسالة الاقطاب،
- منهاج العابدين،
- مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب
و سايركتب وى.
وابسته‌ها
مشكلة الصراع بين الفلسفة والدين من الغزالي وابن رشد إلى الطوسي والخواجه‌زاده
مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب
مکاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب
پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک
مقالات فلسفية لمشاهير المسلمين و النصاری
المحبة و الشوق و الأنس و الرضا
المقصد الأسنی: شرح اسماء الله الحسنی
مقدمة تهافت الفلاسفة المسماة مقاصد الفلاسفة
مجربات الغزالي في الطب الروحاني
منهاج العابدين الی جنة رب العالمین
دو رساله عرفانی: الرسالة اللدنیة، منهاج العارفین
المصباح المنیر في غریب الشرح الکبیر للرافعي
معارج القدس فی مدارج معرفة النفس
الرد الجمیل لإلهیة عیسی بصریح الإنجیل
مکاشفة القلوب المقرِّب إلی عَلّام الغُیوب
المنقذ من الضلال و الموصل الی ذی العزة و الجلال
إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين
اعترافات غزالی ترجمه کتاب المنقذ من الضلال
تهافت الفلاسفة، يا، تناقض گويي فيلسوفان
سرّ العالمین و کشف ما في الدارین
فيصل التفرقة بين الإسلام و الزندقة
الدرة الفاخرة في کشف علوم الآخرة
جنة الأسماء الممتازة في الأرض والسماء
المقصد الأسني: شرح أسماء الله الحسني
مکاشفة القلوب المقرب إلي حضرة علام الغيوب(في علم التصوف). تلخيص