خسروپناه، عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ن شناسی' به 'ن‌شناسی')
     
    (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | دین = مسلمان
    | دین = مسلمان
    | مذهب = شیعه
    | مذهب = شیعه
    | پیشه =  
    | پیشه = استاد فلسفهٔ پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
    | منصب =  
    | منصب = دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی
    | پس از =  
    | پس از =  
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    | اساتید =  
    | اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[وحید خراسانی، حسین|وحید خراسانی]] | [[جوادی آملی، عبدالله|آیت‌الله جوادى آملی]] | [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]}} 
    | مشایخ  =  
    | مشایخ  =  
    | معاصرین =  
    | معاصرین =  
    | شاگردان =  
    | شاگردان =  
    | اجازه اجتهاد از =  
    | اجازه اجتهاد از =  
    | درجه علمی =  
    | درجه علمی = دکتری
    | دانشگاه =  
    | دانشگاه =  
    | حوزه =  
    | حوزه =  
    خط ۴۵: خط ۴۵:


    ==ولادت==
    ==ولادت==
    ایشان در بهمن ماه 1345 شمسی مصادف با شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان در شهرستان دزفول، چشم به جهان طبیعت گشود.  
    ایشان در بهمن ماه 1345 ش مصادف با شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان در شهرستان دزفول، چشم به جهان طبیعت گشود.  


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==
    دروس حوزوی را در كنار دروس متوسطه (رشته تجربي) در سال 1362 آغاز كرد و به مدت شش سال در سال 1368ش در مقطع سطح سوم حوزه علمیه فارغ‌ التحصيل شد.
    دروس حوزوی را در كنار دروس متوسطه (رشته تجربی) در سال 1362 آغاز كرد و به مدت شش سال در سال 1368ش در مقطع سطح سوم حوزه علمیه فارغ‌ التحصیل شد.


    وی، علاوه بر دروس متعارف حوزه علميه قم، كتاب‌های ديگر ادبى و فقهى و اصولى و فلسفی از جمله شرح نظام، شرح مطول، شرايع الاسلام، حلقات شهيد صدر، قوانين و فلسفتنا را در مدرسه‌های علمیه آیت‌الله معزی و آیت‌الله نبوی و آیت‌الله قاضی در شهرستان دزفول و نیز تابستان‌ها در حوزه‌های علمیه طزرجان یزد و قم فرا گرفت و از محضر استادان برجسته‌ حوزه‌های علمیه، همچون: آيات مكرم آقایان حاج شیخ محمدکاظم مدرسيان، حاج سید مجدالدین قاضى دزفولی، حاج شیخ مدرس افغانی، حاج شیخ قدرت الله وجدانی فخر، حاج شیخ کاظم تدين نژاد، حاج شیخ کاظم سبط الشیخ و حاج شیخ محسن اراکی بهره فراوان برد.
    وی، علاوه بر دروس متعارف حوزه علمیه قم، كتاب‌های دیگر ادبى و فقهى و اصولى و فلسفی از جمله شرح نظام، شرح مطول، شرایع الاسلام، حلقات شهید صدر، قوانین و فلسفتنا را در مدرسه‌های علمیه آیت‌الله معزی و آیت‌الله نبوی و آیت‌الله قاضی در شهرستان دزفول و نیز تابستان‌ها در حوزه‌های علمیه طزرجان یزد و قم فرا گرفت و از محضر استادان برجسته‌ حوزه‌های علمیه، همچون: آیات مكرم آقایان حاج شیخ محمدکاظم مدرسیان، حاج سید مجدالدین قاضى دزفولی، حاج شیخ [[مدرس افغانی، محمدعلی|مدرس افغانی]]، حاج شیخ [[وجدانی‌فخر، قدرت‌الله|قدرت‌الله وجدانی فخر]]، حاج شیخ [[کاظم تدین نژاد]]، حاج شیخ [[کاظم سبط الشیخ]] و حاج شیخ [[عراقی، محسن|محسن اراکی]] بهره فراوان برد.
     
    استاد خسروپناه در سال 1368 دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علميه قم آغاز كرد و دوازده سال از محضر استادانی همچون حضرات آیات عظام: [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانی]]، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانی]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازی]] در حوزه علميه قم، بهره برد. تحصیل دروس تخصصى كلام اسلامى را در كنار دروس خارج فقه و اصول در سال 1370 شمسی آغاز کرده و در سال 1374 در مقطع دكتراى كلام اسلامى با رتبه اول از مؤسسه امام صادق (عليه‌السلام) فارغ التحصيل شد و پايان نامه خود را با عنوان انتظارات بشر از دين به اتمام رساند.
     
    تحصيل تفسیر قرآن و فلسفه و عرفان و بهره‌مندی از محضر استادانی همچون، [[آيت‌الله تدين‌‏نژاد]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن‌‏زاده آملی]]، [[جوادی آملی، عبدالله|آيت‌الله جوادى آملی]]، [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیت‌الله مصباح یزدی]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانی]] و [[انصاری شیرازی، یحیی|آیت‌الله انصاری شیرازی]]، یکی ديگر از بخش‌های تحصيلی‌ استاد خسروپناه به شمار می‌آید كه از سال 1364ش تا سال 1385 ادامه داشته است.


    استاد خسروپناه در سال 1368 دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه قم آغاز كرد و دوازده سال از محضر استادانی همچون حضرات آیات عظام: [[وحید خراسانی، حسین|وحید خراسانی]]، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانی]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازی]] در حوزه علمیه قم، بهره برد. تحصیل دروس تخصصى كلام اسلامى را در كنار دروس خارج فقه و اصول در سال 1370 شمسی آغاز کرده و در سال 1374 در مقطع دكتراى كلام اسلامى با رتبه اول از مؤسسه امام صادق (علیه‌السلام) فارغ التحصیل شد و پایان نامه خود را با عنوان انتظارات بشر از دین به اتمام رساند.


    تحصیل تفسیر قرآن و فلسفه و عرفان و بهره‌مندی از محضر استادانی همچون، [[آیت‌الله تدین‌‏نژاد]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیت‌الله حسن‌‏زاده آملی]]، [[جوادی آملی، عبدالله|آیت‌الله جوادى آملی]]، [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیت‌الله مصباح یزدی]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانی]] و [[انصاری شیرازی، یحیی|آیت‌الله انصاری شیرازی]]، یکی دیگر از بخش‌های تحصیلی‌ استاد خسروپناه به شمار می‌آید كه از سال 1364ش تا سال 1385 ادامه داشته است.
    ==مشاغل==
    ==مشاغل==
    ایشان از سال 1370ش در كنار تحصيل به فعاليت پژوهشى فردی و جمعی اشتغال ورزيده و مدیریت‌های پژوهشی و اجرایی خُرد و کلان داشته است.
    ایشان از سال 1370ش در كنار تحصیل به فعالیت پژوهشى فردی و جمعی اشتغال ورزیده و مدیریت‌های پژوهشی و اجرایی خُرد و کلان داشته است.


    یکی از توفیقات الهی ایشان، زمینه تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی از سال 1362ش در كنار تحصيل بوده است که تا كنون در مدارس علميه دزفول و قم و مؤسسه امام صادق و مؤسسه امام خميني و جامعه الزهراء به تدريس ادبيات، فقه، اصول، فلسفه و كلام اشتغال علمی داشته و نيز از سال 1365 در تربيت معلم دزفول و دانشگاه‌هاى شهيد چمران اهواز، شهيد بهشتى و علوم پزشکی شهید بهشتی، علامه طباطبايي، تربيت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم اسلامى رضوى مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد و مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به تدريس دروس فلسفى و كلامى پرداخته است و توانسته همه کتاب‌های متعارف حوزه علمیه، از جامع‌المقدمات تا کفایه و همچنین از بدایه الحکمه تا الشواهد الربوبیه و اسفار اربعه را در حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌های کشور تدریس کند.
    یکی از توفیقات الهی ایشان، زمینه تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی از سال 1362ش در كنار تحصیل بوده است که تا كنون در مدارس علمیه دزفول و قم و مؤسسه امام صادق و مؤسسه امام خمینی و جامعه الزهراء به تدریس ادبیات، فقه، اصول، فلسفه و كلام اشتغال علمی داشته و نیز از سال 1365 در تربیت معلم دزفول و دانشگاه‌هاى شهید چمران اهواز، شهید بهشتى و علوم پزشکی شهید بهشتی، علامه طباطبایی، تربیت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم اسلامى رضوى مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد و مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به تدریس دروس فلسفى و كلامى پرداخته است و توانسته همه کتاب‌های متعارف حوزه علمیه، از جامع‌المقدمات تا [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]] و همچنین از [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]] تا [[الشواهد الربوبية في المناهج السلوكية|الشواهد الربوبیة]] و [[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار اربعه]] را در حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌های کشور تدریس کند.


    استاد خسروپناه از سال 1374 تا کنون، در كنگره‏ها و همايش‏هاى علمى داخلي و بین‌المللی شركت کردند و مقالات پذیرفته شده خود را قرائت كند. وی در کشورهای عربستان، انگلستان، عراق، امارات، قطر، چین، روسیه، ترکیه، گرجستان، مالزی، پاکستان، هندوستان، لبنان، سوریه، اتریش، سوئیس، سوئد، اندونزی، قزاقستان، بوسنی و هرزگوین، ایتالیا و واتیکان، تانزانیا، کنیا و زنگبار سخنرانی‌های متعدد داشته‌اند.
    استاد خسروپناه از سال 1374 تا کنون، در كنگره‌‏ها و همایش‏هاى علمى داخلی و بین‌المللی شركت کردند و مقالات پذیرفته شده خود را قرائت كند. وی در کشورهای عربستان، انگلستان، عراق، امارات، قطر، چین، روسیه، ترکیه، گرجستان، مالزی، پاکستان، هندوستان، لبنان، سوریه، اتریش، سوئیس، سوئد، اندونزی، قزاقستان، بوسنی و هرزگوین، ایتالیا و واتیکان، تانزانیا، کنیا و زنگبار سخنرانی‌های متعدد داشته‌اند.


    ==اجازه اجتهاد==
    ==اجازه اجتهاد==
    استاد خسروپناه از سال 1375 توسط آیت الله مدرسیان در دروس فقه و اصول اجازه اجتهاد و نقل حدیث گرفتند و از سال 1394 به رتبه استاد تمامی دست یافتند و اینک از استادان مشهور حوزه علمیه قم چندین اجازه اجتهاد و اجازه روایی دارند.
    استاد خسروپناه از سال 1375 توسط [[آیت‌الله مدرسیان]] در دروس فقه و اصول اجازه اجتهاد و نقل حدیث گرفتند و از سال 1394 به رتبه استاد تمامی دست یافتند و اینک از استادان مشهور حوزه علمیه قم چندین اجازه اجتهاد و اجازه روایی دارند.


    ==نظرات==
    ==نظرات==
    نظریه‌ها و دیدگاه‌های اختصاصی استاد خسروپناه، عبارتند از: 1- نظریه فلسفه فلسفه اسلامی که در هیأت حمایت از کرسی های نظریه پردازی به عنوان نوآوری پذیرفته شد. 2- نظریه دیدبانی 3- نظریه حکمت خودی و تغییر موضوع فلسفه به وجود انضمامی انسان 4- رئالیسم شبکه‌ای و تئوری بداهت نظام‌مند کارآمد 5- الگوی حکمی- اجتهادی و روش شناسی حکمی- اجتهادی 6- نظریه فرایندی از مبانی تا نظام‌های عینی
    نظریه‌ها و دیدگاه‌های اختصاصی استاد خسروپناه، عبارتند از: 1- نظریه فلسفه فلسفه اسلامی که در هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه پردازی به عنوان نوآوری پذیرفته شد. 2- نظریه دیدبانی 3- نظریه حکمت خودی و تغییر موضوع فلسفه به وجود انضمامی انسان 4- رئالیسم شبکه‌ای و تئوری بداهت نظام‌مند کارآمد 5- الگوی حکمی- اجتهادی و روش‌شناسی حکمی- اجتهادی 6- نظریه فرایندی از مبانی تا نظام‌های عینی


    مهمترین دغدغه‌های فکری و فلسفی و فقهی استاد خسروپناه در دو حوزه مشخص می‌شود: اول، جریان شناسی فکری ایران و جهان اسلام و دوم، اسلامی سازی علوم انسانی و به تبع آن، نظام سازی فقه اسلامی
    مهمترین دغدغه‌های فکری و فلسفی و فقهی استاد خسروپناه در دو حوزه مشخص می‌شود: اول، جریان‌شناسی فکری ایران و جهان اسلام و دوم، اسلامی سازی علوم انسانی و به تبع آن، نظام سازی فقه اسلامی


    ==آثار==
    ==آثار==
    {{ستون-شروع|2}}
    {{ستون-شروع|2}}
    # اصطلاح نامه فلسفه؛
    # اصطلاح نامه فلسفه؛
    # كلام جديد؛
    # كلام جدید؛
    # جامعه مدنى و حاكميت مدنى؛
    # جامعه مدنى و حاكمیت مدنى؛
    # گفتمان مصلحت؛
    # گفتمان مصلحت؛
    # انتظارات بشر از دين؛
    # انتظارات بشر از دین؛
    # جامعه علوى در نهج البلاغه؛
    # جامعه علوى در نهج‌البلاغه؛
    # گستره شريعت؛
    # گستره شریعت؛
    # پلوراليزم دينى و سياسى؛
    # پلورالیزم دینى و سیاسى؛
    # قلمرو دین؛
    # قلمرو دین؛
    # اخلاق در قرآن؛
    # اخلاق در قرآن؛
    # آسیب شناسی جامعه دینی؛
    # آسیب‌شناسی جامعه دینی؛
    # جریانهای فکری ایران معاصر؛
    # جریانهای فکری ایران معاصر؛
    # شریعه شهود (درباره استاد سید جلال الدین آشتیانی و پاره‌ای از آراء حکمی او؛
    # شریعه شهود (درباره استاد سید جلال‌الدین آشتیانی و پاره‌ای از آراء حکمی او؛
    # فلسفه‌های مضاف؛
    # فلسفه‌های مضاف؛
    # جریان شناسی فکری ایران معاصر؛
    # جریان‌شناسی فکری ایران معاصر؛
    # آسیب شناسی جامعه دینی؛
    # آسیب‌شناسی جامعه دینی؛
    # آسیب شناسی دین پژوهی معاصر: تحلیل دین شناسی شریعتی، بازرگان و سروش؛
    # آسیب‌شناسی دین پژوهی معاصر: تحلیل دین‌شناسی شریعتی، بازرگان و سروش؛
    # نظام معرفت شناسی صدرایی، با همکاری حسن پناهی آزاد؛
    # نظام معرفت‌شناسی صدرایی، با همکاری حسن پناهی آزاد؛
    # مسائل جدید كلامی و فلسفه دین جلد؛
    # مسائل جدید كلامی و فلسفه دین جلد؛
    # فقه در محک زمانه: نقدی بر مقاله “فقه در ترازو” اثر دکتر سروش؛
    # فقه در محک زمانه: نقدی بر مقاله “فقه در ترازو” اثر دکتر سروش؛
    # هستی شناسی معرفت، با همکاری حسن پناهی آزاد؛
    # هستی شناسی معرفت، با همکاری حسن پناهی آزاد؛
    # جریان شناسی ضد فرهنگ‌ها؛
    # جریان‌شناسی ضد فرهنگ‌ها؛
    # دین شناسی؛
    # دین‌شناسی؛
    # روشنفکری و روشنفکران؛
    # روشنفکری و روشنفکران؛
    # فلسفه فلسفه اسلامی؛
    # فلسفه فلسفه اسلامی؛
    خط ۱۰۷: خط ۱۰۵:
    # فلسفه علوم انسانی؛
    # فلسفه علوم انسانی؛
    # شریعتی، دین و جامعه؛
    # شریعتی، دین و جامعه؛
    # اندیشه های حکمی و اجتهادی شهید آیت الله محمدباقر صدر؛
    # اندیشه‌های حکمی و اجتهادی شهید آیت‌الله  محمدباقر صدر؛
    # تحلیل معرفت؛
    # تحلیل معرفت؛
    # سالک فکرت، ارج نامه استاد دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی؛
    # سالک فکرت، ارج نامه استاد دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی؛
    # تولید و تکوین علوم انسانی اسلامی؛
    # تولید و تکوین علوم انسانی اسلامی؛
    # سروش، دین و نواندیشی؛
    # سروش، دین و نواندیشی؛
    # دین شناسی؛
    # دین‌شناسی؛
    # علم دینی؛
    # علم دینی؛
    # پرستاری حکیمانه؛
    # پرستاری حکیمانه؛
    # درجست و جوی علوم انسانی اسلامی؛
    # درجست و جوی علوم انسانی اسلامی؛
    # انسان شناسی اسلامی؛
    # انسان‌شناسی اسلامی؛
    # رئالیسم معرفتی؛
    # رئالیسم معرفتی؛
    # روش شناسی علوم اجتماعی؛
    # روش‌شناسی علوم اجتماعی؛
    # منظومه فکری امام خمینی(ره)؛
    # منظومه فکری امام خمینی(ره)؛
    # کثرت گرايى دينى؛
    # کثرت گرایى دینى؛
    # فلسفه امامت؛
    # فلسفه امامت؛
    # سکولاریزم نقابدار؛
    # سکولاریزم نقابدار؛
    # جریان شناسی تصوف؛
    # جریان‌شناسی تصوف؛
    # جریان شناسی فکری جهان اسلام<ref>پایگاه مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی</ref>.
    # جریان‌شناسی فکری جهان اسلام<ref>پایگاه مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی</ref>.
    {{پایان}}
    {{پایان}}


    خط ۱۳۱: خط ۱۲۹:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    پایگاه مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی، به آدرس:
    [http://khosropanah.ir/ پایگاه مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی]
    http://khosropanah.ir


    {{نویسندگان}}
    {{متکلمان شیعه}}
    {{شورای عالی انقلاب فرهنگی}}
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[مسائل جدید کلامی و فلسفه دین]]
    [[هستی شناسی معرفت]]
    [[كلام جديد]]
    [[شريعه شهود درباره استاد سيد جلال‌الدين آشتيانی و پاره‌ای از آراء حکمی او]]
    [[نقش شیعه در پیشرفت منطق و مکاتب حکمت اسلامی]]
    [[نقش شیعه در گسترش علوم عقلی]]
    [[الکلام الإسلامي المعاصر]]
    [[کلام نوین اسلامی]]
    [[منظومه فکری آیت‌الله  العظمی خامنه‌ای (نظام بینشی، منشی و کنشی)]]
    [[منظومه فکری امام خمینی(ره)]]
    [[جریان‌شناسی فکری ایران معاصر]]
    [[جریان‌شناسی ضد فرهنگ‌ها: تبیین و تحلیل جریان‌های فرهنگی معارض با فرهنگ ناب محمدی(ص) و علوی(ع) همچون شیطان پرستی، موسیقی گرایی...]]
    [[سکولاریسم نقابدار (تبیین انتقادی دین‌شناسی عبدالکریم سروش)]]
    [[فلسفه شناخت]]
    [[انتظارات بشر از دين]]
    [[آسیب‌شناسی دین پژوهی معاصر: تحلیل دین‌شناسی شریعتی، بازرگان و سروش]]
    [[بیست گفتار درباره فلسفه و فقه علوم اجتماعی]]
    [[الجامع لشرحی التجرید]]
    [[فلسفه علم، فناوری و جامعه]]
    [[جامعه مدنی و حاکمیت دینی]]
    [[جامعه‌ی علوی در نهج‌البلاغه]]
    [[تولید و تکوین علوم انسانی اسلامی: تحریر درس‌گفتارهای دوره فلسفه علوم انسانی دکتر عبدالحسین خسروپناه و دکتر حمید پارسانیا]]
    [[قلمرو دین]]
    [[نظریه‌پردازی در علوم انسانی حکمی]]
    [[فلسفه علوم انسانی (بنیادهای نظری)]]
    [[فلسفه فلسفه اسلامی]]
    [[فلسفه فقه اجتماع]]
    [[اخلاق در قرآن (خسروپناه)]]
    [[نظام معرفت‌شناسی صدرایی]]
    [[تحلیل معرفت]]
    [[کلام جدید با رویکرد اسلامی]]
    [[در جستجوی علوم انسانی اسلامی: تحلیل نظریه‌های علم دینی و آزمون الگوی حکمی - اجتهادی در تولید علوم انسانی اسلامی]]
    [[اندیشه‌های حکمی و اجتماعی شهید آیت‌الله  سید محمدباقر صدر]]
    [[آسیب‌شناسی جامعه دینی]]
    [[رئالیسم معرفتی]]
    [[روش‌شناسی علوم اجتماعی]]
    [[گفتمان مصلحت]]
    [[فراتر از امر بشری: نقدی بر دیدگاه سروش و مجتهد شبستری پیرامون وحی]]
    [[جستاری در عرفان نظری و عملی]]
    [[گستره‌ی شریعت]]
    [[انسان‌شناسی اسلامی]]
    [[حکمت و معماری]]
    [[اسلام شناسی]]
    [[انسان‌شناسی نوصدرایی و علوم انسانی]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]  
    [[رده:زندگی‌نامه]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:نویسندگان]]
    [[رده:متکلمان شیعه]]
    [[رده:فقیهان شیعه]]
    [[رده:نویسندگان جدید و معاصر فلسفه اسلامی]]
    [[رده:مدیران]]
    [[رده:استادان دانشگاه]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]]
    [[رده:شاگردان آیت‌الله جوادی آملی]]
    [[رده:شاگردان آیت‌الله يحيى انصارى شيرازى]]
    [[رده:اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۷

    عبدالحسین خسروپناه
    NUR10361.jpg
    نام کاملعبدالحسین خسروپناه
    ولادت1345ش
    محل تولددزفول، ایران
    دینمسلمان
    مذهبشیعه
    پیشهاستاد فلسفهٔ پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
    منصبدبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی
    اطلاعات علمی
    درجه علمیدکتری
    اساتید

    عبدالحسین خسروپناه (متولد 1345ش)، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، استاد فلسفهٔ پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.

    ولادت

    ایشان در بهمن ماه 1345 ش مصادف با شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان در شهرستان دزفول، چشم به جهان طبیعت گشود.

    تحصیلات

    دروس حوزوی را در كنار دروس متوسطه (رشته تجربی) در سال 1362 آغاز كرد و به مدت شش سال در سال 1368ش در مقطع سطح سوم حوزه علمیه فارغ‌ التحصیل شد.

    وی، علاوه بر دروس متعارف حوزه علمیه قم، كتاب‌های دیگر ادبى و فقهى و اصولى و فلسفی از جمله شرح نظام، شرح مطول، شرایع الاسلام، حلقات شهید صدر، قوانین و فلسفتنا را در مدرسه‌های علمیه آیت‌الله معزی و آیت‌الله نبوی و آیت‌الله قاضی در شهرستان دزفول و نیز تابستان‌ها در حوزه‌های علمیه طزرجان یزد و قم فرا گرفت و از محضر استادان برجسته‌ حوزه‌های علمیه، همچون: آیات مكرم آقایان حاج شیخ محمدکاظم مدرسیان، حاج سید مجدالدین قاضى دزفولی، حاج شیخ مدرس افغانی، حاج شیخ قدرت‌الله وجدانی فخر، حاج شیخ کاظم تدین نژاد، حاج شیخ کاظم سبط الشیخ و حاج شیخ محسن اراکی بهره فراوان برد.

    استاد خسروپناه در سال 1368 دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه قم آغاز كرد و دوازده سال از محضر استادانی همچون حضرات آیات عظام: وحید خراسانی، فاضل لنكرانى، سبحانی، ناصر مکارم شیرازی در حوزه علمیه قم، بهره برد. تحصیل دروس تخصصى كلام اسلامى را در كنار دروس خارج فقه و اصول در سال 1370 شمسی آغاز کرده و در سال 1374 در مقطع دكتراى كلام اسلامى با رتبه اول از مؤسسه امام صادق (علیه‌السلام) فارغ التحصیل شد و پایان نامه خود را با عنوان انتظارات بشر از دین به اتمام رساند.

    تحصیل تفسیر قرآن و فلسفه و عرفان و بهره‌مندی از محضر استادانی همچون، آیت‌الله تدین‌‏نژاد، آیت‌الله حسن‌‏زاده آملی، آیت‌الله جوادى آملی، آیت‌الله مصباح یزدی، آیت‌الله سبحانی و آیت‌الله انصاری شیرازی، یکی دیگر از بخش‌های تحصیلی‌ استاد خسروپناه به شمار می‌آید كه از سال 1364ش تا سال 1385 ادامه داشته است.

    مشاغل

    ایشان از سال 1370ش در كنار تحصیل به فعالیت پژوهشى فردی و جمعی اشتغال ورزیده و مدیریت‌های پژوهشی و اجرایی خُرد و کلان داشته است.

    یکی از توفیقات الهی ایشان، زمینه تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی از سال 1362ش در كنار تحصیل بوده است که تا كنون در مدارس علمیه دزفول و قم و مؤسسه امام صادق و مؤسسه امام خمینی و جامعه الزهراء به تدریس ادبیات، فقه، اصول، فلسفه و كلام اشتغال علمی داشته و نیز از سال 1365 در تربیت معلم دزفول و دانشگاه‌هاى شهید چمران اهواز، شهید بهشتى و علوم پزشکی شهید بهشتی، علامه طباطبایی، تربیت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم اسلامى رضوى مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد و مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به تدریس دروس فلسفى و كلامى پرداخته است و توانسته همه کتاب‌های متعارف حوزه علمیه، از جامع‌المقدمات تا کفایه و همچنین از بدایة الحکمة تا الشواهد الربوبیة و اسفار اربعه را در حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌های کشور تدریس کند.

    استاد خسروپناه از سال 1374 تا کنون، در كنگره‌‏ها و همایش‏هاى علمى داخلی و بین‌المللی شركت کردند و مقالات پذیرفته شده خود را قرائت كند. وی در کشورهای عربستان، انگلستان، عراق، امارات، قطر، چین، روسیه، ترکیه، گرجستان، مالزی، پاکستان، هندوستان، لبنان، سوریه، اتریش، سوئیس، سوئد، اندونزی، قزاقستان، بوسنی و هرزگوین، ایتالیا و واتیکان، تانزانیا، کنیا و زنگبار سخنرانی‌های متعدد داشته‌اند.

    اجازه اجتهاد

    استاد خسروپناه از سال 1375 توسط آیت‌الله مدرسیان در دروس فقه و اصول اجازه اجتهاد و نقل حدیث گرفتند و از سال 1394 به رتبه استاد تمامی دست یافتند و اینک از استادان مشهور حوزه علمیه قم چندین اجازه اجتهاد و اجازه روایی دارند.

    نظرات

    نظریه‌ها و دیدگاه‌های اختصاصی استاد خسروپناه، عبارتند از: 1- نظریه فلسفه فلسفه اسلامی که در هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه پردازی به عنوان نوآوری پذیرفته شد. 2- نظریه دیدبانی 3- نظریه حکمت خودی و تغییر موضوع فلسفه به وجود انضمامی انسان 4- رئالیسم شبکه‌ای و تئوری بداهت نظام‌مند کارآمد 5- الگوی حکمی- اجتهادی و روش‌شناسی حکمی- اجتهادی 6- نظریه فرایندی از مبانی تا نظام‌های عینی

    مهمترین دغدغه‌های فکری و فلسفی و فقهی استاد خسروپناه در دو حوزه مشخص می‌شود: اول، جریان‌شناسی فکری ایران و جهان اسلام و دوم، اسلامی سازی علوم انسانی و به تبع آن، نظام سازی فقه اسلامی

    آثار

    1. اصطلاح نامه فلسفه؛
    2. كلام جدید؛
    3. جامعه مدنى و حاكمیت مدنى؛
    4. گفتمان مصلحت؛
    5. انتظارات بشر از دین؛
    6. جامعه علوى در نهج‌البلاغه؛
    7. گستره شریعت؛
    8. پلورالیزم دینى و سیاسى؛
    9. قلمرو دین؛
    10. اخلاق در قرآن؛
    11. آسیب‌شناسی جامعه دینی؛
    12. جریانهای فکری ایران معاصر؛
    13. شریعه شهود (درباره استاد سید جلال‌الدین آشتیانی و پاره‌ای از آراء حکمی او؛
    14. فلسفه‌های مضاف؛
    15. جریان‌شناسی فکری ایران معاصر؛
    16. آسیب‌شناسی جامعه دینی؛
    17. آسیب‌شناسی دین پژوهی معاصر: تحلیل دین‌شناسی شریعتی، بازرگان و سروش؛
    18. نظام معرفت‌شناسی صدرایی، با همکاری حسن پناهی آزاد؛
    19. مسائل جدید كلامی و فلسفه دین جلد؛
    20. فقه در محک زمانه: نقدی بر مقاله “فقه در ترازو” اثر دکتر سروش؛
    21. هستی شناسی معرفت، با همکاری حسن پناهی آزاد؛
    22. جریان‌شناسی ضد فرهنگ‌ها؛
    23. دین‌شناسی؛
    24. روشنفکری و روشنفکران؛
    25. فلسفه فلسفه اسلامی؛
    26. علامه طباطبایی، فیلسوف علوم انسانی- اسلامی؛
    27. اندیشه نامه علامه شعرانی؛
    28. رویکرد استاد مطهری به علم و دین؛
    29. دراسه تحلیلیه للمعرفه الدینیه عند سروش؛
    30. انتظارات اعتدالی از دین؛
    31. کلام نوین اسلامی؛
    32. فلسفه علوم انسانی؛
    33. شریعتی، دین و جامعه؛
    34. اندیشه‌های حکمی و اجتهادی شهید آیت‌الله محمدباقر صدر؛
    35. تحلیل معرفت؛
    36. سالک فکرت، ارج نامه استاد دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی؛
    37. تولید و تکوین علوم انسانی اسلامی؛
    38. سروش، دین و نواندیشی؛
    39. دین‌شناسی؛
    40. علم دینی؛
    41. پرستاری حکیمانه؛
    42. درجست و جوی علوم انسانی اسلامی؛
    43. انسان‌شناسی اسلامی؛
    44. رئالیسم معرفتی؛
    45. روش‌شناسی علوم اجتماعی؛
    46. منظومه فکری امام خمینی(ره)؛
    47. کثرت گرایى دینى؛
    48. فلسفه امامت؛
    49. سکولاریزم نقابدار؛
    50. جریان‌شناسی تصوف؛
    51. جریان‌شناسی فکری جهان اسلام[۱].

    پانویس

    1. پایگاه مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی

    منابع مقاله

    پایگاه مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی

    وابسته‌ها

    مسائل جدید کلامی و فلسفه دین

    هستی شناسی معرفت

    كلام جديد

    شريعه شهود درباره استاد سيد جلال‌الدين آشتيانی و پاره‌ای از آراء حکمی او

    نقش شیعه در پیشرفت منطق و مکاتب حکمت اسلامی

    نقش شیعه در گسترش علوم عقلی

    الکلام الإسلامي المعاصر

    کلام نوین اسلامی

    منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (نظام بینشی، منشی و کنشی)

    منظومه فکری امام خمینی(ره)

    جریان‌شناسی فکری ایران معاصر

    جریان‌شناسی ضد فرهنگ‌ها: تبیین و تحلیل جریان‌های فرهنگی معارض با فرهنگ ناب محمدی(ص) و علوی(ع) همچون شیطان پرستی، موسیقی گرایی...

    سکولاریسم نقابدار (تبیین انتقادی دین‌شناسی عبدالکریم سروش)

    فلسفه شناخت

    انتظارات بشر از دين

    آسیب‌شناسی دین پژوهی معاصر: تحلیل دین‌شناسی شریعتی، بازرگان و سروش

    بیست گفتار درباره فلسفه و فقه علوم اجتماعی

    الجامع لشرحی التجرید

    فلسفه علم، فناوری و جامعه

    جامعه مدنی و حاکمیت دینی

    جامعه‌ی علوی در نهج‌البلاغه

    تولید و تکوین علوم انسانی اسلامی: تحریر درس‌گفتارهای دوره فلسفه علوم انسانی دکتر عبدالحسین خسروپناه و دکتر حمید پارسانیا

    قلمرو دین

    نظریه‌پردازی در علوم انسانی حکمی

    فلسفه علوم انسانی (بنیادهای نظری)

    فلسفه فلسفه اسلامی

    فلسفه فقه اجتماع

    اخلاق در قرآن (خسروپناه)

    نظام معرفت‌شناسی صدرایی

    تحلیل معرفت

    کلام جدید با رویکرد اسلامی

    در جستجوی علوم انسانی اسلامی: تحلیل نظریه‌های علم دینی و آزمون الگوی حکمی - اجتهادی در تولید علوم انسانی اسلامی

    اندیشه‌های حکمی و اجتماعی شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر

    آسیب‌شناسی جامعه دینی

    رئالیسم معرفتی

    روش‌شناسی علوم اجتماعی

    گفتمان مصلحت

    فراتر از امر بشری: نقدی بر دیدگاه سروش و مجتهد شبستری پیرامون وحی

    جستاری در عرفان نظری و عملی

    گستره‌ی شریعت

    انسان‌شناسی اسلامی

    حکمت و معماری

    اسلام شناسی

    انسان‌شناسی نوصدرایی و علوم انسانی