کمره‌ای، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'اخلاق اسلامی ' به 'اخلاق اسلامى')
    (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR00832.jpg|بندانگشتی|کمره‎‌ای، محمدباقر]]
    [[پرونده:NUR00832.jpg|بندانگشتی|کمره‎‌ای، محمدباقر]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|کمره‎‌ای، محمدباقر
    ! نام!! data-type="authorName" |کمره‎‌ای، محمدباقر
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| خمینی عراقی، محمدباقر
    | data-type="authorOtherNames" | خمینی عراقی، محمدباقر


    کمره‌ای خمینی، محمدباقر
    کمره‌ای خمینی، محمدباقر
    خط ۱۷: خط ۱۷:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |محمد
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1283 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |1284ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |ورآباد خمين
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1374 هـ.ش یا 1416 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1374 ش یا 1416 ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله عبدالكريم حائرى]]
     
    حجت‌الاسلام مسجد شاهى
     
    [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]
     
    [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]
     
    [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[تحف العقول عن آل‌الرسول صلی الله علیهم]]  
    | data-type="authorWritings" |[[تحف العقول عن آل‌الرسول صلی‌الله‌عليهم]]  


    [[مروارید حکمت از دریای عصمت]]
    [[مروارید حکمت از دریای عصمت]]


    [[أصول الفوائد الغرویة في مسائل علم الأصول وفقا للنظریات الحدیثة الدقیقة]]
    [[أصول الفوائد الغرویة في مسائل علم الأصول وفقا للنظریات الحدیثة الدقیقة]]
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE832AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00832AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    {{کاربردهای دیگر|کمره‌ای (ابهام زدایی)}}


    '''محمدباقر خمينى كمره‌اى''' فرزند محمد، از علماى مشهور و از نويسندگان به نام دهه بيست به بعد است كه افزون بر قلم‌زدن در عرصه دين و سياست دينى و نيز ترجمه متون كهن حديثى به فارسى، درباره مسائل و مباحث اجتماعى و سياسى از ديدگاه اسلام نيز فعال بود و مى‌كوشيد تا هماهنگ با زمان از اسلام، يك دين سياسى و اجتماعى راهگشا براى دشوارى‌هاى جهان معاصر ارائه دهد.
    '''محمدباقر خمينى كمره‌اى''' (۱۲۸۴ش-۱۳۷۴ش)، فقیه، مؤلف، مترجم، از نویسندگان مجله آیین اسلام، مؤسس تشکلی به نام «هیئت روحانی منتظم»


    او كه تا سال 1374ش در قيد حيات بود، در اصل از همشهرى‌ها و همدوره‌اى‌هاى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود كه پابه‌پاى ايشان، در حوزه درس آيت‌الله حائرى در اراك و سپس قم تحصيل كرد.
    == ولادت ==
    در سال 1323ق برابر با 1284ش در روستاى ورآباد خمين، ميان يك خانواده علمى به دنيا آمده و در آغوش محبّت مادرى كه دلش از مهر خداوند و عشق اسلام لبريز بود پرورش يافت. پدرى دانشمند و پاکدل به نام آشيخ محمد باسعى وافر به تعليم و تربيت او پرداخت.
     
    == تحصیلات ==
    در هيجده سالگى پس از اتمام مقدمات و مقدار كافى سطوح فقه و اصول كه پيش پدر دانشمندش ياد گرفته بود، برای ادامه تحصيلات به اراك رهسپار و پس از شش ماه اقامت در آنجا، به طرف قم مهاجرت نمود.
     
    وى از اساتيد وقت به‌ويژه آيت‌الله شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى]] در زمينه فقه و اصول استفاضه به‌سزا كرده تا موفق به تحصيل اجازت اجتهاد گرديد. وى در رشته فلسفه و رياضيات نيز از اساتيد مبرّز تعقيب نموده و قريب يك سال هم دراصفهان محضر درسى و خصوصى حجت‌الاسلام مسجد شاهى را درك و از مصاحبت جمعى از علماى نخبه و دانشمندان متنوع آن سامان برخوردار گشت. در اين هنگام بود كه به تأليف كتب فقه و اصول و به تنظيم كتب و مقالات اجتماعى پرداخت و كتابى به نام «فوائد ربيعية» در حلّ مشكلات مسائل فقه و اصول و كتابى به نام «ايقاظ البشر» در علم اجتماع و فلسفه نشو و ارتقاء و كتابى به نام «السيف المشهر فى تحقيق اسم المصدر» به رشته تأليف درآورد.


    وى همزمان به مطالعه آثار عربى منتشره در بلاد عربى به‌خصوص در زمينه‌هاى اسلامى علاقه‌مند بود، چندان كه به سرعت خود را با شرايط آنها نزديك كرد و آثارى به همان قلم در عتبات تأليف و به چاپ رساند.
    کمره‌ای در سال ۱۳۴۹ق برای ادامه تحصیلات به نجف رفت و نزد [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و دیگران ادامه تحصیل داد. وى تا سال 1312ش به اخذ اجازات اجتهاد از مجتهدين والا مقام آن خطّه نيز نايل آمده است.


    گويا درست در ايامى كه رضاشاه از ايران رفت، به كشورش بازگشت و در تهران ساكن شد. چنان‌كه از زندگينامه وى به دست مى‌آيد، اقامت وى در تهران، در سال 1320ش بود.
    سپس سفرى به ايران كرده و وسايل حج را فراهم آورده و از راه جَبَل به مكه معظّمه تشرّف جسته و چند ماه در مكه و مدينه توقف نمود و به حفظ قرآن و تكميل اطلاعات اسلامى خويش پرداخته و بعد از هشت ماه، به نجف اشرف برگشت و به تأليف كتاب «نفيس‌الدين فى طور الاجتماع» و كتاب «فروع‌الدين» آغاز و به تدريس علوم مختلفه اشتغال ورزيد و اكثر اوقات خود را در زاويه‌هاى مسجد سهله و كوفه به سر برد.


    وى به سرعت دست به كار فعاليت‌هاى علمى، نگارشى و مطبوعاتى زد و تا سال 1324ش چندين اثر از خود به چاپ رساند.
    تا سال 1319ش (به جز از سفرى كه در طى‌اين مدت به خراسان رخ نموده) در عتبات عاليات رحل اقامت افكند و يك دوره كامل در اصول فقه تنظيم نمود.


    او در سال 1323ق1284/ش در روستاى ورآباد خمين، ميان يك خانواده علمى به دنيا آمده و در آغوش محبّت مادرى كه دلش از مهر خداوند و عشق اسلام لبريز بود پرورش يافت. پدرى دانشمند و پاكدل به نام آشيخ محمد باسعى وافر به تعليم و تربيت او پرداخت.
    او افزون بر قلم‌زدن در عرصه دين و سياست دينى و نيز ترجمه متون كهن حديثى به فارسى، درباره مسائل و مباحث اجتماعى و سياسى از ديدگاه اسلام نيز فعال بود و مى‌كوشيد تا هماهنگ با زمان از اسلام، يك دين سياسى و اجتماعى راهگشا براى دشوارى‌هاى جهان معاصر ارائه دهد.


    خداوند قريحه سرشار و فكر تابناكى به وى ارزانى داشت كه با عشق به تحصيل دانش‌ها همدوش و توأم بوده و در هيجده سالگى پس از اتمام مقدمات و مقدار كافى سطوح فقه و اصول كه پيش پدر دانشمندش ياد گرفته بود، به عنوان ادامه تحصيلات خود به سوى اراك رهسپار و پس از شش ماه اقامت در آنجا، به طرف قم مهاجرت نمود.
    او كه تا سال 1374ش در قيد حيات بود، در اصل از همشهرى‌ها و همدوره‌اى‌هاى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود كه پابه‌پاى ايشان، در حوزه درس آيت‌الله حائرى در اراك و سپس قم تحصيل كرد.


    وى از اساتيد وقت به‌ويژه آيت‌الله شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى]] در زمينه فقه و اصول استفاضه به‌سزا كرده تا موفق به تحصيل اجازت اجتهاد گرديد. وى در رشته فلسفه و رياضيات نيز از اساتيد مبرّز تعقيب نموده و قريب يك سال هم دراصفهان محضر درسى و خصوصى حجت‌الاسلام مسجد شاهى را درك و از مصاحبت جمعى از علماى نخبه و دانشمندان متنوع آن سامان برخوردار گشت. در اين هنگام بود كه به تأليف كتب فقه و اصول و به تنظيم كتب و مقالات اجتماعى پرداخت و كتابى به نام «فوائد ربيعية» در حلّ مشكلات مسائل فقه و اصول و كتابى به نام «ايقاظ البشر» در علم اجتماع و فلسفه نشو و ارتقاء و كتابى به نام «السيف المشهر فى تحقيق اسم المصدر» به رشته تأليف درآورد.
    وى همزمان به مطالعه آثار عربى منتشره در بلاد عربى به‌خصوص در زمينه‌هاى اسلامى علاقه‌مند بود، چندان كه به سرعت خود را با شرايط آنها نزديك كرد و آثارى به همان قلم در عتبات تأليف و به چاپ رساند.


    در سال 1349ق/ 1308ش محض تكميل تحصيلات خود، عازم عتبات عاليات گرديده و در حوزه‌هاى علمى نجف اشرف، حضور به‌هم رسانيده و از محاضر مشاهير مدرسين اين دارالعلم، استفاده شايان نمود. وى تا سال 1312ش به اخذ اجازات اجتهاد از مجتهدين والا مقام آن خطّه نيز نايل آمده است.
    گويا درست در ايامى كه رضاشاه از ايران رفت، به كشورش بازگشت و در تهران ساكن شد. چنان‌كه از زندگی‌نامه وى به دست مى‌آيد، اقامت وى در تهران، در سال 1320ش بود.


    سپس سفرى به ايران كرده و وسايل حج را فراهم آورده و از راه جَبَل به مكه معظّمه تشرّف جسته و چند ماه در مكه و مدينه توقف نمود و به حفظ قرآن و تكميل اطلاعات اسلامى خويش پرداخته و بعد از هشت ماه، به نجف اشرف برگشت و به تأليف كتاب «نفيس الدين فى طور الاجتماع» و كتاب «فروع الدين» آغاز و به تدريس علوم مختلفه اشتغال ورزيد و اكثر اوقات خود را در زاويه‌هاى مسجد سهله و كوفه به سر برد.
    وى به سرعت دست به كار فعالیت‌های علمى، نگارشى و مطبوعاتى زد و تا سال 1324ش چندين اثر از خود به چاپ رساند.


    تا سال 1319ش (به جز از سفرى كه در طى‌اين مدت به خراسان رخ نموده) در عتبات عاليات رحل اقامت افكند و يك دوره كامل در اصول فقه تنظيم نمود.
    == وفات ==
    او در ۵ محرم سال ۱۴۱۶ق (۱۴ خرداد ۱۳۷۴ش) از دنیا رفت و در حرم عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.


    == آثار==
    == آثار==


    از ديگر آثار ايشان است:
    از ديگر آثار ايشان است:
    خط ۷۴: خط ۸۹:
    #ايقاظ البشر؛
    #ايقاظ البشر؛
    #اصول الفوائد الغروية؛
    #اصول الفوائد الغروية؛
    #حاشيه بر [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]؛
    #حاشيه بر [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]؛
    #حاشيه بر كفايه؛
    #حاشيه بر كفايه؛
    #العناوين و المباحث؛
    #العناوين و المباحث؛
    #الدين فى طور الاجتماع؛
    #الدين فى طور الاجتماع؛
    #فصل الخصومة فى الورود و الحكومة؛
    #فصل الخصومة فى الورود و الحكومة؛
    #روحانيت و اسلام؛
    #روحانیت و اسلام؛
    #ترجمه تاريخ الحسين(ع).
    #ترجمه تاريخ الحسين(ع).


    خط ۸۵: خط ۱۰۰:
    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[امالی شيخ صدوق]]  
    [[امالی شيخ صدوق]]  


    خط ۹۳: خط ۱۰۹:
    [[آسمان و جهان]]  
    [[آسمان و جهان]]  


    [[اخلاق اسلامى]]
    [[اخلاق اسلامی]]


    [[تحف العقول عن آل الرسول صلی‌الله‌علیهم (کمره‌ای)]]  
    [[تحف العقول عن آل الرسول صلی‌الله‌علیهم (کمره‌ای)]]  
    خط ۱۰۵: خط ۱۲۱:
    [[ترجمه کتاب كمال‌الدين و تمام النعمة]]  
    [[ترجمه کتاب كمال‌الدين و تمام النعمة]]  


    [[اصول كافى]] و شارح
    [[ترجمه دارالسلام در حقیقت خواب و گزارش آن]]
     
    [[اصول كافى]]  
     
    [[ترجمه نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم و يليه نفثة المصدور فيما يتجدد به حزن العاشور|نفس المهموم: در کربلا چه گذشت؟ (چاپ هشتم)]]


    [[ترجمه نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم و يليه نفثة المصدور فيما يتجدد به حزن العاشور|نفس المهموم: در کربلا چه گذشت؟ (چاپ هشتم)]]  
    [[واقعه‌ی عاشورا: در منابع کهن]]


    [[منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة (خویی)]]
    [[منهاج البراعة في شرح نهج‌البلاغة (خویی)]]  


    [[مروارید حکمت از دریای عصمت]]  
    [[مروارید حکمت از دریای عصمت]]  
    خط ۱۱۵: خط ۱۳۵:
    [[أصول الفوائد الغرویة في مسائل علم الأصول وفقا للنظریات الحدیثة الدقیقة]]
    [[أصول الفوائد الغرویة في مسائل علم الأصول وفقا للنظریات الحدیثة الدقیقة]]


    [[در کربلا چه گذشت؟ ترجمه نفس المهموم]] (چاپ هجدهم)
    [[در کربلا چه گذشت؟ ترجمه نفس المهموم]]  


    [[مشاهير دانشمندان اسلام]]  
    [[مشاهير دانشمندان اسلام]]  
    خط ۱۲۷: خط ۱۴۷:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مترجمان]]
    [[رده:عاشوراپژوهان]]

    نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۶

    کمره‎‌ای، محمدباقر
    نام کمره‎‌ای، محمدباقر
    نام‌های دیگر خمینی عراقی، محمدباقر

    کمره‌ای خمینی، محمدباقر

    کمره

    کمریی

    کمره‌ای، محمدباقر بن محمد

    نام پدر محمد
    متولد 1284ش
    محل تولد ورآباد خمين
    رحلت 1374 ش یا 1416 ق
    اساتید آیت‌الله عبدالكريم حائرى

    حجت‌الاسلام مسجد شاهى

    سید ابوالحسن اصفهانی

    میرزای نائینی

    آقا ضیاء عراقی

    برخی آثار تحف العقول عن آل‌الرسول صلی‌الله‌عليهم

    مروارید حکمت از دریای عصمت

    أصول الفوائد الغرویة في مسائل علم الأصول وفقا للنظریات الحدیثة الدقیقة

    کد مؤلف AUTHORCODE00832AUTHORCODE

    محمدباقر خمينى كمره‌اى (۱۲۸۴ش-۱۳۷۴ش)، فقیه، مؤلف، مترجم، از نویسندگان مجله آیین اسلام، مؤسس تشکلی به نام «هیئت روحانی منتظم»

    ولادت

    در سال 1323ق برابر با 1284ش در روستاى ورآباد خمين، ميان يك خانواده علمى به دنيا آمده و در آغوش محبّت مادرى كه دلش از مهر خداوند و عشق اسلام لبريز بود پرورش يافت. پدرى دانشمند و پاکدل به نام آشيخ محمد باسعى وافر به تعليم و تربيت او پرداخت.

    تحصیلات

    در هيجده سالگى پس از اتمام مقدمات و مقدار كافى سطوح فقه و اصول كه پيش پدر دانشمندش ياد گرفته بود، برای ادامه تحصيلات به اراك رهسپار و پس از شش ماه اقامت در آنجا، به طرف قم مهاجرت نمود.

    وى از اساتيد وقت به‌ويژه آيت‌الله شيخ عبدالكريم حائرى در زمينه فقه و اصول استفاضه به‌سزا كرده تا موفق به تحصيل اجازت اجتهاد گرديد. وى در رشته فلسفه و رياضيات نيز از اساتيد مبرّز تعقيب نموده و قريب يك سال هم دراصفهان محضر درسى و خصوصى حجت‌الاسلام مسجد شاهى را درك و از مصاحبت جمعى از علماى نخبه و دانشمندان متنوع آن سامان برخوردار گشت. در اين هنگام بود كه به تأليف كتب فقه و اصول و به تنظيم كتب و مقالات اجتماعى پرداخت و كتابى به نام «فوائد ربيعية» در حلّ مشكلات مسائل فقه و اصول و كتابى به نام «ايقاظ البشر» در علم اجتماع و فلسفه نشو و ارتقاء و كتابى به نام «السيف المشهر فى تحقيق اسم المصدر» به رشته تأليف درآورد.

    کمره‌ای در سال ۱۳۴۹ق برای ادامه تحصیلات به نجف رفت و نزد سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای نائینی، آقا ضیاء عراقی و دیگران ادامه تحصیل داد. وى تا سال 1312ش به اخذ اجازات اجتهاد از مجتهدين والا مقام آن خطّه نيز نايل آمده است.

    سپس سفرى به ايران كرده و وسايل حج را فراهم آورده و از راه جَبَل به مكه معظّمه تشرّف جسته و چند ماه در مكه و مدينه توقف نمود و به حفظ قرآن و تكميل اطلاعات اسلامى خويش پرداخته و بعد از هشت ماه، به نجف اشرف برگشت و به تأليف كتاب «نفيس‌الدين فى طور الاجتماع» و كتاب «فروع‌الدين» آغاز و به تدريس علوم مختلفه اشتغال ورزيد و اكثر اوقات خود را در زاويه‌هاى مسجد سهله و كوفه به سر برد.

    تا سال 1319ش (به جز از سفرى كه در طى‌اين مدت به خراسان رخ نموده) در عتبات عاليات رحل اقامت افكند و يك دوره كامل در اصول فقه تنظيم نمود.

    او افزون بر قلم‌زدن در عرصه دين و سياست دينى و نيز ترجمه متون كهن حديثى به فارسى، درباره مسائل و مباحث اجتماعى و سياسى از ديدگاه اسلام نيز فعال بود و مى‌كوشيد تا هماهنگ با زمان از اسلام، يك دين سياسى و اجتماعى راهگشا براى دشوارى‌هاى جهان معاصر ارائه دهد.

    او كه تا سال 1374ش در قيد حيات بود، در اصل از همشهرى‌ها و همدوره‌اى‌هاى امام خمينى(ره) بود كه پابه‌پاى ايشان، در حوزه درس آيت‌الله حائرى در اراك و سپس قم تحصيل كرد.

    وى همزمان به مطالعه آثار عربى منتشره در بلاد عربى به‌خصوص در زمينه‌هاى اسلامى علاقه‌مند بود، چندان كه به سرعت خود را با شرايط آنها نزديك كرد و آثارى به همان قلم در عتبات تأليف و به چاپ رساند.

    گويا درست در ايامى كه رضاشاه از ايران رفت، به كشورش بازگشت و در تهران ساكن شد. چنان‌كه از زندگی‌نامه وى به دست مى‌آيد، اقامت وى در تهران، در سال 1320ش بود.

    وى به سرعت دست به كار فعالیت‌های علمى، نگارشى و مطبوعاتى زد و تا سال 1324ش چندين اثر از خود به چاپ رساند.

    وفات

    او در ۵ محرم سال ۱۴۱۶ق (۱۴ خرداد ۱۳۷۴ش) از دنیا رفت و در حرم عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.

    آثار

    از ديگر آثار ايشان است:

    1. فوائد اصولية و رسالة فى تحقيق اسم المصدر؛
    2. ايقاظ البشر؛
    3. اصول الفوائد الغروية؛
    4. حاشيه بر مكاسب شيخ انصارى؛
    5. حاشيه بر كفايه؛
    6. العناوين و المباحث؛
    7. الدين فى طور الاجتماع؛
    8. فصل الخصومة فى الورود و الحكومة؛
    9. روحانیت و اسلام؛
    10. ترجمه تاريخ الحسين(ع).


    وابسته‌ها