هاشم‌پور سبحانی، توفیق

نام	هاشم‌پور سبحانی، توفیق
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد	1317ش
محل تولد	تبریز
رحلت
اساتید	احمدعلی رجایی بخارایی محمدجعفر محجوب عبدالباقی گولپینارلی عبدالرسول‌ خیام‌پور منوچهر‌ مرتضوی
برخی آثار	نثر و شرح مثنوی شریف مولانا جلال‌الدین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای از آنها فواید الفؤاد مثنوی معنوی منتخب التواریخ (بداونی)
کد مؤلف	AUTHORCODE04700AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، سبحانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

توفیق هاشم‌پور سبحانی (متولد 1317ش)، نویسنده، ادیب، مترجم، نائب رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، استاد زبان و ادبیات فارسی. ترجمه کتاب «مولانا جلال‌الدین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای‌ از‌ آنها»، از آثار وی است.

ولادت

توفیق هاشم‌پور سبحانی، در سال 1317ش، در شهر تبریز‌ دیده به جهان گشود.

تحصیلات

تحصیلات دوره ابتدایی خود را در دبستان رودکی و مقطع متوسطه را در دبیرستان‌های رشدیه‌ و لقمان‌ تبریز‌ گذراند. از معلمان دبیرستان وی، علی‌اکبر صبا، عبدالامیر سلیم، سنجر‌ باتمانقلیچ‌، جلیل تجلیل، جعفر شعار و مصطفی شعاریان را می‌توان نام برد. در سال 1341 مدرک کارشناسی خود‌ را‌ از‌ دانشگاه تبریز در رشته زبان و ادبیات فارسی اخذ کرد. احمد ترجانی‌زاده، یحیی‌ ماهیار‌ نوابی‌، سید حسن قاضی طباطبایی، محمدجعفر محجوب، محمود صناعی، احمدعلی رجایی بخارایی، عبدالرسول‌ خیام‌پور‌، منوچهر‌ مرتضوی از استادان وی در این دوره بودند. به‌صورت غیر مستقیم از جعفر‌ سلطان‌القرایی نیز درس آموخته است. سبحانی همواره از دبیران دوران دبیرستان و استادانش در‌ دانشگاه‌ تبریز‌ به بزرگی یاد کرده است. در سال 1342 وارد دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه‌ تربیت‌ معلم تهران شد. پس‌ از آن راهی ترکیه شد. با شرکت در آزمون‌ ورودی‌ دکترای‌ دانشگاه استانبول (اونیورسیته) در سال 1969م، موفق به ورود به رشته زبان عربی و فارسی شد‌ و در‌ سال 1974م، به دریافت درجه دکتری از این دانشگاه نائل آمد. در‌ همین‌ دانشگاه‌ استانبول بود که سمت شاگردی عبدالباقی گولپینارلی را یافت.

مشاغل

از سِمَت‌های اجرایی ایشان، نیابت ریاستِ‌ انجمن‌ آثار‌ و مفاخر فرهنگی، مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان (1358-1366) و سرپرستی‌ کتابخانه‌ مرکزی دانشگاه گیلان (1361-‌1362) بوده است.

وی سابقه تدریس زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه تبریز‌ و پیام‌ نور نیز داشته است. همچنین در سوابق وی تدریس در دبیرستان‌های بندر‌ انزلی‌ (1342-1351)، تهران (1352-‌1356)، نیز وجود‌ دارد‌.

ایشان‌ طی سال‌های 1374 تا 1376 مدتی در‌ دانشگاه‌ دهلی تدریس کرده است^[۱].

جوایز

ترجمه کتاب «مولانا جلال‌الدین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای‌ از‌ آنها»، از وی در دوره‌ سوم‌ کتاب سال‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد‌ اسلامی‌ به‌عنوان اثر برتر، برگزیده شد^[۲].