صفایی حائری، علی
على صفايى حائرى (1330-1378ش)، معروف به «عین صاد»، روحانی، نویسنده و اندیشمند شیعه بود که بر نگرش نظاممند به آموزههای دینی تأکید داشت. وی نظام تربیتی را بر دیگر نظامهای دینی مقدم میدانست و معتقد بود پیامبر با اِعمال روش تربیت اسلامی، فلسفه، عرفان، اخلاق و فقه اسلامی را در فکر و احساس و رفتار مؤمنان پرورش داده است. از وی آثار متعددی در زمینههای تربیتی، اجتماعی، اخلاقی و روش برداشت از قرآن و نهجالبلاغه به جای مانده است. او نوه شيخ محمدعلى صفايى حائرى بود.
ولادت
علی صفایی حائری فرزند مرحوم حاج شیخ عباس صفایی حائری و نوه شیخ محمدعلی صفایی حائری در سال 1330 هجری شمسی در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. پدربزرگش از علمای نجف و از شاگردان آخوند خراسانی بود که به دعوت عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم، به این شهر هجرت نمود.
تحصیلات
وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و گذراندن کلاس ششم نظام قدیم، در سن سیزده سالگی تحصیل علوم دینی و حوزوی را آغاز نمود.
اساتيد
دروس سطح حوزه را در مدت زمان كوتاهى، شايد حدود سه سال به اتمام رسانيد و وارد درس خارج شد و از اساتيدى بهره جست كه عبارتند از:
آقايان حجج اسلام و آيات بزرگوار بنى فضل، سيد محسن حسابهاى، اعتمادى، فاضل هرندى و آميرزا ابوالفضل موسوى تبريزى و شهيد محراب آيتاللَّه مدنى، سيد مهدى روحانى و آیتالله سبحانى، شيخ نصرت اللَّه بناروانى و فاضل قفقازى، فاضل و ستوده و حسين نورى همدانی، شيخ مرتضى حائرى و محقق داماد و پدر بزرگوارشان.
فعالیتها
صفایی حائری همزمان با تحصیلات حوزوی، به مطالعه گسترده در زمینه ادبیات معاصر ایران و جهان پرداخت. او در سنین نوجوانی با آثار نویسندگانی چون صادق هدایت و فرانتس کافکا آشنا شد و به تحلیل مکاتب فکری مختلف غربی و شرقی پرداخت. اولین نوشته تحلیلی خود با عنوان «مسئولیت و سازندگی» را در حدود هجده سالگی با امضای مستعار «عین صاد» منتشر کرد که بعدها به کتاب تبدیل شد.
وی در بهمنماه سال 1362 به عنوان مبلغ از طرف حوزه علمیه قم عازم جبهههای جنگ شد. فرزند بزرگش محمد در جبهه به شهادت رسید. صفایی حائری با هنرمندان بسیاری در ارتباط بود و اندیشههایش از میانه دهه 1380 شمسی مورد اقبال بیشتری قرار گرفت.[۱]
وفات
علی صفایی حائری سرانجام در سحرگاه روز سهشنبه 22 تیرماه 1378 شمسی (29 ربیعالاول 1420 قمری) در مسیر زیارت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و در اثر سانحه تصادف درگذشت. پیکر وی پس از تشییع در حرم حضرت معصومه(س) و اقامه نماز میت توسط سید مهدی روحانی، در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) قم، نزدیک قبر فرزند شهیدش به خاک سپرده شد.[۲]
آثار
- مسئوليت و سازندگى؛
- انسان؛
- روش نقد؛
- استاد و درس، صرف و نحو؛
- درآمدى بر علم اصول؛
- روش برداشت از قرآن؛
- رشد؛
- صراط؛
- تطهير با جارى قرآن؛
- غدير؛
- عاشورا؛
- وارثان عاشورا؛
- تو مىآيى؛
- درسهايى از انقلاب؛
- از معرفت دينى تا حكومت دينى؛
- بررسى؛
- حقيقت حج؛
- فقر و انفاق؛
- روابط متكامل زن و مرد؛
- يادنامه؛
- نامههاى بلوغ؛
- ذهنيت و زاويه ديد؛
- و با او، با نگاه فرياد مىكرديم؛
- بشنو از نى؛
- چهل حديث از امام حسين(ع)؛
- شرحى بر دعاهاى روزانه حضرت زهرا(س)؛
- روزهاى فاطمه(س)؛
- نظام اخلاقى اسلام؛
- نقدى بر: فلسفه دين، خدا در فلسفه، هرمنوتيك كتاب و سنت؛
- از وحدت تا جدايى؛
- پاسخ به پيام نهضت آزادى؛
- آيههاى سبز؛
- مشهور آسمان؛
- استاد و درس؛ ادبيات، هنر، نقد[۳].
پانویس
- ↑ ر.ک: علی صفایی حائری، پایگاه اطلاع رسانی حوزه
- ↑ ر.ک: مستند عین. صاد در شبکه تلوبیون
- ↑ بینام، پایگاه نورسافت مرکز تحقیقات کامپیوتری نور
منابع مقاله
وابستهها
تطهیر با جاری قرآن: تفسیر سوره بقره
تطهیر با جاری قرآن: تفسیر جزء سیام
شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س)
چهل حدیث از امام حسین علیهالسلام
حرکت (تحلیل جریان فکری و تربیتی انسان)
روش برداشت از قرآن (صفایی حائری)
و با او با نگاه، فریاد میکردیم
نظام اخلاقی اسلام(صفائی حائری)
نقدی بر فلسفه دین خدا در فلسفه هرمنوتیک کتاب و سنت
حقیقت حج به ضمیمهی ذبح، عامل حیات برتر
یادنامه زنده یاد علی صفایی حایری
بهار رويش: مروري بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان
روحانیت و حوزه؛ مشکلات و راهکارها