قرآن کریم (ترجمه امامی): تفاوت میان نسخه‌ها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '| پس از =↵| پیش از =↵}}↵↵↵{{کاربردهای دیگر|' به '| پس از = | پیش از = }} {{کاربردهای دیگر|') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ترجمه قرآن (ابهام زدایی)' به 'ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن ( | {{کاربردهای دیگر|ترجمه قرآن (ابهام‌‌زدایی)}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۰
| ترجمه قرآن کریم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امامی، ابوالقاسم (مترجم) فقیه نیریزی، میراحمد (خطاط) |
| ناشر | آفاق لارستان = سازمان اوقات و امور خيريه |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1370ش |
| چاپ | یکم |
| موضوع | قرآن - ترجمهها |
| زبان | فارسی - عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف8 / 59/66 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن کریم، ترجمه دکتر ابوالقاسم امامی، ترجمه‌ای است فارسی از قرآن کریم توسط ابوالقاسم امامی که با خط احمد نیریزی (قرن دوازدهم هجری) نوشته شده است.
ترجمه حاضر، در میان ترجمه‌های قرآن کریم، از امتیازات و ویژگی‌های فراوانی برخوردار است. این قرآن مترجم، به خط احمد نیریزی، بهترین خطاط ایرانی قرآن کریم، با کاغذی تمام‌گلاسه و با تهذیب بسیار جالب توجه، به چاپ رسیده است[۱].
در این ترجمه، مترجم خوش‌ذوق تا سرحد امکان، ادیبانه پیش رفته و زیبایی کلام پارسی را در خدمت ترجمه کلام راسای الهی به‌کار گرفته است. تلاش مترجم بر این بوده که ترجمه‌اش به‌دور از حشو و زوائد و پیراسته از نواقص و آراسته به زیور ادب و هنر باشد و آهنگ سخن پارسی را در ترجمه به آهنگ کلام الهی نزدیک گرداند و با استفاده از لغات سره فارسی، توانایی زبان فارسی را در ارائه مفاهیم گوناگون - پابه‌پای زبان عربی - نشان دهد[۲].
اهمیت این ترجمه در آن است که مترجم آن از این رهگذر، خدمت فراوانی به ادب پارسی نموده و با قلم زیبا و شیوای خویش، به احیای زبان فارسی پرداخته و برای ادب‌دوستان پارسی‌زبان، بهترین گنجینه ادب را به ارمغان نهاده است و سخنی که در سایه کلام الهی جای گیرد و قطره وجود را به دریای سخن بی‌پایان حق پیوند دهد، هرگز قدرش را از دست ندهد و در بوته نسیان جای نگیرد[۳].
باآنکه ترجمه حاضر، به اعتقاد برخی، بهترین ترجمه تا زمان حال می‌باشد، اما بااین‌حال، اشکالاتی در آن وجود دارد، از جمله آنکه در برخی از آیات، «یوم الدین» به «روز شمار» ترجمه شده است. در اینکه در این آیات، منظور از «یوم الدین»، «روز قیامت» است، شکی نیست، ولی سخن در این است که در مقام ترجمه، حتی‌الامکان باید معادل فارسی کلمه را قرار داد و معادل فارسی «دین» در این آیات، «پاداش» است نه «شمار»، چون شمار معمولا معادل حساب می‌آید[۴].
پانویس
منابع مقاله