شرح منطق مظفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =2 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =2 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور = ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[محمدی، علی]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| چاپ =5 | | چاپ =5 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13824 | ||
| کتابخوان همراه نور =13824 | | کتابخوان همراه نور =13824 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''شرح منطق مظفر'''، اثر علی محمدی | '''شرح منطق مظفر'''، اثر [[محمدی، علی|علی محمدی خراسانی]]، شرحی به زبان فارسی بر کتاب [[المنطق]] [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]] می‌باشد. این شرح در سال 1371ش، به پایان رسیده است<ref>متن کتاب، ج2، ص534</ref> | ||
شارح، مطابق با ترتیب مباحث | شارح، مطابق با ترتیب مباحث «[[المنطق]]»، بی‌آنکه عبارت عربی را ذکر کند، مفصلا به شرح و توضیح مطالب پرداخته است. | ||
کتاب | کتاب «[[المنطق]]» از آغاز به‌عنوان یک متن درسی تألیف شده است و این شرح نیز در همین قالب، در دو جلد و حاوی شرح تمام کتاب [[المنطق]] می‌باشد؛ لذا متن آن بسیار سلیس و روان است و هیچ‌گونه دشواری در آن دیده نمی‌شود و در آن توضیحات مناسب و مورد نیاز ارائه شده است. | ||
در کتاب | در کتاب «[[المنطق]]» در پایان بعضی از بخش‌ها برای فراگیری بهتر آن، سؤالاتی مطرح شده که در این شرح به آنها پاسخ داده شده است. | ||
شارح در تبیین مطالب، از نظرات علمایی چون فارابی<ref>ج1، ص465؛ ج2، ص50</ref>، ابن سینا<ref>ج1، ص316، 335، 431 و...</ref>، ملاصدرا<ref>ج1، ص25، 28، 34، 146 و...</ref>، حاجی سبزواری<ref>ج1، ص291، 308، 361، 401 و...</ref>، قطب‌الدین شیرازی<ref>ج1، ص449، 451 و...</ref>4)، خواجه نصیر طوسی<ref>ج1، ص75، 102، 119، 127، 128 و...</ref>، تفتازانی<ref>ج1، ص54</ref>و حتی شاعرانی چون سعدی شیرازی<ref>ج2، ص244</ref>بهره برده است. | شارح در تبیین مطالب، از نظرات علمایی چون [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]<ref>ج1، ص465؛ ج2، ص50</ref>، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]<ref>ج1، ص316، 335، 431 و...</ref>، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]<ref>ج1، ص25، 28، 34، 146 و...</ref>، [[سبزواری، هادی|حاجی سبزواری]]<ref>ج1، ص291، 308، 361، 401 و...</ref>، [[قطب‌الدین شیرازی]]<ref>ج1، ص449، 451 و...</ref>4)، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیر طوسی]]<ref>ج1، ص75، 102، 119، 127، 128 و...</ref>، [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانی]]<ref>ج1، ص54</ref>و حتی شاعرانی چون [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی شیرازی]]<ref>ج2، ص244</ref>بهره برده است. | ||
در ابتدای کتاب پیشگفتاری از مترجم آمده است که با بیان ویژگی‌های انسان آغاز شده است. ایشان، آخرین ویژگی را که برای انسان بیان نموده و مرتبط با منطق می‌باشد، تفکر و اندیشه است. او در این‌باره می‌گوید: داشتن فکر و اندیشه بزرگ‌ترین ویژگی انسان است و در سایه فکر است که انسان بر معلومات خود می‌افزاید. شارح در ادامه به فلسفه پیدایش منطق ارسطویی می‌پردازد و می‌گوید: منطق ارسطویی برای مبارزه با سفسطه در یونان که ناشی از عقاید فلسفی ضد و نقیض و رواج فوق‌العاده فن خطابه بود تدوین گردید. ارسطو به همين منظور قواعد منطقى را براى درست فكر كردن و تميز خطا از صواب، جمع و تدوين كرد<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، ج1، ص3 تا 5</ref> | در ابتدای کتاب پیشگفتاری از مترجم آمده است که با بیان ویژگی‌های انسان آغاز شده است. ایشان، آخرین ویژگی را که برای انسان بیان نموده و مرتبط با منطق می‌باشد، تفکر و اندیشه است. او در این‌باره می‌گوید: داشتن فکر و اندیشه بزرگ‌ترین ویژگی انسان است و در سایه فکر است که انسان بر معلومات خود می‌افزاید. شارح در ادامه به فلسفه پیدایش منطق ارسطویی می‌پردازد و می‌گوید: منطق ارسطویی برای مبارزه با سفسطه در یونان که ناشی از عقاید فلسفی ضد و نقیض و رواج فوق‌العاده فن خطابه بود تدوین گردید. [[ارسطو]] به همين منظور قواعد منطقى را براى درست فكر كردن و تميز خطا از صواب، جمع و تدوين كرد<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، ج1، ص3 تا 5</ref> | ||
ایشان در پایان با اشاره‌ای گذرا به مؤلفین بزرگ فلسفه ارسطویی، پیشگفتار را به پایان می‌برد<ref>پیشگفتار مترجم، ج1، ص5 تا 9</ref> | ایشان در پایان با اشاره‌ای گذرا به مؤلفین بزرگ فلسفه ارسطویی، پیشگفتار را به پایان می‌برد<ref>پیشگفتار مترجم، ج1، ص5 تا 9</ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
{{منطق}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[ | [[المنطق]] | ||
[[ | [[شرح کتاب المنطق]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:منطق]] | |||
[[رده:آثار عمومی منطقی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۲
| شرح منطق مظفر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی، علی (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | المنطق. شرح شرح المنطق |
| ناشر | الامام الحسن بن علي (عليهما‌السلام) |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 5 |
| موضوع | مظفر، محمدرضا، 1904 - 1964م. المنطق - نقد و تفسير |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BC 78 /ع4 م68028 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح منطق مظفر، اثر علی محمدی خراسانی، شرحی به زبان فارسی بر کتاب المنطق محمدرضا مظفر می‌باشد. این شرح در سال 1371ش، به پایان رسیده است[۱]
شارح، مطابق با ترتیب مباحث «المنطق»، بی‌آنکه عبارت عربی را ذکر کند، مفصلا به شرح و توضیح مطالب پرداخته است.
کتاب «المنطق» از آغاز به‌عنوان یک متن درسی تألیف شده است و این شرح نیز در همین قالب، در دو جلد و حاوی شرح تمام کتاب المنطق می‌باشد؛ لذا متن آن بسیار سلیس و روان است و هیچ‌گونه دشواری در آن دیده نمی‌شود و در آن توضیحات مناسب و مورد نیاز ارائه شده است.
در کتاب «المنطق» در پایان بعضی از بخش‌ها برای فراگیری بهتر آن، سؤالاتی مطرح شده که در این شرح به آنها پاسخ داده شده است.
شارح در تبیین مطالب، از نظرات علمایی چون فارابی[۲]، ابن سینا[۳]، ملاصدرا[۴]، حاجی سبزواری[۵]، قطب‌الدین شیرازی[۶]4)، خواجه نصیر طوسی[۷]، تفتازانی[۸]و حتی شاعرانی چون سعدی شیرازی[۹]بهره برده است.
در ابتدای کتاب پیشگفتاری از مترجم آمده است که با بیان ویژگی‌های انسان آغاز شده است. ایشان، آخرین ویژگی را که برای انسان بیان نموده و مرتبط با منطق می‌باشد، تفکر و اندیشه است. او در این‌باره می‌گوید: داشتن فکر و اندیشه بزرگ‌ترین ویژگی انسان است و در سایه فکر است که انسان بر معلومات خود می‌افزاید. شارح در ادامه به فلسفه پیدایش منطق ارسطویی می‌پردازد و می‌گوید: منطق ارسطویی برای مبارزه با سفسطه در یونان که ناشی از عقاید فلسفی ضد و نقیض و رواج فوق‌العاده فن خطابه بود تدوین گردید. ارسطو به همين منظور قواعد منطقى را براى درست فكر كردن و تميز خطا از صواب، جمع و تدوين كرد[۱۰]
ایشان در پایان با اشاره‌ای گذرا به مؤلفین بزرگ فلسفه ارسطویی، پیشگفتار را به پایان می‌برد[۱۱]
پاورقی‌های کتاب به توضیح ابهامات متن و مستندسازی مطالب اختصاص یافته است.
فهرست مطالب هر جلد در پایان آن آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.