فرهنگ بیست هزار مثل و حکمت و اصطلاح: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
شیوه کار، به این صورت است که آن مصراع از بیت که جنبه مثل یا اندرز دارد، با حروف درشت در آغاز سطر نوشته شده و مصراع دیگر، با حروف ریز در داخل پرانتز قرار گرفته و به دنبال آن گذارده شده است. چنانچه قسمت داخل پردانتز، مصراع اول بیت باشد، پس از آن، سه نقطه گذارده شده است؛ مانند: | شیوه کار، به این صورت است که آن مصراع از بیت که جنبه مثل یا اندرز دارد، با حروف درشت در آغاز سطر نوشته شده و مصراع دیگر، با حروف ریز در داخل پرانتز قرار گرفته و به دنبال آن گذارده شده است. چنانچه قسمت داخل پردانتز، مصراع اول بیت باشد، پس از آن، سه نقطه گذارده شده است؛ مانند: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''آنچه استاد ازل گفت بگو می‌گویم ''|2=''(در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند...)'}} حافظ. | |||
{{پایان}} | |||
و اگر قسمت درون پرانتز، مصراع دوم بیت باشد، پیش از آن سه نقطه گذارده شده است: | و اگر قسمت درون پرانتز، مصراع دوم بیت باشد، پیش از آن سه نقطه گذارده شده است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''توانا بود هرکه دانا بود ''|2=''(... ز دانش دل پیر برنا بود)'}} فردوسی. | |||
{{پایان}} | |||
چنانچه تمامی یک بیت جنبه مثل یا اندرز دارد، هر دو مصراع با حروف درشت و بدون پرانتز، به چاپ رسیده است: | چنانچه تمامی یک بیت جنبه مثل یا اندرز دارد، هر دو مصراع با حروف درشت و بدون پرانتز، به چاپ رسیده است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''بنی آدم اعضای یکدیگرند''|2='' که در آفرینش ز یک گوهرند'}} (سعدی)<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
{{پایان}} | |||
برخی دیگر از ویژگی‌های کتاب، به شرح زیر می‌باشد: | برخی دیگر از ویژگی‌های کتاب، به شرح زیر می‌باشد: | ||
# داستان‌ها به زبان ساده و به‌طور فشرده، آن‌طور که گردآورنده، آنها را دیده یا شنیده است، نوشته شده و چه‌بسا پاره‌ای از آنها، به شیوه‌های دیگر گفته یا شنیده شده باشد. | # داستان‌ها به زبان ساده و به‌طور فشرده، آن‌طور که گردآورنده، آنها را دیده یا شنیده است، نوشته شده و چه‌بسا پاره‌ای از آنها، به شیوه‌های دیگر گفته یا شنیده شده باشد. | ||
| خط ۵۶: | خط ۶۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۴
| فرهنگ بیست هزار مثل و حکمت و اصطلاح | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عظیمی، صادق (نويسنده) محقق، مهدی (مقدمه نويس) |
| ناشر | موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران - دانشگاه مک گیل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1382ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-5552-25-7 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ع۶ف۴ 3996 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فرهنگ بیست‌هزار مثل و حکمت و اصطلاح، مجموعه‌ای است گران‌بها و ارزشمند از بیست‌هزار مثل، حکمت و اصطلاح شیرین پارسی که توسط صادق عظیمی، گردآوری و تدوین و با پیشگفتار و مقاله‌ای از مهدی محقق، به چاپ رسیده است.
از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که در توضیح و تفسیر مثل‌ها و اصطلاحات و موارد به‌کاربردن آنها در اثر حاضر، با رعایت اختصار، کوشیده شده است که به ساده‌ترین رویه و با متداول‌ترین واژه‌ها، نوشته شود. نویسنده، معتقد است شعرها و گفته‌های سخنوران، به‌اندازه‌ای صریح و روان و و زیبا و روشن است که احتیاج به توضیح و تفسیر ندارد[۱].
شیوه کار، به این صورت است که آن مصراع از بیت که جنبه مثل یا اندرز دارد، با حروف درشت در آغاز سطر نوشته شده و مصراع دیگر، با حروف ریز در داخل پرانتز قرار گرفته و به دنبال آن گذارده شده است. چنانچه قسمت داخل پردانتز، مصراع اول بیت باشد، پس از آن، سه نقطه گذارده شده است؛ مانند:
حافظ.و اگر قسمت درون پرانتز، مصراع دوم بیت باشد، پیش از آن سه نقطه گذارده شده است:
| آنچه استاد ازل گفت بگو می‌گویم | (در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند...)' |
چنانچه تمامی یک بیت جنبه مثل یا اندرز دارد، هر دو مصراع با حروف درشت و بدون پرانتز، به چاپ رسیده است:
| توانا بود هرکه دانا بود | (... ز دانش دل پیر برنا بود)' |
برخی دیگر از ویژگی‌های کتاب، به شرح زیر می‌باشد:
- داستان‌ها به زبان ساده و به‌طور فشرده، آن‌طور که گردآورنده، آنها را دیده یا شنیده است، نوشته شده و چه‌بسا پاره‌ای از آنها، به شیوه‌های دیگر گفته یا شنیده شده باشد.
- درباره شعرهای خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی، آنچه در دیوان حافظ استاد پرویز ناتل خانلری آمده است، به نام ایشان ذکر شده و در مورد اشعار و ابیات و اندرزهای سعدی، از نسخه‌های گلستان و بوستان محمدعلی فروغی، استفاده شده است.
- در مورد دیگر شاعران و سخنوران، در صورت اختلاف بین متن‌های مختلف، از نظر علی‌اکبر دهخدا و احمد بهمنیار، پیروی شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
شیوه کار.
| بنی آدم اعضای یکدیگرند | که در آفرینش ز یک گوهرند' |