اشكاليات ترجمة معاني القرآن الكریم: تفاوت میان نسخهها
جز (افزودن ناوبری) |
جز (ردهافزایی) |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده: ترجمههای قرآن]] | [[رده: ترجمههای قرآن]] | ||
[[رده:آثار خاورشناسان]] |
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۱
اشکالیات ترجمه معانی القرآن الکریم | |
---|---|
پدیدآوران | عزب، محمود (نویسنده) |
ناشر | نهضة مصر |
مکان نشر | قاهره - مصر |
سال نشر | 1427 ق |
چاپ | 1 |
شابک | 977-14-3378-4 |
موضوع | قرآن - ترجمه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 63/8 /ع4الف5 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اشكاليات ترجمة معانى القرآن الكريم تألیف محمود العزب مىباشد.
اين اثر را مؤلف به توصيه شيخ الازهر جاد الحق در رابطه با بررسى ترجمه قرآن كه توسط جان بيرك(ژاكبرك) صورت گرفته بود به زبان فرانسه نگاشت و آنرا در شماره 4 مجله اسلامى فرانسه در سال 1999 ميلادى به چاپ رساند.
تاريخ ترجمههاى فرانسوى قرآن
برای اوّلين بار در سال 1647 ميلادی «آندره درويه» قرآن را مستقيما از روى متن عربى به زبان فرانسه به نام قرآن محمّد ترجمه كرد.دوّمين ترجمه قرآن به زبان فرانسوى، توسط «كلودساوارى» در دو جلد در سال 1783 ميلادى منتشر شد.پس از ترجمه این دو، مهمترين ترجمه فرانسوی «كازيميرسكى» است.در سال 1970 ميلادى این ترجمه با مقدّمه محمد اركون منتشر شد:جديدترين ترجمه قرآن به زبان فرانسه توسط «ژاكبرك» عضو فرهنگستان زبان عربى مصر و استاد برجسته كالج فرانسه است كه با توضيحات و مقدمه تحليلى در سال 1990 ميلادى چاپ شده است.
محمود العزب مؤلف کتاب كه برای اخذ مدرک دكترا دانشجوى دانشگاه سوربون پاريس بوده است، برای نوشتن پایاننامه با عنوان بررسى لغوى مقارن تعريف و تنكير در قرآن و عهد قديم به زبان عبرى در صدد مراجعه و مقابله با ترجمههاى فرانسوى و عبرى مىشود از جمله ترجمههاى فرانسوى بلاشر، كازيميرسكى، ماسون، حميد الله و ترجمه عبرى ابراهام بن شمش و يوسف ريقلين.
بعد از برگشت از پاريس و سالهاى تدريس در دانشگاه الازهر و توصيه رئيس الازهردر خصوص بررسى ترجمه فرانسوى ژانبرك به تألیف این کتاب دست ميزند.
ساختار و گزارش محتوا
اين اثر دربردارنده 150 مورد خطايى است كه در ترجمه ژانبرك از قرآن آمده است و مؤلف به تصحيح آنها پرداخته است.و این خطاهاى را در 5 نوع تقسيم مىكند حذف كلمه، كلمات و جملات كه در ترجمه بيان نشده است كه این نوع اول شمرده مىشود.
نوع دوم: مفاهيم و اصطلاحاتى كه در فرهنگ اسلامى معناى خاصى دارند همانند كلمه امّى، اعجمى كه مترجم فرانسوى در آنها مناقشه نموده است.
نوع سوم: مربوط به خطاهایى است كه مترجم بخاطر فهم نادرست از كلمه يا سياق جمله معنايى نادرست يا ناقص از قرآن بدست داده است مانند كلمه الشهر الحرام-كه مؤلف قسمت اعظم اشتباهات مترجمين فرانسوى را در این امر مىداند.
نوع چهارم:در این بحث مورد اختلاف برانگيز ترجمه با در نظرگرفتن قواعد عربى و تركيبات و ساختارهاى نحو بررسى مىگردد و خطاهایى كه مترجم در این زمينه بر اثر رعايت نكردن آنها دچار خلط و اشتباه شده است.
نوع پنجم: مترجم در زمانى كه به امر ترجمه مشغول است بايد یک تفسير از تفاسيرى كه مورد توافق نسبى علماء اسلام است مدّ نظر قرار دهد و در تمام مرحله ترجمه آن را بكار گيرد و در صورت اختلاف با تفاسير ديگر آنها را در حواشى و با ذكر منبع آورد كه مترجم فرانسوى با رعايت نكردن این اصل، دچار خطاهایى در ترجمه خويش شده است.
روش محمود العزب در تمام این مراحل اينگونه است كه اوّل آيه مورد نظر را ذكر سپس ترجمه فرانسوى را آورده بعد از آن اشكال را مطرح و سپس رأى خود را بيان مىكند و برای هرنوع، نمونههاى متعددى ذكر نموده است كه قابل توجه است و برای خواننده به زبان فرانسوى جاى تامل و بررسى است.
در صفحات اولیه اثر، به شرايط و ویژگیهاى مفسّر، مشتركات ترجمه فرانسوى و عبرى و سپس ذكر اشكاليات ترجمهها كهدر زمان بررسى و تدوين پایاننامه به آنها علم پيدا كرده است، رابطه و تداخل بحث استشراق و مستشرقان با مسئله ترجمه قرآن كريم و پاسخ به دو سؤال آيا ترجمه قرآن از نظر دين جايز است؟
در صورت اجازه دين بر ترجمه قرآن كريم، آيا امكان عملى آن ممكن است و در صورت امكان عملى آن، مشكلاتى كه مترجمان با آن برخورد كردهاند در طول زمان امكان ثبت و استخراج آنها امكان دارد؟