۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
{{کاربردهای دیگر|شاهآبادی (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|شاهآبادی (ابهامزدایی)}} | ||
'''محمدعلی شاهآبادی''' (۱۲۹۲-۱۳۶۹ق)، فقیه، مجتهد، استاد اخلاق و عرفان و فیلسوف شیعی. وی از اساتید برجسته حوزههای علمیه قم و تهران بود و مشهورترین شاگرد او [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] است. شاهآبادی در اعتراض به حرکتهای رضاخان پانزده ماه در حرم عبدالعظیم حسنی تحصن کرد و از مبارزان سرسخت دوره پهلوی اول به شمار میرفت. از مهمترین آثار او میتوان به "[[شذرات المعارف]]" و "[[رشحات البحار (شاهآبادی)|رشحات البحار]]" اشاره کرد. | |||
'''محمدعلی شاهآبادی''' (۱۲۹۲-۱۳۶۹ق)، فقیه، مجتهد، استاد اخلاق و عرفان و فیلسوف شیعی. وی از اساتید برجسته حوزههای علمیه قم و تهران بود و مشهورترین شاگرد او امام خمینی است. شاهآبادی در اعتراض به حرکتهای رضاخان پانزده ماه در حرم عبدالعظیم حسنی تحصن کرد و از مبارزان سرسخت دوره پهلوی اول به شمار میرفت. از مهمترین آثار او میتوان به "شذرات المعارف" و "رشحات البحار" اشاره کرد. | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۱: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
محمدعلی از همان کودکی تحت تربیت پدرش قرار گرفت و مقدمات علوم حوزوی را نزد او فراگرفت. سپس در کلاس درس برادر بزرگترش شیخ احمد مجتهد بیدآبادی حاضر شد. در سن ده سالگی در درس میرزا هاشم خوانساری چهارسوقی شرکت کرد و علوم ریاضی را نزد میرزا عبدالرزاق سرتیپ آموخت. در سال ۱۳۰۴ق به همراه پدر و برادرش به تهران تبعید شد و در این شهر نزد استادانی چون میرزا حسن آشتیانی (فقه و اصول)، میرزا ابوالحسن جلوه (فلسفه) و میرزا هاشم اشکوری (عرفان) به تحصیل ادامه داد. وی در هجده سالگی به درجه اجتهاد نایل آمد. | محمدعلی از همان کودکی تحت تربیت پدرش قرار گرفت و مقدمات علوم حوزوی را نزد او فراگرفت. سپس در کلاس درس برادر بزرگترش شیخ احمد مجتهد بیدآبادی حاضر شد. در سن ده سالگی در درس میرزا هاشم خوانساری چهارسوقی شرکت کرد و علوم ریاضی را نزد میرزا عبدالرزاق سرتیپ آموخت. در سال ۱۳۰۴ق به همراه پدر و برادرش به تهران تبعید شد و در این شهر نزد استادانی چون [[آشتیانی، محمدحسن|میرزا حسن آشتیانی]] (فقه و اصول)، [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] (فلسفه) و [[اشکوری، میرزا هاشم|میرزا هاشم اشکوری]] (عرفان) به تحصیل ادامه داد. وی در هجده سالگی به درجه اجتهاد نایل آمد. | ||
وى در سال 1312ق در سن 20 سالگى، در سوگ پدر و مربى خود نشست و پس از فقدان پدر، كماكان در تهران به اشتغالات علمى خود ادامه داد و خصوصا در فلسفه و عرفان به مراتب بالايى از كمال دست يافت. سپس در سال 1320ق به اصفهان رفته و طى دو سال اقامت در اين شهر، از محضر اساتيد حوزهى غنى اصفهان استفاده برد و همزمان با آن، كتاب قانون در طب و زبان فرانسه را نيز فراگرفت. | وى در سال 1312ق در سن 20 سالگى، در سوگ پدر و مربى خود نشست و پس از فقدان پدر، كماكان در تهران به اشتغالات علمى خود ادامه داد و خصوصا در فلسفه و عرفان به مراتب بالايى از كمال دست يافت. سپس در سال 1320ق به اصفهان رفته و طى دو سال اقامت در اين شهر، از محضر اساتيد حوزهى غنى اصفهان استفاده برد و همزمان با آن، كتاب قانون در طب و زبان فرانسه را نيز فراگرفت. | ||