۱۱۲٬۱۵۹
ویرایش
دیوان مجیرالدین بیلقانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
او به‌سان شاعران مکتب «اران» با آگاهی از ظرفیت موسیقیایی زبان شعر، از آن در غنای اشعار خویش بهترین بهره را برده است. تنوع اوزان و بحور شعر او، غنای موسیقی بیرونی دیوانش را نشان می‌دهد. مجیر بیشتر اشعارش را در وزن «مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن» سروده است و از دوازده بحر دیوانش، بحر «رمل» بیشترین فراوانی را دارد. بهره‌گیری مجیر از ساخت‌های مختلف قافیه و تمایل او به سرودن اشعار مردف با ردیف‌‌های طولانی و متنوع بر غنای موسیقی کناری دیوانش افزوده است.<ref>ر.ک: اسدی ولیلو، رشید؛ آرمال، مهدیه، ص 183</ref> | او به‌سان شاعران مکتب «اران» با آگاهی از ظرفیت موسیقیایی زبان شعر، از آن در غنای اشعار خویش بهترین بهره را برده است. تنوع اوزان و بحور شعر او، غنای موسیقی بیرونی دیوانش را نشان می‌دهد. مجیر بیشتر اشعارش را در وزن «مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن» سروده است و از دوازده بحر دیوانش، بحر «رمل» بیشترین فراوانی را دارد. بهره‌گیری مجیر از ساخت‌های مختلف قافیه و تمایل او به سرودن اشعار مردف با ردیف‌‌های طولانی و متنوع بر غنای موسیقی کناری دیوانش افزوده است.<ref>ر.ک: اسدی ولیلو، رشید؛ آرمال، مهدیه، ص 183</ref> | ||
از توصیفات مجیر در قصایدش در وصف آل خجند و حسین بن علی، معلوم | از توصیفات مجیر در قصایدش در وصف آل خجند و حسین بن علی، معلوم می‌شود که وی مذهب شافعی داشته است. بهترین معرّف مجیر، قدرت شاعر در علوم قرآن، حدیث، علوم عقلی، بلاغت و امثال و حکم و تمثیل است. قصیده‌های مجیر با انقلاب درونی که در وی رخ داد، از [[خاقانی شروانی|خاقانی]] تأثیر پذیرفت و بوی تصوف و زهد به خود گرفت. او علت اختلافات موجود در جامعه را از بی‌توجهی به عالم درون می‌بیند.<ref>ر.ک: مالملی، امیدوار، ص33</ref> | ||
آبادی (محقق)، ضمن شرح حال و زندگی ادبی [[مجیرالدین بیلقانی|بیلقانی]]، برخی اختصاصات سبک مجیر را برمی‌شمرد؛ او بیست‌و‌هشت ویژگی در اشعار او را با درج نمونه‌هایی آورده است؛ برخی از آن‌ها عبارتند از: | آبادی (محقق)، ضمن شرح حال و زندگی ادبی [[مجیرالدین بیلقانی|بیلقانی]]، برخی اختصاصات سبک مجیر را برمی‌شمرد؛ او بیست‌و‌هشت ویژگی در اشعار او را با درج نمونه‌هایی آورده است؛ برخی از آن‌ها عبارتند از: | ||