۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع): تفاوت میان نسخهها
دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۲۳
، ۲۳ اوت ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'هه' به 'هه'
جز (جایگزینی متن - 'میک' به 'میک') |
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در ابتدای کتاب، چکیده کتاب حماسه حسینی [[مطهری، مرتضی|شهید مطهری]] در چند صفحه بیان شده و در آن به انواع تحریفات لفظی و معنوی از عاشورا و | در ابتدای کتاب، چکیده کتاب حماسه حسینی [[مطهری، مرتضی|شهید مطهری]] در چند صفحه بیان شده و در آن به انواع تحریفات لفظی و معنوی از عاشورا و انگیزههای عمومی و خصوصی این امر پرداخته شده است.<ref>ر.ک: کتاب، صفحههای یک تا سه</ref>. سپس ناشر، با استفاده از کتاب شهید مطهری، مواردی از قبیل عروسی حضرت قاسم(ع) در کربلا، حضور بانو لیلا، مادر علی اکبر(ع) در کربلا، اظهار تذلل امام و اهلبیت و یارانشان در برابر دشمن در مواردی مانند درخواست آب، آمدن کاروان اهلبیت(ع) در اربیعن به شام، آمدن حضرت زینب(س) در لحظه احتضار اباعبدالله(ع) بر بالین آن حضرت و... را نادرست و غلط شمرده و در دو صفحه لیستی از شماره صفحات اشعار غلط کتاب (اشعاری که با این مضامین سروده شدهاند) را ارائه میدهد<ref>ر.ک: همان، صفحههای چهار تا هفت</ref>. | ||
بهعنوان نمونه از میان اشعاری که در مقدمه ناشر از شعرهای ناصواب برشمرده شدهاند، میتوان به بیت زیر اشاره کرد: | بهعنوان نمونه از میان اشعاری که در مقدمه ناشر از شعرهای ناصواب برشمرده شدهاند، میتوان به بیت زیر اشاره کرد: | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضهخوانی و مقتلنویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او بهجز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده میکند و این اثر را دیوان کامل قمری مینامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>. | [[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضهخوانی و مقتلنویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او بهجز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده میکند و این اثر را دیوان کامل قمری مینامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>. | ||
شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و بهخصوص امام حسین(ع) و یارانش میباشد، ولی اشعار عارفانه و | شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و بهخصوص امام حسین(ع) و یارانش میباشد، ولی اشعار عارفانه و ساقینامهها هم در شعرش به چشم میخورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل میباشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش از روضة الشهدای کاشفی بهعنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنانکه خودش از مکتب فضولی پیروی میکرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و بهجز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم میباشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که میگوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}} | {{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}} | ||
{{ب|''عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان''|2=''گلشنآرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | {{ب|''عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان''|2=''گلشنآرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
وی در اشعار خود سعی میکند تا تفسیری عارفانه از بعضی از | وی در اشعار خود سعی میکند تا تفسیری عارفانه از بعضی از سورهها و آیات قرآنی ارائه دهد؛ چنانکه در اول دیوان خود شرح شاعرانه سوره فاتحه را میآورد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''زینت سرلوح قرآن است بسم الله عشق ''|2=''آية الرحمن عرفان است ضوء ماه عشق''}} | {{ب|''زینت سرلوح قرآن است بسم الله عشق ''|2=''آية الرحمن عرفان است ضوء ماه عشق''}} | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
{{ب|''وزان بوی بهار آمد زمان حمل یار آمد''|2=''نگار گلعذار آمد ز بطن توده غبرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | {{ب|''وزان بوی بهار آمد زمان حمل یار آمد''|2=''نگار گلعذار آمد ز بطن توده غبرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
اشعار [[قمري، محمدتقي|قمری]] مملو از کنایات، | اشعار [[قمري، محمدتقي|قمری]] مملو از کنایات، استعارهها و تشبیهات کثیر و خوشطبع میباشد و ازاینرو وی خود را شاعری ماهر میداند. او هرچند به شعرای دیگر احترام میگذارد، ولی میگوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||