۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یت' به 'یت') |
جز (جایگزینی متن - 'میک' به 'میک') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ظاهر این است که بهخاطر انتساب خاری و ذلت به امام معصوم از جانب شاعر، ناشر در مقدمه، محتوای این بیت را ناصواب شمرده است. | ظاهر این است که بهخاطر انتساب خاری و ذلت به امام معصوم از جانب شاعر، ناشر در مقدمه، محتوای این بیت را ناصواب شمرده است. | ||
[[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضهخوانی و مقتلنویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او بهجز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده | [[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضهخوانی و مقتلنویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او بهجز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده میکند و این اثر را دیوان کامل قمری مینامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>. | ||
شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و بهخصوص امام حسین(ع) و یارانش میباشد، ولی اشعار عارفانه و ساقینامهها هم در شعرش به چشم میخورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل میباشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش از روضة الشهدای کاشفی بهعنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنانکه خودش از مکتب فضولی پیروی | شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و بهخصوص امام حسین(ع) و یارانش میباشد، ولی اشعار عارفانه و ساقینامهها هم در شعرش به چشم میخورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل میباشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش از روضة الشهدای کاشفی بهعنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنانکه خودش از مکتب فضولی پیروی میکرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و بهجز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم میباشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که میگوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}} | {{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}} | ||
{{ب|''عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان''|2=''گلشنآرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | {{ب|''عندلیب طبع پیرم باز با نظم جوان''|2=''گلشنآرا شد به شور و ششدر و شهناز عشق''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
وی در اشعار خود سعی | وی در اشعار خود سعی میکند تا تفسیری عارفانه از بعضی از سورهها و آیات قرآنی ارائه دهد؛ چنانکه در اول دیوان خود شرح شاعرانه سوره فاتحه را میآورد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''زینت سرلوح قرآن است بسم الله عشق ''|2=''آية الرحمن عرفان است ضوء ماه عشق''}} | {{ب|''زینت سرلوح قرآن است بسم الله عشق ''|2=''آية الرحمن عرفان است ضوء ماه عشق''}} |
ویرایش