موسوی اصفهانی، سید حسن

سيد حسن موسوى اصفهانى (1312-1385ش)، يكى از فضلاى حوزه علميه قم، مدرس، محقق، مؤسس مدرسه علمیه باقرالعلوم علیه‌السلام

موسوی اصفهانی، حسن
نام موسوی اصفهانی، حسن
نام‌های دیگر
نام پدر سيد اسماعيل
متولد 1352ق برابر با 1312ش
محل تولد آدريان - از توابع اصفهان
رحلت 7 محرم 1428ق برابر با 7 بهمن 1385ش
اساتید سيد محمّد شيرازى

سيد مرتضى خلخالى

سيد احمد اشكورى

سيد على سيستانى

سيد هاشم حسينى تهرانى

ميرزا مسلم ملكوتى

امام خمينى

آيت‌الله خويى

برخی آثار
کد مؤلف AUTHORCODE22183AUTHORCODE

ولادت

در 1352ق برابر با 1312ش، در آدريان - از توابع اصفهان - در بيت علم و فضيلت زاده شد. پدرش مرحوم حاج سيد اسماعيل، از خطبا و محدثين اصفهان بود،

تحصیلات

تا سن 13 سالگی مقدمات و ادبيات عرب را پدرش به او آموخت.

سپس، به 1366ق به فراگيرى سطوح در مسجد معروف به (مسجد سید) اصفهان نزد حاج سيد مصطفى مهدوى و شيخ جمال‌الدّين خوانسارى پرداخت و در 1369ق به قم آمد و در طول سه سال اقامت به تكميل سطوح عاليه پرداخت.

او در سال 1372ق به كربلا مهاجرت كرد و باقى‌مانده سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: حاج سيد محمّد شيرازى، شيخ محمّدحسين مازندرانى، شيخ محمّدشاهرودى و سيد اسداللّه بنى‌هاشمى اصفهانى به پايان برد.

در سال 1375ق رهسپار نجف اشرف شد و در طول حدود 16 سال مبانى علمى خويش را نزد حضرات آيات: شيخ كاظم تبريزى، سيد مرتضى خلخالى، سيد احمد اشكورى، ميرزا على فلسفى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد على سيستانى، سيد هاشم حسينى تهرانى و ميرزا مسلم ملكوتى استوار ساخت و پس از آن به درس‌هاى خارج امام خمينى و آيت‌الله خويى حاضر شد و بهره‌هاى فراوان برد.

در سال 1391ق، به دنبال اخراج ايرانيان از عراق، به ايران آمد و در زادگاهش ساكن شد و مدرسه علميه باقرالعلوم(ع) را تأسيس كرد و در آنجا به تدريس پرداخت، سپس مدتی در تهران اقامت کرد، سپس به قم آمد و به تأليف و تحقيق اشتغال ورزيد.

وفات

ايشان در 7 محرم 1428ق برابر با 7 بهمن 1385ش، در 73 سالگى درگذشت و پيكر پاکش پس از تشييع و نماز آيت‌اللّه حاج سيد محمّدباقر موحد ابطحى بر آن، به زادگاهش انتقال داده شد و صبح تاسوعا در مدرسه باقرالعلوم - كه خود بنياد نهاده بود - به خاک سپرده شد.

آثار

1. ثقات الرواة، كه آيت‌اللّه خويى و علامه شيخ آقابزرگ تهرانى بر آن تقريظ نگاشته‌اند؛

2. الإمامة و الولاية؛

3. تقريرات درس فقه و اصول آيت‌اللّه خويى[۱]

پانويس

  1. انصارى قمى، ناصرالدين، ص824 و 825

منابع مقاله

ر.ک. انصارى قمى، ناصرالدين، اختران فضيلت، قم، دليل ما، چاپ اول، 1388ش.


وابسته‌ها