موسوی اصفهانی، سید حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ موسوی اصفهانی، حسن را به موسوی اصفهانی، سید حسن منتقل کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
ر.ک. انصارى قمى، ناصرالدين، اختران فضيلت، قم، دليل ما، چاپ اول، 1388ش. | #ر.ک. انصارى قمى، ناصرالدين، اختران فضيلت، قم، دليل ما، چاپ اول، 1388ش. | ||
#[https://rasekhoon.net/mashahir/show/592284/%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C بی‌نام، حسن موسوی اصفهانی، راسخون، يکشنبه، 21 فروردين 1390] | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مهر(1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۳
| نام | موسوی اصفهانی، حسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | سيد اسماعيل |
| متولد | 1352ق برابر با 1312ش |
| محل تولد | آدريان - از توابع اصفهان |
| رحلت | 7 محرم 1428ق برابر با 7 بهمن 1385ش |
| اساتید | سيد محمّد شيرازى |
| برخی آثار | ثقات الرواة: کتاب علمی، رجالی، حدیثی، تاریخی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE22183AUTHORCODE |
سيد حسن موسوى اصفهانى (1312-1385ش)، يكى از فضلاى حوزه علميه قم، مدرس، محقق، مؤسس مدرسه علمیه باقرالعلوم علیه‌السلام
ولادت
در 1352ق برابر با 1312ش، در آدريان - از توابع اصفهان - در بيت علم و فضيلت زاده شد. پدرش مرحوم حاج سيد اسماعيل، از خطبا و محدثين اصفهان بود،
تحصیلات
تا سن 13 سالگی مقدمات و ادبيات عرب را پدرش به او آموخت.
سپس، به 1366ق به فراگيرى سطوح در مسجد معروف به (مسجد سید) اصفهان نزد حاج سيد مصطفى مهدوى و شيخ جمال‌الدّين خوانسارى پرداخت و در 1369ق به قم آمد و در طول سه سال اقامت به تكميل سطوح عاليه پرداخت.
او در سال 1372ق به كربلا مهاجرت كرد و باقى‌مانده سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: حاج سيد محمّد شيرازى، شيخ محمّدحسين مازندرانى، شيخ محمّدشاهرودى و سيد اسداللّه بنى‌هاشمى اصفهانى به پايان برد.
در سال 1375ق رهسپار نجف اشرف شد و در طول حدود 16 سال مبانى علمى خويش را نزد حضرات آيات: شيخ كاظم تبريزى، سيد مرتضى خلخالى، سيد احمد اشكورى، ميرزا على فلسفى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد على سيستانى، سيد هاشم حسينى تهرانى و ميرزا مسلم ملكوتى استوار ساخت و پس از آن به درس‌هاى خارج امام خمينى و آيت‌الله خويى حاضر شد و بهره‌هاى فراوان برد.
در سال 1391ق، به دنبال اخراج ايرانيان از عراق، به ايران آمد و در زادگاهش ساكن شد و مدرسه علميه باقرالعلوم(ع) را تأسيس كرد و در آنجا به تدريس پرداخت، سپس مدتی در تهران اقامت کرد، سپس به قم آمد و به تأليف و تحقيق اشتغال ورزيد.
وفات
ايشان در 7 محرم 1428ق برابر با 7 بهمن 1385ش، در 73 سالگى درگذشت و پيكر پاکش پس از تشييع و نماز آيت‌اللّه حاج سيد محمّدباقر موحد ابطحى بر آن، به زادگاهش انتقال داده شد و صبح تاسوعا در مدرسه باقرالعلوم - كه خود بنياد نهاده بود - به خاک سپرده شد.
آثار
1. ثقات الرواة، كه آيت‌اللّه خويى و علامه شيخ آقابزرگ تهرانى بر آن تقريظ نگاشته‌اند؛
2. الإمامة و الولاية؛
3. تقريرات درس فقه و اصول آيت‌اللّه خويى[۱]
پانويس
- ↑ انصارى قمى، ناصرالدين، ص824 و 825
منابع مقاله
- ر.ک. انصارى قمى، ناصرالدين، اختران فضيلت، قم، دليل ما، چاپ اول، 1388ش.
- بی‌نام، حسن موسوی اصفهانی، راسخون، يکشنبه، 21 فروردين 1390