معرفت، محمدهادی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهلبیت') |
|||
(۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[حکیم، محسن| | | data-type="authorTeachers" |[[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]] | ||
آیتالله [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئى]] | |||
[[امام خمينى(ره)|امام | [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره) | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[شرح تبصرة المتعلمین]] | | data-type="authorWritings" |[[شرح تبصرة المتعلمین]] | ||
[[التفسیر الأثري الجامع]] | [[التفسیر الأثري الجامع|التفسیر الأثری الجامع]] | ||
[[آموزش علوم قرآن]] | [[آموزش علوم قرآن]] | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|معرفت (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمدهادی معرفت''' (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و از پژوهشگران علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم | |||
[[معرفت، محمدباقر|محمدباقر معرفت]] فرزند ایشان است. | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
وى در سال | وى در سال 1309ش در خانواده روحانى در شهر کربلا متولد شد. پدرش مرحوم شیخ علی معرفت از روحانیان با فضیلت بود که از پانزده سالگی ساکن کربلا شده بود. | ||
خاندان آیتاللهمعرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقهای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت میکند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا میرود و در آنجا زندگی میکند. | خاندان آیتاللهمعرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقهای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت میکند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا میرود و در آنجا زندگی میکند. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
پس از آن، مقدمات را نزد استاد حاج | پس از آن، مقدمات را نزد استاد حاج شیخ على اکبر نائینى و سپس نزد پدرش آموخت. | ||
ادبیات و منطق را نزد اساتید به نام در آن زمان همچون [[سید سعید تنکابنى]]، [[حسینی شیرازی، محمد|آیتالله سید محمد شیرازى]] و شیخ [[محمدحسین مازندرانى]] فرا گرفت. | |||
دروس فقه و اصول را نزد | دروس فقه و اصول را نزد شیخ محمد کلباسى، شیخ محمد خطیب و سید حسن حاج آغا میر قزوینى تلمّذ نموده در این دوره در کنار تحصیل، به تدریس و تحقیق نیز اشتغال داشته در رشتههاى ادبى و علمى از محضر ایشان استفاده مىنمودهاند. | ||
پس از مدتى با | پس از مدتى با همکارى گروهى از فضلاى حوزه همچون [[حسینی شیرازی، محمد|سید محمد شیرازى]]، سید عبدالرضا شهرستانى و شیخ [[محمودی، محمدباقر|محمدباقرمحمودى]] دست به تاسیس و نشر ماهنامهایى تحت عنوان «اجوبة المسائلالدینیة» زدند که در آن سئوالهاى دینى مردم پاسخ داده مىشد. | ||
در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى | در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تکمیل تحصیلات خود به نجف اشرف مهاجرت مىنماید. | ||
هدف اصلى از | هدف اصلى از این مهاجرت شرکت در جلسات درسى فرهیختگان علم و فقاهت آن دوران همچون [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله سید ابوالقاسم خوئى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنکه دروس فلسفه و حکمت متعالیه را نزد اساتید معروف آن زمان فرا گرفته است. | ||
در | در این هنگام بود که انگیزه پرداختن به مسائل قرآنى در کنار فقه و اصول، ایشان را وادار نمود که تحقیقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده، بیشتر اوقات خود را براى این کار مصروف دارد تا بدآنجا که پس از مدتى توانست کتاب ارزشمند [[التمهيد في علوم القرآن]] را در شش مجلد و نیز کتاب [[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب|التفسیر و المفسرون]] را در دو مجلد تألیف نماید. | ||
در سال 1351 | در سال 1351 که حکومت بعث عراق دستور مهاجرت ایرانیان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ایران شد و در حوزۀ علمیۀ قم به فعالیتهای علمى خود همچون تدریس و تألیف ادامه داد که محصول آن تألیف کتاب ارزشمند «[[صيانة القرآن من التحريف|صیانة القرآن من التحریف]]» و [[تفسیر و مفسران|ترجمۀ کتاب التفسیر و المفسرون]] مىباشد. | ||
همچنین کتاب | همچنین کتاب «[[التفسير الأثري الجامع|التفسیر الجامع الاثرى]]» که در آن روایات تفسیرى فریقین جمعآورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته از جمله تألیفات ایشان میباشد. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیتالله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. | سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط [[شبیری زنجانی، سید موسی|آیتالله شبیری زنجانی]] در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. | ||
{{قرآنپژوهی}} | |||
{{مفسران شیعه}} | |||
{{فقه سیاسی}} | |||
{{جامعه مدرسین}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
خط ۷۸: | خط ۸۳: | ||
[[شرح تبصرة المتعلمین]] | [[شرح تبصرة المتعلمین]] | ||
[[ | [[تفسير اثری جامع]] | ||
[[آموزش علوم قرآن]] | [[آموزش علوم قرآن]] | ||
خط ۹۲: | خط ۹۷: | ||
[[تحریفناپذیری قرآن (نصیری)]] | [[تحریفناپذیری قرآن (نصیری)]] | ||
[[ | [[ولاية الفقية، تاريخها - مبانيها]] | ||
[[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب]] | [[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب]] | ||
خط ۹۹: | خط ۱۰۴: | ||
[[تناسب آیات]] | [[تناسب آیات]] | ||
[[أهلالبيت عليهمالسلام و القرآن الكريم]] | |||
[[نقد شبهات پیرامون قرآن کریم]] | |||
[[شبهات و ردود حول القرآن الکریم]] | [[شبهات و ردود حول القرآن الکریم]] | ||
خط ۱۰۴: | خط ۱۱۳: | ||
[[علوم قرآنی (معرفت)]] | [[علوم قرآنی (معرفت)]] | ||
[[تفسير القرآن الكريم]] | [[تفسير القرآن الكريم (ابوحمزه ثمالی)]] | ||
[[تفسیر قرآن مجید برگرفته از آثار امام خمینی]] | [[تفسیر قرآن مجید برگرفته از آثار امام خمینی]] | ||
[[مصونیت قرآن از تحریف]] | [[مصونیت قرآن از تحریف]] | ||
[[معارف قرآنی]] | |||
[[التأویل في مختلف المذاهب و آلاراء]] | [[التأویل في مختلف المذاهب و آلاراء]] | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۲۵: | ||
[[نظرة مستوعبة في حديث لا تعاد: بحث فقهي معمق عن حديث «لا تعاد الصلاة الا من خمس...» و...]] | [[نظرة مستوعبة في حديث لا تعاد: بحث فقهي معمق عن حديث «لا تعاد الصلاة الا من خمس...» و...]] | ||
[[ولایت فقیه]] | [[ولایت فقیه (معرفت)]] | ||
[[پرتو ولایت]] | [[پرتو ولایت]] | ||
خط ۱۲۰: | خط ۱۳۱: | ||
[[آموزش علوم قرآنی]] | [[آموزش علوم قرآنی]] | ||
[[مقدمهای بر علوم قرآن | [[مقدمهای بر علوم قرآن]] | ||
[[تلخیص التمهید(معرفت)]] | [[تلخیص التمهید(معرفت)]] | ||
خط ۱۲۸: | خط ۱۳۹: | ||
[[التمهید فی علوم القرآن (ویرایش جدید)]] | [[التمهید فی علوم القرآن (ویرایش جدید)]] | ||
[[حقوق فرزندان در مکتب | [[حقوق فرزندان در مکتب اهلبیت علیهمالسلام]] | ||
[[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب]] | [[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب]] | ||
خط ۱۴۰: | خط ۱۵۱: | ||
[[احکام شرعی]] | [[احکام شرعی]] | ||
[[جامع التأویل لمحکم التنزیل؛ | [[جامع التأویل لمحکم التنزیل؛ کهنترین تفسیر اعتزالی]] | ||
[[«ذکر»؛ از دیدگاه قرآن و اهل سنت]] | [[«ذکر»؛ از دیدگاه قرآن و اهل سنت]] | ||
خط ۱۴۸: | خط ۱۵۹: | ||
[[التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء]] | [[التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء]] | ||
[[ | [[أهلالبیت علیهمالسلام و القرآن الکریم]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] | |||
[[رده: | [[رده:شاگردان امام خمینی]] | ||
[[رده:قرآنپژوهان]] | |||
[[رده:مفسران شیعه]] | |||
[[رده:درگذشتگان 1385]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید ابوالقاسم خویى]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید محسن حکیم]] | |||
[[رده:برگزیدگان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران]] | |||
[[رده:برگزیدگان کتاب سال حوزه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۱
نام | معرفت، محمدهادی |
---|---|
نامهای دیگر | محمد هادی معرفت |
نام پدر | شیخ علی معرفت |
متولد | 1309ش |
محل تولد | کربلا |
رحلت | 1386 ش یا 1427 ق- قم |
اساتید | سید محسن حکیم
آیتالله سید ابوالقاسم خوئى امام خمینى(ره) |
برخی آثار | شرح تبصرة المتعلمین |
کد مؤلف | AUTHORCODE00051AUTHORCODE |
محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و از پژوهشگران علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
محمدباقر معرفت فرزند ایشان است.
ولادت
وى در سال 1309ش در خانواده روحانى در شهر کربلا متولد شد. پدرش مرحوم شیخ علی معرفت از روحانیان با فضیلت بود که از پانزده سالگی ساکن کربلا شده بود.
خاندان آیتاللهمعرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقهای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت میکند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا میرود و در آنجا زندگی میکند.
تحصیلات
پس از آن، مقدمات را نزد استاد حاج شیخ على اکبر نائینى و سپس نزد پدرش آموخت.
ادبیات و منطق را نزد اساتید به نام در آن زمان همچون سید سعید تنکابنى، آیتالله سید محمد شیرازى و شیخ محمدحسین مازندرانى فرا گرفت.
دروس فقه و اصول را نزد شیخ محمد کلباسى، شیخ محمد خطیب و سید حسن حاج آغا میر قزوینى تلمّذ نموده در این دوره در کنار تحصیل، به تدریس و تحقیق نیز اشتغال داشته در رشتههاى ادبى و علمى از محضر ایشان استفاده مىنمودهاند.
پس از مدتى با همکارى گروهى از فضلاى حوزه همچون سید محمد شیرازى، سید عبدالرضا شهرستانى و شیخ محمدباقرمحمودى دست به تاسیس و نشر ماهنامهایى تحت عنوان «اجوبة المسائلالدینیة» زدند که در آن سئوالهاى دینى مردم پاسخ داده مىشد.
در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تکمیل تحصیلات خود به نجف اشرف مهاجرت مىنماید.
هدف اصلى از این مهاجرت شرکت در جلسات درسى فرهیختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سید محسن حکیم، آیتالله سید ابوالقاسم خوئى و امام خمینى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنکه دروس فلسفه و حکمت متعالیه را نزد اساتید معروف آن زمان فرا گرفته است.
در این هنگام بود که انگیزه پرداختن به مسائل قرآنى در کنار فقه و اصول، ایشان را وادار نمود که تحقیقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده، بیشتر اوقات خود را براى این کار مصروف دارد تا بدآنجا که پس از مدتى توانست کتاب ارزشمند التمهيد في علوم القرآن را در شش مجلد و نیز کتاب التفسیر و المفسرون را در دو مجلد تألیف نماید.
در سال 1351 که حکومت بعث عراق دستور مهاجرت ایرانیان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ایران شد و در حوزۀ علمیۀ قم به فعالیتهای علمى خود همچون تدریس و تألیف ادامه داد که محصول آن تألیف کتاب ارزشمند «صیانة القرآن من التحریف» و ترجمۀ کتاب التفسیر و المفسرون مىباشد.
همچنین کتاب «التفسیر الجامع الاثرى» که در آن روایات تفسیرى فریقین جمعآورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته از جمله تألیفات ایشان میباشد.
وفات
سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیتالله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
وابستهها
نسخ در قرآن (نقد نظریه انکار نسخ در قرآن)
ولاية الفقية، تاريخها - مبانيها
التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب
أهلالبيت عليهمالسلام و القرآن الكريم
شبهات و ردود حول القرآن الکریم
تفسير القرآن الكريم (ابوحمزه ثمالی)
تفسیر قرآن مجید برگرفته از آثار امام خمینی
التأویل في مختلف المذاهب و آلاراء
نظرة مستوعبة في حديث لا تعاد: بحث فقهي معمق عن حديث «لا تعاد الصلاة الا من خمس...» و...
التمهید فی علوم القرآن (ویرایش جدید)
حقوق فرزندان در مکتب اهلبیت علیهمالسلام
التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب
جامع التأویل لمحکم التنزیل؛ کهنترین تفسیر اعتزالی
«ذکر»؛ از دیدگاه قرآن و اهل سنت
بررسی فقهی پدیده عنا، ماهیت و حکم آن