شهید ثانی، زین‌الدین بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00081.jpg|بندانگشتی|شهید | [[پرونده:NUR00081.jpg|بندانگشتی|منزل و مسجد شهید ثانی در لبنان]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شهید ثانی، زین‌الدین بن علی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شهید ال‍ث‍ان‍ی | ||
ع‍ام‍ل‍ی، زین الدین بن علی | ع‍ام‍ل‍ی، زین الدین بن علی | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |نورالدین علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |سيزدهم شوال 911 هجرى قمرى | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |روستای جُبَع از توابع جبل عامل | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |966 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |پدر او على بن احمد عاملى جبعى، شيخ على بن عبدالعالى ميسی، شيخ محمد بن مكی، سيد حسن بن جعفر كركى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[آرام‌بخش دل داغدیدگان، یا، مسکن الفواد]] | ||
[[اخلاق (2) درسنامه اخلاق برای طلاب پایه دوم]] | [[احکام غیبت: ترجمه کشف الریبه عن احکام الغیبه]] | ||
[[اخلاق (2) درسنامه اخلاق برای طلاب پایه دوم]] | |||
[[ارمغان شهید: ترجمه مسکن الفواد]] | [[ارمغان شهید: ترجمه مسکن الفواد]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00081AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''زين‌الدين بن على بن احمد عاملى جبعى''' (911-966ق)، معروف به [[شهيد ثانى]]، فقيه و دانشمند بزرگ شيعه | |||
[[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|جمال‌الدین حسن بن زین‌الدین شهید ثانى]]، معروف به صاحب [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين، قسم الفقه|معالم]]، فرزند شهید ثانی است. | |||
== ولادت == | |||
شهید ثانی در سيزدهم شوال 911 ق، در خانواده علم و فقاهت زاده شد. | |||
وى يكى از اعيان و مفاخر فقهاى نامدار شيعه و يكى از اكابر متبحرين در علوم اسلامى و يكى از استوانه‌هاى فقهى و اجتهادى در طول ادوار فقه اسلامى مى‌باشد كه از نظر آثار و بركات وجودى كم‌نظير است. | وى يكى از اعيان و مفاخر فقهاى نامدار شيعه و يكى از اكابر متبحرين در علوم اسلامى و يكى از استوانه‌هاى فقهى و اجتهادى در طول ادوار فقه اسلامى مى‌باشد كه از نظر آثار و بركات وجودى كم‌نظير است. | ||
او كه در قرن دهم هجرى مى‌زيست با تلاش و كوشش خستگى ناپذير، فقه آل محمد | او كه در قرن دهم هجرى مى‌زيست با تلاش و كوشش خستگى ناپذير، فقه آل محمد صلى‌الله‌عليهم اجمعين را به نقاط مختلف جهان بسط و انتشار داد. | ||
==فرزندِ شهيد== | ==فرزندِ شهيد== | ||
از بركات وجودى اين شخصيت بزرگوار آن است كه از وى فرزندى برومند همچون علامۀ بزرگوار و دانشمند پارسا و ژرف نگر، [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|ابومنصور جمال‌الدين حسن]] ([[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]]) به ثمر رسيد كه آثار گرانبهايى همچون كتاب «[[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم‌الدين فی الأصول]]» را براى جهان شيعه به يادگار نهاد. | |||
اين كتاب ارزشمند چند قرن است به عنوان كتاب درسى طلاب علوم دينى در حوزۀ علمى شيعه مورد استفاده قرار مى‌گيرد و مانند كتاب پدر، يعنى «[[الروضة البهية]]» همچنان جاويدان و پايدار است. | |||
اين كتاب ارزشمند چند قرن است به عنوان كتاب درسى طلاب علوم دينى در حوزۀ علمى شيعه مورد استفاده قرار مى‌گيرد و مانند كتاب پدر، يعنى | |||
==تحصيلات و سفرها== | ==تحصيلات و سفرها== | ||
#[[شهيد ثانى]] در زمان پدر بزرگوارش، نورالدين على بن احمد، تحصيلات مقدماتى را نزد او گذراند. سپس به قريۀ «ميس» رفت و نزد شيخ على بن عبدالعالى ميسى (متوفاى 938 هجرى قمرى) تحصيلات خود را ادامه داد و کتاب‌هاى «[[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام|شرائع الأسلام]]» [[حلی، جعفر بن حسن|محقّق حلى]] و «[[إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان|ارشاد]]» و «[[قواعد الأحكام|قواعد]]» [[علامه حلى]] را نزد او خواند. | |||
#:او به منظور ادامۀ تحصيل مسافرتهاى متعددى به نقاط مختلف جهان اسلام آغاز نمود. | |||
#وى پس از آن به «كرك نوح» رفت و نحو و اصول فقه را نزد سيد جعفر كركى فرا گرفت و پس از اقامتى #:سه ساله در جبع، در سال 937 به «دمشق» مسافرت كرد و نزد شيخ محمد بن مكّى، حكيم و فيلسوف #:بزرگوار، پاره‌اى از كتب طب و حكمت و هيأت را قرائت نمود و در محضر درس شيخ احمد جابر شركت جست وكتاب «شاطبيه» را كه در علم قرائت و تجويد است، بر او خواند. | |||
#:[[شهيد ثانى]] در دمشق كتاب «[[صحيح مسلم]]» و «[[صحيح بخارى]]» را هم نزد «شمس‌الدين طولون» قرائت كرد. | |||
او به منظور ادامۀ تحصيل مسافرتهاى متعددى به نقاط مختلف جهان اسلام آغاز نمود. | #اين عالم خستگى ناپذير در سال 942 هجرى قمرى به سوى «مصر» حركت نمود. | ||
#:در مصر نزد شانزده استاد برجسته و دانشمند به اندوختن ذخاير علمى در علوم عربى، اصول فقه، #:هندسه، معانى، بيان، عروض، منطق، تفسير و ساير علوم ديگر سرگرم شد. | |||
#[[شهيد ثانى]] در شوال 944 هجرى قمرى به زيارت خانۀ خدا موفق شد و در سال 946 هجرى هم به زيارت ائمۀ #:هدى عليهم‌السلام در عراق مشرّف گرديد و در خلال اين سفرها در زادگاهش، جبع به سر مى‌برد. | |||
#سال 948 هجرى بود كه شهيد مسافرت به «بيت المقدس» را در پيش گرفت و از محضر شيخ شمس‌الدين بن #:ابى اللطيف مقدّسى اجازۀ روايت گرفت سپس به موطن خود مراجعت نمود. | |||
شهيد ثانى در دمشق كتاب | #پس از آن عزم سفر به روم شرقى نمود و در سال 949 هجرى وارد قسطنطنيه گرديد. | ||
#:اين دانشمند بلند همت رساله‌اى را كه راجع به ده علم بود نزد قاضى عسكر محمد بن محمد بن قاضى #:زادۀ رومى فرستاد. پس از ملاقات و انجام مذاكرات علمى بين آن دو، قاضى رومى به وى پيشنهاد كرد #:در هر مدرسه‌اى كه دلخواه اوست به تدريس بپردازد. | |||
#:[[شهيد ثانى]] پس از استخاره، «مدرسۀ نوريه» بعلبك را انتخاب كرد و از سوى قاضى مزبور، ادارۀ #:امور اين مدرسه به وى واگذار گشت. | |||
#شهيد بزرگوار پس از زيارت مراقد ائمۀ اطهار عليهم‌السلام در سال 953 هجرى به جبع بازگشت و اقامت #:دائمى در موطن اصلى خويش را برگزيد و در آنجا به تدريس و تأليف آثار علمى مشغول گرديد. | |||
در مصر نزد شانزده استاد برجسته و دانشمند به اندوختن ذخاير علمى در علوم عربى، اصول فقه، هندسه، معانى، بيان، عروض، منطق، تفسير و ساير علوم ديگر سرگرم شد. | |||
اين دانشمند بلند همت رساله‌اى را كه راجع به ده علم بود نزد قاضى عسكر محمد بن محمد بن قاضى زادۀ رومى فرستاد. پس از ملاقات و انجام مذاكرات علمى بين آن دو، قاضى رومى به وى پيشنهاد كرد در هر مدرسه‌اى كه دلخواه اوست به تدريس بپردازد. | |||
شهيد ثانى پس از استخاره، | |||
==مرجعيت== | ==مرجعيت== | ||
[[شهيد ثانى]] پس از اقامت در بعلبك، در سايۀ شهرت علمى، مرجعيت يافت و دانشمندان فرزانه و فضلاى آن ديار، از دوردست‌ترين بلاد براى استفاضۀ علمى به محضر او روى مى‌آوردند و از بركات علمى و اخلاقى او بهره مى‌گرفتند. | |||
شهيد ثانى پس از اقامت در بعلبك، در سايۀ شهرت علمى، مرجعيت يافت و دانشمندان فرزانه و فضلاى آن ديار، از دوردست‌ترين بلاد براى استفاضۀ علمى به محضر او روى مى‌آوردند و از بركات علمى و اخلاقى او بهره مى‌گرفتند. | |||
وى در اين شهر، تدريس جامعى را آغاز كرد، به اين معنى كه چون نسبت به مذاهب پنجگانۀ جعفرى، حنفى، شافعى، مالكى و حنبلى از لحاظ آگاهى علمى كاملا محيط و مسلط بود، بر اساس تمام اين مذاهب پنج‌گانه تدريس مى‌نمود و در حقيقت فقه مقارن و عقائد تطبيقى را تدريس مى‌كرد. | وى در اين شهر، تدريس جامعى را آغاز كرد، به اين معنى كه چون نسبت به مذاهب پنجگانۀ جعفرى، حنفى، شافعى، مالكى و حنبلى از لحاظ آگاهى علمى كاملا محيط و مسلط بود، بر اساس تمام اين مذاهب پنج‌گانه تدريس مى‌نمود و در حقيقت فقه مقارن و عقائد تطبيقى را تدريس مى‌كرد. | ||
تودۀ مردم نيز بر حسب مذهب خود، پاسخ استفتاآت خويش را از محضر او دريافت | تودۀ مردم نيز بر حسب مذهب خود، پاسخ استفتاآت خويش را از محضر او دريافت می‌كردند. | ||
==عظمت شخصيت== | ==عظمت شخصيت== | ||
[[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|مرحوم خوانسارى]]، صاحب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، دربارۀ [[شهيد ثانى]] چنين مى‌گويد: تا كنون در جمع دانشمندان بزرگ و برجستۀ شيعه كسى را به ياد ندارم كه از لحاظ شكوه شخصيت، سعۀ صدر، خوش فهمى، حسن سليقه، داشتن نظم و برنامۀ تحصيلى، كثرت اساتيد، ظرافت طبع، معنويت سخن و پختگى و بى نقص بودن آثار علمى به پاى او برسد، بلكه اين استاد بزرگوار در تخلق به اخلاق الهى و قرب منزلت، چنان مى‌نماياند كه تالى تلو معصوم است و بلافاصله در ردۀ پس از معصومان عليهم‌السلام قرار دارد. | |||
مرحوم | |||
==كار و تلاش== | ==كار و تلاش== | ||
شهيد ثانى با داشتن چنين مقام و شخصيت برجستۀ علمى و فقهى، در تأمين پاره‌اى از ضروريات معاش شخصا تلاش | [[شهيد ثانى]] با داشتن چنين مقام و شخصيت برجستۀ علمى و فقهى، در تأمين پاره‌اى از ضروريات معاش شخصا تلاش مى‌كرد، از جمله نوشته‌اند: وقتى هوا تاريك مى‌شد و شب فرا مى‌رسيد، با الاغى كه مركب سوارى او بود به خارج شهر مى‌رفت و هيزم مورد نياز خانواده‌اش را فراهم مى‌كرد. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
[[شهيد ثانى]] با مسافرتهاى متعدد خود، در صدد يافتن اساتيدى بود كه بتواند بيشترين بهره‌هاى علمى را از محضر آنان به دست آورد. | |||
او از محضر درس اكثر اساتيد برجسته در مذاهب پنجگانۀ اسلامى استفاده كرده و در اين جا مجال ذكر نام همه اساتيد او نيست، بنابراین به ذكر نام چند تن از آنان بسنده مى‌كنيم: | |||
{{ستون-شروع|2}} | |||
او از محضر درس اكثر اساتيد برجسته در مذاهب پنجگانۀ اسلامى استفاده كرده و در اين جا مجال ذكر نام همه اساتيد او نيست، | # پدر او على بن احمد عاملى جبعى، متوفاى 925 هجرى | ||
# شيخ على بن عبدالعالى ميسى متوفاى 938 هجرى | |||
# شيخ محمد بن مكى حكيم و فيلسوف بزرگ | |||
# سيد حسن بن جعفر كركى | |||
# شمس‌الدين طولون دمشقى حنفى | |||
# شيخ ابوالحسن بكرى | |||
# شيخ شمس‌الدين ابواللطيف مقدّسى | |||
# ملا حسن جرجانى | |||
# شهاب‌الدين بن نجار حنبلى | |||
# زين‌الدين حرّى مالكى{{پایان}} | |||
و استادان ديگرى كه در طىّ سفرهاى علمى خود با آنان آشنا شده و به وسيلۀ آنها اندوخته‌هاى علمى خود را لحظه به لحظه افزوده است. | و استادان ديگرى كه در طىّ سفرهاى علمى خود با آنان آشنا شده و به وسيلۀ آنها اندوخته‌هاى علمى خود را لحظه به لحظه افزوده است. | ||
==بشارت به شهادت== | |||
شيخ حسين بن عبدالصمد حارثى، پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] مى‌گويد: «روزى بر [[شهيد ثانى]] وارد شدم و او را متفكر يافتم. او در خويشتن فرو رفته بود. علت اين حالت را از او جويا شدم، به من گفت: «برادرم ! چنين مى‌پندارم كه من دومين شهيد باشم، زيرا در عالم رؤيا [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى را ديدم كه مجلس ضيافتى تشكيل داده و علماء و دانشمندان اماميه و شيعه در آن شركت داشتند. | |||
وقتى من وارد مجلس شدم، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از جا برخاست و به من تهنيت گفت و دستور داد كه در كنار استاد [[شهيد اول]] بنشينم.» | |||
==شهادت== | |||
[[شهيد ثانى]] نيز مانند بسيارى از شهداى فضيلت، قربانى مطامع دنيوى فردى فرومايه گشت. فردى كه تسويه حساب خصوصى او باعث شد، چنين دانشمند با فضيلتى كشته شود. | |||
جريان چنين بود كه: | |||
دو نفر از مردم «جبع» براى مرافعه و محاكمه به [[شهيد ثانى]] مراجعه كردند. او نيز طبق موازين دينى و ضوابط شرعى، دعوى را فيصله داد. شخص محكوم از اين داورى به خشم آمد و نزد قاضى «صيدا» رفت و [[شهيد ثانى]] را به رافضى و شيعه بودن متهم نمود. | |||
قاضى جريان را به سلطان سليم، حاكم روم (عثمانى) اطلاع داد و از طرف او شخصى براى دستگير كردن شهيد، مأمور گرديد، اما موفق به يافتن ايشان نشد. | |||
سلطان سليم وزيرش «رستم پاشا» را براى دستگيرى شهيد مأمور ساخت و گفت بايد او را زنده دستگير كنى و به اينجا بياورى تا مذهب او براى ما روشن گردد. | |||
رستم پاشا كه مطلع شد شهيد به سفر حج رفته به طرف مكه رفت و در اثناء راه مكه به [[شهيد ثانى]] رسيد و او را دستگير كرد. [[شهيد ثانى]] از او براى انجام سفر حج مهلت خواست و او هم موافقت نمود. | |||
در راه وقتى وارد كشور روم شدند رستم پاشا به واسطه تحريك شخصى در كنار دريا استاد بزرگوار را شهيد كرد و سر بريدۀ او را به حضور سلطان آورد. سلطان بر او برآشفت و سخت او را مورد توبيخ قرار داد. | |||
اما خون شيخ شهيد هدر نشد و با تلاش سيد عبدالرحيم عباسى، رستم پاشا به جرم اين قتل بزرگ، محكوم به مرگ گرديد. | |||
جريان شهادت آن بزرگوار در سال 966 هجرى قمرى رخ داد. البته بزرگانى همچون [[امین، سید محسن|سيد محسن امين]] در اعيان الشيعه تاريخ شهادت ايشان را 965 هجرى دانسته‌اند | |||
مدت سه روز جسد او بر روى زمين ماند و سرانجام پيكر شريف او را به دريا افكندند. | |||
==آثار== | |||
در [[أمل الآمل في علماء جبل عامل|أمل الآمل]] آمده است كه [[شهيد ثانى]] پس از شهادت، دو هزار جلد كتاب از خود به جاى گذاشت كه دويست عدد آن به خط خود شهيد بزرگوار بوده و تعدادى از آنها از آثار علمى او و مقدارى نيز از مؤلفات ديگران بوده است. | |||
تأليفات [[شهيد ثانى]] از لحاظ تاريخ تأليف از «روض الجنان» آغاز مى‌شود و به «الروضة البهيّة» پايان مى‌گيرد، واقعا همچون روضه و بوستانى است كه هر پژوهشگر دانشهاى دينى را با مناظر دل‌انگيز خود بر سر نشاط آورده تا گم شدۀ خود را در ميان آنها بيابد و قلب او با مشاهدۀ هر زاويه‌اى از اين بوستان و آبشخورهاى آن سيراب گردد و نسيم ايمان و عقيده را در سطور اين تأليفات استنشاق نمايد. | |||
برخى از آثار اين عالم بزرگوار و فقيه عاليقدر عبارتند از: | |||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# روض الجنان فیشرح إرشاد الأذهان | |||
# مسالك الأفهام فیشرح شرائع الإسلام | |||
# الفوائد العملية فیشرح النفلية | |||
# المقاصد العلية فیشرح الألفية | |||
# مناسك الحج الكبير و مناسك الحج الصغير | |||
# الروضة البهية فیشرح اللّمعة الدمشقية | |||
# البداية فیعلم الدراية و شرح آن، [[شهيد ثانى]] شايد نخستين دانشمند شيعى باشد كه دست به تأليف مهمى در اين رشته زده | |||
# تمهيد القواعد الأصولية لتفريع الأحكام الشرعية | |||
# غنية القاصدين فیاصطلاحات المحدثين | |||
# كتاب فیالأحاديث، شامل هزار حديث كه از «مشيخه» حسن بن محبوب انتخاب شده است. | |||
# رسالة فیالأدعية و رسالة فیآداب الجمعة | |||
# حقائق الإيمان | |||
# منظومة فیالنحو و شرح آن | |||
# منية المريد فیأدب المفيد و المستفيد، در آداب تعليم و تعلم كه كتابى فوق‌العاده مفيد در امر آموزش و تربيت مى‌باشد. | |||
# مسكّن الفؤاد عند فقد الأحبّة و الأولاد و تلخيص آن، كه اين كتاب را پس از حادثۀ از دست دادن چند فرزند، در تسلى خاطر خويش و ديگران، نگاشته است. | |||
# كشف الرّيبة عن أحكام الغيبة و كتب ديگر كه رقم آنها نزدیک به 50 عنوان مى‌رسد.{{پایان}} | |||
{{شهيد ثانی}} | |||
{{محدثان شیعه}} | |||
{{شهیدان}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[کشف الريبة في أحکام الغيبة]] | |||
[[کشف الريبة في أحکام الغيبة (بيروت)]] | |||
[[حاشیة المختصر النافع]] | |||
[[حاشیة المختصر النافع]] | |||
[[حاشیة شرائع الإسلام]] | [[حاشیة شرائع الإسلام]] | ||
[[الحاشیة الأولی علی الألفیة]] | [[الحاشیة الأولی علی الألفیة]] | ||
[[ | [[رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم)]] | ||
[[روض الجنان في شرح | [[روض الجنان في شرح ارشاد الأذهان]] | ||
[[ | [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (2 جلدی)]] | ||
[[ | [[الرعاية لحال البداية في علم الدراية]] | ||
[[فواید القواعد]] | [[فواید القواعد]] | ||
[[ | [[ابهام‌زدایی از احکام غیبت]] | ||
[[ | [[تسکین دهنده دلها]] | ||
[[ | [[الفواید الملیة لشرح الرسالة النفلیة]] | ||
[[ | [[مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام]] | ||
[[ | [[المقاصد العلیة فی شرح الرسالة الألفیة]] | ||
[[ | [[حاشیة الإرشاد]] | ||
[[ | [[الحاشیة الثانیة علی الألفیة]] | ||
[[ | [[موسوعة الشهيد الثاني]] | ||
[[ | [[التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة]] | ||
[[ | [[آرام بخش دل داغدیدگان]] | ||
[[ | [[آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها]] | ||
[[ | [[ارمغان شهید]] | ||
[[ | [[تسلیة العباد در ترجمه مسکن الفؤاد شهید ثانی]] | ||
[[ | [[الحاشیة علی الروضة البهیة]] | ||
[[ | [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کلانتر)]] | ||
[[ | [[تمهيد القواعد (الشهيد الثاني)]] | ||
[[ | [[مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة منسوب به امام جعفر صادق عليه‌السلام]] | ||
[[ | [[محاسبة النفس]] | ||
[[ | [[مسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]] | ||
[[ | [[منية المريد في آداب المفيد و المستفيد]] | ||
[[ | [[منية المريد في أدب المفيد و المستفيد]] | ||
[[ | [[رسائل الشهید الثاني]] | ||
[[ | [[حقائق الإیمان مع رسالتی الإقتصاد و العدالة]] | ||
[[ | [[شرح الروضة البهية]] | ||
[[ | [[فقه (درسنامه فقه برای طلاب پايه چهارم)]] | ||
[[ | [[فقه (درسنامه فقه برای طلاب پايه پنجم)]] | ||
[[ | [[فقه (درسنامه فقه برای طلاب پايه ششم)]] | ||
[[ | [[اخلاق (درسنامه اخلاق برای طلاب پايه دوم)]] | ||
[[ | [[مقام داغديدگان شکيبا]] | ||
[[ | [[ترجمه منیة المرید]] | ||
[[ مسکن الفواد | [[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)]] | ||
[[ | [[مسالک الافهام فی شرح شرایع الاسلام (رحلی)]] | ||
[[ | [[کامل‌ترین ترجمه نموداری شرح لمعه «شهید ثانی»]] | ||
[[الروضه | [[تحریر الروضه فی شرح اللمعه (ویرایش جدید)]] | ||
[[ | [[مسکن الفواد فی فقد الاحبه و الاولاد باللغه الانجلیزیه]] | ||
[[ | [[التنبیهات العَلیّة علی وظائف الصلاة القلبیة]] | ||
[[ | [[ثلاث رسائل في الحج و العمرة]] | ||
[[ | [[الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه]] | ||
[[ | [[الرعاية في علم الدراية]] | ||
[[ | [[البداية في علم الدراية]] | ||
[[ | [[الدراية]] | ||
[[ | [[مسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]] | ||
[[ | [[مجموعة الرسائل]] | ||
[[الروضة البهية | [[الروضة البهية فی شرح اللمعة الدمشقية (3 جلدی)]] | ||
[[ | [[الروضة البهية فی شرح اللمعة الدمشقية]] | ||
[[ | [[شرح اللمعة الدمشقية]] | ||
[[ | [[الروضة البهية فی شرح اللمعة الدمشقية (افست از روي چاپ سنگي)]] | ||
[[ | [[المصنفات الأربعة]] | ||
[[ | [[الروضة البهیة في شرح اللمعة الدمشقیة]] | ||
[[ | [[محاسبة النفس]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شهیدان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۷
زين‌الدين بن على بن احمد عاملى جبعى (911-966ق)، معروف به شهيد ثانى، فقيه و دانشمند بزرگ شيعه
| نام | شهید ثانی، زین‌الدین بن علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | شهید ال‍ث‍ان‍ی
ع‍ام‍ل‍ی، زین الدین بن علی زین الدین بن احمد |
| نام پدر | نورالدین علی |
| متولد | سيزدهم شوال 911 هجرى قمرى |
| محل تولد | روستای جُبَع از توابع جبل عامل |
| رحلت | 966 ق |
| اساتید | پدر او على بن احمد عاملى جبعى، شيخ على بن عبدالعالى ميسی، شيخ محمد بن مكی، سيد حسن بن جعفر كركى |
| برخی آثار | آرام‌بخش دل داغدیدگان، یا، مسکن الفواد
احکام غیبت: ترجمه کشف الریبه عن احکام الغیبه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00081AUTHORCODE |
جمال‌الدین حسن بن زین‌الدین شهید ثانى، معروف به صاحب معالم، فرزند شهید ثانی است.
ولادت
شهید ثانی در سيزدهم شوال 911 ق، در خانواده علم و فقاهت زاده شد.
وى يكى از اعيان و مفاخر فقهاى نامدار شيعه و يكى از اكابر متبحرين در علوم اسلامى و يكى از استوانه‌هاى فقهى و اجتهادى در طول ادوار فقه اسلامى مى‌باشد كه از نظر آثار و بركات وجودى كم‌نظير است.
او كه در قرن دهم هجرى مى‌زيست با تلاش و كوشش خستگى ناپذير، فقه آل محمد صلى‌الله‌عليهم اجمعين را به نقاط مختلف جهان بسط و انتشار داد.
فرزندِ شهيد
از بركات وجودى اين شخصيت بزرگوار آن است كه از وى فرزندى برومند همچون علامۀ بزرگوار و دانشمند پارسا و ژرف نگر، ابومنصور جمال‌الدين حسن (صاحب معالم) به ثمر رسيد كه آثار گرانبهايى همچون كتاب «معالم‌الدين فی الأصول» را براى جهان شيعه به يادگار نهاد.
اين كتاب ارزشمند چند قرن است به عنوان كتاب درسى طلاب علوم دينى در حوزۀ علمى شيعه مورد استفاده قرار مى‌گيرد و مانند كتاب پدر، يعنى «الروضة البهية» همچنان جاويدان و پايدار است.
تحصيلات و سفرها
- شهيد ثانى در زمان پدر بزرگوارش، نورالدين على بن احمد، تحصيلات مقدماتى را نزد او گذراند. سپس به قريۀ «ميس» رفت و نزد شيخ على بن عبدالعالى ميسى (متوفاى 938 هجرى قمرى) تحصيلات خود را ادامه داد و کتاب‌هاى «شرائع الأسلام» محقّق حلى و «ارشاد» و «قواعد» علامه حلى را نزد او خواند.
- او به منظور ادامۀ تحصيل مسافرتهاى متعددى به نقاط مختلف جهان اسلام آغاز نمود.
- وى پس از آن به «كرك نوح» رفت و نحو و اصول فقه را نزد سيد جعفر كركى فرا گرفت و پس از اقامتى #:سه ساله در جبع، در سال 937 به «دمشق» مسافرت كرد و نزد شيخ محمد بن مكّى، حكيم و فيلسوف #:بزرگوار، پاره‌اى از كتب طب و حكمت و هيأت را قرائت نمود و در محضر درس شيخ احمد جابر شركت جست وكتاب «شاطبيه» را كه در علم قرائت و تجويد است، بر او خواند.
- شهيد ثانى در دمشق كتاب «صحيح مسلم» و «صحيح بخارى» را هم نزد «شمس‌الدين طولون» قرائت كرد.
- اين عالم خستگى ناپذير در سال 942 هجرى قمرى به سوى «مصر» حركت نمود.
- در مصر نزد شانزده استاد برجسته و دانشمند به اندوختن ذخاير علمى در علوم عربى، اصول فقه، #:هندسه، معانى، بيان، عروض، منطق، تفسير و ساير علوم ديگر سرگرم شد.
- شهيد ثانى در شوال 944 هجرى قمرى به زيارت خانۀ خدا موفق شد و در سال 946 هجرى هم به زيارت ائمۀ #:هدى عليهم‌السلام در عراق مشرّف گرديد و در خلال اين سفرها در زادگاهش، جبع به سر مى‌برد.
- سال 948 هجرى بود كه شهيد مسافرت به «بيت المقدس» را در پيش گرفت و از محضر شيخ شمس‌الدين بن #:ابى اللطيف مقدّسى اجازۀ روايت گرفت سپس به موطن خود مراجعت نمود.
- پس از آن عزم سفر به روم شرقى نمود و در سال 949 هجرى وارد قسطنطنيه گرديد.
- اين دانشمند بلند همت رساله‌اى را كه راجع به ده علم بود نزد قاضى عسكر محمد بن محمد بن قاضى #:زادۀ رومى فرستاد. پس از ملاقات و انجام مذاكرات علمى بين آن دو، قاضى رومى به وى پيشنهاد كرد #:در هر مدرسه‌اى كه دلخواه اوست به تدريس بپردازد.
- شهيد ثانى پس از استخاره، «مدرسۀ نوريه» بعلبك را انتخاب كرد و از سوى قاضى مزبور، ادارۀ #:امور اين مدرسه به وى واگذار گشت.
- شهيد بزرگوار پس از زيارت مراقد ائمۀ اطهار عليهم‌السلام در سال 953 هجرى به جبع بازگشت و اقامت #:دائمى در موطن اصلى خويش را برگزيد و در آنجا به تدريس و تأليف آثار علمى مشغول گرديد.
مرجعيت
شهيد ثانى پس از اقامت در بعلبك، در سايۀ شهرت علمى، مرجعيت يافت و دانشمندان فرزانه و فضلاى آن ديار، از دوردست‌ترين بلاد براى استفاضۀ علمى به محضر او روى مى‌آوردند و از بركات علمى و اخلاقى او بهره مى‌گرفتند.
وى در اين شهر، تدريس جامعى را آغاز كرد، به اين معنى كه چون نسبت به مذاهب پنجگانۀ جعفرى، حنفى، شافعى، مالكى و حنبلى از لحاظ آگاهى علمى كاملا محيط و مسلط بود، بر اساس تمام اين مذاهب پنج‌گانه تدريس مى‌نمود و در حقيقت فقه مقارن و عقائد تطبيقى را تدريس مى‌كرد.
تودۀ مردم نيز بر حسب مذهب خود، پاسخ استفتاآت خويش را از محضر او دريافت می‌كردند.
عظمت شخصيت
مرحوم خوانسارى، صاحب روضات الجنات، دربارۀ شهيد ثانى چنين مى‌گويد: تا كنون در جمع دانشمندان بزرگ و برجستۀ شيعه كسى را به ياد ندارم كه از لحاظ شكوه شخصيت، سعۀ صدر، خوش فهمى، حسن سليقه، داشتن نظم و برنامۀ تحصيلى، كثرت اساتيد، ظرافت طبع، معنويت سخن و پختگى و بى نقص بودن آثار علمى به پاى او برسد، بلكه اين استاد بزرگوار در تخلق به اخلاق الهى و قرب منزلت، چنان مى‌نماياند كه تالى تلو معصوم است و بلافاصله در ردۀ پس از معصومان عليهم‌السلام قرار دارد.
كار و تلاش
شهيد ثانى با داشتن چنين مقام و شخصيت برجستۀ علمى و فقهى، در تأمين پاره‌اى از ضروريات معاش شخصا تلاش مى‌كرد، از جمله نوشته‌اند: وقتى هوا تاريك مى‌شد و شب فرا مى‌رسيد، با الاغى كه مركب سوارى او بود به خارج شهر مى‌رفت و هيزم مورد نياز خانواده‌اش را فراهم مى‌كرد.
اساتيد
شهيد ثانى با مسافرتهاى متعدد خود، در صدد يافتن اساتيدى بود كه بتواند بيشترين بهره‌هاى علمى را از محضر آنان به دست آورد.
او از محضر درس اكثر اساتيد برجسته در مذاهب پنجگانۀ اسلامى استفاده كرده و در اين جا مجال ذكر نام همه اساتيد او نيست، بنابراین به ذكر نام چند تن از آنان بسنده مى‌كنيم:
- پدر او على بن احمد عاملى جبعى، متوفاى 925 هجرى
- شيخ على بن عبدالعالى ميسى متوفاى 938 هجرى
- شيخ محمد بن مكى حكيم و فيلسوف بزرگ
- سيد حسن بن جعفر كركى
- شمس‌الدين طولون دمشقى حنفى
- شيخ ابوالحسن بكرى
- شيخ شمس‌الدين ابواللطيف مقدّسى
- ملا حسن جرجانى
- شهاب‌الدين بن نجار حنبلى
- زين‌الدين حرّى مالكى
و استادان ديگرى كه در طىّ سفرهاى علمى خود با آنان آشنا شده و به وسيلۀ آنها اندوخته‌هاى علمى خود را لحظه به لحظه افزوده است.
بشارت به شهادت
شيخ حسين بن عبدالصمد حارثى، پدر شيخ بهايى مى‌گويد: «روزى بر شهيد ثانى وارد شدم و او را متفكر يافتم. او در خويشتن فرو رفته بود. علت اين حالت را از او جويا شدم، به من گفت: «برادرم ! چنين مى‌پندارم كه من دومين شهيد باشم، زيرا در عالم رؤيا سيد مرتضى علم الهدى را ديدم كه مجلس ضيافتى تشكيل داده و علماء و دانشمندان اماميه و شيعه در آن شركت داشتند.
وقتى من وارد مجلس شدم، سيد مرتضى از جا برخاست و به من تهنيت گفت و دستور داد كه در كنار استاد شهيد اول بنشينم.»
شهادت
شهيد ثانى نيز مانند بسيارى از شهداى فضيلت، قربانى مطامع دنيوى فردى فرومايه گشت. فردى كه تسويه حساب خصوصى او باعث شد، چنين دانشمند با فضيلتى كشته شود.
جريان چنين بود كه:
دو نفر از مردم «جبع» براى مرافعه و محاكمه به شهيد ثانى مراجعه كردند. او نيز طبق موازين دينى و ضوابط شرعى، دعوى را فيصله داد. شخص محكوم از اين داورى به خشم آمد و نزد قاضى «صيدا» رفت و شهيد ثانى را به رافضى و شيعه بودن متهم نمود.
قاضى جريان را به سلطان سليم، حاكم روم (عثمانى) اطلاع داد و از طرف او شخصى براى دستگير كردن شهيد، مأمور گرديد، اما موفق به يافتن ايشان نشد.
سلطان سليم وزيرش «رستم پاشا» را براى دستگيرى شهيد مأمور ساخت و گفت بايد او را زنده دستگير كنى و به اينجا بياورى تا مذهب او براى ما روشن گردد.
رستم پاشا كه مطلع شد شهيد به سفر حج رفته به طرف مكه رفت و در اثناء راه مكه به شهيد ثانى رسيد و او را دستگير كرد. شهيد ثانى از او براى انجام سفر حج مهلت خواست و او هم موافقت نمود.
در راه وقتى وارد كشور روم شدند رستم پاشا به واسطه تحريك شخصى در كنار دريا استاد بزرگوار را شهيد كرد و سر بريدۀ او را به حضور سلطان آورد. سلطان بر او برآشفت و سخت او را مورد توبيخ قرار داد.
اما خون شيخ شهيد هدر نشد و با تلاش سيد عبدالرحيم عباسى، رستم پاشا به جرم اين قتل بزرگ، محكوم به مرگ گرديد.
جريان شهادت آن بزرگوار در سال 966 هجرى قمرى رخ داد. البته بزرگانى همچون سيد محسن امين در اعيان الشيعه تاريخ شهادت ايشان را 965 هجرى دانسته‌اند
مدت سه روز جسد او بر روى زمين ماند و سرانجام پيكر شريف او را به دريا افكندند.
آثار
در أمل الآمل آمده است كه شهيد ثانى پس از شهادت، دو هزار جلد كتاب از خود به جاى گذاشت كه دويست عدد آن به خط خود شهيد بزرگوار بوده و تعدادى از آنها از آثار علمى او و مقدارى نيز از مؤلفات ديگران بوده است.
تأليفات شهيد ثانى از لحاظ تاريخ تأليف از «روض الجنان» آغاز مى‌شود و به «الروضة البهيّة» پايان مى‌گيرد، واقعا همچون روضه و بوستانى است كه هر پژوهشگر دانشهاى دينى را با مناظر دل‌انگيز خود بر سر نشاط آورده تا گم شدۀ خود را در ميان آنها بيابد و قلب او با مشاهدۀ هر زاويه‌اى از اين بوستان و آبشخورهاى آن سيراب گردد و نسيم ايمان و عقيده را در سطور اين تأليفات استنشاق نمايد.
برخى از آثار اين عالم بزرگوار و فقيه عاليقدر عبارتند از:
- روض الجنان فیشرح إرشاد الأذهان
- مسالك الأفهام فیشرح شرائع الإسلام
- الفوائد العملية فیشرح النفلية
- المقاصد العلية فیشرح الألفية
- مناسك الحج الكبير و مناسك الحج الصغير
- الروضة البهية فیشرح اللّمعة الدمشقية
- البداية فیعلم الدراية و شرح آن، شهيد ثانى شايد نخستين دانشمند شيعى باشد كه دست به تأليف مهمى در اين رشته زده
- تمهيد القواعد الأصولية لتفريع الأحكام الشرعية
- غنية القاصدين فیاصطلاحات المحدثين
- كتاب فیالأحاديث، شامل هزار حديث كه از «مشيخه» حسن بن محبوب انتخاب شده است.
- رسالة فیالأدعية و رسالة فیآداب الجمعة
- حقائق الإيمان
- منظومة فیالنحو و شرح آن
- منية المريد فیأدب المفيد و المستفيد، در آداب تعليم و تعلم كه كتابى فوق‌العاده مفيد در امر آموزش و تربيت مى‌باشد.
- مسكّن الفؤاد عند فقد الأحبّة و الأولاد و تلخيص آن، كه اين كتاب را پس از حادثۀ از دست دادن چند فرزند، در تسلى خاطر خويش و ديگران، نگاشته است.
- كشف الرّيبة عن أحكام الغيبة و كتب ديگر كه رقم آنها نزدیک به 50 عنوان مى‌رسد.
وابسته‌ها
کشف الريبة في أحکام الغيبة (بيروت)
رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم)
روض الجنان في شرح ارشاد الأذهان
الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (2 جلدی)
الرعاية لحال البداية في علم الدراية
الفواید الملیة لشرح الرسالة النفلیة
مسالک الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام
المقاصد العلیة فی شرح الرسالة الألفیة
التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة
آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها
تسلیة العباد در ترجمه مسکن الفؤاد شهید ثانی
الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کلانتر)
مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة منسوب به امام جعفر صادق عليه‌السلام
مسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد
منية المريد في آداب المفيد و المستفيد
منية المريد في أدب المفيد و المستفيد
حقائق الإیمان مع رسالتی الإقتصاد و العدالة
فقه (درسنامه فقه برای طلاب پايه چهارم)
فقه (درسنامه فقه برای طلاب پايه پنجم)
فقه (درسنامه فقه برای طلاب پايه ششم)
اخلاق (درسنامه اخلاق برای طلاب پايه دوم)
اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)
مسالک الافهام فی شرح شرایع الاسلام (رحلی)
کامل‌ترین ترجمه نموداری شرح لمعه «شهید ثانی»
تحریر الروضه فی شرح اللمعه (ویرایش جدید)
مسکن الفواد فی فقد الاحبه و الاولاد باللغه الانجلیزیه
التنبیهات العَلیّة علی وظائف الصلاة القلبیة
الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه
مسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد
الروضة البهية فی شرح اللمعة الدمشقية (3 جلدی)
الروضة البهية فی شرح اللمعة الدمشقية
الروضة البهية فی شرح اللمعة الدمشقية (افست از روي چاپ سنگي)