مامقانی، عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن')
     
    (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۷: خط ۱۷:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |آیت‌الله شيخ محمدحسن
    | data-type="authorfatherName" |آیت‌الله شیخ محمدحسن
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |آیت‌الله شيخ محمدحسن مامقانى
    | data-type="authorTeachers" |آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى


    شيخ غلام حسين دربندى تركى
    شیخ غلام حسین دربندى ترکى


    شيخ حسن خراسانى
    شیخ حسن خراسانى
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[مخزن اللئالی في فروع العلم الإجمالی]]  
    | data-type="authorWritings" |[[مخزن اللئالی في فروع العلم الإجمالی|مخزن اللئالی فی فروع العلم الإجمالی]]  


    [[سراج الشیعة در آداب الشریعت]]  
    [[سراج الشیعة در آداب الشریعت]]  
    خط ۴۴: خط ۴۴:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|مامقانی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|مامقانی (ابهام زدایی)}}


     
    '''عبدالله مامقانى''' (1290-1351ق)، معروف به علامه مامقانى و فاضل مامقانى، فقیه، اصولی، از مشاهیر علمای رجال، مؤلف کتاب [[تنقیح المقال في علم الرجال (آل البیت)|تنقیح المقال فی علم الرجال]]، [[مامقانی، محمدحسن|محمدحسن مامقانى]] و [[مامقانی، محی‌الدین|محى‌الدین مامقانى]] فرزند ایشان هستند.
    '''عبدالله مامقانى''' (1290-1351ق)، فقیه، اصولی، از مشاهیر علمای رجال، مؤلف کتاب [[تنقیح المقال في علم الرجال (آل البیت)|تنقیح المقال في علم الرجال]]، [[مامقانی، محمدحسن|محمدحسن مامقانى]] و [[مامقانی، محی‌الدین|محى‌الدين مامقانى]] فرزند ایشان هستند.


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    او فرزند آیت‌الله شيخ محمدحسن در تاريخ پانزدهم ربيع‌الاول 1290ق در شهر علم و فقاهت، نجف اشرف و در خانواده‌اى از سلسله جليله روحانیت پا به عرصه وجود نهاد. به خاطر انتسابش به خانواده مامقانى به «مامقانى» منتسب شد. مامقان، بخش كوچكى از توابع شهر تبريز و در هشت فرسخى آن قرار دارد.
    او فرزند آیت‌الله شیخ محمدحسن در تاریخ پانزدهم ربیع‌الاول 1290ق در شهر علم و فقاهت، نجف اشرف و در خانواده‌اى از سلسله جلیله روحانیت پا به عرصه وجود نهاد. به خاطر انتسابش به خانواده مامقانى به «مامقانى» منتسب شد. مامقان، بخش کوچکى از توابع شهر تبریز و در هشت فرسخى آن قرار دارد.


    آیت‌الله شيخ محمدحسن مامقانى، از مراجع بزرگ تقليد در عصر خويش بود و مقلدان بسيارى -خصوصاً بعد از وفات آیت‌الله [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|سيد محمدحسن شيرازى]] در سال 1312ق، در تركيه، قفقاز و ايران به‌ويژه در نواحى آذربايجان و تهران داشت.
    آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى، از مراجع بزرگ تقلید در عصر خویش بود و مقلدان بسیارى -خصوصاً بعد از وفات آیت‌الله [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|سید محمدحسن شیرازى]] در سال 1312ق، در ترکیه، قفقاز و ایران به‌ویژه در نواحى آذربایجان و تهران داشت.


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==


    تحصيلات عبدالله مامقانى در پنج سالگى همراه با يادگيرى خواندن و نوشتن و يادگيرى قرآن كريم آغاز شد. انس با قرآن كريم و سرپرستى پدر و مادرى عالم و مهربان، شوق يادگيرى علوم اسلامى را در او بيش از پيش زنده كرد. پدر عالمش چون به استعداد ذاتى و شوق فراوان او در فهم و دانستن واقعيت‌ها پى برد، سرپرستى علمى او را خود به عهده گرفت و قسمت زيادى از علوم مقدماتى حوزه را مثل: ادبيات، منطق و حساب را به او تعليم داد. او علاوه بر پدرش، نزد عالمان و فقيهان نجف اشرف مراحل سطح را در مدت كوتاهى با موفقيت كامل به پايان برد.پشتكار فراوان، دقت در فهم مطالب و استمرار و تكرار معلومات، از ويژگى‌هاى تحصيلى شيخ عبدالله مامقانى است. چه اين‌كه در يادگيرى علم و معرفت، هيچ تعطيلى جز روز عاشورا نمى‌شناخت به‌طورى كه گاه بعضى از استادانش نگران سلامتى جسمى و روحى او مى‌شدند. شيخ عبدالله مامقانى، 18ساله بود كه درس خارج اصول و فقه را نزد پدرش كه از استادان درس خارج فقه و اصول در نجف بود آغاز كرد تا اين كه بعد از سال‌ها تحصيل و پژوهش در علوم مختلف اسلامى، به درجه عالى اجتبهاد رسيد و از ناحيه پدرش كه در اعطاى اجازه‌نامه روايت و اجتهاد به شاگردان خود سخت‌گير بود به دريافت اجازه‌نامه اجتهاد مفتخر شد. تصوير اجازه مذكور در كتاب مخزن المعانى موجود است كه در آن، شيخ عبدالله مورد تمجيد قرار گرفته است.
    تحصیلات عبدالله مامقانى در پنج سالگى همراه با یادگیرى خواندن و نوشتن و یادگیرى قرآن کریم آغاز شد. انس با قرآن کریم و سرپرستى پدر و مادرى عالم و مهربان، شوق یادگیرى علوم اسلامى را در او بیش از پیش زنده کرد. پدر عالمش چون به استعداد ذاتى و شوق فراوان او در فهم و دانستن واقعیت‌ها پى برد، سرپرستى علمى او را خود به عهده گرفت و قسمت زیادى از علوم مقدماتى حوزه را مثل: ادبیات، منطق و حساب را به او تعلیم داد. او علاوه بر پدرش، نزد عالمان و فقیهان نجف اشرف مراحل سطح را در مدت کوتاهى با موفقیت کامل به پایان برد.پشتکار فراوان، دقت در فهم مطالب و استمرار و تکرار معلومات، از ویژگى‌هاى تحصیلى شیخ عبدالله مامقانى است. چه این‌که در یادگیرى علم و معرفت، هیچ تعطیلى جز روز عاشورا نمى‌شناخت به‌طورى که گاه بعضى از استادانش نگران سلامتى جسمى و روحى او مى‌شدند. شیخ عبدالله مامقانى، 18ساله بود که درس خارج اصول و فقه را نزد پدرش که از استادان درس خارج فقه و اصول در نجف بود آغاز کرد تا این که بعد از سال‌ها تحصیل و پژوهش در علوم مختلف اسلامى، به درجه عالى اجتبهاد رسید و از ناحیه پدرش که در اعطاى اجازه‌نامه روایت و اجتهاد به شاگردان خود سخت‌گیر بود به دریافت اجازه‌نامه اجتهاد مفتخر شد. تصویر اجازه مذکور در کتاب مخزن المعانى موجود است که در آن، شیخ عبدالله مورد تمجید قرار گرفته است.


    === اساتيد===
    === اساتید===


    وى علاوه بر پدر بزرگوارش به عالمان و فقيهان زير اشاره كرده است:
    وى علاوه بر پدر بزرگوارش به عالمان و فقیهان زیر اشاره کرده است:


    شيخ هاشم فرزند زين‌العابدين تبريزى ارونقى، شيخ غلام حسين دربندى تركى، و شيخ حسن خراسانى معروف به ميرزا
    شیخ هاشم فرزند زین‌العابدین تبریزى ارونقى، شیخ غلام حسین دربندى ترکى، و شیخ حسن خراسانى معروف به میرزا


    === شاگردان===
    === شاگردان===


    شيخ ميرزا باقر زنجانى نجفى، سيد حسين موسوى گرگرى تبريزى، سيد سعيد الحكيم، شيخ صادق تنكابنى نجفى، شيخ عبدالحسين حلى، سيد عبدالمطلب حيدرى، [[حیدری، علی نقی|سيد على نقى حيدرى]]، شيخ محمدحسین خيابانى تبريزى، [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، شيخ محمد حقانى، سيد على اكبر خوئى پدر آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، شيخ محمدرضا فرج الله نجفى، شيخ مرتضى رشتى نظام‌الدين، شيخ موسى اسدى كاظمى و شيخ يوسف باقرى بنابى.
    شیخ میرزا باقر زنجانى نجفى، سید حسین موسوى گرگرى تبریزى، سید سعید الحکیم، شیخ صادق تنکابنى نجفى، شیخ عبدالحسین حلى، سید عبدالمطلب حیدرى، [[حیدری، علی نقی|سید على نقى حیدرى]]، شیخ محمدحسین خیابانى تبریزى، [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى]]، شیخ محمد حقانى، سید على اکبر خوئى پدر آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئى]]، شیخ محمدرضا فرج الله نجفى، شیخ مرتضى رشتى نظام‌الدین، شیخ موسى اسدى کاظمى و شیخ یوسف باقرى بنابى.


    ==وفات==
    ==وفات==


    آیت‌الله مامقانى بعد از سال‌ها تحصيل، تحقيق، تدريس و تأليف در روز يك شنبه شانزدهم شوال 1351ق در 61سالگى، روح پرفتوحش به عالم بقا پر كشيد. خبر وفات آن دانشمند بزرگ، در شهر نجف پيچيد. مردم دسته‌دسته براى وداع با پيكر وى به سوى منزلش به حركت در آمدند و ضمن تسليت به بازماندگان او، پيكرش را طبق وصيتى كه كرده بود بر روى دوش خود گرفته و به سوى نهر چرى در خارج شهر نجف، حمل كردند. بعد از غسل و كفن، عده‌اى از فقيهان و عالمان بر او نماز ميت خواندند و سپس با تشييعى كم‌سابقه، در مقبره پدرش آیت‌الله شيخ محمدحسن واقع در محله العماره نجف به خاک سپردند.
    آیت‌الله مامقانى بعد از سال‌ها تحصیل، تحقیق، تدریس و تألیف در روز یک شنبه شانزدهم شوال 1351ق در 61سالگى، روح پرفتوحش به عالم بقا پر کشید. خبر وفات آن دانشمند بزرگ، در شهر نجف پیچید. مردم دسته‌دسته براى وداع با پیکر وى به سوى منزلش به حرکت در آمدند و ضمن تسلیت به بازماندگان او، پیکرش را طبق وصیتى که کرده بود بر روى دوش خود گرفته و به سوى نهر چرى در خارج شهر نجف، حمل کردند. بعد از غسل و کفن، عده‌اى از فقیهان و عالمان بر او نماز میت خواندند و سپس با تشییعى کم‌سابقه، در مقبره پدرش آیت‌الله شیخ محمدحسن واقع در محله العماره نجف به خاک سپردند.


    == آثار==
    == آثار==


    # منتهى مقاصد الانام فى نكت شرايع الاسلام؛
    # منتهى مقاصد الانام فى نکت شرایع الاسلام؛
    # مطارح الافهام فى مبانى الاحكام؛
    # مطارح الافهام فى مبانى الاحکام؛
    # تقريرات فقه آیت‌الله شيخ محمدحسن مامقانى؛
    # تقریرات فقه آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى؛
    # تقريرات اصول آیت‌الله شيخ محمدحسن مامقانى؛
    # تقریرات اصول آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى؛
    # هداية الانام فى اموال الامام؛
    # هدایة الانام فى اموال الامام؛
    # تحفة الصفوه فى احكام الحبوة؛
    # تحفة الصفوه فى احکام الحبوة؛
    # [[نهاية المقال في تكملة غاية الآمال|نهاية المقال فى تكملة غاية الامال]]؛
    # [[نهاية المقال في تكملة غاية الآمال|نهایة المقال فى تکملة غایة الامال]]؛
    # القلائد الثمين‍ على الرسائل الست النسيه؛
    # القلائد الثمین‍ على الرسائل الست النسیه؛
    # مناهج المتقين فى فقه ائمة الحق و اليقين؛
    # مناهج المتقین فى فقه ائمة الحق و الیقین؛
    # [[مقباس الهداية في علم الدراية|مقباس الهداية فى علم الدراية]]؛
    # [[مقباس الهداية في علم الدراية|مقباس الهدایة فى علم الدرایة]]؛
    # مرآة الكمال لمن رام درك مصالح الاعمال؛
    # مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال؛
    # ارشاد المتبصرين؛
    # ارشاد المتبصرین؛
    # الدر المنضود فى صيغ الايقاعات و العقود؛
    # الدر المنضود فى صیغ الایقاعات و العقود؛
    # ارجوزة الدر المنضود؛
    # ارجوزة الدر المنضود؛
    # [[تنقیح المقال في علم الرجال (رحلي)|تنقيح المقال فى علم الرجال]]؛
    # [[تنقیح المقال في علم الرجال (رحلي)|تنقیح المقال فى علم الرجال]]؛
    # نتائج التنقيح؛
    # نتائج التنقیح؛
    # [[سراج الشیعة فی آداب الشریعة (اخلاق و آداب زندگی در شریعت اسلامی)|سراج الشيعة (ترجمه مرآة الكمال)]]؛
    # [[سراج الشیعة فی آداب الشریعة (اخلاق و آداب زندگی در شریعت اسلامی)|سراج الشیعة (ترجمه مرآة الکمال)]]؛
    # تحفة الخيرة فى احكام الحج و العمره.
    # تحفة الخیرة فى احکام الحج و العمره.


    آیت‌الله مامقانى، حواشى متعددى بر كتاب‌هاى عالمان و فقيهان دارد از قبيل: حاشيه بر كتاب «جامع عباسى» [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]](ره)؛ حاشيه بر «ذخيرة الصالحين»؛ منتخب المسائل؛ مجمع المسائل و صيغ العقود فاضل ريحانى. و علاوه بر آنها، كتابچه‌هايى در مورد علم حروف، اعداد و فوايد رجاليه دارد.
    آیت‌الله مامقانى، حواشى متعددى بر کتاب‌هاى عالمان و فقیهان دارد از قبیل: حاشیه بر کتاب «جامع عباسى» [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]](ره)؛ حاشیه بر «ذخیرة الصالحین»؛ منتخب المسائل؛ مجمع المسائل و صیغ العقود فاضل ریحانى. و علاوه بر آنها، کتابچه‌هایى در مورد علم حروف، اعداد و فواید رجالیه دارد.


    {{فقیهان شیعه}}
    {{فقیهان شیعه}}
    خط ۱۱۰: خط ۱۰۸:


    [[حاشية علی رسالة في قاعدة من ملک شیئا ملک الإقرار به]]  
    [[حاشية علی رسالة في قاعدة من ملک شیئا ملک الإقرار به]]  
    [[الفوائد الرجالیة من تنقیح المقال في علم الرجال]]
    [[المکاسب مع حاشیة غایة الآمال]]


    [[نهاية المقال في تکملة غایة الآمال (قدیم)]]  
    [[نهاية المقال في تکملة غایة الآمال (قدیم)]]  
    خط ۱۳۳: خط ۱۳۵:
    [[مقباس الهداية في علم الدراية]]  
    [[مقباس الهداية في علم الدراية]]  


    [[نکاتي از دانش رجال (ترجمه و تحقيق مقدمه کتاب تنقيح المقال ملا عبدالله مامقاني)]]  
    [[نکاتی از دانش رجال (ترجمه و تحقیق مقدمه کتاب تنقيح المقال ملاعبدالله مامقانی)]]  




    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:خرداد(99)]]
    [[رده:رجالیان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۳

    مامقانی، عبدالله
    نام مامقانی، عبدالله
    نام‌های دیگر آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ م‍ام‍ق‍ان‍ی‌

    ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ال‍م‍ام‍ق‍ان‍ی

    م‍ام‍ق‍ان‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌

    م‍ام‍ق‍ان‍ی‌ غ‍روی‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌

    م‍م‍ق‍ان‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌

    نام پدر آیت‌الله شیخ محمدحسن
    متولد 15 ربیع‌الاول 1290ق یا 1872 م
    محل تولد نجف اشرف
    رحلت 1311 ش یا 1351 ق یا 1932 م
    اساتید آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى

    شیخ غلام حسین دربندى ترکى

    شیخ حسن خراسانى

    برخی آثار مخزن اللئالی فی فروع العلم الإجمالی

    سراج الشیعة در آداب الشریعت

    کد مؤلف AUTHORCODE00086AUTHORCODE

    عبدالله مامقانى (1290-1351ق)، معروف به علامه مامقانى و فاضل مامقانى، فقیه، اصولی، از مشاهیر علمای رجال، مؤلف کتاب تنقیح المقال فی علم الرجال، محمدحسن مامقانى و محى‌الدین مامقانى فرزند ایشان هستند.

    ولادت

    او فرزند آیت‌الله شیخ محمدحسن در تاریخ پانزدهم ربیع‌الاول 1290ق در شهر علم و فقاهت، نجف اشرف و در خانواده‌اى از سلسله جلیله روحانیت پا به عرصه وجود نهاد. به خاطر انتسابش به خانواده مامقانى به «مامقانى» منتسب شد. مامقان، بخش کوچکى از توابع شهر تبریز و در هشت فرسخى آن قرار دارد.

    آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى، از مراجع بزرگ تقلید در عصر خویش بود و مقلدان بسیارى -خصوصاً بعد از وفات آیت‌الله سید محمدحسن شیرازى در سال 1312ق، در ترکیه، قفقاز و ایران به‌ویژه در نواحى آذربایجان و تهران داشت.

    تحصیلات

    تحصیلات عبدالله مامقانى در پنج سالگى همراه با یادگیرى خواندن و نوشتن و یادگیرى قرآن کریم آغاز شد. انس با قرآن کریم و سرپرستى پدر و مادرى عالم و مهربان، شوق یادگیرى علوم اسلامى را در او بیش از پیش زنده کرد. پدر عالمش چون به استعداد ذاتى و شوق فراوان او در فهم و دانستن واقعیت‌ها پى برد، سرپرستى علمى او را خود به عهده گرفت و قسمت زیادى از علوم مقدماتى حوزه را مثل: ادبیات، منطق و حساب را به او تعلیم داد. او علاوه بر پدرش، نزد عالمان و فقیهان نجف اشرف مراحل سطح را در مدت کوتاهى با موفقیت کامل به پایان برد.پشتکار فراوان، دقت در فهم مطالب و استمرار و تکرار معلومات، از ویژگى‌هاى تحصیلى شیخ عبدالله مامقانى است. چه این‌که در یادگیرى علم و معرفت، هیچ تعطیلى جز روز عاشورا نمى‌شناخت به‌طورى که گاه بعضى از استادانش نگران سلامتى جسمى و روحى او مى‌شدند. شیخ عبدالله مامقانى، 18ساله بود که درس خارج اصول و فقه را نزد پدرش که از استادان درس خارج فقه و اصول در نجف بود آغاز کرد تا این که بعد از سال‌ها تحصیل و پژوهش در علوم مختلف اسلامى، به درجه عالى اجتبهاد رسید و از ناحیه پدرش که در اعطاى اجازه‌نامه روایت و اجتهاد به شاگردان خود سخت‌گیر بود به دریافت اجازه‌نامه اجتهاد مفتخر شد. تصویر اجازه مذکور در کتاب مخزن المعانى موجود است که در آن، شیخ عبدالله مورد تمجید قرار گرفته است.

    اساتید

    وى علاوه بر پدر بزرگوارش به عالمان و فقیهان زیر اشاره کرده است:

    شیخ هاشم فرزند زین‌العابدین تبریزى ارونقى، شیخ غلام حسین دربندى ترکى، و شیخ حسن خراسانى معروف به میرزا

    شاگردان

    شیخ میرزا باقر زنجانى نجفى، سید حسین موسوى گرگرى تبریزى، سید سعید الحکیم، شیخ صادق تنکابنى نجفى، شیخ عبدالحسین حلى، سید عبدالمطلب حیدرى، سید على نقى حیدرى، شیخ محمدحسین خیابانى تبریزى، سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى، شیخ محمد حقانى، سید على اکبر خوئى پدر آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئى، شیخ محمدرضا فرج الله نجفى، شیخ مرتضى رشتى نظام‌الدین، شیخ موسى اسدى کاظمى و شیخ یوسف باقرى بنابى.

    وفات

    آیت‌الله مامقانى بعد از سال‌ها تحصیل، تحقیق، تدریس و تألیف در روز یک شنبه شانزدهم شوال 1351ق در 61سالگى، روح پرفتوحش به عالم بقا پر کشید. خبر وفات آن دانشمند بزرگ، در شهر نجف پیچید. مردم دسته‌دسته براى وداع با پیکر وى به سوى منزلش به حرکت در آمدند و ضمن تسلیت به بازماندگان او، پیکرش را طبق وصیتى که کرده بود بر روى دوش خود گرفته و به سوى نهر چرى در خارج شهر نجف، حمل کردند. بعد از غسل و کفن، عده‌اى از فقیهان و عالمان بر او نماز میت خواندند و سپس با تشییعى کم‌سابقه، در مقبره پدرش آیت‌الله شیخ محمدحسن واقع در محله العماره نجف به خاک سپردند.

    آثار

    1. منتهى مقاصد الانام فى نکت شرایع الاسلام؛
    2. مطارح الافهام فى مبانى الاحکام؛
    3. تقریرات فقه آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى؛
    4. تقریرات اصول آیت‌الله شیخ محمدحسن مامقانى؛
    5. هدایة الانام فى اموال الامام؛
    6. تحفة الصفوه فى احکام الحبوة؛
    7. نهایة المقال فى تکملة غایة الامال؛
    8. القلائد الثمین‍ على الرسائل الست النسیه؛
    9. مناهج المتقین فى فقه ائمة الحق و الیقین؛
    10. مقباس الهدایة فى علم الدرایة؛
    11. مرآة الکمال لمن رام درک مصالح الاعمال؛
    12. ارشاد المتبصرین؛
    13. الدر المنضود فى صیغ الایقاعات و العقود؛
    14. ارجوزة الدر المنضود؛
    15. تنقیح المقال فى علم الرجال؛
    16. نتائج التنقیح؛
    17. سراج الشیعة (ترجمه مرآة الکمال)؛
    18. تحفة الخیرة فى احکام الحج و العمره.

    آیت‌الله مامقانى، حواشى متعددى بر کتاب‌هاى عالمان و فقیهان دارد از قبیل: حاشیه بر کتاب «جامع عباسى» شیخ بهایى(ره)؛ حاشیه بر «ذخیرة الصالحین»؛ منتخب المسائل؛ مجمع المسائل و صیغ العقود فاضل ریحانى. و علاوه بر آنها، کتابچه‌هایى در مورد علم حروف، اعداد و فواید رجالیه دارد.

    وابسته‌ها