۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
رسائل الجاحظ: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '« ' به '«'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '« ' به '«') |
||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
* كتاب مفاخرة الجواري و الغلمان: این نوشته به موضوعی اجتماعی، اخلاقی و روانی (لواط) اختصاص یافته که در دوران نویسنده بین برخی از طبقات جامعه ظهور یافته بود<ref>ر.ک: همان، «رسائل الجاحظ: الرسائل الأدبية»، ص21؛ متن کتاب، ج2، ص95</ref>. | * كتاب مفاخرة الجواري و الغلمان: این نوشته به موضوعی اجتماعی، اخلاقی و روانی (لواط) اختصاص یافته که در دوران نویسنده بین برخی از طبقات جامعه ظهور یافته بود<ref>ر.ک: همان، «رسائل الجاحظ: الرسائل الأدبية»، ص21؛ متن کتاب، ج2، ص95</ref>. | ||
نویسنده، نمونههای متعددی را ارائه میکند که نشان میدهد کاربرد کلمات جنسی از عصر پیامبر(ص) در زبان صحابه، تابعین و فقها رایج بوده است. مؤلف جواز استفاده از این الفاظ را با دلایل زبانی، فنی و طبیعی توجیه میکند<ref>ر.ک: ابوملحم، علی، «رسائل الجاحظ: الرسائل الأدبية»، ص21</ref>. | نویسنده، نمونههای متعددی را ارائه میکند که نشان میدهد کاربرد کلمات جنسی از عصر پیامبر(ص) در زبان صحابه، تابعین و فقها رایج بوده است. مؤلف جواز استفاده از این الفاظ را با دلایل زبانی، فنی و طبیعی توجیه میکند<ref>ر.ک: ابوملحم، علی، «رسائل الجاحظ: الرسائل الأدبية»، ص21</ref>. | ||
باوجود اینکه جاحظ مسئله لواط را در نوشته دیگر | باوجود اینکه جاحظ مسئله لواط را در نوشته دیگر خود«رسالة تفضيل البطن علی الظهر» مورد بحث قرار داده و آن را حرام و مخالف شرع دانسته است، مجدداً بر تحریم زنا و لواط تأکید میکند و همچنین مجازاتهای سخت بر آنها را یادآور میشود<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>. | ||
وی احادیث متعددی را که به ازدواج تشویق میکنند آورده و ضمن مقایسهای مفصل بین کنیزان و غلمان (پسران نوجوان) و استدلالهای طرفداران هر دو، در نهایت، به تفضیل کنیزان اشاره کرده است. وی همچنین اوصاف کنیز زیبا را ذکر میکند و به موضوع اخته کردن نیز پرداخته و ضمن ناپسند شمردن آن، از آن نهی کرده است<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. او اشعار فراوانی را در وصف کنیزان میآورد و رساله را با پارههایی از سخنان بطالین و ظرفاء در موضوع یادشده به پایان میبرد<ref> ر.ک: همان، ص24</ref>. | وی احادیث متعددی را که به ازدواج تشویق میکنند آورده و ضمن مقایسهای مفصل بین کنیزان و غلمان (پسران نوجوان) و استدلالهای طرفداران هر دو، در نهایت، به تفضیل کنیزان اشاره کرده است. وی همچنین اوصاف کنیز زیبا را ذکر میکند و به موضوع اخته کردن نیز پرداخته و ضمن ناپسند شمردن آن، از آن نهی کرده است<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. او اشعار فراوانی را در وصف کنیزان میآورد و رساله را با پارههایی از سخنان بطالین و ظرفاء در موضوع یادشده به پایان میبرد<ref> ر.ک: همان، ص24</ref>. | ||