۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نام سیدحسن غزنوی در همۀ منابع «حسن» است و این تخلص او هم است و بارها در اشعارش آمده است. کنیهاش ابوعلی است و لقبش را «اشرفالدین» و «شرفالدین» گفتهاند و در اغلب منابع او را «سید اشرف» خواندهاند. هیچ یک از منابع به تاریخ تولد شاعر اشارهای نکردهاند و در اشعارش نیز قرینهای برای تعیین آن دیده نمیشود. تقیالدین کاشی تاریخ درگذشت او را 565 ق گفته است. بنابر سخن راوندی سیدحسن به سال 555 ق در همدان بود و در حضور امرای دولت قصیدهای در تهنیت جلوس سلیمانشاه خواند. از سوی دیگر جامع اشعار سیدحسن درگذشت او را در ایام سلطنت ابوالقاسم محمودبن محمد بغراخان دانسته است. بنابراین سیدحسن باید بین سالهای 555 ق تا 557 ق درگذشته باشد. سیدحسن در قصبۀ آزادوار واقع در ولایت جوین از توابع اسفراین درگذشت. | نام سیدحسن غزنوی در همۀ منابع «حسن» است و این تخلص او هم است و بارها در اشعارش آمده است. کنیهاش ابوعلی است و لقبش را «اشرفالدین» و «شرفالدین» گفتهاند و در اغلب منابع او را «سید اشرف» خواندهاند. هیچ یک از منابع به تاریخ تولد شاعر اشارهای نکردهاند و در اشعارش نیز قرینهای برای تعیین آن دیده نمیشود. تقیالدین کاشی تاریخ درگذشت او را 565 ق گفته است. بنابر سخن راوندی سیدحسن به سال 555 ق در همدان بود و در حضور امرای دولت قصیدهای در تهنیت جلوس سلیمانشاه خواند. از سوی دیگر جامع اشعار سیدحسن درگذشت او را در ایام سلطنت ابوالقاسم محمودبن محمد بغراخان دانسته است. بنابراین سیدحسن باید بین سالهای 555 ق تا 557 ق درگذشته باشد. سیدحسن در قصبۀ آزادوار واقع در ولایت جوین از توابع اسفراین درگذشت. | ||
از روزگار کودکی و جوانی سیدحسن هیچ اطلاعی در دست نیست. او نخستین بار در سال 510 ق در دربار بهرامشاه غزنوی دیده میشود که در تهنیت آغاز پادشاهی او قصیدهای به این مطلع سروده است. سیدحسن از سادات غزنه بود و سلسلۀ انسابش به امام حسین(ع) میرسد او از سادات پیرو مذهب تسنن بود که در کنار نعت پیامبر (ص) و اهل بیت مکرمش از خلفا نیز به نیکی یاد میکردند. | از روزگار کودکی و جوانی سیدحسن هیچ اطلاعی در دست نیست. او نخستین بار در سال 510 ق در دربار بهرامشاه غزنوی دیده میشود که در تهنیت آغاز پادشاهی او قصیدهای به این مطلع سروده است. سیدحسن از سادات غزنه بود و سلسلۀ انسابش به امام حسین(ع) میرسد او از سادات پیرو مذهب تسنن بود که در کنار نعت پیامبر(ص) و اهل بیت مکرمش از خلفا نیز به نیکی یاد میکردند. | ||
جامع دیوان از آثار متعدد سیدحسن «در انواع علوم شرعاً و عقلاً» سخن گفته است و سیدحسن خود نیز به معارتش در نظم و نثر اشاره کرده است. با این حال امروز از آثار منثور او چیزی در دست نیست. از آثار منظوم او دیوان اشعارش مشتمل بر 100 قصیده، 86 غزل، 16 ترجیعبند، 2 ترکیببند، 45 قطعه و 321 رباعی است که در این کتاب گرد آمده است. منظومهای هم به او نسبت دادهاند که ترجمۀ وصیت امام علی(ع) به امام حسین(ع) است. این منظومه به نام سلطان مسعود بن ابراهیم غزنوی و شامل صدویک بیت است. | جامع دیوان از آثار متعدد سیدحسن «در انواع علوم شرعاً و عقلاً» سخن گفته است و سیدحسن خود نیز به معارتش در نظم و نثر اشاره کرده است. با این حال امروز از آثار منثور او چیزی در دست نیست. از آثار منظوم او دیوان اشعارش مشتمل بر 100 قصیده، 86 غزل، 16 ترجیعبند، 2 ترکیببند، 45 قطعه و 321 رباعی است که در این کتاب گرد آمده است. منظومهای هم به او نسبت دادهاند که ترجمۀ وصیت امام علی(ع) به امام حسین(ع) است. این منظومه به نام سلطان مسعود بن ابراهیم غزنوی و شامل صدویک بیت است. | ||