پرش به محتوا

مرويات شمر بن حمدويه اللغوية: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''مرويات شمر بن حمدويه اللغوية'''، مجموعه‌ای بزرگ از روایات واژه‌شناسانه ادیب، لغوی، راوی و مورخ قرن سوم قمری، [[ابوعمرو شَمِر بن حمدویه هروی]] (درگذشته 255ق)، است که معانی واژگان گوناگون عربی را به زبان عربی توضیح می‌دهد. [[حازم سعید یونس بیاتی]]، این کتاب را جمع‌آوری و تحقیق کرده و برای آن، مقدمه‌ای طولانی و ارزشمند نوشته است.
'''مرويات شمر بن حمدويه اللغوية'''، مجموعه‌ای بزرگ از روایات واژه‌شناسانه ادیب، لغوی، راوی و مورخ قرن سوم قمری، [[ابن حمدویه، شمر|ابوعمرو شَمِر بن حمدویه هروی]] (درگذشته 255ق)، است که معانی واژگان گوناگون عربی را به زبان عربی توضیح می‌دهد. [[حازم سعید یونس بیاتی]]، این کتاب را جمع‌آوری و تحقیق کرده و برای آن، مقدمه‌ای طولانی و ارزشمند نوشته است.


==«مواردپژوهی»==
==«مواردپژوهی»==
همان طور که گردآورنده، [[حازم سعید یونس بیاتی]]، تصریح کرده، کتاب حاضر، تصحیح‌شده نسخه‌ای خطی نیست، بلکه «کتاب‌سازی به معنای مثبت» و به تعبیر دقیق‌تر، «مواردپژوهی» است؛ یعنی این محقق جستجو کرده و با تلاش فراوان، در هر کتاب لغوی و غریب الحدیث که روایتی لغوی از [[شمر بن حمدویه هروی]] نقل شده، یافته و در کتابی گرد آورده و بر اساس نظم الفبایی تنظیم کرده و با حذف مطالب تکراری و با ذکر منابع، به ‌شکل اثر کنونی منتشر ساخته است. یکی از منابع تألیف و تنظیم این اثر، «كتاب الغريبين» از آثار [[هروی]] است که برخی از روایات واژه‌شناسانه را در آن، نقل کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص130</ref>.
همان طور که گردآورنده، [[حازم سعید یونس بیاتی]]، تصریح کرده، کتاب حاضر، تصحیح‌شده نسخه‌ای خطی نیست، بلکه «کتاب‌سازی به معنای مثبت» و به تعبیر دقیق‌تر، «مواردپژوهی» است؛ یعنی این محقق جستجو کرده و با تلاش فراوان، در هر کتاب لغوی و غریب الحدیث که روایتی لغوی از [[شمر بن حمدویه هروی]] نقل شده، یافته و در کتابی گرد آورده و بر اساس نظم الفبایی تنظیم کرده و با حذف مطالب تکراری و با ذکر منابع، به ‌شکل اثر کنونی منتشر ساخته است. یکی از منابع تألیف و تنظیم این اثر، «كتاب الغريبين» از آثار [[ابن حمدویه، شمر|هروی]] است که برخی از روایات واژه‌شناسانه را در آن، نقل کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص130</ref>.


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
خط ۳۶: خط ۳۶:
==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* «قال شمر: الصريم: الليل و الصريم: النهار. ينصرم النهارُ من الليلِ و الليلُ من النهارِ<ref>ر.ک: متن کتاب، ص553</ref>؛ یعنی: «صَریم» هم معنای شب می‌دهد، هم معنای روز. «انصرام» به معنای انقطاع (بریده شدن و جدا گردیدن) است؛ مانند اینکه «روز، از شب و شب از روز، بریده می‌شود و جدا می‌گردد».
* «قال شمر: الصريم: الليل و الصريم: النهار. ينصرم النهارُ من الليلِ و الليلُ من النهارِ<ref>ر.ک: متن کتاب، ص553</ref>؛ یعنی: «صَریم» هم معنای شب می‌دهد، هم معنای روز. «انصرام» به معنای انقطاع (بریده شدن و جدا گردیدن) است؛ مانند اینکه «روز، از شب و شب از روز، بریده می‌شود و جدا می‌گردد».
* [[حازم سعید یونس بیاتی]]، یادآور شده است که [[ابوعمرو شَمِر بن حمدویه هروی]] در مواردی برای برخی از واژگان معانی متضاد می‌آورد، ولی آن را اضداد نمی‌نامد؛ درصورتی‌که برخی از واژه‌شناسان همان را از اضداد شمرده‌اند؛ مانند «صریم» که چنین است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص121</ref>.
* [[حازم سعید یونس بیاتی]]، یادآور شده است که [[ابن حمدویه، شمر|ابوعمرو شَمِر بن حمدویه هروی]] در مواردی برای برخی از واژگان معانی متضاد می‌آورد، ولی آن را اضداد نمی‌نامد؛ درصورتی‌که برخی از واژه‌شناسان همان را از اضداد شمرده‌اند؛ مانند «صریم» که چنین است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص121</ref>.
* «قال شمر: المناقرة: المنازعة»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص890</ref>؛ یعنی: مناقره، به معنای باهم ستیز کردن است.
* «قال شمر: المناقرة: المنازعة»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص890</ref>؛ یعنی: مناقره، به معنای باهم ستیز کردن است.