پرش به محتوا

دیوان پیرجمال اردستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۵: خط ۶۵:
{{ب|''بیا که بادۀ صاف است و جام مالامال''|2=''بیا که بر دل و جان زد نسیم صبح وصال ''}}  
{{ب|''بیا که بادۀ صاف است و جام مالامال''|2=''بیا که بر دل و جان زد نسیم صبح وصال ''}}  
{{ب|''رضی و راضی و مرضی و مرتضی است علی / انیس خاطر دانای مصطفاست علی»''<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>}}
{{ب|''رضی و راضی و مرضی و مرتضی است علی / انیس خاطر دانای مصطفاست علی»''<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>}}
 
{{پایان شعر}}
‏ترجیع‌بند:
‏ترجیع‌بند:
{{شعر}}  
{{شعر}}  
{{ب|''خورشید به کوهِ دل برآمد''|2=''ساقی قدحی که دلبر آمد''}}   
{{ب|''خورشید به کوهِ دل برآمد''|2=''ساقی قدحی که دلبر آمد''}}   
{{ب|''مجلس به مراد ماست امروز''|2=''زآنرو که مراد دل برآمد...»؛<ref>ر.ک همان، ص55</ref>
{{ب|''مجلس به مراد ماست امروز''|2=''زآنرو که مراد دل برآمد...»؛<ref>ر.ک همان، ص55</ref>
{{پایان شعر}}


‏غزلیات:  
‏غزلیات:  
خط ۷۵: خط ۷۶:
{{ب|''ای ماه هفتم آسمان تو از کجا ما از کجا''|2=''وی سرو باغ دلبران تو از کجا ما از کجا''}}  
{{ب|''ای ماه هفتم آسمان تو از کجا ما از کجا''|2=''وی سرو باغ دلبران تو از کجا ما از کجا''}}  
{{ب|''گفتی که یارت می‌شوم گُل‌های خارت می‌شوم''|2=''من شرمسارت می‌شوم تو از کجا ما از کجا ...''<ref>ر.ک: همان، ص70</ref>}}؛
{{ب|''گفتی که یارت می‌شوم گُل‌های خارت می‌شوم''|2=''من شرمسارت می‌شوم تو از کجا ما از کجا ...''<ref>ر.ک: همان، ص70</ref>}}؛
{{پایان شعر}}


مقطعات: «آن صیف که فرموده ولی نعمت ما / ای جانِ پدر که خوش گرامی دارش، میدان به یقین که عشق و دردست و صفا / منصور شو از قامت و خوش بردارش...»؛<ref>ر.ک: همان، ص158</ref>‏
مقطعات:  
{{شعر}}
{{ب|''آن صیف که فرموده ولی نعمت ما''|2=''ای جانِ پدر که خوش گرامی دارش''}}  
{{ب|''میدان به یقین که عشق و دردست و صفا''|2='' منصور شو از قامت و خوش بردارش...''<ref>ر.ک: همان، ص158</ref>‏}}
{{پایان شعر}}


رباعیات: «شاهیست عیان همیشه در کشور ما / سلطان جهانشاه چو دل در بر ما،  سرّیست نهان و بس نهان در سر ما / وین راز نداند مگر آن دلبر ما»؛<ref>ر.ک: همان، ص165</ref>‏به این رباعیات، مجموعه دیگری ضمیمه شده است که با عنوان «میزان الحقایق» (به کوشش محمود مدبری) چاپ شده است. این مجموعه با این رباعی آغاز می‌شود: «صورت‌شکنا ستم‌گرا طرّارا / پُر کن پُر کن قدح بده صهبا را، شمع است و شراب و دل من گشت کباب / از دولت عشق اینست طالع ما را»..<ref>ر.ک: همان، ص196</ref>‏
رباعیات: «شاهیست عیان همیشه در کشور ما / سلطان جهانشاه چو دل در بر ما،  سرّیست نهان و بس نهان در سر ما / وین راز نداند مگر آن دلبر ما»؛<ref>ر.ک: همان، ص165</ref>‏به این رباعیات، مجموعه دیگری ضمیمه شده است که با عنوان «میزان الحقایق» (به کوشش محمود مدبری) چاپ شده است. این مجموعه با این رباعی آغاز می‌شود: «صورت‌شکنا ستم‌گرا طرّارا / پُر کن پُر کن قدح بده صهبا را، شمع است و شراب و دل من گشت کباب / از دولت عشق اینست طالع ما را»..<ref>ر.ک: همان، ص196</ref>‏