۱۴۴٬۹۴۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در بخش یکم که کوتاه افتاده و عنوان آن رکن اساسى است، نخست از تأثیر تربیت بر انسان و مفهوم تربیت و اینکه تربیت اساس تعالى انسان است یاد شده است و پس از آن اشاره شده است که عقیده اسلامى، پىنهاد تربیت اسلامى است؛ سپس ایمان حقیقى به خداوند و پیامبران و کتابهاى آسمانى و فرشتگان و روز رستاخیز به عنوان عناصر و مؤلفههاى عقیده اسلامى و تربیت اسلامى معرفى شدهاند. | در بخش یکم که کوتاه افتاده و عنوان آن رکن اساسى است، نخست از تأثیر تربیت بر انسان و مفهوم تربیت و اینکه تربیت اساس تعالى انسان است یاد شده است و پس از آن اشاره شده است که عقیده اسلامى، پىنهاد تربیت اسلامى است؛ سپس ایمان حقیقى به خداوند و پیامبران و کتابهاى آسمانى و فرشتگان و روز رستاخیز به عنوان عناصر و مؤلفههاى عقیده اسلامى و تربیت اسلامى معرفى شدهاند. | ||
عنوان بخش دوم، روشهاى تربیتى است. این بخش که بیش از نیمى از حجم کتاب را بهخود اختصاص داده داراى سه فصل است و در فصول آن بهترتیب از روشهاى تربیتى درقرآن کریم، روشهاى تربیتى پیامبر (ص)، روشهاى تربیتى امامان معصوم(ع) سخن رفتهاست. علت این تفکیک آن است که نگارنده معتقد است برخى از روشهاى الهى تربیت، در قرآن آمده است، پارهاى از این روشها از زبان رسول خدا (ص) بیان شده است، شمارى از آنها را امامان(ع) بیان داشتهاند و بعضى از آنها هم در سخنان عالمان مؤمن آمده است (ص 42). | عنوان بخش دوم، روشهاى تربیتى است. این بخش که بیش از نیمى از حجم کتاب را بهخود اختصاص داده داراى سه فصل است و در فصول آن بهترتیب از روشهاى تربیتى درقرآن کریم، روشهاى تربیتى پیامبر(ص)، روشهاى تربیتى امامان معصوم(ع) سخن رفتهاست. علت این تفکیک آن است که نگارنده معتقد است برخى از روشهاى الهى تربیت، در قرآن آمده است، پارهاى از این روشها از زبان رسول خدا(ص) بیان شده است، شمارى از آنها را امامان(ع) بیان داشتهاند و بعضى از آنها هم در سخنان عالمان مؤمن آمده است (ص 42). | ||
در فصل یکم این بخش از روشهاى تربیتى قرآنى ذیل یاد شده است: توبه، تقیه، امر به معروف و نهى از منکر، جهاد فى سبیلالله، تفقه در دین، تغییر اجتماعى و روحى، تشویق و تهدید، دفع بدى با نیکى. | در فصل یکم این بخش از روشهاى تربیتى قرآنى ذیل یاد شده است: توبه، تقیه، امر به معروف و نهى از منکر، جهاد فى سبیلالله، تفقه در دین، تغییر اجتماعى و روحى، تشویق و تهدید، دفع بدى با نیکى. | ||
فصل دوم دربارۀ روشهاى تربیتى پیامبر اکرم (ص) است. زندگى رسول خدا (ص) آکنده از روشهایى بوده است که با استفاده از آنها مردم را به اسلام دعوت و جلب مىکرده است (ص 95). در این فصل از روشهاى تربیتى رسول خدا (ص) در دو قالب یاد شده است: یکى روشهاى تبلیغ اسلام و ابلاغ رسالت، و دیگرى روشهاى هدایت و ارشاد مسلمانان. در شرح قالب نخست به اندکى از زندگى و رفتار رسول اکرم (ص) با مشرکان اشاره شده است و در شرح قالب دوم به برخى از رهنمودهاى تربیتى آن حضرت به مسلمانان پرداخته شده است. | فصل دوم دربارۀ روشهاى تربیتى پیامبر اکرم(ص) است. زندگى رسول خدا(ص) آکنده از روشهایى بوده است که با استفاده از آنها مردم را به اسلام دعوت و جلب مىکرده است (ص 95). در این فصل از روشهاى تربیتى رسول خدا(ص) در دو قالب یاد شده است: یکى روشهاى تبلیغ اسلام و ابلاغ رسالت، و دیگرى روشهاى هدایت و ارشاد مسلمانان. در شرح قالب نخست به اندکى از زندگى و رفتار رسول اکرم(ص) با مشرکان اشاره شده است و در شرح قالب دوم به برخى از رهنمودهاى تربیتى آن حضرت به مسلمانان پرداخته شده است. | ||
موضوع فصل سوم، بررسى روشهاى تربیتى امامان معصوم(ع) است. نگارنده ضمن اشاره به اینکه روشهاى تربیتى امامان(ع) امتداد روشهاى تربیتى قرآن کریم و رسول اکرم (ص) است، این سه مجموعه روش را واحد متکاملى دانسته است که اجزاى آن کاملکننده یکدیگرند (ص 140). در ادامه این بحث به شمارى از روشهاى تربیتىاى که مؤلف از سیره امامان معصوم(ع) برگرفته به ترتیب تاریخى، یعنى از [[امام علی علیهالسلام|حضرت على(ع)]] تا امام زمان(ع) پرداخته شده است. | موضوع فصل سوم، بررسى روشهاى تربیتى امامان معصوم(ع) است. نگارنده ضمن اشاره به اینکه روشهاى تربیتى امامان(ع) امتداد روشهاى تربیتى قرآن کریم و رسول اکرم(ص) است، این سه مجموعه روش را واحد متکاملى دانسته است که اجزاى آن کاملکننده یکدیگرند (ص 140). در ادامه این بحث به شمارى از روشهاى تربیتىاى که مؤلف از سیره امامان معصوم(ع) برگرفته به ترتیب تاریخى، یعنى از [[امام علی علیهالسلام|حضرت على(ع)]] تا امام زمان(ع) پرداخته شده است. | ||
عنوان بخش سوم، هدفهاى تربیتى است. در مقدمه این بخش به اختلاف نظر محققان علوم تربیتى و روانشناسان بر سر تعیین هدفهاى تربیتى اشاره شده و آمده است که مىتوان مهمترین هدفهاى تربیت را شامل هدفهاى روحى، اخلاقى، مادى، اجتماعى، رشد فردى دانست و از قضا تربیت اسلامى هم این هدفها را معتبر مىداند (ص 233). | عنوان بخش سوم، هدفهاى تربیتى است. در مقدمه این بخش به اختلاف نظر محققان علوم تربیتى و روانشناسان بر سر تعیین هدفهاى تربیتى اشاره شده و آمده است که مىتوان مهمترین هدفهاى تربیت را شامل هدفهاى روحى، اخلاقى، مادى، اجتماعى، رشد فردى دانست و از قضا تربیت اسلامى هم این هدفها را معتبر مىداند (ص 233). | ||