۱۰۷٬۱۰۲
ویرایش
فرهنگ‌نامه نماز جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
({{کاربردهای دیگر|نماز (ابهام زدایی)}}) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|نماز (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|نماز (ابهام زدایی)}} | ||
'''فرهنگ‌نامه نماز جمعه'''، تألیف محمد محمدی ری‌شهری (1325-1401ش)، فرهنگی تک‌جلدی است که در آن نکات و ویژگی‌ها و بایدها و نبایدهای نماز جمعه با استفاده از آیات و روایات و سخنان فقها گردآوری شده است. مرتضی | '''فرهنگ‌نامه نماز جمعه'''، تألیف [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدی ری‌شهری]] (1325-1401ش)، فرهنگی تک‌جلدی است که در آن نکات و ویژگی‌ها و بایدها و نبایدهای نماز جمعه با استفاده از آیات و روایات و سخنان فقها گردآوری شده است. [[خوش نصیب، مرتضی|مرتضی خوش‌نصیب]]، علاوه بر همکاری در تدوین، ترجمه کتاب را نیز برعهده داشته است. | ||
کتاب پیش روی شما، یک عنوان از «مجموعه فرهنگ‌نامه‌ها»ی دارالحدیث است. این مجموعه، به‌تمامی، برگرفته از دانش‌نامه قرآن و حدیث است و با هدف استوارسازی فرهنگ دینی، اصلاح فرهنگ عمومی و ترویج معارف اصیل دین منتشر می‌شود. فرهنگ‌نامه نماز جمعه، از جمله فرهنگ‌نامه‌هایی است که با هدف تصحیح و تقویت فرهنگ ارزش‌های رفتاری، در دست تدوینند. درهم‌تنیدگی عبادت و سیاست در نماز جمعه و نقش آن در تقویت پایگاه مردمی نظام اسلامی ایجاب می‌کند، فرهنگ‌سازی برای حضور همگان و به‌ویژه نسل جوان در صدر برنامه‌های مسئولان فرهنگی و سیاسی قرار گیرد. فرهنگ‌نامه نماز جمعه نیز که اکنون پیش روی شماست، گامی در این راه است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص8-7</ref>. | کتاب پیش روی شما، یک عنوان از «مجموعه فرهنگ‌نامه‌ها»ی دارالحدیث است. این مجموعه، به‌تمامی، برگرفته از دانش‌نامه قرآن و حدیث است و با هدف استوارسازی فرهنگ دینی، اصلاح فرهنگ عمومی و ترویج معارف اصیل دین منتشر می‌شود. فرهنگ‌نامه نماز جمعه، از جمله فرهنگ‌نامه‌هایی است که با هدف تصحیح و تقویت فرهنگ ارزش‌های رفتاری، در دست تدوینند. درهم‌تنیدگی عبادت و سیاست در نماز جمعه و نقش آن در تقویت پایگاه مردمی نظام اسلامی ایجاب می‌کند، فرهنگ‌سازی برای حضور همگان و به‌ویژه نسل جوان در صدر برنامه‌های مسئولان فرهنگی و سیاسی قرار گیرد. فرهنگ‌نامه نماز جمعه نیز که اکنون پیش روی شماست، گامی در این راه است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص8-7</ref>. | ||