۱٬۴۸۲
ویرایش
تفاسير صوفية غير منشورة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' | '''تفاسير صوفية غير منشورة،''' اثر دکتر [[فجاری، مختار|مختار فجاری]]، مجموعه‌ای از سه کتاب است، که دو کتاب اول آن، تفسیر حلاج و تفسیر جنید از تفاسیر متصوفه و تفسیر صریح قرآن است و کتاب سوم مفتاح الباب المقفّل لفهم القرآن المنزل، تألیف [[حرالی، علی بن احمد|فخرالدین حرالی]] (متوفای 637 یا 638ق) از مفسران صوفی مالکی است که در آن به تنظیم اصول کلی تفسیری پرداخته و این تفسیر ایشان در حکم اصول و قواعد تفسیر قرآن در نزد صوفیه است. | ||
از نکات بدیع تفسیر [[حرالی، علی بن احمد|حرالی]] وضع قواعدی نو در فهم قرآن و روش تدبری او ضمن بهره‌مندی از معارف فلسفی، کلامی، فقهی و اخلاقی در تفسیر قرآن می‌باشد. روش تفسیری او چنان است که آیات را | از نکات بدیع تفسیر [[حرالی، علی بن احمد|حرالی]] وضع قواعدی نو در فهم قرآن و روش تدبری او ضمن بهره‌مندی از معارف فلسفی، کلامی، فقهی و اخلاقی در تفسیر قرآن می‌باشد. روش تفسیری او چنان است که آیات را به‌زیبایی کنار هم قرار داده، آنها را با یکدیگر مرتبط ساخته و در این زمینه به نظر می‌رسد آرای بدیعی را ارائه کرده است. وی بیش از هر چیز از ادبیات عرب و عقلیات، یاری جسته و در موارد لزوم از سبب نزول و علوم دیگر نیز در تبیین آیات بهره گرفته است.<ref>ر.ک: مؤدب، سید رضا؛ محمدعلی ن‍ژاد عمران، روح‌الله؛ مؤدب، مریم سادات، ص49</ref> | ||
دو تفسیر اول، در نیمه دوم قرن سوم هجری و تفسیر سوم در قرن ششم شکل گرفت. | |||
دو تفسیر اول در سنت شفاهی و تفسیر توسط یک ذهن مکتوب تمام‌عیار شکل گرفت. | |||
دو تفسیر اول در سنت شفاهی | |||
به بیان دیگر دو کتاب اول متونی فرضی هستند، زیرا بعدا نوشته شدند و با همان محدودیتهایی مواجه هستند که گفتارهای شفاهی کهن مانند شعر پیش از اسلام و خطابات و قرآن با آن مواجه هستند، اما وضعیت کتاب مفتاح الباب القفل به دلیل این‌که متن آن فرضی نیست، متفاوت است.<ref>ر.ک: الفجاری، مختار، ص7</ref> | به بیان دیگر دو کتاب اول متونی فرضی هستند، زیرا بعدا نوشته شدند و با همان محدودیتهایی مواجه هستند که گفتارهای شفاهی کهن مانند شعر پیش از اسلام و خطابات و قرآن با آن مواجه هستند، اما وضعیت کتاب مفتاح الباب القفل به دلیل این‌که متن آن فرضی نیست، متفاوت است.<ref>ر.ک: الفجاری، مختار، ص7</ref> | ||